PABAGSAK KONG isinara ang aking pinto sa opisina, nang makarating na ako rito sa opisina ko. Kanina pa ako, hindi maka-tulog dahil lang sa ginawa ko at mga sinabi kay Micaella, kahapon.
Is it right, what I've said to her yesterday? Kailangan ko ba talagang sabihin iyon para sa kaniya, para lang iwasan niya ako? Pero, bakit ngayon..parang pinag-sisisihan ko na ang mga sinabi ko sa kaniya kahapon?
Bakit parang gusto ko pa, yatang kulitin niya ako at palaging sundan para lang sa approval ko? Is it because I still loved her?!
"Ahhh! Hindi!" Kailangan ko nang pigilan ang puso kong tumitibok para sa babaeng iyon.
Kailangan kong tiisin itong nararamdaman ko, para hindi na ako masaktan pa.
"Sir, excuse me. May nag---"
"Ano?! Just leave me alone! I don't want to talk anyone, else today! Do you get that?! Get out!" Inis akong napa sabunot sa aking ulo, habang nak
HINDI SA LAHAT ng pagkaka-taon, binibigyan ka ng pangalawang buhay para makapiling mo pa ang pamilya mo at mga taong mahal mo. Kung may kailangan kang gawin at patunayan sa kanila, gawin mo agad. Huwag ka nang-mag-aksaya pa ng panahon.Life is short, and short is life. Ika nga nila.Kaya't huwag mong sayangin ang buhay na ibinigay sa'yo ng Diyos, dahil hindi mo alam kung kailan ka tatagal. Napahinga ako ng malalim habang nakatingin sa maliwanag at maaliwalas na kalangitan.Its been one year, and I going back now in AB band. Mag-p-perform ulit kaming AB band sa publiko. Napahinga ako ng malalim, habang nakamasid sa kawalan. Nandidito ako sa studio ng AB band. Nag-hahanda na kami para mamaya sa concert namin."Ang lalim ng iniisip natin, bro, ah? Care to share?" Biglang bungad sa akin ni Heroe. Tiningnan ko lang siya at saka inirapan."Wala, may iniisip lang ako."
Micaella's Point of ViewTUMULO ANG LUHA ko habang nakatitig ako sa kaniyang mga mata na puno ng luha. Hanggang ngayon, tulala parin ako sa kaniya habang nakanganga. Siya nga ba talaga ang nasa harapan kong ito? O sadyang isang panaginip lamang?"Hindi ka osang panaginip?" Tulala paring tanong ko sa kaniya.Napatawa siya saka lumapit sa akin ng dahan-dahan. Nalulusaw ako sa titig niyang matiim sa akin. Parang kinakapusan ako ng hininga dahil sa kaniyang presensya. "No, mahal ko. I'm not a dream. Totoo ako, nandidito ako ngayon sa harapan mo."Mahal ko? How I wish that he called me that again! Nag-balik na ba ang Edward na mahal ko na minahal ako noon? Napahagulhol ako, saka napatingin na luhaan sa kaniya."God! Mahal ko? E-edward? Mahal mo na ako?" Ewan ko pero ang saya-saya ko lang sa mga oras na ito. Knowing that he back, again in my life. It's heaven!&
NAKASALUBONG ko si Delia, nang papasok na ako ng hospital. Nag-mamadali siya, ngunit hinabol ko parin siya. She's crying out loud, when she see me. Tinakbo niya ako at pinag-hahampas ng kamao niya."You! You a whore! What are you doing here? Di ba, ito ang gusto mo?! Ang mawala si Micaella?!"Pinag-susuntok niya ako sa aking dibdib pero lahat ng iyon ay tinanggap ko. Yes, may kasalanan ako. Sinaktan ko ang kaibigan niya, kaya't naiintindihan ko kung bakit galit na galit siya sa akin."I'm sorry..." Bigla siyang natigilan dahik sa aking sinabi, naoatitig siya sa akin saka habang kunot ang mga noo niya."Are you saying, sorry?" Agad baman aong tumango sa tanong niyang iyon."Well, huwag kang mag-sorry sa akin, sa kaibigan kong si Mica! Doon! Doon ka mag-sorry sa kaniya." Sabi nito sabay na niya lakad patalikod sa akin.Napa hinga ako ng malalim saka muli akong
PARANG HINIHILA akong pumasok sa silid na kung saan doon natutulog si Micaella. Parang ayaw kong makita ang mukha niyang, maraming aparatose na naka-kabit sa kaniyang katawan. Urong-sulong ang paa ko, sa pintuan kung nasaan doon ang pinto papasok sa silid ni Micaella.Hindi ko alam kung bakit kinakabahan parin ako at hindi kaya na makita siya. Kinakabahan parin ako. Ayaw kong makita siyang nahihirapan, doon sa loob. Ayaw kong makita na kung ano na ang kalagayan niya ngayon. Napa urong ako nang may lumabas doon na isang babae. Si tita Adelita.Nagulat siya nang makita niya ako. Dali-dali siyang lumapit sa akin at saka niya ako hinila. Nanginginig ang kamay niya habang naka-hawak iyon sa braso ko."Iho? Anong ginagawa mo dito?" Tumingin ako sa kaniya, at pagkatapos sa pinto kung saan siya lumabas."Bibisitahin ko lang po sana si Micaella. Gusto ko po siyang makita. Kung okay lang, po ba siya?" Sensiro
DUMATING ANG mga ka band mate ko sa aking condo. Habang ako'y, naglalasing na. I need it para mawala muna ng pandalian sa aking isipan na nasa malala nang sitwasyon si Micaella. Ang babaeng mahal ko."Bakit ba kasi nangyayari sa akin ang lahat ng ito? Bakit palagi na lamang akong nasasaktan sa tuwing mag-mamahal ako? Wala na ba akong karapatang lumigaya?" Saka ko inihagis sa dingding ang hawak kong baso.Napaigtad sa gulat sila Rand at Bonifacio. Maging sila June at Blue. Mabuti apat lang sila ang pumunta."Bro, ano na naman bang problema at nag-wawala ka na naman?" Biglang inis na tanong sa akin ni June.Lumapit naman sa akin sina Rand at Bonifacio para ako ay pigilan."Mga bro, wala na ba akong karapatang sumaya rin? Sumaya rin kasama ang babaeng mahal ko? Bakit?" Hagulhol ko. Wala akong pakiaalm kung tawagin man nila akong bakla basta mailabas ko lang itong nararamdaman
AGAD AKONG UMUWI sa condo ko nang mabasa ang naka-sulat niyon sa likod ng CD. Kung may malaman man akong totoo, mula dito. Hinding-hindi ko sasayangin.Mamahalin ko parin si Micaella, kahit ano man ang mangyari at kung ano man ang totoo. I love her, so much. Kaya't hindi ko kayang mawala pa siya ulit sa piling ko. Agad kong tinawagan sila Heroe."Hello, bro. Don't need to find, my Micaella. Salamat sa tulong ninyo. Malalaman ko na rin kung saan siya, talaga. Salamat sa lahat ng pagtulong niyo sa akin." Nakangiti kong sabi habang papasok ng aking condo."Whoa.. Ba't ang bilis yata, bro. At bakit parang malalaman mo talaga kung saan si Mica?" Taka nitong usal sa akin mula sa kabilang linya."It's a long story, bro. Iku-kwento ko nalang sa inyo, kapag mag-kita tayong lahat." Sabi ko sabay baba na ng aking cellphone.Hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon at isinalang ko na sa DVD ang