“How did that happen?” Di makapaniwala na tanong ni Alexander habang matapang na nakatitig sa mukha ng seryosong si Samantha. “You f**k me?” Nang-uuyam na sagot ni Samantha kaya lalong nagpupuyos ang kalooban ni Alexander. “Sagutin mo ako ng maayos, Samantha! Because we know na maingat ako, and besides you're the one who doesn’t want to get pregnant.” Matigas na pahayag ni Alexander na halatang hindi ito naniniwala, galit na tumayo si Samantha at tinawid ang kanilang pagitan. “Pagkatapos mong mag pasarap sa katawan ko ngayon ay hindi mo tatanggapin ang batang ito?” Nanggigigil na tanong ni Samantha sa kanya na gahibla na lang ang layo ng kanilang mga mukha. “Hindi ko sinasabi na hindi ko tatanggapin ang batang ‘yan! Ngunit napakaimposible ng sinasabi mo na nabuntis kita.” Matatag na sagot ni Alexander na may bahid ng pagdududa. “Whether you like it or not ay kailangan mong panagutan ang batang ito kung ayaw mong makaladkad ang pangalan ng mga Aragon sa malaking eskandalo.” Di nati
Araw ng Lunes at nakatakda ang pangalawang pagbasa ng last will ni Don Rafael. Kaya ang buong pamilyang Aragon ay magti-tipon-tipon sa Mansion upang pakinggan ang huling habilin ng yumaong Don. Mula sa harap ng Mansion ay humimpil ang dalawang mamahaling sasakyan. Mula sa unang itim na kotse ay kaagad na binuksan ng mga alalay ang pintuan upang makababa ang pamilya ni Esmeralda. Taas-noo na lumabas ng sasakyan ang mag-ina habang sa hulihan ng mga ito ay ang padre de pamilya, si Lucio. Mula sa kabilang sasakyan ay tahimik na lumabas si Mr. Manuel at ang asawa nitong si Gracia na may matamis na ngiti na nakapaskil sa namumula nitong mga labi dahil sa kapal ng lipstick na gamit nito. Pagkababâ ni Athan mula sa sasakyan ay si Zanella kaagad ang hinanap ng kanyang mga mata ngunit bigo ito na makita ang dalaga. Kaya, naman nalungkot ang mukha nito. Maingat ang mga hakbang na halos sabay na pumasok sa loob ng kabahayan ng mansion ang buong mag-anak. Pagdating sa sala’s ay nanlaki ang mga
“Mas pipiliin ko pa si Samantha kaysa sa babaeng taga bundok na ‘yun! na kay Samantha na ang lahat, magandang mukha, edukada at nagmula sa isang kilalang angkan.” Si Esmeralda na ang mga mata ay pasimpleng sinusuri ang bawat katangian na tinataglay ni Samantha. “Kapag ang babaeng ito ang nakatuluyan ng aking pamangkin na si Alexander ay siguradong mas lalo pang makikilala ang aming angkan. Sisikat din ang hotel na pag-aari ko hindi lang sa bansa kundi maging sa labas ng bansa!” Ito ang tumatakbo sa utak ni Gracia habang matamis na nakangiti kay Samantha. Samantalang si Patricia ay hindi makapaniwala dahil iniisip niya na maaari na rin siyang maging isang modelo, at sa pamamagitan ni Samantha ay maaari din siyang sumikat na tulad nito. Masyadong mataas ang expectation ng lahat sa oras na magkatuluyan ang dalawa. “Oh, my god! Really? Welcome to Aragon's family!” Ani ni Gracia at mahigpit na niyakap ang dalaga. Matinding kasiyahan ang naramdaman ni Samantha dahil sa magandang pagtang
“Hindi ako makakapayag na mapunta sa babaeng iyan ang lahat ng ari-arian ng aming pamilya!” Nanggagalaiti na sigaw ni Esmeralda habang ang mga mata nito ay nanlilisik na nakatingin kay Zanella. Samantalang si Zanella ay mahigpit na nakayakap kay Rosario dahil natatakot siya sa mabagsik na mukha ng mga tao sa kanyang paligid na para bang gusto na siyang patayin ng mga ito.“A-Attorney, p-paanong nangyari na wala man lang kaming mamanahin mula sa aming ama?” Si Gracia na kasalukuyang umiiyak na parang ngayon lang yata nahimasmasan. “Wala na akong magagawa pa riyan, Mrs. Sandobal. Ang lahat ng ito ay desisyon ng inyong ama, ginawa ko lang ang trabaho ko. Besides, pwede n’yo namang habulin sa korte ang inyong mga karapatan bilang mga tagapagmana ng yumaong si Don Rafael. Ngunit, for now ay ako ang tatayo na pangalawang guardian ni Ms. Zanella. Kaya kung sakaling may mangyaring masama sa aking kliyente at mamatay siya ng hindi inaasahan, tulad sa unang nakalagay sa testamento ang lahat ng
Halos kinse minuto na ang lumipas simula ng pumasok ako dito sa loob ng silid. Hanggang ngayon ay naguguluhan pa rin ako kung bakit galit na galit silang lahat sa akin pagkatapos na basahin ang liham ni Don Rafael. Tahimik akong nakaupo sa gilid ng kama ngunit hindi pa rin nawawala ang pagkabalisâ ng aking katawan. Kanina pa ako hindi mapakali dahil natatakot ako sa nakikita kong galit sa kanilang mga mukha. Parang gusto kong tumakbo palayo sa mansion na ito at bumalik na lang sa bundok kung saan ay tahimik akong namumuhay. Kung alam ko lang na iiwan din pala ako ni Don Rafael ay dapat sana’y hindi na lang ako sumama pabalik dito sa lungsod. Nagsimula ng manlabo ang aking paningin dahil sa mga namumuong luha, hanggang sa nag-unahan ng pumatak ang mga luha ko sa aking mga hita. Nanatili lang akong nakatitig sa mga kamay ko na kanina pa nanginginig. Ang mas lalong ipinag-aalala ko ay baka pati si Mamâ Rosario ay galit din sa akin. Hindi ko kakayanin kapag nangyari ‘yun. Maya-maya ay n
“Hindi lang isang beses, na inangkin si Alexander ang aking katawan kundi paulit-ulit. Tila hindi niya alam ang salitang pagod. Wala akong ginawa kundi ang umiyak at magmakaawa mula sa ilalim ng malaki niyang katawan. “P-Pakiusap… t-tama na, Alexander...” Ani ko sa nagsusumamo na tinig na may kasamang impit na daing. Sa huling pagkakataon ay muli na naman niyang ipinagdiinan ang sarili sa aking loob kaya halos hindi na maipinta ang aking mukha. Ilang minuto siyang nanatili sa ibabaw ko at maya-maya ay hinihingal na bumagsak siya sa tabi ko. Balak ko na sanang bumangon para lumayo sa kanya ngunit mabilis niyang hinila ang aking katawan. Mahigpit niya akong niyakap kahit na basa na kami sa pawis at malagkit na rin ang aking pakiramdam. “Huwag kang aalis sa tabi ko kung ayaw mo na magalit ulit ako sayo.” Matigas niyang panakot sa akin. Napalunok ako ng wala sa oras dahil sa matinding takot. Kaya imbes na umalis ay mas pinili ko na lang ang manatili sa kanyang tabi. Hinayaan kong nak
Mabilis na yumakap sa katawan ni Rosario ang nanginginig na mga kamay ni Zanella habang paulit-ulit itong umiiling sa kanya. “P-pakiusap, huwag mong bubuksan ang pintuan!” Nagmamakaawa na saad ni Zanella kay Rosario, hilam na sa luha ang mukha nito kaya naman hindi na maintindihan ni Rosario kung ano ang dapat niyang gawin. Anak niya si Alexander ngunit ang puso niya ay labis na naaawa kay Zanella. “What are you doing, Alexander?” Narinig nilang tanong ni Samantha, ramdam ang galit sa tinig nito. “Huwag kang makialam dito, Samantha! Problema naming mag-asawa ito!” Matigas na sagot naman ni Alexander na tila walang pakialam sa presensya ng dalaga. “How dare you! At ano ang tingin mo sa akin? Pagkatapos mong buntisin ay itatapon mo na lang ako na parang isang basahan!?” Nanggagalaiti na sigaw ni Samantha, labis itong nasaktan dahil sa tinuran ni Alexander. Ipinamukha nito sa kanya kung ano ang lugar niya sa mansion ng mga Aragon. “Shut up, Samantha! And leave me alone!” Bu
Sumasagitsit ang mga gulong ng sasakyan sa patag na kalsada habang ang makina nito ay malakas na umalingawngaw sa loob ng malawak na stadium. Nakakabinging hiyawan ang lumamon sa buong paligid ng dahil sa matinding pananabik ng lahat ng mga manonood. Hindi magkamayaw ang lahat sa pagtanaw sa sasakyan ng isang sikat na racer. Kung ang lahat ay kababakasan mo ng matinding pananabik at kasiyahan ay kabaligtaran naman ito sa reaksyon ng mag-asawang Smith. Tahimik lang na pinapanood nila ang matinding laban ng kanilang anak para sa world final championship na kasalukuyang ginaganap dito sa California. Malaki ang tiwala ng mag-asawa na maipapanalo ng kanilang anak ang laban nito dahil si Zaharia Smith ay isa sa nangungunang sikat na racer sa buong mundo. Tahimik man silang mag-asawa ay hindi maikakaila ang matinding paghanga nila dahil magandang laban na ipinapakita ng kanilang anak. Sa isang iglap ay lalong nabulabog ang buong mundo dahil sa walang hirap na pagkapanalo ng batang Smith. N