Chapter 2

Maegan

Isang taon na ako dito sa Newy York and since then, naging maayos naman ang takbo ng career ko sa banyagang lugar na ito.

Matatapos na ang kontrata ko pero inextend ito ng agency para makapag-modelo ako sa ibang brand na gustong kumuha sa akin.

Isang taon ulit ang nakalagay sa kontrata at ang sabi ng handler ko na si Paul ay sunggaban ko na ito dahil hindi lahat nabibigyan ng ganitong pagkakataon.

But still, I confided with my parents at wala naman silang tutol sa pasya ko. Except for Mitchell na hanggang ngayon, naiinis sa akin.

Naalala ko noong lumabas ako sa cover ng isang magazine dito sa New York at naka two piece swimsuit lang ako. 

Galit na galit ang kambal ko at inabot ako ng walang puknat sa sermon mula sa kanya.

Pero ano bang magagawa ko? Hinihingi ito ng kontrata kaya tiniis ko na lang ang pagtutungayaw ni Mitchell sa telepono.

Sanay na ako sa kanya that he is too overprotective of me and Regina at naiintindihan ko naman yun. Masakit lang talaga sa tenga ang sermon niya at nung hindi na ako makatiis ay nagsumbong na ako kay Daddy.

Siya na ang bahalang umareglo sa nagwawala niyang anak dahil hindi naman ito makikinig sa akin.

Nakasakay na ako ng taxi at pauwi na ako aa unit after a photoshoot at nahawakan ko ang kwintas na ibinigay sa akin ni Knight.

Eversince, hindi ko ito tinanggal dahil sabi niya, sa pamamagitan nito, mahahanap niya ako.

And I guess totoo dahil walang mintis ang pagpapadala niya sa akin ng bulaklak, chocolates at kung ano-ano pa sa twing matatapos ang mga runway shows ko.

Alam ko na sa kanya ito galing dahil na rin sa card na nasa bawat regalo at sa pag tawag niya sa akin ng Blair. 

Siya lang ang nag-iisang tumatawag sa akin noon dahil lahat naman ay tinatawag ako sa first name ko.

Gusto ko na siyang makita pero hindi ko naman hawak ang sitwasyon na kinalalagyan niya.

Hindi ko na nga iniisip na baka masama siyang tao kahit pa may posibilidad iyon.  Basta ang gusto ko, makita at makilala siya.

“Miss, we’re here!” napukaw ang pag-iisip ko sa tinig ng driver kaya agad akong kumuha ng pamasahe at inabot ko ito agad sa kanya

“Thank you!” sabi  ko sa kanya at napansin ko ang tattoo niya sa kanyang pulsuhan na tila pamilyar sa akin

It looks like a cross na matulis ang mga dulo na tila ba sa isang espada. Kapansin-pansin ito dahil malaki ito and in my eyes, hindi pangkaraniwan.

‘Saan ko na ba nakita ito?’ bulong ko sa aking isip saka ako bumaba ng taxi 

“You’re welcome, Miss!” sagot pa niya sa akin bago niya tuluyang pinaandar ang cab

Habang nasa elevator ako ay hindi ko pa rin mapigilang mag-isip. Sigurado ako na nakita ko na ito noon at hindi ko lang matandaan kung saan.

Pagpasok ko sa loob ng apartment at saka naman nagring ang phone ko and it was Paul, my handler.

“Paul?” tanong ko sa kanya as soon as I picked up the phone

“Darling, nakausap ko kanina ang Petals, and they re so generous to give you a month vacay bago ka pumirma ng kontrata sa kanila.” he said kaya naman napangiti ako

I miss my family so I guess this will be a nice time para umuwi ako ng Pilipinas.

“That is great, Paul! Balak kong umuwi ng Pilipinas to see my family!” sagot ko sa kanya

“Well, okay! Kung yan ang gusto mo! Just be sure na nadito ka bago ang contract signing!” bilin sa akin ni Paul and I agreed with it

Nagpaalam na si Paul so I called the agency para magpa-book ng flight two days from now dahil gusto ko munang mamili ng pasalubong para sa pamilya ko. And when my flight was confirmed ay nagpunta na ako sa banyo to take a shower.

After that ay lumabas na ako ng banyo at inayos ang sarili ko dahil may lakad nga pala ako kasama ang mga girls dahil last day na ng trabaho namin ngayon. Magkikita kami sa isang club ng eight PM kaya minabuti ko munang magdinner. 

I prepared salad dahil yun na lang ang available sa fridge ko at mabuti na lang hindi pa ako namimili ng supplies ko ng pagkain dahil uuwi naman ako ng Pilipinas.

I finished my salad and after fixing the kitchen ay umakyat na ako sa taas para magsepilyo at magbihis na din. Thirty minutes drive ang layo ng club sa apartment ko kaya naman pwede na din akong umalis dahil alas-otso na ng gabi.

Palabas na sana ako nung may nag-buzzer sa pinto ko at nung silipin ko ang peephole ng pinto ay nagulat ako dahil may nakita akong isang babae at isang lalake na nakatayo doon. Inisip ko naman na baka mga kapitabahay ang mga ito kaya binuksan ko agad ang pinto.

“Can I help you?” tanong ko pero hindi naman sila nagsalita at mabilis ang naging kilos ng lalake dahil hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako papalapit sa kanya

Nagpumiglas ako pero may pinaamoy ang babae sa akin na panyo na unti-unting nagpahina sa akin until everything went black.

********

When I opened my eyes, I realized na nakaupo ako sa isang upuan at nakatali patalikod ang aking mga kamay. Nagpumiglas ako pero mahigpit ang pagkakatali sa akin kaya napilitan akong sumigaw.

“Where am I! Pakawala niyo ako!” 

I was scared lalo na at nakikita ko na medyo madilim ang kwarto kung saan ako dinala.

“Help! Help!” I remembered that time nung may mga humarang sa akin noon na lalake sa labas ng bar and it brought chills to my spine

Nandoon ang pamilyar na takot kaya napaiyak na lang ako habang panay ang dasal ko na sana dumating si Knight.

Napapitlag ako nung malakas na bumukas ang pinto at iluwa noon ang isang lalaki na nakasuot ng coat and tie. Matangkad siya at kung titignan mo, nandoon ang aura na hindi siya mabuting tao.

“Who are you?” tanong ko at nung lumapit siya, nabistahan kong mabuti ang itsura niya and I can say is hindi siya American dahil mukha siyang arabo

“I can see that you are awake, my lovely girl!” sabi nito and based on how he speaks, hindi ako nagkamali sa kutob ko

“Who are you! What the hell am I doing here!” galit na tanong ko dahil kailangan kong magpakatatag sa sitwasyong ganito

Tumawa ng nakakaloko ang lalaki kaya lalo akong nagpumiglas not minding the pain that I feel buhat sa mahigpit na pagkakatali sa akin.

“Easy, easy! You will only hurt yourself!” sabi niya pero wala na akong pakialam kung masaktan ako dahil gusto ko ng umalis dito

“What do you want! I am just a nobody and I have no money!” saad ko dahil baka kidnap for ransom ang pakay ng mga ito sa akin

“I know everything about you, Ms. Thompson! And I know that you are rich but, I don’t give a damn about that!” seryosong pahayag ng lalaki saka siya humila ng upuan at naupo sa harap ko

Nakita kong papalapit ang lalaking kumuha sa akin kanina sa apartment at may inabot ito sa lalaking nasa harap ko.

“O sırada!” anito sabay abot ng telepono dito and he let out his devilish grin habang nakatingin sa akin

( He is on the line!)

“Merhaba kardeşim, Ali buradayim!” sabi nito at hindi ko maintidihan kung ano b ang lenguahe ang sinasabi niya

He turned the phone to loudspeaker saka siya tumingin sa akin kaya nakaramdam na naman ako ng kilabot.

(Hello brother, Ali here!)

“Ne istiyorsun?” malamig ang dating ng boses and somehow it sounded familiar

(What do you need?)

“Ben mi? Kardeşim, senden hiçbir şeye ihtiyacım yok! Ama sen, benden mutlaka bir şeye ihtiyacın olacak!” mahabang sagot ng lalaki na hindi inaalis ang tingin sa akin

(Me? Brother I don't need anything from you! But you, you will definitely need something from me!)

“Doğrudan konuya gir, Ali! Ben oyun oynamayı sevmem.” galit na sagot ng kausap ng lalaki at kung tama ang pakikinig niya, Ali ang pangalan ng taong ito

(Go straight to the point, Ali! I am not into playing games!)

“Tamam! Şöyle diyeyim, kıymetli minik kuşunuz benimle!” nakangising sabi ni Ali kaya hindi ko na napigilan ang luha ko sa sobrang takot dahil sa paraan ng pagtingin niya

(Okay! Let's just say that, your precious little bird is with me!)

“What? What the hell are you talking about?!” tanong ng kausap ni Ali at sa wakas, may naintindihan din ako sa mga sinasabi nila

“I am talking about the model, brother!” sagot ni Ali at matagal bago nakasagot ang kausap niya

“Allo? Dilini mi kaybettin?” nandoon ang panunuya sa tinig ni Ali at kahit may sinabi sila na nauunawaan ko, hindi ko pa rin maintindihan kung ano ang kinalaman ko sa kanila

(Hello? Have you lost your tongue?)

Iniharap ni Ali ang cellphone sa akin na para bang kinukuhanan niya ako ng video kaya agad akong yumuko na ikinagalit naman niya. Tumayo siya at hinila ang buhok ko patalikod kaya nagtagumpay siyang irecord ang mukha ko.

“Senin bu küçük kadınını öldüreceğim! Tıpkı benimkini öldürdüğün gibi!” sabi niya bago niya bitiwan ang buhok ko kaya muli akong napaiyak

(I will kill this little woman of yours! Just like how you killed mine!)

“Ali, beni dinle! Eğer ona bir daha el kaldırmaya cesaret edersen, sana söz veriyorum! Seni ellerimle öldüreceğim ve kimse bundan kurtulamayacak!” ramdam ko ang galit sa tinig nito at hindi ko napigilang banggitin ang pangalan ng taong inaasahan kong magliligtas sa akin

(Ali, listen to me! If you dare to lay a hand on her again, I promise you! I will kill you with my hands and no one will ever get off of it!)

“Knight….”

“O zaman görüşürüz kardeşim! Gelip benimle yüzleşmen için sana bir saat vereceğim! Yoksa…”

(I will see you then, brother! I will give you an hour to come  and face me! Or else.....)

Naglabas ng kutsilyo ang lalake at idinikit niya ang talim nito sa aking mukha kaya napaiyak ako.

“Ona dokunma!” sigaw ng kausap ni Ali and I came to my senses na si Knight nga ito

(Don’t you touch her!)

Ito na ba ang sinasabi ni Knight noon na mas magiging ligtas ako kung hindi ko siya makikilala? Kung ganun, bakit nangyari ito? Bakit nila ako nahanap?

“One hour, brother! After that, and you're not here, she’s dead!”

“No! Knight! Knight help me! Knight!” buong lakas na sigaw ko pero pinutol na ni ALi ang tawag

Tinawag nito ang lalaking kasama niya at may inutos siya dito at agad naman itong tumango. Pagbalik niya ay may dala itong panyo at itinali niya ito sa gitna ng labi ko.

Nagpumiglas ako pero hindi na ako makapagsalita at tanging ungol na lang ang nagawa ko hanggang sa iwan na nila akong muli.