Chapter 3

Maegan

Nakarinig ako ng pagsabog at nakakabingi iyon so I closed my eyes habang panay ang pagdarasal ko na sana, makaligtas ako sa gulong ito.

“They are here!” sigaw ng isang lalaki mula sa labas at nagkaroon ako ng pag-asa na sana, si Knight na ito.

Gusto kong sumigaw pero dahil sa panyong nakatali sa bibig ko ay hindi ko magawa.

Malakas na putukan at pagsabog ang narinig ko at panay ang banggit ko sa pangalan ni Knight para mapuntahan niya ako dito.

Hindi nagtagal ay may narinig akong nabasa na salamin at doon ko nakita si Knight. 

Hindi niya ako binigo!

Hindi ko alam kung paano niya nagawang pumasok sa kwarto na ito gamit ang bintana pero mukhang hindi naman siya nasaktan as he banged himself to the mirrors so he could get in.

“Blair…” narinig kong sabi niya so I am most definitely sure that he is my Knight

He wore black shirt that hugs his body with his black fitted jeans at nakasuot siya ng itim na coat. 

But of course, may maskara pa rin siyang suot kaya hindi ko pa rin makita ang mukha niya.

Akmang lalapit siya sa akin pero pumasok naman si Ali na agad akong nilapitan and I felt a hard thing at the back of my head.

“ Olduğun yerde kal” sigaw ni Ali at idiniin pa niya ang bagay na iyon sa ulo ko at ang hula ko, it was a gun

(Stay where you are!)

“Let her go!” mapanganib na sigaw ni Knight at itinaas pa niya ang kanyang kamay tanda ng pagsuko

“ Kavga etmeyeceğim Ali! Bırak gitsin, onun bu işle alakası yok!" Knight said at gusto ko na nga silang murahin dahil hindi naiintindihan ang mga sinasabi nila

( I'm not gonna fight, Ali! Let her go because she has nothing to do with this!")

“Hayir!” sigaw ni Ali so I must have guessed that he said NO base sa reaksyon niya

Sa gilid ng mata ko, I saw Ali walking towards Knight habang nakatutok ang baril nito sa kanya.

Umiling ako dahil nakita ko na  nasa gilid ko na si Ali. He was walking towards Knight na hanggang ngayon ay nakataas pa rin ang mga kamay.

“Çıkış yolu yok, kardeşim! Onu gözlerinin önünde öldüreceğim! Ve seni de öldüreceğim, hem de en acı şekilde!”

( There is no way out, brother! I will kill her in front of your eyes! And I will kill you too, in the most painful way!)

“Knight….” bulong ng utak ko habang wala ng tigil ang pagluha ko

Hindi ko man naintindihan ang sinasabi ni Ali, alam ko na mapanganib ang bawat salitang binibigkas niya.

May biglang tumunog sa gilid kaya napalingon si Ali and Knight took the opportunity para maagaw ang baril ni Ali.

Nagpambuno sila at wala ni isa sa kanila ang nagpakita ng pagsuko. Hanggang sa nakarinig ako ng putok ng baril na pumuno sa buong paligid.

I was waiting kung sino ang unang babagsak sa kanila and I felt relief nung makita ko that it was Ali.

Ligtas si Knight!

Hindi niya hinayaan na may masamang mangyari sa akin!

He protected me!

Nagpumiglas ako sa kagustuhan kong makawala lalo pa at nararamdaman ko na maluwag na ang tali sa aking mga kamay. 

I shook my head para matanggal ang tali sa aking bibig pero hindi naman iyon nangyari.

“Blair…” nanghihinang sabi ni Knight and I nodded with my full anticipation that I will finally see him

His blue eyes glimmered habang unti-unti siyang naglakad papalapit sa akin.

“Knight…” I was hoping I could speak pero hindi ko magawa but my heart beated fast as he approached me

Pero ganun na lang ang sindak ko nung makita ko na tumayo si Ali mula sa pagkakahiga.

Nanlaki ang mata ko as I made frantic moves kaya muling binitiwan ni Knight ang mga mata ko at lumingon siya.

At hindi niya napaghandaan ang pag-atake ni Ali.

Mula sa likod ni Knight ay buong lakas niya itong hinila papunta sa basag na bintana kaya naman nagwawala na ako as I was already imagining what this wicked man is up too.

“No! No!” hiyaw ko kahit pa hindi ko na din maintindihan ang lumalabas sa akin lalamunan

“ Ölelim! Hiç kimse mutlu sona ulaşamayacak!” sigaw ni Ali

(Let us die! No one will have their happy ending!)

And I screamed nung kapwa sila mawala sa paningin ko. And I heard a loud thud, senyales na nahulog na silang dalawa sa baba.

“No! Knight no!” sigaw ko as two men came rushing by the room

Sumilip ang isa sa baba and he was so mad that all he can do is scream.

“Hayir! Hayir! Don!” 

(No!’No! Don!)

I was preapring myself that this guys will kill me! I closed my eyes as I pray habang inaalala ko ang aking pamilya.

Pero nagulat ako nung kalagan ako ng isang lalaki at habang ginagawa niya ito, nakita kong muli sa kanyang pulsuhan ang pamilyar na tatoo na ilang beses ko ng nakita noon.

“Miss, you have to go!” sabi nito sa akin at nung tuluyan na niyang maalis ang tali ko ay ibinaba ko ang tali sa aking bibig at tumakbo ako papalapit sa bintana

Gusto kong makita si Knight pero pinigilan ako nung isang lalaki at itinalikod against the wide window.

“You don’t have to see him, Ms. Blair! Let him go to the heavens in peace!” sabi nito kaya umiling ako at nagpumiglas

“I want to see him! Please!” pakiusap ko pero umiling siya

“The Don did everything to protect you! Just always remember him alive in your thoughts and not like this, dead!” napatingin ako sa lalaki at nakitaan ko din siya ng marka sa kanyang pulsuhan

At nakilala ko siya! Siya ang driver noon ni Knight nung iligtas niya ako sa bar!

The delivery man na nagdala ng stuffed toy noon has the same tattoo at ang mga taxi drivers na nasasakyan ko when I was here in New York! 

They have the same markings kaya alam ko na lahat sila, pinadala ni Knight para bantayan ako.

“I want to see him!” matigas na pahayag ko pero umiling ito sa akin

“You wouldn’t bear to see him, Miss Blair! Trust me!” 

Napaiyak na lang ako at hinayaan naman ako ng driver ni Knight hanggang sa makita ko ang maskara na suot ni Knight na nasa sahig.

Nilapitan ko iyon at pinulot saka ako muling umiyak.

Ang sakit! 

Ni hindi ko man lang siya nakilala!

“I love you, Knight!” bulong ko as I held his mask close to my heart

“Efendim, Don'un cesedini çoktan aldılar.” pahayag nito kaya nilapitan na ako ng driver

(Sir, they already got the Don’s body!)

“We have to go, Miss Blair! The police are about to come and I don’t want you to be involved in this!” 

Nanghihina man ay inalalayan ako ng driver ni Knight at pinilit kong tumayo. Tama siya, hindi gugustuhin ni Knight na madamay ako sa kaguluhang nangyari dito.

Minutes later, nakasakay na ako sa isang kotse at inihatid ako ng driver sa harap ng apartment ko.

“We are already here, Miss Blair!” pukaw nito sa akin habang nakatulala ako sa kawala

Hindi ko binitiwan ang maskara ni Knight dahil ito na lang ang natirang alaala niya sa akin kabilang na ang kwintas ko at ang stuffed toy na binitbit ko pa dito sa New York.

“Thanks!” sabi ko as I reached for the door pero hindi ko muna iyon binuksan

“Can I see him? Just for the last time?” pakiusap ko at nalaglag muli ang luha sa mga mata ko

“I am sorry, Miss Blair! I do not know where will his family take him! In our tradition, they have to bury him as soon as possible and that is the thing that we, his subordinates, doesn’t have a say.Neither one of us is given the priveledge to witness the burial.” paliwanag niya sa akin kaya tuluyan ng nawala ang aking pag-asa

“Will you tell me then, who is he, really?” tanong kong muli at huminga ng malalim and driver

At first he was hesitant pero maaring naawa siya sa akin kaya sinagot na niya ang katanungan ko.

“He is the son of the biggest Mafia in the world! In all parts of the world, we have a station! Even in your country and when he saw you, I know that he fell for you!”

“When he saved me!” bulong ko pero umiling ang lalaking kausap ko

“He saw you even before that! And that made him stay in the Philippines! Like a dog, so madly in love with you, following your steps, incognito, so that you won’t see him or even realize that he was there.” kwento nito sa akin and I felt my heart was beating fast

“Then why did he hide from me?” tanong ko kahit  alam ko naman ang sagot noon

“He wanted you safe! And even though he is far, he still made it a point that someone is there, watching over you! But then, those bastards found you and used you against him!”

“His mother, who is the queen of the Mafia, didn’t approve of this but the Don wanted a life with you, so he did everything that he could to get out of the group! He was then given his last mission, and after that, he will be  a free man! It just didn’t happen the way he wanted it, because he is gone!” nakita ko ang pagtulo ng luha niya at hindi ko na din napigilan ang sa akin

His phone rang at sinagot niya ito with his language at nung matapos na sila ay muli niya akong binalingan.

“I have to go, Miss Blair! The counsel wants my presence!” malungkot na sabi nito kaya para akong natakot 

“Will you be fine?” I asked and he just shrugged his shoulders

“It depends! If the counsel thinks that I didn’t fulfill my duties to protect the Don, then, I will also have to go!” malungkot na sabi nito and somehow, I understood what he means

Mukhang malupit ang grupong kinabibilangan ni Knight! 

That it seems, it was just a normal thing to kill a person!

“I’m sorry!” mahinang sabi ko pero narinig naman niya iyon

“Don’t be, Miss Blair! This is my life and I know, whatever decision they made, my Don is still proud of me!” nakangiting sabi niya sa akin

Ngayon palang pnagdarasal ko na siya na sana, maging patas ang lahat para sa kanya.

“Then I guess, this is goodbye!” sabi ko pa and he smiled at me

“Goodbye, Miss Blair!” 

I opened the door at agad na akong bumaba ng kotse. Tinanaw ko ang kotse hanggang sa mawala ito sa paningin ko saka ako sumakay ng elevator paakyat ng apartment ko.