Chapter 24

Tulad kahapon, sinundo ulit ako ni Joshua. May dala siyang flowers at sabay ulit kaming nag-almusal.

Pagbaba namin ng kaniyang sasakyan, hawak kamay kaming naglakad papasok ng kanilang building. Nagtatawanan pa kami paglabas namin ng elevator pero napadta ako nang makita ko si Xavier na nakatayo sa harap ni Mady, habang nakatulala na nakatingin sa amin ni Joshua.

Tahimik na pumasok si Joshua sa loob. Habang ako naman ay hindi malaman kung paano haharapin si Xavier. Napakamot ako ng aking batok.

Si Mady na hindi nauubusan nang sasabihin, tila naumid naman. Nakikiramdam sa amin.

Awkward na tumawa si Xavier bago siya nagsalita.

"Mukhang nahuli ako," naiiling at nakangiti niyang sambit. Hindi ko naman magawang ngumiti sa joke niya kung joke man iyon.

"Ah. . . Xavier."

"It's okay, I understand. Congratulations! I'm happy for you. Really. . ."

Naramdaman ko ang sinseridad sa kaniyang sinabi.

"S-Salamat, Xavier."

Tumango siya at tipid na ngumiti bago nagpaalam na aalis na.

"Naawa nam