Chapter 33

Mula dito sa himpapawid ay nakikita ko na ang mansyon ng mga De Lucca. Mula sa bakuran ay tanaw ko ang mga bata na nakahilera habang nakatingala at naghihintay sa paglapag ng chopper.

Apat na taon mahigit din ang lumipas mula nang umalis ako ng bansa. Hanggang videocall na lang talaga kami ng mga bata.

Ang laki na ng pinagbago ng kanilang mga itsura. Pati pananalita at pagkilos.

"Ate!" sigaw nila habang tumatakbo palapit sa akin.

"Ang lalaki niyo na, ah," sabi ko habang isa-isang hinahalikan ang mga bata.

"Gumanda ka naman lalo, Ate."

Ngumiti ako. Madami nang oras para alagaan ang sarili, e. Saka every two weeks din ang pa-spa namin ng mga pinsan ko sa aking ama.

Na-miss ko na tuloy agad sila. Ngayon na nandito na ako sa Pinas, tiyak na mabo-bored ako dahil wala naman akong mga kaibigan dito. Oh, meron pala. Si Mady kaso busy din naman siya.

At next week pa kami puwedeng magkita, dahil nag-out of town sila ng kaniyang boss. Pinsan ni Xavier ang kaniyang boss.

Umalis na ito sa