004: THEO VISCONTI

SA GITNA NG maliwanag na gabi ay napilitan akong bumangon dahil sa uhaw na nararamdaman ko. Madilim sa buong kwarto pero may liwanag ng buwan na pumapasok mula sa bintana ng aming kwarto.

Maingat akong bumangon para hindi ko magising si Adrianna sa taas ng double deck. Tahimik akong naglakad patungo sa pinto nang may nagsalita sa likod ko.

"Saan ka pupunta, Tatiana?" mahinang tanong ni Adrianna.

'Natulog ba ito o hindi?'

Ang bilis niyang magising kahit kaunting galaw lang. Kamot-kamot ko ang ulo ko nang humarap ako sa higaan.

"Punta lang ako sa kusina, nauuhaw na kasi ako" inaantok na sagot ko.

Ilang minuto akong naghintay sa sagot niya pero wala akong nakuha kundi ang malalim niyang paghinga. Kumunot ang noo ko doon. Nakatulog agad si Adrianna? Ang bilis naman!

Ipinagsawalang bahala ko na lang iyon saka lumabas ng kwarto. Dahan-dahang lang ako sa paglalakad dahil baka magising ko ang mga kasamahan kong natutulog.

Kumurap-kurap muna ako para masanay ang mata ko sa ilaw ng kusina nang makarating ako dito. Kumuha ako ng baso saka agad na nagtungo sa refrigerator para kumuha ng malamig na tubig. Malamig ang paligid pero 'yong lalamunan ko, tuyo.

Pagkatapos kong masalinan ng tubig ang baso ay uminom muna ako saka ko isinara ang ref pero muntik ko nang maibuga ang iniinom ko nang may makita akong maliit na katawan sa kusina. Nakatingin pa siya sa akin.

Napahawak agad ako sa dibdib ko sa bilis ng tibok niyon. Mariin akong napapikit para pakalmahin ang sarili ko. Minulat ko lang ang mata ko nang medyo kumalma ang pakiramdam ko.

Huminga ako ng malalim saka tinignan ang batang nasa harapan ko. Nakatitig lang ito sa akin gamit ang inosenteng mata. May hawak pa itong laruang sundalo.

Siya ata 'yong anak ni sir Alex dahil wala naman akong nakitang ibang bata dito sa loob ng mansion noong nakaraang linggo.

'Anong ginagawa ng batang 'to dito? Hindi naman siguro ito pupunta dito sa kusina kung walang kailangan diba?'

Pilit akong ngumiti, "Do you need anything?" marahan kong tanong sa bata.

Ngumuso ito saka hinawakan ang tiyan, "I'm hungry"

Huh? Hindi ba ito kumain kanina? Paano na lang kung hindi ako pumunta dito sa kusina? Paano siya makakakain?

Naglakad ako palapit sa bata saka umupo sa harapan nito. Nakanguso pa rin ito habang nakatitig sa akin kaya hindi ko na napigilang pisilin ang matataba nitong pisngi.

'Napaka-cute niya naman ng anak ni sir Alex'

Ngumiti ako, "What do you want to eat?" magiliw kong tanong.

Ngumuti ang bata, "I want cookies" masayang sagot niya pero nawala agad iyon, "...you know how to bake, right?" nag-aalala niyang tanong.

Natawa ako. Iyon lang pala ang problema niya kaya nawala ang saya sa kanyang mukha. Tumayo ako kaya tumingala ito sa akin.

"Of course, baby" buti na lang at sa bakery ako dati nagta-trabaho.

Pagkasagot ko ay pumunta ako sa mesa at kumuha ng upuan doon saka dinala malapit sa island counter. Mayroon namang mga upuan doon pero hindi iyon safe na upuan ng bata, baka mahulog ito.

Binuhat ko siya, "Dito ka lang, okay? Huwag kang malikot" paalala ko.

Tumango naman ang bata saka inilagay sa itaas ng island counter ang laruan niya. Nang makitang nasa maayos na kalagayan ang bata ay inihanda ko na ang mga kakailanganin ko para sa ibi-bake na cookies.

Nakatingin lang sa akin si Theo habang ginagawa ko ang gusto niyang kainin. Kahit saan ako magpunta sa loob ng kusina ay nakasunod ang mga mata nito sa akin na para bang takot siyang mawala ako sa paningin niya.

Nang matapos ay inilagay ko na sa loob ng oven ang cookies saka iyon niluto. Pagkatapos kong linisin ang mga kalat ay hinarap ko na si Theo. Tahimik lang ito habang hinihintay na maluto ang cookies niya.

"How old are you?" tanong ko na para hindi siya makatulog sa sobrang tahimik.

Itinaas nito ang kamay at pinakita ang tatlo nitong daliri, "I'm three years old po"

Tumango ako, "May iba ka pa bang gusto maliban sa cookies?"

Sunod-sunod ang tango nito, "Gusto ko po ng milk"

Hindi ko mapigilang ngumiti sa reaksyon niya. Tumalikod ako kay Theo saka hinanda ang gusto niya. Sakto namang malapit nang maluto ang cookies na request niya.

Inilapag ko ang baso na puno ng gatas sa island counter saka maingat na kinuha ang cookies sa loob ng oven. Pagkadala ko niyon sa island counter ay agad na tumayo si Theo at nagni-ningning pa ang mga mata nito habang nakatingin sa cookies.

"Be careful, Theo. Baka mahulog ka" paalala ko pero mukhang hindi na niya iyon napansin.

Inilagay ko ang mga cookies sa plato saka ko inilagay sa harap ni Theo. Inilagay ko na rin ang gatas sa tabi no'n. Sinigurado ko munang hindi iyon mainit saka ko siya pinayagang kumain.

Nakangiti lang ako habang nakatitig sa kanya. Hindi ko alam kung bakit ang gaan ng pakiramdam ko habang nakatingin sa kanya. Marami naman akong nakakasalamuha na mga bata noon pero hindi ako nakakaramdam ng ganito.

Nang matapos siyang kumain ay nilagay ko na sa lababo ang pinagkainan niya. Si Theo naman ay maingat na bumaba sa upuan. Lumapit ako sa kanya at mukhang inaantok na ang bata.

"Can you take me to my room?" nahihiya nitong tanong.

"Of course.. " iyon naman talaga ang gagawin ko. Hindi ko naman pwedeng hayaan na lang ang bata na pumunta sa kwarto niya nang mag-isa.

Inilahad ko ang kamay ko sa kanya para sana hawakan niya ang kamay ko pero itinaas niya ang kamay niya, gustong magpabuhat. Binuhat ko na lang siya saka ako naglakad patungo sa hagdan.

Parang may humaplos sa puso ko nang maramdaman kong sumandal si Theo sa balikat ko saka niyakap ang leeg ko. Napangiti ako saka hinaplos ang likod ng bata.

Nang makarating kami sa kwarto ni Theo ay tulog na ito. Dahan-dahan ko na lang siyang inihiga sa kama saka nilagyan ng kumot ang katawan. Nang makitang maayos na ang lagay ni Theo ay lumabas na ako.

Naglalakad na ako paalis nang mapansin ko ang isang kwarto na bahagyang nakabukas. Habang papalapit ako doon ay napakunot ang noo ko sa aking narinig. Para itong......nahihirapang.....huminga?

Dahil sa kyuryusidad ko ay sumilip ako sa pinto. Nakita ko si sir Alex, may ginagawa siya pero agad na nanlaki ang mata ko nang mag-sink in sa utak ko kung anong ginagawa niya. Nagsimula na ring mamula ang mukha ko.

'Why do I have to witness this?!'

Lumayo kaagad ako sa kwartong iyon saka dumiretso sa kwarto namin. Hindi ko na inintindi kung may magigising ba o wala. Mariin akong pumikit pero naalala ko kaagad ang imahe ni sir Alex na may ginagawang milagro sa loob ng kwarto niya!

Hinatid ko lang naman si Theo sa kwarto niya pero bakit kailangan ko pang masaksihan iyon?!!