"Grabe ka naman. Ang dami na palang nangyari, pero hindi mo man lang ako sinabihan," reklamo ni Liam sa kaibigan.
"Araw-araw akong spy mo tapos ganyan ka sa akin?"
Pagpasok ni Liam, habang abala naman si Nexus sa pagbabasa ng kontrata.
Tumingala si Nexus na may halong pagkainis at ibinaba ang hawak na ballpen.
"P'wede bang hinaan mo ang boses mo? Sumasakit lalo ang ulo ko."
"Ikaw talaga, tuwing magagalit ako, palagi mong sinasabi na masakit ang ulo mo." Mukha siyang hindi kumbinsido, pero halata ring tampo lang ang tono niya.
Matagal nang may insomnia si Nexus. Simula nang magsimula siyang magka-insomnia ilang taon na ang nakalipas, marami na siyang pinuntahang doktor, pero iisa lang ang hatol—kakulangan sa tulog. Pero sa totoo lang, mas matagal na niyang tinitiis ito kaysa inakala ng iba.
"O siya, sabihin mo na nga. Ano ba ang nangyari?" Bumuntong-hininga si Liam at medyo lumambot ang tono.
"Sabi mo sa telepono kasal ka na. Anong ibig sabihin nun? Peke ba 'yan?"
"Totoong kasal na ako." Alam ni Nexus na hindi titigil si Liam hangga't hindi niya nalalaman ang buong kuwento. Kaya kinuha niya ang cellphone at ipinakita ang wedding photo.
Nakita lang ni Liam na si Nexus nga ang lalaki sa larawan. Bago pa niya matitigan nang maigi kung sino ang babae, mabilis na inagaw pabalik ni Nexus ang telepono.
"Tahimik mong pinlano 'to, ha? Saan mo siya nakilala? Ano pangalan niya? Ilang taon na siya? Anong trabaho niya?"
Tanong ni Liam habang pasimpleng sumandal sa mesa ni Nexus.
"Baka naman random girl lang 'yan na pinili mo para inisin yung ex mong si Sonya?"
Isinara ni Nexus ang kontrata at tiningnan nang diretso si Liam.
"Kumusta na ang project na 'Tomorrow Again'?"
Ang "Tomorrow Again" ay isang pelikulang pinondohan ng kanilang kompanya noong nakaraang taon, na may target investment na 300 milyon. Hindi si Nexus ang humawak ng follow-up, pero dahil nagkaroon ng eskandalo ang leading actor kamakailan, nagpasya ang kumpanya na palitan ito.
"Yung matandang iyon, lahat na lang ng hadlang ginagawa niya." Si Liam, kahit mukhang pasaway, ay isa sa mga kilalang direktor na nanalo ng maraming international awards. Kaya rin siya pinili ni Nexus bilang partner sa project.
"Mukhang may relasyon yung leading actress sa isang matandang executive sa kumpanya ninyo. Kaya pinoprotektahan siya," dagdag ni Liam habang pumalakpak.
"Eh ako, maliit lang na direktor. Hindi ko kontrolado ang investors ninyo."
Alam ni Nexus na nagmamagkumbaba lang si Liam, pero itinatak niya sa isip ang sinabi nito.
"Ilang taon na ba siya?" tanong ni Liam.
Hindi na nakaiwas si Nexus. Naalala niya ang date sa marriage certificate at sumagot, "Dalawampu't dalawa."
"DALAWAMPU'T DALAWA?!" napasigaw si Liam sa sobrang gulat.
"Grabe ka, ano old carabao eats young grass!?"
"Wala kang matinong mailalabas sa bibig mo kahit kailan."
"Kailan mo balak sabihin sa lola mo?" Lumapit si Liam.
"Hindi ba pinaplano pa ng Lola mo ang pagkakaayos ninyo ni Sonya, 'di ba?"
Napaisip si Nexus. Tama si Liam —mas makabubuting siya mismo ang magsabi sa kanyang lola. Kaya nung gabing iyon, bumalik siya sa lumang bahay ng pamilya Watson.
Sa lumang istruktura, may malambot na dilaw na ilaw, makapal na mga halaman, maliliit na tulay at dumadaloy na tubig—napakakomportable ng paligid. Pagdating ni Nexus, abala ang lola niya sa paglalaro ng chess sa bakuran.
"Lola."
"Uy, nakauwi na pala ang paborito kong apo?" Sa narinig niyang boses, napuno ng tuwa ang mukha ng matanda. Lumapit siya at niyakap si Nexus.
Kakagaling lang ni Nexus sa business trip sa Amerika, kaya ilang araw din silang hindi nagkita.
May mga nagsabi na dinala ni Franz ang bata pabalik para makipagkumpitensya kay Nexus sa mana ng pamilya. Anak pa rin si Franz ng matandang lalaki, at hindi naman siya ganoon katanda kumpara kay Nexus. Ayon sa batas, kapag nawala ang isang tao, ang mana ay ibinibilang muna sa asawa bago sa mga anak. Sa pagkakasunod-sunod, mas nauuna pa rin si Franz kaysa kay Nexus.Pero ang Wise Corporation ay iba sa ibang kumpanya. Sa huli, wala namang ibang kumpanya na ganito kalaki ang negosyo, at wala ring babaeng kasing husay at tapang ng matandang ginang.“Salamat, pinsan,” simpleng sagot ni Franz na parang wala siyang naiintindihang ibang ibig sabihin sa usapan. Nananatili pa rin ang bahagyang ngiti sa kanyang mukha habang kalmado siyang sumagot kay Lara.Si Yuan naman ay walang sinabi, tinitingnan lang sinaFranz at Nexus sa harap niya. Sa totoo lang, nakakaaliw talagang tingnan ang mag-tiyuhing magkatabi.Sa kabilang banda, hawak ng matandang ginang ang braso ni Hiraya at magkasama silang nagl
“Salamat po, lola.” Mahinang nagpasalamat si Hiraya, at narinig niyang nagpatuloy si lola, “Hindi naging madali para sa’yo, Hiraya. Mula ngayon, ito na rin ang magiging tahanan mo. Bumalik ka dito nang mas madalas at samahan si lola.”“Opo.” Tumango nang masunurin si Hiraya. “Salamat po, lola.”Sa totoo lang, inaasahan na rin ni Hiraya ang ganitong klaseng sitwasyon. Noon, hindi pa siya nagkakaroon ng seryosong pag-ibig. Maraming tao ang tila labis na nahuhumaling habang nanliligaw sa kanya, pero kapag nalaman nilang galing siya sa ampunan, bigla na lang silang tumitigil sa panliligaw.Tanging si Kris lamang ang naiiba. Malapit sa ampunan ang bahay ng pamilya nila, kaya sa isang banda, parang magkapitbahay na rin sila. Mula pagkabata hanggang paglaki, magkasama sila sa iisang paaralan—elementarya, junior high school, at high school. Kaya nang umamin si Kris kay Hiraya noong kolehiyo, pumayag siyang subukan.Pero hindi niya inasahan na hindi pala sinabi ni Kris sa kanyang mga magulang.
“Jaze, halika rito!”Hindi na natapos ni Jaze ang kanyang sasabihin, pero ang kalahating pangungusap na binitiwan niya ay lalo pang nagpasindak sa mga tao sa paligid.Lalo na kay Yuan, na tumingin kay Hiraya na may ngiting mapanukso at parang natutuwa sa gulo.“Si Jaze na ito, kadalasan tahimik at hindi mahilig magsalita. Hindi rin siya basta nalalapit kaninuman, pero kay Hiraya ay sobrang lapit niya. Mukhang madalas magkita sina Hiraya at Tito Franz.” Galit na galit si Yuan nang marinig niya ilang araw ang nakalipas na ikinasal na si Nexus. Hindi niya matanggap na ganoon kabilis itong nag-asawa. Kaya ngayong may family dinner, kahit hindi sila inimbita ng lola, pinilit niya ang kanyang ina na isama siya.Gusto lang talaga niyang makita kung anong itsura ng babaeng nakakuha kay Nexus. Pero ngayon, parang mas lalo niyang iniisip na may pakana at plano ang babaeng ito.Si Franz naman, ilang taon nanirahan sa Amerika, at nang bumalik ay may dalang batang hindi kilala kung sino ang ina. S
Sumunod si Hiraya kay Nexus at pumasok sa sala ng pamilya ni Nexus sa gabay ng kanyang lola.Pagkatapos ng maikling pagpapakilala ng lola, nagkaroon si Hiraya ng pangkalahatang ideya tungkol sa mga kamag-anak na nasa harapan niya.Ang medyo matabang babaeng nakasuot ng pulang coat ay ang tiyahin ni Nexus, at ang lalaking nasa kalagitnaang edad na nakasuot ng madilim na asul na coat ay ang tiyuhin niya, at kasama nila ngayon ang kanilang mga anak.Isa roon ay si Yuan, na nakasuot ng pulang maikling palda. Siya ay nag-aaral sa UK at nasa dalawampu’t dalawa pa lamang ang edad. Ang isa naman ay si Riley, na nasa tatlumpu’t tatlong taong gulang at kasalukuyang nagtatrabaho bilang isang middle-level manager sa Wise Corporation. Masigla ang pinsan nang makita sina Nexus at Hiraya, ngunit hindi maganda ang ekspresyon ni Yuan.Hindi naman tanga si Hiraya, kaya alam niyang kilalanin kung sino ang may mabuting tingin at sino ang may masamang loob.“Oh, magaling pumili si Nexus. Tingnan mo ang na
Habang nag-iisip, hindi namalayan ni Hiraya na nakatulog siya. Nang magising siya, ginising na siya ng stylist sa likod niya.“Mrs. Watson, kumusta po?”Medyo malabo pa ang isip ni Hiraya nang idilat niya ang kanyang mga mata, pero nang makita niya ang sarili sa salamin, napamangha siya.Ang kanyang mahabang itim na buhok ay maingat na inayos, kaya mas naging smooth ang hugis ng kanyang mukha. Ang dati nang pino at eleganteng features niya ay mas lalong pinaganda sa kamay ng stylist.Ang dalawang hibla ng buhok na iniwan sa gilid ng kanyang tenga ay nagbigay ng tamang lambing sa kabuuan ng look niya.Masayang tumayo si Hiraya, at paglingon niya, nakita niyang nasa likod niya si Nexus.Kita niyang malinaw ang bakas ng pagkabigla at paghanga sa mga mata ni Nexus.Nagulat din si Nexus. Kung kaninang umaga si Hiraya ay parang puting ulap sa sobrang ganda, ngayon naman ay para siyang malamig na willow tree na naglakad palabas ng isang Chinese painting—banayad at elegante, malamig pero hind
“Nag-almusal ka na ba? Bumili ako ng kape at tinapay.” Buti na lang iyon lang ang sinabi ni Nexus, sabay turo sa bag na nasa tabi niya.“Ah, salamat.” Isang itlog lang ang kinain ni Hiraya kaninang umaga. Wala siyang masyadong gana sa tinapay, pero handa siyang uminom ng kape.Suot ni Hiraya ang asul at puti ngayon. Pagpasok niya sa kotse, napansin niyang naka-asul din si Nexus na may puting pantalon. Parang couple outfit tuloy ang suot nila.Bago pa makarating ang kotse nila sa tindahan, nakita ni Hiraya ang dalawang hanay ng mga taong nakatayo sa labas ng pinto. Pagkaparada ni Nexus, agad binuksan ang pinto ng kanilang sasakyan.Dalawang hanay ng mga nakasuot ng suit at puting guwantes ang nagsimulang sumalubong sa kanilang pagpasok.Pagkapasok nina Hiraya at Nexus sa loob ng tindahan, agad na naglagay ng mga barikada ang staff, senyales na wala nang ibang customer na tatanggapin.Karaniwan, nakikita lang ni Hiraya ang mga logo ng mga ganitong mamahaling brand sa Internet, pero ngay