chapter 6

Mia's PoV

"Hindi ka parin ba gigising?"

Narinig ko ang boses ni mommy habang nakapikit pa Rin ang mga mata ko, kahit hindi ko man nakikita ay kilalang-kilala ko ang boses niya. "Hmmm. Ano ba iyon?" mahinang daing ko. For Pete's sake, kalahating tulog pa ako sa mga Oras na ito.

"Liza Mia! Hindi ka talaga babagkn ha?"

Medyo malakas na ang boses ni Mother dragon kaya napabalikwas na ako sa kama.

"Ano ba kasi iyon?" Padabong ko nang Tanong habang nagkakamot ng ulo at pagkatapos ay nagkusot ng mata.

"Anong Oras na?" Kanina ka pa ginigising ni Bebang. Aren't you supposed to be working right now?" Ani niya na nakataas anng kilay at nakahalukipkip.

I don't know why she is overreacting right now. Eh sa bahay lang din naman ang office ko.

When Daddy was still alive, he started a law firm just within our house. May sakit na kasi siya kaya ayaw na niyang mag-travel pa from time to time kung ibang lugar pa ang opisina niya. Together with me and Daddy kaya dito na lang kami sa bahay. Hindi naman naging mahirap makakuha ng client dahil Kilala naman ang pamilya namin sa larangan ng abogasya.

Thanks to our parents who are both great lawyer who paved the way for us in this profession. Let's say 50 percent ng credibility namin ni Angel ay dahil sa mga magulang namin.

Going back to my murmuring Mom, inikutan ko lamang siya ng mga mata at tuluyan na akong tumayo sa kama. Patungo na ako sa bathroom paraag shower pero panay pa Rin ang sermon niya. " Buti pa Yung kapatid ko, kahit buntis nagsisipag pa rin magtrabaho. Ikaw na dalaga pa at maayos ang pangangatawan napakabatugan."

May hinahawakan pa rin kasing kaso si Angel Ngayon kahit four weeks na siyang nagdadalang tao. Kaya kung maka kumpara si mommy sa aming dalawa wagas.

And blah....blah....blah....

Another series of comparison between us.

I really hate it everytime Mom copares me to Angel. Well, sino naman ang may gusto na ikumpara ka sa ibang tao? Wala naman siguro.

At kahit nagkabati na kami ni Angel, Hindi ibig sabihin non na naghilom na ang mga sugar noon. I mean, marihap parin kalimutan ang sakit na naka ukit sa puso mo. Hindi mo maiwasang na maalala muli," and always remained. Lalo na Kay Mommy, kami na laang dalawa palagi ang magkasama sa bahay kaya Hindi maiwasang hindi mag-clash ang mga ugali namin pareho, at wala na rin si Dad na mediator naming dalawa. Hindi ko pa rin Kasi talaga maiwaksi ang sama ng loob ko sa kanya na matagal ko nang dala-dala Lalo pa at nang gaganyan Siya sa kin ngayon.

Simula pagkabata, ramdam ko na mas paburito nina Mommy at Daddy so Angel. Matalino Kasi siya, iyong tipong easy lang sa kanya ang maging top sa klase. Hindi kagaya ko na hirap na hirap makakuha ng kahit 75.

Mataas ang expectation ni Daddy sa amin noon at parang napakadali lang para sa kanya na ma-meet iyon.

Kaya nga, noong nag-take kami ng exams at noong nalaman Kong bagsak ako at makapasa si Angel with a top notch, Doon ko nagawa ang pinakamalaking kasalanang sumira sa aming magkapatid -- I switched our result. At iyon ang naging dahilan kung bakit lumayas si Angel sa bahay namin dati.

Nakakatawa nga eh. Ako ang kinampihan nina Mom at Dad noon, hindi dahil sa pinapaboran nila ako, kundi alam nilang mas magtatag si Angel sa kin at alam nilang kaya nitong tumayo sa sarili niyang mga paa. Pero, totoo naman kasi.

But it was all in the past. Nagkapatawaran na kami noong nawala na ang Daddy namin. Pero Ewan ko ba, hindi na nga yata matatanggall ang peklat na dulot ng sigay na iyon sa pamilya namin. Or maybe akong lang?

Lalo na ngayong kinumpara pa Rin Ako ni Mommy sa kanya. Paulit-ulit niya pa ring pinapamukha sa akin na si Angel ang paborito niyang anak.Whic is hindi naman niya talaga anak na tunay si Angel is my half sister from my father.

Hindi ko na pinansin si Mommy,nagpatuloy na ako papunta sa bathroom at sinimulang maligo. Mga Isang oras ang inabot ko sa tuwing naliligo kaya for sure magsesermon na naman iyon sa akin kapag nasa office na kami.

After an hour bathing,nagtungo na agad ako sa office namin. Simula no'ng wala na si Dad, sa study room na snya kami madalas ginagawa ng mga trabaho namin.

Hindi na riin uso ang almusal sa amin gaya ng dati. Pareho kaming nagpapkabisy ni moomy at Minsan hinahatiran na lang kami ng pagkain ng maids. Another perk of work at home --everything you need is just easy to get.

Pagkaupo ko sa table ko ay hindi ko naman na narig na nagsalita pa si Mommy dahil masyado na siyang abala sa kaharap niyang gatambak na paperworks para pansinin pa ang pagdating ko.

Just when I saw about to open one folder ay siya namang patungo ng phone ko.

Speaking of the wicked Angel, siya nga. Yung nililibak ko sa isip ko kanina pa.

Sinagot ka na agad ang tawag niya. " Bakit?"

Ganoon Ako sumagot sa tawag niya at ganoon din siya sa kin kapag ako ang tumawag . Hindi Kasi kami iyong tipong nagtatawagan ng walang kailangan.

"Sis, samahan mo naman ako oh," anito sa kabilang linya na tila ba nagpapa-cute ang tono.

Wow, sis huh." pambabara ko pa sa paagtawag niya sa kin ng sis. " Saan ba?" tanong ko.

Gusto ko sanang mag Starbucks eh," sagot niya na ikinasinghal ko. " Seriously? Maraming Starbucks diyan sa malapit sa Inyo ah. Bakit magpapasama ka pa sa kin na ang layo-layo ko?"

"Of course I wanna bond with you!" tugon niya. "Nami-miss lang kita!" pahabol a niya.

Napairap ako." Wow, ano ang hangin? And why me? Nasaan si Jaydee?" Ayaw kouna siyang makasama. Anito na para bang Isang batang nagta-tanyrums.

"Baliw to, busy Ako!" sagot ko.

"Sige na, samahan mo na ang ate mo," biglang sungit ni Mommy. Napatingin ako sa gawi niya sandali at muling kinausap so Angel. " Okay, just text me kung saan Tayo magkikita." Pinatay ko na agad ang tawag at bumaling Kay Mommy.

"Akala ko ba maraming gagawin?" tanong ko sa kanya.

"Pagbigyan mo na ang buntis," tugon lamang ni Mommy.