Chapter 5-Library

After lunch, dumating ang mga nanny ng mga bata, kinuha na sila nito para umuwi sa kanilang bahay, at nagpaalam na sa kanila.

"Okay, then we can start our work. Let's go to my library, and bring all the necessary papers that need my signature."

"Okay sir."Akala pa naman niya eh kung saan kwarto siya dadalhin. Library lang pala.

Pumunta si Mary Jane sa living room at kinuha ang papers na iniwan niya kanina bago mag lunch.

Hay kahit kailan talaga di marunong mag please itong amo ko, lahat na lang ng utos pagalit. Ano ba yan, saang lupalop ba ito galing at di marunong ng basic manners.

She took the papers and went to the library, pagpasok niya nagulat siya sa ganda nito.

Ngayon lang siya nakapasok dito and she was surprised by the grandeur of the place.

The library has a few high walls of ancient volumes, though mostly, they were now a sort of decoration to set the scene. One simply logs in through one's device and either reads or listens to one of the thousands of titles, including political science, engineering, mathematics, research manuscripts and scrolls.

Grave naman ka bonggang library ito, nakakalula. His library was a great place to work and read books, at sa sobrang laki at napakaganda nito nakatulala siyang nakatingin sa collections of books nito, aba meron kayang cecelib at jonaxx dito.Matingnan ko nga mamaya.

Giving him the papers, and sat on the chair in front of him, she didn't stop to marvel the grandeur of the library.

Sa taas may chandelier pa ang mahal siguro nito, ang ganda ng view at kita ang buong paligid ng harden. On his table was his latest macbook na doble ang mahal kaysa sahod niya. Though she wasn't complaining dahil binigyan naman siya ng isa nito at ganun din kamahal.

"Miss Austen, I need you to check with the designing team and tell the man in charge to lessen the cost of the server rooms okay?" He mumbled while signing up the papers and took his phone and called someone for a coffee.

Kape na naman siya? Nakaapat na ito simula pagdating niya ah, di kaya nangingitim na ang ngala ngala nito sa kakape, no wonder itim ang budhi nito, kung maka laklak ng kape eh parang umiinom lang ng tubig.

"Are you listening Miss. Austen?"

Hala ano daw?Ano ba ang tanong nito?

"Yes sir. I understand."

"Okay, good then. You better hurry."

"Hurry for what again Mr. Murray?"

"You aren't listening are you?"

Tang*na naman, ano ba naman kasi pinagsasabi nito di ata pumasok sa tainga ko. Ang lagkit naman kasi kung makatingin, mas okay na yung dati na hindi siya nakatingin sa mala araw kung mga mata. Nakaka nervous naman to.

"...Well I- I'm."

"Never mind, I repeat. I need you to arrange a dinner for two, arrange some romantic whatever you women have been calling it these days, white flowers and a diamond necklace okay? You know what I mean."

"Yes sir, is it for a Model?"

Ang mokong na ito kung maka change ng girlfriend parang nagsusuot lang ng damit, kakabigay lang nito ng white roses last week ah. Ganito kasi ito pag may nakita na namang iba.Mag didinner date, bibigyan ng white roses ang babae, tapos bigyan ng mamahaling alahas then ayon na, makipag kalas na ang damuho. Ito namang si tangang babae papayag na lang kasi ang mahal ng diamond necklace na goodbye gift nito. At sa dami na ng binigyan ng boss niya ng white roses, at sa dami na rin ng naiiorder ni Mary Jane sa flower shop, at sa pag arrange niya ng dinner date sa restaurant halos kilala na sila nito. Alam na nila ang gagawin incase maghuhurumintado ang babae or pumalag at ayaw makipaghiwalay, may isa pa ngang nagtangkang idemanda si Mr. Murray dahil napahiya ito ngunit isang tseke lang pala ang katapat. No wonder, kung maka asta itong mokong na ito eh siya ang god ng mga babae. May araw ka rin talaga. May araw ding ikaw naman ang maghahabol sa babae at pagyun mangyari, bahala ka sa buhay mo, di kita tutulungan.

"Copy sir." She murmured and stood. She took her things and went for the door.

"Miss. Austen, thank you for today. And for the kids. My apologies for any inconvenience, that's all." 

Mary Jane just nodded and closed the door behind her.

Wow, teka nga, tama ba yung narinig niya? Did the man make an apology? Aba't, ang putik kinilig ako. Magpaparty ako mamaya sa bahay. Tatawagan ko ang mga bakla. Himala talaga. For two years, never itong nag apology nor even acknowledge his mistake. This was probably the surprise of her life. Una, tumingin ito sa kanya. Sa mala araw niyang mata. Ang putik! Kasagwa.

Pangalawa, nag sorry? Ayeh ano kaya ang pangatlo nito? Hay, kahit isang kiss lang sana okay na siya dun. Pero malabong mangyari. She wasn't his type, ang type nito eh yun kasing payat ng mga kalansay at kasing tangkad ni Michael Jordan. Mga mala model ang figure. And she wasn't even near them. Di naman siya mataba ah, in fact she has a curved in all the right places, di nga lang siya kasing tangkad ng mga jowa nito. But, wait. She need to stop this nonsense. There was no way she was comparing them to her beauty. Sa mala ilocana niyang beauty. Ha! Noong high school, nanalo kaya siya bilang mutya ng kanilang barangay. Ang kati nga lang ng gown na pinasuot sa kanya, gown pa yata nun ng lola niya, well at least nanalo siya diba? Tangkad lang naman ang pinanalo ng mga girlfriend nito. Kahit naman kasi half british siya, ang nakuha niyang height ay height ng mama niya, 5'5 lang siya, but in compare to the rest of her family na 5'2 lang ang tangkad, siya na ang winner.

"Hi, Miss. I'm the new driver. Mr. Murray told me to drive straight to your house." 

Napahawak siya sa dibdib niya sa sobrang gulat, bigla naman kasing sumusulpot itong mga taong ito. But at least bagong driver hindi na yung kalbong mabahong suka na yun ang maghahatid sa kanya.

"Thanks."

Sumakay na siya at tinawagan ang mga kaibigan niyang mga bakla at nagplanong mag party sa bahay. Knowing full well, na walang party na mangyayari instead they ended up bar hopping. Nagpaalam naman siya ng maayos sa mama niya at pumayag naman ito basta huwag lang siya kamong humiwalay sa mga kaibingan niyang bakla. Si Sean at Hugh. Magsyotang briton na bakla, kung di mo ito kilala mapagkamalang boyfriend niya dahil astang lalaki naman ito. Si Sean na matangkad at ma masel, si Hugh na may pagkachubby ngunit matangkad din naman, sa sobrang lalaki ng mga tindig nito mahirap mapagkamalang bakla. But in reality both were softy and so kind. They loved her like she was their little sister, kapitbahay nila ito sa apartment at simula nung nalipat sila ng mama niya ay nagkasundo sila at naging close sa isa't isa.

"Hey, you bloody brat, hurry up, what took you so long to retouch your lipstick. No one would kiss you anyway." Hugh blurted on her phone.

Ang damuhong mahilig mang asar. May araw ka ring bakla ka. Lipstick na nga lang ang kolerete niya sa mukha kung makajugde ito.

Grave. Nandito siya ngayon sa powder room and nakikiayos ng mukha, ang gulo naman kasi sa labas. When she turned her head, nakita niya ang latest girlfriend ni Mr. Murray. Umiiyak ito habang inaamo ng mga kaibigan.

Tapos na siguro ang dinner breakup date nila kanina at nandito ito upang magpatunaw ng kinain or magliwaliw dahil sa laki ng diamanteng goodbye regalong natanggap. tsk tsk! kasi kayo ang dali nung maluko ng mala honey na bibig ni Mr. Murray, she wont never be like them. She swear!