Chapter 18

"Am..." tawag ni Jonas sa akin pero hindi ako lumingon. Kanina niya pa ako kinakausap pero wala akong lakas makipag-usap sa sinuman sa mga taong nakiramay sa akin ngayon.

"Magpahinga ka muna, Am. Ilang araw ka nang walang maayos na tulog. Malulungkot si Lola Beling kung magkakasakit ka."

Walang ampat pa rin ang pagtulo ng luha ko habang nakaharap sa kabaong ni Lola. Hanggang ngayon hindi ko pa rin tanggap na mag-isa na lang ako. Mag-isa na lang harapin ang buhay. Mag-isa na lang haharap sa malupit na mundo.

"Am..."

"Ayos lang ako Jo..." putol ko sa kanya. "...a-ayos lang ako...h-hindi ko iiwan si Lola." Muli na namang lumakas ang mga hikbi ko. Ilang araw na akong umiiyak pero parang wala din katapusan ang pag-agos ng mga luha ko. Masakit na ang mga mata at lalamunan ko, nanghihina na rin ako.

" Ang sakit sakit, Jo. Bakit ako iniwan ni Lola? Ano na ang gagawin ko ngayon?"

Marahang hinaplos ni Jonas ang likod ko para pakalmahin ako pero lalo lamang akong humagulhol. Huling araw na lan