LOGIN"Ano ready kana ba?"bungad sa kaniya ni Louren. Napuno ito ng mga alahas sa katawan. Umaalingasaw rin ang pabango nito. Sa Tingin niya nililigo ng dalaga ang perfume na gamit nito.
"Kinakabahan ako Louren!" Wika niya. Totoong kinakabahan talaga siya. Baka kasi salbahi iyong lalaking escortihan niya. Di' kaya Manyak! "Sshh.. malaking pera ito. Girl kapag ito pinalagpas mo sayang lang talaga!" Aniya. "Chill ka lang, okay!" dugtong niya pa sasabihin. Humugot siya ng malalim na hininga. Tsaka tumango na lang. Bahala na! "Magready kana, ha? Diyan na siya naghihintay sayo. Ngiti ka lang! Don't worry Zynn, sa kabilang table lang ako." Ngitian niya ito ng pilit sabay tango na rin. Pumasok na kami sa malaking kwarto kung saan ang laro. Hindi Parin humupa ang kaba niya da dibdib. Lalo lang tumindi ang kaba. Habang palapit... Malakas na aircon ang bumungad sa kaniya sa loob ng kwarto. Sumunod siya kay Louren. Nauna ito sa kaniyang lumakad. Malakas talaga ang kaba niya parang gusto niyang umatras. Nanginginig pa ang mga tuhod niya. Hindi niya alam kung saan siya nilamig sa lakas ba ng aircon o sa tindi ng kaba niya na kanina pa. "Frenny.." gulantang siya ng hawakan siya sa kamay ni Louren. "Frenny.." sa malamig niyang boses. "Kanina pa kita tinatawag!" "Ha?" Sa lutang niyang isipan. "Hali kana, diyan na siya. Sinabi ko na sa kaniya. May nahanap na akong escort niya! Relax ka lang okay." Pinisil nito ang kamay niya. Tumango lang siya. Nagpatianod na lamang siya ng hilahin ni Louren. Kaya mo ito Zynn! Isipin mo ang pamilya mo. Ngayong gabi lang naman.. tapos nun wala na, kaya kayanin mo ito. Motivate niya sa kaniyang sarili para kumalma. *** "May nahanap ng escort ang girlfriend ko para sayo pare?" Si Gabriel ang boyfriend ni Louren. Umupo ito sa tabi niya. Ayaw naman talaga niya ng babaeng escort pero mapilit si Gabby galing pa siya sa Italy. Kaya siya umuwi ng Pilipinas dahil nagkaroon ng problema ang ibang business niya dito sa Pinas. Nilagok niya ang alak matapos niya itong pinaikot-ikot sa kamay niya. Marami siyang mga negosyo at pera. Lahat na sa kaniya na, maliban sa babae pero wala pa sa isip niya ang bagay na iyon, kahit kinukulit na siyang mag-asawa na lang ulit. Pero tumanggi siya agad. Hindi pa sila divorce ni Violet. Speaking of that woman. Hanggang ngayon hindi pa rin ito matagpuan. Ininoman na lang niya ng alak. Sakit sa ulo ang babaeng iyon. Iba ang nagpapatakbo sa negosyo niya dito na under sa kaniya. Tanging mga agent lang niya ang namamahala. Pero may isang Agent niyang nawala tangay ang malaking pera ng company. Galit siya sa mga magnanakaw. Nang matagpuan ito ng mga tao niya. Walang awa niyang binigyan ng parusa. Hindi niya ito pinapalagpas sa mga kamay niya. Muli naman nadumihan ng dugo ang mga kamay niya ng dukutin niya ang dila nito at mga mata. Pinakain sa gutom niyang mga alagang si Brownie. Ayaw naman niya sana gawin iyon pero inaabuso na siya. Lahat ng Agent niya. Lagi niyang binalaan na hindi nila ako pwideng kalabanin dahil hindi ako takot pumatay at burahin ang pagmumukha nila sa ibabaw ng mundo. "Okay!" Wala ganang sagot niya dito. "Sigurado ako, pare! Luluwa ang mga mata mo sa chicks na ito.." Ngumisi siya dito. Marami ng babaeng nirekomenda sa kaniya si Gabby pero kahit kailan hindi pa lumuwa ang mga mata niya at naikama niya pa. Sa ngalan ng pera nakukuha niya ang gusto niya. At ayaw ko sa mga babae, ang mukhang pera. Kapag pinakitaan mo ng maraming pera bukaka na ito sa harapan niya. Magkadarapa na itong maikama. Pare-pareho lang ang mga iyan walang pinagkaiba. "Baka may aids iyan?" Sabi niya dito. "Hindi. Pare, fresh na fresh! tsaka tingnan natin kong magawa mo siyang ikama ngayong gabi. Poposta ako kung madala mo siya sa kama!" Paghahamon nito sa kaniya. Hindi pa rin ito sumusuko at tumigil sa postahan nilang dalawa. Hindi naman nanalo sa kaniya pagdating sa postahan. "Ano naman ang iposta mo?" Nakangising tanong niya ng humarap dito. "Uhm, resort ko sa tagaytay!" Sagot nito. Napaisip siya. Marami siyang magagawa dun kapag mapasakaniya ito. Minsan na niya itong napasyalan at nagagandahan siya sa mga view. Pwide mo itong gawing high class pa at pagandahin pa lalo. "Okay. Game?" Sagot niya naman. "Kapag ako ang nanalo sa akin ang boung casino mo!" Sabi nito sa kaniyang nakangiti. Napailing siya. Ito ang casino niya ang kumita ng malaki at nagbibigay ng malaking pera sa lahat ng casinong tinayo niya. Hindi lang ito ang negosyo niya pero ito ang pinakagusto niya sa lahat ang A casino. Parang ito na ang buhay niya. Partner sa buhay. "Fine!" Hindi naman siya patalo kay Gabriel. Hindi siya papayag na basta na lang matalo. "Good! nandito na sila?" Hindi niya ito tinapunan ng tingin. It's just a woman. Pero ng mapansin niya ang mahabang binti nito at makinis na hita. Nakadagdag pa ang mahalimuyak nitong amoy. Automatic siyang napaangat ng tingin sa babaeng nakatayo sa gilid niya. "By the way! Pare, siya si Jellah Zynn ang escort mo?" Pakilala nito sa kaniya. Napalunok siya ng laway. Ang liit ng Mundo. Hindi niya akalaing muli niyang makikita ang babaeng napakamalan ng mga tao niyang si Violet. Speaking Violet where she is now? That girl.. Matapos niyang matuklasan na ibang babae ang nakuha nila at hinarap sa kaniya. Huli na, ng malaman niyang ibang tao ang kasama. Dali niya itong pinaalis ng tao niya matapos itong dinugo at walang malay. Hindi niya na control ang sarili ng gabing iyon. Dahil nasa ilalim rin siya ng drugs. Wala siyang control sa sarili. Hindi na niya alam ang sunod nangyari. Basta pagising niya wala na ang babae sa kwarto niya. Long time no see... "Jellah Zynn, this is Amari Dela Fuentis ang escortan mo mamaya." Nag- aalangan itong nilahad ang isang kamay nito. Napansin niyang nanginginig ang mga kamay ng babae. Jelly Zynn... Ang pangalan niya nice to meet you, Zynn.. how are you? "Hi!" Nauutal niyang sabi. Hindi siya makatingin sa binata. Iwan ko ba pakiramdam ko. Isa siyang masamang nilalang. Iyon agad ang pumasok sa isipan niya. Kahit hindi niya ito tingnan. Malakas ang kutob niyang. Makapangyarihan ito at lahat ng tao sinasamba ito. Dios ang tingin nito sa sarili. "Uhm, Your hand is cold..." Narinig niyang sabi nito. Ngitian niya lang ito ng tipid at binawi ang kamay niyang nakipagkamay dito. "So... Mukhang nagkakilala na kayo. Shall we?" Si Gab. Kilala na niya ito. Nauna siyang lumakad. Pero nagulat siya ng may humapit sa baywang niya. Kaagad niya itong inalis. "What?" Salubong ang kilay nito. Napahugot siya ng hininga. Tsaka humingi ng pasinsiya nagulat lang naman siya. "Pasinsiya po, Sir! nagulat lang po ako!" Sagot niya. Kinakabahan hindi niya talagang kayang tingnan ang lalaki. Natatakot siya dito. Nakatutunaw ang mga titig nito sa kaniya. "It's okay." Sa malamig nitong boses. Kinakalibotan sa pagkakahawak nito sa kaniya. Parang may something hindi niya maitindihan. Hindi naman sa nabastosan siya iba lang talaga ang nadama niya parang nakakapaso siya. "Just relax!" Bulong nito sa kaniya. Napapitlag siya at nagtayuan agad ang mga balahibo sa katawan ng maramdaman ang mainit na hanging nagmula sa bibig nito. Malakas talaga ang kaba niya kanina pa. Parang may bumulong sa kaniya na lumayo sa lalaking ito. "Here we are?" Muli naman siyang nagulat sa pagbulong nito. Nasa tapat na sila sa malaking mesa kunti lang naman sila. Ang bawat isa may escort. Tinaasan pa siya ng kilay ng isang babae. Nang makita nito ang kasama niya. Para itong linta makalingkis sa lalaki. Naupo siya sa tabi nito. Tsaka humugot ng hangin sa dibdib, nilibang niya rin ang kaniyang sarili sa panonood ng laro. Wala naman siyang maitindihan sa laro hindi naman siya nagsusugal. Tahimik lang ang unang laro pero ilang sandali narinig na niya ang palitan nila ng salita. May kasama pa mura. Napangiwi siya. Ang ayaw niya sa lalaki iyong palamura. Doon siya na turn off.Malakas na sinipa ni Amari ang pinto ng opisina ni Ace, na ikinagulat ng lahat. Walang pakialam siyang pumasok at sinunggaban si Ace sa kwelyo. Magtatawag sana ng security ang staff ni Ace, ngunit pinigilan niya ito sa pamamagitan ng senyas. Nakakagulat man ang biglaang pagdating ni Amari, halata ang kanyang matinding galit bilang isang magulang. Panahon na rin upang tapusin ang kanilang problema at linawin kung sino ba talaga ang salarin sa pagpatay sa kanyang buong pamilya. "Hayop ka! Dahil sa ginawa mo, nasa panganib ang mag-ina ko! Kumampi ka sa taong alam mong halang ang kaluluwa!" Litaw ang mga ugat sa leeg ni Amari dahil sa galit. "Haha! Ganyan din ang naramdaman ko noon. Galit at poot dahil pinatay mo ang pamilya ko. Wala kang puso!" Matapang na sigaw ni Ace. Padabog na inilapag ni Amari ang mga papeles na naglalaman ng mga larawan at pangalan ng mga sangkot sa Tanaki Massacre noong gabing iyon. "Diyan, tingnan mo ang lahat ng mga sangkot sa folder na iyan. Tingnan mo,
"Boss, Zeke? Parang may nagpoprotesta dito," rinig niyang sabi ni Glen."Ganoon ba... Sige, puntahan natin sila at kausapin," sagot niya kay Glen.Akmang bubuksan na niya ang pinto nang pigilan siya ni Glen."Boss... baka mapanganib kung lalabas kayo. Mas mabuti pang bumalik na lang tayo sa ibang araw kapag kumalma na ang sitwasyon."Tiningnan niya ang mga tao. Bawat isa ay may hawak na tarpaulin. Sa tingin niya ay mga magsasaka ang mga ito. Ayaw naman niyang ituloy ang konstruksiyon kung may mga taong tutol.Kumunot ang noo niya nang may makitang pamilyar sa kaniya. Hindi nga lang niya matandaan kung kailan o saan niya ito nakita."Itigil ang konstruksiyon! Itigil!" Malapit sa kaniya ang sumisigaw kaya naman lumabas siya para makita ito nang personal."Hoy! Ikaw!" Tawag niya sa maliit na babae. Saglit itong nagulat nang makita siya."A-ako po ba ang tinatawag ninyo, Sir?" nauutal na tanong ni Chelsea sa lalaki."Oo! Magkakilala ba tayo o nagkita na?" Tanong niya sa babae. Hindi agad
"Madam, Vivian?" si Larry, ang dating tauhan ni Amari na kanyang iniligtas kapalit ng katapatan. Magiging tagasunod ito sa lahat ng kanyang ipag-uutos.Kasalukuyan siyang umiinom ng wine nang dumating si Larry. Saglit niya itong sinulyapan bago ibinalik ang kanyang tingin sa labas ng malaking tinted na salamin ng kanyang silid."What do you need, Larry?" tanong niya habang sinisimsim ang alak sa kanyang baso."Kinumpirma! Buntis ang anak na babae ni Amari at ipinadala sa abroad kasama si Zynn, ang asawa ni Amari.""Sino ang ama ng dinadala ni Zairah?" kalmadong tanong ni Vivian, hindi pa rin tinitingnan si Larry. Ngunit tila nahuhulaan na niya kung sino ang ama. Mukhang mayroon na naman siyang magagamit laban kay Ace."Si Ace Virgil, pero hindi nabuo ang bata sa pagmamahal. Nabuo ito sa isang pagkakamali."Kahit sa pagkakamali nabuo ang bata, mahalaga pa rin ito kay Ace. Kahit itago niya ang kanyang nararamdaman para sa babaeng iyon, ramdam pa rin niya na may nabuong pag-ibig sa puso
"Kanina ka pa diyan nakatitig sa cellphone mo? Hulaan ko, hinihintay mong tawagan ka ni Zairah, ano? Ang tahimik niya ngayon... Hindi ka na niya ginugulo. Hindi ba't iyon naman ang gusto mo, Bro?" tanong ni Roi. Inis na ibinalibag ni Ace ang cellphone sa sulok ng silid."Ewan ko. Bakit siya tumigil sa pangungulit sa akin? Ilang araw na siyang hindi nagpaparamdam. Kahit sa Bar, hindi ko na siya napapansin," mabigat ang mukhang sagot ni Ace kay Roi.Nagkibit-balikat si Roi, tumabi kay Ace, at umakbay sabay bulong, "Alam mo, Bro, matagal na tayong magkaibigan. Mula nang magsimula ka, magkasama na tayo. Kilalang-kilala na kita.""Yeah," maikling sagot ni Ace."Dahil mag-bestfriend tayo, ayaw kong maglihim sa 'yo." Napatingin si Ace kay Roi, nagkunot ang noo."Anong ibig mong sabihin?"Inalis ni Roi ang braso sa balikat ni Ace at lumayo. Kumuha ng alak at uminom. "Nalaman ko na ang flight ni Zairah papuntang abroad. Kung gusto mo siyang habulin at pigilan, susuportahan kita. Ano?""What?"
Nilalaro ni Amari ang ballpen na nasa mesa niya, pinapaikot ito sa pagitan ng kaniyang daliri, habang malalim ang iniisip. Sinusubukan niyang pagtagpi-tagpiin ang mga nangyayari, ang bawat piraso ng palaisipan na unti-unting bumubuo sa isang nakakabahalang larawan. Ano nga ba ang koneksyon ni Vivian sa buhay niya? Bakit pinagtangkaan ng babaeng iyon ang buhay ng kaniyang asawa? Ang bawat tanong ay nagdudulot lamang ng matinding sakit ng ulo, lalo na tuwing naiisip niya ang mga problema sa kaniyang pamilya na tila ba walang katapusan. Ang bigat ng responsibilidad ay dumadagan sa kaniyang balikat, at ramdam niya ang unti-unting pagkaubos ng kaniyang pasensya."Ben?" tawag niya, ang boses ay may bahid ng pagka-irita, hindi man lang tinitingnan ang kaniyang assistant."Sir?" kaagad namang lumapit si Ben, may bahagyang pagmamadali sa kaniyang kilos."I want you to investigate Vivian. Lahat na, gusto kong malaman tungkol sa pagkatao ng babaeng iyon. Wait. Hindi ba pinaimbestigahan ko na sa'
Tinawagan kaagad ni Vivian si Lucy upang sabihing umalis ng Bahay at dalhin si Luna sa pag- alis. Huwag hayaang magkita ang mag-ama sina Amari at Luna ang nawawalang anak nito.Pagkatapos ng tawag, kinakabahang nagmadali si Lucy na mag-impake ng kanilang mga gamit. Hinawakan niya ang kamay ni Luna at dali-daling silang lumabas ng bahay, hindi alintana kung saan sila pupunta, basta't makalayo lamang kay Amari. Sa kabilang banda, nagtataka naman si Luna kung bakit sila nagmamadali.Pagkababa ni Vivian sa sasakyan, bumungad sa kanya ang isang patrol car na nakaparada sa labas ng bahay. Napalunok siya at biglang kumabog nang malakas ang kanyang dibdib. Kinakabahan man, umaasa pa rin siya na nakalayo na sina Lucy at Luna bago pa siya dumating. "Sana, sana nakalusot na sila," bulong niya sa sarili. Nang tuluyang umalis ang mga pulis, nanatili si Vivian na nakatayo sa may bintana, pinagmamasdan ang kanilang paglayo. Isang mapait na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi. "Hindi pa ngayon,"