CHAPTER 40“KUYA!” Mabilis na napamulat si Bria. Nagkatinginan sila ni Laurent. Lumayo muna siya rito at napatingin sa niluto niya. Dzai, akala niya hindi pa niya napatay ang kalan! Pinatay na nga pala niya ang apoy nang maluto na ang Sinigang!At hindi pa sila nananghalian dalawa!“Kuya! Kuya, it’s me!” shouted the familiar voice behind the door.Pinanood naman niya si Laurent na lumabas ng kusina. Sumunod naman siya at lumabas na rin sa pinto. They made their way to the small living room then Laurent opened the banging door.“Kuya!” Halos mapaatras siya nang mabungaran ang kapatid ni Laurent.Si Lorena!Lorena glared at her brother. Magkakrus ang mga braso nito habang kunot na kunot ang noo. Then suddenly, her eyes turned to her. Halos mabato siya sa kaniyang kinatatayuan nang makita siya nito.Shutanginabels.Trobol na ‘to.“So, totoo nga?” sarkastiko nitong tanong. Her angelic face not giving enough justice to the harshness of her tone, “you’re being head-over-heels and stupidly
CHAPTER 41“UMALIS na sila...” saad ni Bria habang maingat na nililinisan ni Laurent ang nagdurugo niyang sugat.She’s very accustomed to pain so even if every touch of the cotton ball makes her wound ache, keri naman ni girlie na tiisin. Saka naagapan naman ng uncle mo ang gamutin ang sugat niya.Umigting ang panga ni Laurent. Masiyado itong serious at focused sa paglilinis ng sugat niya.Napangiwi siya dahil hindi siya nito kering tingnan. Actually, kumulo rin naman nang slight ang dugo niya sa pag-jombag sa kaniya ni Lorena Del Rio. Pero siyempre, wit na siya magkaroon ng pakels. Gano’n lang talaga ang ugali niyon. Hindi talaga ‘yon boto sa kaniya from the very beginning.Nang matapos na nitong malagyan ng gasa ang sugat niya, siya na ang nag-first move. Since he was seated on the couch in front of her, tumayo siya at kumandong dito. Pinalibot niya ang braso niya sa leeg ni Laurent na ikinagulat naman nito.She leaned her head on his temple. Pumikit siya at tipid na ngumiti. “Okay
CHAPTER 42“UWI na tayo...” Pumikit si Sabria at umusli ang kaniyang nguso. Sa ospital pa lang, feeling niya pagod na siya, eh. Nakakapagod naman kasi umupo-upo lang at walang gawin. Like, hindi na keri ng katawang lupa niya ang gano’ng lifestyle!Gusto niya naman nang gumalaw at magtrabaho! Grind kung grind! Para sa kayamanan! Chariz!“Where?” malambing nitong tanong.“Eh ‘di sa bahay n’yo. Uwi na tayo, ha? Okay naman na ‘ko...”Nagtaas-baba ang dibdib nito. “Can’t we stay here longer, baby? For your recovery.”Umiling siya. “Hindi. Time to work na. Tara na, ha?”Hindi ito nakaimik.“Ih, ayoko na kasi nang walang ginagawa...” pagmamaktol niya at medyo lumapit sa tenga nito para bumulong, “saka baka bugahan na ‘ko ng apoy ni Miss Minchin at Mr. Benson. Baka akalain nila vacation galore na lang ako.” “Miss Minchin?” kuryoso nitong tanong.Tumawa siya. “Ay, gagi. Si Ate Doris ‘yon.” “Ah...“ his deep voice resonated.Kumalat ang init sa pisngi niya. Heto na naman ang pag-iisip niyang
CHAPTER 43“YOUR wound...” seryosong sinabi ni Laurent habang lasing ang mga matang nakatingin kay Bria.Meanwhile, she only gave him her sweetest smile. She then grinded her hips above him, biting her lower lip as she dry-humped him. Nakita niya naman ang pag-igting ng panga ng lalaki. She could feel him getting bigger in between her legs.Ilang saglit pa ay humigpit ang hawak ni Laurent sa kaniyang bewang. Napatigil siya sa paggalaw. Sumubsob ito sa kaniyang leeg. He groaned a bit. He panted heavily.“Baby, I’m serious...” ungot nito, “s-stop...”Pinigil ni ghorl ang pagtawa. “Really? I should stop?”Hindi muna siya gumiling gaya ng ginawa niya kanina. In fairness sa kaniya, ha. Na-maintain niya ang pag-balance sa sarili niya sa ibabaw nito. Masakit sa legs, pero let’s go for the gold na siya!Para sa Bataan! Chariz!She smirked and went near his ear to whisper, “okay lang ‘yan. Magdudugo rin naman ako mamaya...”Mali yata ang nasabi niya dahil kahit siya, nahiya sa pinagsasabi niya
CHAPTER 44“ARE you okay?” maingat na tanong ni Magnus nang sa gitna ng yakap nila ay marahang umalis si Sabria at bumangon.She covered herself with the thick blanket as she tried to sit down. He saw her winced a bit. Bumangon na rin siya at tumayo para isuot ang kaniyang boxers.When he finished, he came back to sit on the bed. Pinalibot niya ang kaniyang braso sa bewang ni Sabria. He peeked at her when he rested his chin on her shoulder. She looked lost in her deep thoughts.“Hey...” untag niya.From the back, he held out his hand and touched her cheek. He carefully titlted her face so their eyes could meet.Then it dawned on him that her eyes didn’t just look lost. She also looked bothered by something.“Baby...” he called, “is there something wrong?”The worry in her eyes didn’t vanish. Sa katunayan ay mas tumindi pa yata iyon. She took a deep breath and tried to smile. “Wala...” her voice sounded soft and soothing, but he couldn’t be fooled by it.His heart thumped on his chest
PROLOGUE “WHAT are you doing here, Bria?” he asked in a dangerous voice. “Ano ba, Laurent! Bitawan mo nga ako!” Pilit na inagaw ni Bria ang kaniyang braso mula sa lalaki. Nabitiwan naman siya nito. Iritado niya itong tiningnan habang nagsisimula na ring umakyat ang init sa kaniyang ulo. Ang bwisit na 'to! Daig pa niya ang sing gaan lang ng papel kung hatakin siya nito. Hindi tuloy nakapalag ang pa-hard to get self niya. Laurent's face reddened. Sheer anger was plastered on his face. Napabuga siya ng hangin at sinubukang ikalma ang sarili. Breathe in, breathe out, Sabria. Tao lang 'yan, at dyosa ka. Pero teka, bakit nga ba parang ito pa ang galit, eh siya nga ang naabala nito? She had no idea anymore how long she can hold herself together now that he's around her, stirring up some things that she shouldn't feel in the first place. “Ang sabi ko, anong ginagawa mo rito! And with those clothes, really?!” pagalit na tanong ni Laurent habang iritadong nakatingin sa suot niyang spag
CHAPTER 1“HELLO? Nand’yan po ba yung panty ng nanay ko?” pinaliit ni Bria ang kaniyang boses nang sumagot ang tao sa kabilang linya.“Sino po ’to?” dinig niyang tanong ni Blythe sa kuryosong boses.Pinigil niya ang paghagikgik. It’s not every day that she gets to prank this girl and now, it’s payback time!Hindi pa niya nalilimutan ang paglalagay nito ng sangkatutak na condoms sa maleta n’ya, ’no. Wala tuloy siyang mukhang maiharap sa mga kasambahay na roommate niya sa maid’s quarters.Paano ba naman kasi. Pagbuklat niya pa lang sa maleta, bumungad na agad ang mga unopened condoms. Binigyan agad iyon ng malisya ng mga kasambahay! Hiyang-hiya tuloy siya at hindi makakibo nang tuksuhin siya ng mga ito.“Naligaw po kasi yung panty ng nanay ko. Baka po nand’yan sa ‘yo,” consistent niyang binago ang kaniyang boses.“Ha?! Ano ako, panty robber? Aanhin ko naman po ang panty ng nanay n’yo, ha? Sisinghutin?” masungit na tanong ni Blythe.Bumunghalit na si Bria ng tawa. Hindi na siya nakapagpi
CHAPTER 2BRIA stood up from her seat. As a maid na ang ganap niya kaya ni-ready na niya ang utak niya para sa malalang bakbakan mamaya.Pero syempre, eme-eme lang. Exaggeration niya lang ‘yon.She flattened out the cloth on her torso and made sure that there were no creases on her uniform. Tiningnan niya rin kung malinis ba ang black shoes niyang kapares ng white and royal blue niyang uniporme. Tiningnan niya rin kung malinis ba ang lamesang pinag-senti-han niya kanina.Thank God, squeaky clean and no spills.Nakahinga siya nang maluwag nang makitang okay naman ang hitsura niya. Kinapa-kapa niya rin ang naka-bun niyang buhok para malaman kung may tikwas ba o kung magulo na ang kaniyang buhok. Wala naman siyang napansin na kakaiba kaya hinanda na niya ang kaniyang sarili.Hindi naman ito protocol pero syempre, mas okay nang presentable siya tingnan. Mayamaya pa, naririnig na niya ang mga salitang Espanyol na papalapit na sa banda niya. Napalunok siya at niyuko na ang kaniyang ulo.Mrs