Raven Elise’s Point of View“Good luck,” sabi ng stylist habang inaayos ang huling strand ng buhok ko.Ngumisi ako sa salamin. “Hindi ko kailangan ng luck, ate. Ang kailangan ko, control para hindi ko masapak ang fiancé kong mukhang walking tax evasion.” Saad ko dahil hindi alam ng lahat na kasal kami sa papel ang alam nila fiance palang di pa kasi kami nakakasal in public sa simbahan.Natawa siya pero mabilis ding umalis nang dumating si Dean, naka-black suit, mukhang papunta sa kasal ng ex niya pero pinilit lang ngumiti."Ready?" tanong niya, halatang pilit ang tono.“Born ready,” sagot ko habang kinukuha ang phone ko.Kaming dalawa ngayon ay naka-schedule for a live press conference sa isang sikat na TV station para linisin ang pangalan naming dalawa dahil sa viral na parking lot incident.Yes. ‘Yung push na akala ng lahat, attempt ko nang ihulog siya sa kabilang buhay.Ang bilis ng social media, 'no? Isang mali lang, headline ka na agad.At ngayon, kailangan naming magpanggap. As
Raven Elise’s Point of ViewAkala ko simpleng grocery run lang ‘yon.Kaming dalawa ni Dean, lumabas para bumili ng pasta ingredients dahil ang hiling niya daw carbonara for dinner. And yes, niyaya niya ako. Voluntarily. Walang bribery, walang blackmail. So of course, napa-“wow” talaga ako. Progress, diba?Wrong.Paglabas namin ng grocery at paglakad papunta sa kotse sa parking lot, nag-umpisa na naman ang usual petty war naming dalawa.“Why did you buy three packs of bacon?” tanong ni Dean habang may hawak-hawak na eco bag, kita ang pag-irap niya.“Bakit? Mahirap ba magluto ng carbonara na may tamang amount ng bacon? Or gusto mo 'yung tipid style mo na lasang itlog at guilt?”“Carbonara is supposed to have a balance—”“Oh wow, si Gordon Ramsay ka ba?”He rolled his eyes. “I swear, kung pwede lang i-air fry ang bibig mo, matagal na kitang niluto.”“Gusto mo? Ibo-boil kita sa sarili mong ego!”At sa tindi ng inis ko, naitulak ko siya ng bahagya sa balikat.Harmless. Light push. Walang n
Raven Elise’s Point of ViewAlam mo ‘yung kutob na hindi mo maalis kahit ilang beses mong i-convince ang sarili mong “wala ‘yan”? Gano’n ang nararamdaman ko kay Dean lately. Hindi ko maipaliwanag. Basta may tinatago siya. Alam ko.Kaya bilang certified suspicious wife-for-show-slash-professional panggulo, may naisip akong plano.“Okay, Raven. Quick and clean,” bulong ko sa sarili ko habang dahan-dahang isinasaksak ang USB sa laptop ni Dean na naiwan niya sa study table. Kasalukuyan siyang nasa gym. Which means, may thirty minutes akong window para alamin kung anong sekreto ang tinatago niya sa phone niya.I hacked into his cloud. Nakalink sa laptop niya ang phone. Jackpot.At doon ko nakita ang ilang text exchanges with someone named “Red.” May mga message na “Let’s keep this between us,” at “She can’t know.”Putcha. Sinong “she”? Ako ba 'yon?Sumiklab agad ang galit ko. Ang bilis kong mag-imagine ng mga worst-case scenario. Babae ba ‘to? Ex niya? Kabet? Illegal business deal? O baka
Raven Elise’s Point of ViewIlang araw na kaming parang walking time bomb ni Dean. Parang kahit pag-ubo ko sa sala, kasalanan ko na agad. Kahit siya rin, pag huminga ng medyo malakas, gusto ko na siyang batuhin ng remote.Pagkatapos ng sabunutan showdown with Valerie at ang epic na viral video, tahimik na naman siya. Wala na ngang side comment, wala rin pang-aasar. Pero ang pinaka-hindi ko kinaya?Wala siyang sinabing *anything* nung nakita niya ang painting ko na pinatungan ko ng LED lights para lalo siyang mainis.Ang sakit.Tuesday night. Maulan. Netflix-and-chill weather. Pero syempre, wala kaming Netflix. At lalong walang chill.Naka-upo ako sa gilid ng kama habang pinapanood ko si Dean na naglalakad papasok ng room naming dalawa oo, may dalawang kama pero nasa iisang kwarto. At ngayong gabi, nagdala siya ng—"Dean," singhal ko. "Bakit ka may dalang anim na unan?"Tumingin siya sa akin na parang ako ang tanong."Don’t touch me tonight.""Bakit? Natatakot ka na baka mahulog ka uli
Raven Elise’s Point of ViewSa totoo lang, wala akong issue sa cupcakes.Pero kapag ang nag-abot nito ay ex-girlfriend na mukhang nakasuot ng Dior armor para makipag-giyera ng tinginan, aba—iba na ‘yon.Si Valerie. Yes. That Valerie. The infamous, venomous, vindictive Valerie.Kumatok siya habang nakatapis lang ako ng tuwalya, galing sa banyo. Syempre, wala si Dean sa bahay may inaasikaso raw sa Kingsley Corp. Kaya ako ang tumanggap ng bisita. Pagbukas ko ng pinto, akala ko delivery. Pero hindi. Nakatayo siya roon with a fake smile, pastel box in hand.“Raven,” ani niya, sinadyang pabulong pero tusok sa tenga. “Hope you don’t mind me dropping by. I baked these for Dean. Cupcakes. With love.”Ngumiti rin ako. Tipid. Peke rin. “Ay, sayang. Allergic siya sa bitterness.”“Oh, but he never had a problem with mine.” Kumindat pa.Gusto ko siyang sunggaban sa leeg. Pero syempre, hindi pwede. Hindi pa. Kailangan ko ng ebidensya.“Pasok,” yaya ko. “Mahilig kami ni Dean sa drama habang kumakain.
Raven Elise’s Point of ViewBihira akong kabahan sa mga events. I’ve been to fashion shows, wild concerts, and one time, sinugod ko ang wedding ng ex ng kaibigan ko. Pero itong silent auction na 'to? Mas kabado pa ako kesa sa finals ng Math dati.Bakit? Kasi wala akong idea kung ano ang ginagawa ko rito.“Dean,” bulong ko habang inaayos ang suot kong long black dress. “Anong klaseng event ‘to ulit?”“Silent auction,” malamig niyang sagot, habang tinitimpla ang whiskey niya. “You bid through paper, not shouting. Don't make a scene.”Napangiwi ako. “You didn’t even brief me!”“You said you can handle anything. Consider this a test.”“Test your face,” bulong ko sa sarili ko habang ngumiti sa isang matandang babae sa harap namin. “Oo naman, kaya ko ‘to. Easy peasy.”I smiled, nodded, and tried to act like I belonged.Everything in the room screamed "elite." From the glinting chandeliers to the wine na mas mahal pa yata sa electric bill ko. I kept sipping the champagne and pretending I und