NAGISING na lang akong parang minamartilyo ang ulo ko sa sobrang sakit at pag kahilo. Dahan dahan kung binuksan ang aking mga mata at mas lalong sumakit ang ulo ko dahil hindi pamilyar sa akin ang silid na ito.
What the f**k!! ANONG GINAGAWA KO DITO?
Dali dali kung tiningnan kong may damit ba akong suot, Thank God meron naman, pero nagtataka lang ako dahil itim ang aking suot kagabi bakit naging puti ito, ipinag sa walang bahala ko na lamang ito.
Aalis na sana ako pero laking gulat ko na may matandang babae ang pumasok.
"Magandang Umaga Senyorita ipina bibigay pala ni Senyorito " saad ng matanda sabay abot sa akin ang isang paper bag na may lamang damit at pares na sandal
"Senyorito? nasaan po ba ako Nay ?" pagtatakang tanong ko, tila nag tataka pa ito sa tanong ko .
"Andito ka sa mansyon ni Senyorito George iha, o sige maiwan muna kita at ako'y may gagawan pa." wika nito
Rumehistro agad sa aking isip ang nangyari kagabi pero hindi ko matandaan kung bakit nakasuot ako ng ganito .. ang tanging naalala ko lang ay.
oh my Oh.. My god. shit anong pinag-gagawa ko kagabi .
Hindi naman masakit iyong ano ko, wala naman sigurong may nangyaring kababalaghan sa aming dalawa.
Dali-dali akong lumabas ng mansyon halos malito pa ako sa sobrang lawak nito.
Nag commute na lamang ako dahil hindi ko alam kung nasaan ang sasakyan ko.
Pagdating ko sa bahay agad kong kinuha ang phone at nakita ko ang apat na mensahi ni drake at binasa ko ito.
"Babe where are you, I'm so sorry I didn't mean what happened last night"
"Babe I'm here outside your house"
"Lets talk please"
"It just one mistake, ngayon lang naman ako nagloko"
Blinock ko ang kanyang numero kumukulo ang dugo sa sobrang inis sa kanya, one mistake? kahit ilang mistake pa iyan nagloko ka parin, niloko mo parin ako you promised me na hinding hindi katutulad sa iba, nangako ka but what happened you still cheated on me.
Pag pasok na pag pasok ko pa lang sa hospital at may sumalubong na agad sa akin. "Doc. Sam may isinugod po na pasyente sa station two." sabi ni Nurse Ann. She's the only nurse I don't like because she has big breasts. mas malaki pa sa akin, Agad ko naman itong pinuntahan at inasikaso.
Pagkatapos ay dumiretso agad ako sa aking office and When I just entered the office, unang bumungad sa akin ay ang kaibigan ko.
"Hoy bruha totoo ba ang mga sinabi mo kagabi na that you got married." Napatigil ako sa ginagawa ko at nagulat dahil sa mga sinabi nya, hindi ko matandaan na tinawagan ko siya kagabi.
"I got drunk hindi ko maalala.. at sinabi ko iyon?" kinakabahang tanong ko sa kanya, pero tahimik lang ito busy ito mag halungat sa kanyang telepono, maya-maya lang may ipinakita itong larawan.
"Who is this man? and why were you with him last night, and why are you both the same ring, is it true that you got married last night and what about drake?" sunod-sunod nitong tanong. tiningnan ko namn agad ang kamay ko at may sing- sing nga hindi ko namalayan kanina na may suot pala akong ganito.
Speaking of this bruha paano ko sasabihin sa kanya na nalasing ako kagabi at nagpakasal ako sa taong hindi ko kilala at matagal na pala akong niloloko ni drake.
Huminga ako ng malalim bago nagsalita.
"Easy... nag iisa lang ako tine okay at hindi ko alam kung papaano ko ba uumpisahan ito." pagdadalawang isip ko kung sasabihin ko ba sa kanya.
"Just say it okay!" Tugon niya at pinanlakihan ako ng mata.
"Okay.. drake and i are gone okay." diri-diretso kung saad sa kanya. "Nahuli ko siyang may nilalan takang ibang babae kagabi."
"Tumpak! See, i already told you that but you didn't listen to me, you always say that it's just his friend and blahh blahh." pasigaw niyang sabi.
Kaibigan ko ba talaga to hello friend broken hearted po ako, pero hindi ko naman sya masisisi kasi tama naman talaga siya at hindi ko lang siya pinakinggan noon mas na una pa niyang nalaman na may ibang babae si drake kaysa sa akin, ganyan ang mga powers ng mga marites.
"Everything you said was right, I was just blind that time because I love him, I'm sorry tao rin naman ako na nagbulag-bulagan dahil sa pag-ibig." hindi ko na mapigilan ang mga luha ko, hinayaan ko nalang itong umagos.
"Shhhhh. okay okay im sorry dahil sinigawan kita tahan na okay, Never cry for that person who doesn't know the value of your tears. " mas lalo lumakas ang pag iyak ko dahil sa sinabi niya, nagpapasalamat ako dahil may kaibigan akong tulad niya na hinding hindi ako iiwan kahit anong mangyari.
Siya si Christine Zamora Best friends ko since Elementary sya lang iyong taong hinding hindi ako iniiwan parang kapatid na ang turing ko sa kaniya pero parang nanay ko umasta, we both work here.
" Tama na iyang drama na iyan, wag na wag mo siyang iyakan, hindi sya kawalan marami pang ibang lalaki diyan na mas yummy haha!!
"That's right there are many more men out there." pag kombensi ko sa sarili ko.
"So.. who was the man with you last night? " saad nya, akala ko ay makaka takas na ako sa kanya pero hindi pala.
"I don't know, just a long story." hindi ko alam kung papaano ko sasabihan sa kanya pero hinding hindi naman ito titigil hanggat hindi niya nalalaman ang katotohanan.
"then make it short Samantha." pagalit niyang saad.
I just told him everything sa simula hanggang sa naka uwi ako sa bahay.
Buti na lang tumahimik na sya at hindi na nag tanong kaya niyaya ko nalang siyang pumunta nang canteen dahil gutom na ako.
Umorder lang ako ng Black Forest ham Sandwich and Caramel Macchiato at iyon na din inorder ng kaibigan ko with fries ngalang sa kanya at napag pasyahan naming dalawa na sa office na lang kami kakain.
Babalik na sana kami sa Office nang may narinig kaming usapan.
"Naka balik na daw ang CEO " rinig namin sa kasamahan naming doctor.
"Yes that right, and balita ko din ngayon darating ang ceo i just don't know what time he will come." wika pa ng isa naming kasamahan.
"We must prepare baka mag karoon na namang meeting balita ko strikto daw ang C
EO kahit ikaw pa ang asset dito sa hospital pag nakita kang lantay gulay tsugi ka agad." kaya kinabahan kami ni Christine takot kaming ma tsugi dahil konti pa lang ang ipon namin.
Mga ilang minuto ang nakalipas habang kumakain kami ay biglang nag salita muli si George. Ang kaninang puno ng tawa ay biglang napalitan ng katahimikan.Tumikhim muna siya bago mag salita at diretsong nakatitig sa aking mga mata."Sam, I'm sorry these past few days, I'm just busy with work. You know that I'm the only one doing my sister's chores now because she's pregnant and i don't want to give him a problem about dad's company. I also can't do anything because dad doesn't trust his partner." Mahabang lintanya nito sa akin. Nabanggit niya nga nakaraan sakin na buntis ang kapatid niya at tutol ang ama nila sa lalaking nakabuntis dito at mas lumala pa daw ito ng maaksidenti ito pero sa kabutihang palad ligtas naman silang mag ina kaya wala silang nagawa dahil sa mga nangyari, kaya palihim na lang itong nagkikita at todo suporta naman itong si George sa kanilang dalawa dahil kababata niya ito at matalik na kaibigan din at ayaw niyang ding iparamdam sa kapatid niya na wala siyang kakam
I was about to call Nay Silya when my friend Richard told me that his new girlfriend, Samantha's friend, was together in Cubao. Agad kaming umalis kasama si Mark at Richard. When we arrived, I saw Samantha standing up and arranging her things. Good to know so that we can leave immediately, ayokong hintayin ang oras na baka mapaano pa siya. Nang makapasok kami nang tuluyan ay umupo ulit ito nang hindi man lang ako tiningnan. Kaya inaya ko na agad siyang umalis, ayokong sayangin ang oras ko i know na nag tatampo siya dahil wala na akong time sa kanya kaya babawi ako ngayon ipag luluto ko siya ng paborito niyang pagkain, ang palaging nirerequest niya kay Nay Silya. Hindi ko sadya ang magalit sa kanya, I just want her to let me know if she's going outside because I can be with her even if I'm busy, I'll insert her in my schedule as well as long as she's happy. I don't mean to be angry with Samantha nagulat lang ko at nataranta dahil na untog ito sa pinto ng sasakyan ko. Nang mak
Friends are people we love to spend time with. Sinasamahan tayo tuwing malungkot tayo, tinutulungan tayo ng hindi humihingi ng kapalit, at tinatanggap tayo sa kabila ng mga pagkakamali natin. They make celebrations fun, and they help us be ourselves. Hindi lang yun, sila din yung tumutulong sa atin na mag-grow sa ispiritwal na lebel.Nang dumating ang inorder namin ay pinagpyestahan na namin ito."Btw guys, Richard is coming here. Nakalimutan kong sabihin kanina, okay lang ba?." Tugon ni Christine. Habang sumusubo ng Pizza."WTF, bakit ngayon mo lang sinabi?" Natataranta na ako dahil baka mag sumbong si Richard kay George.Parang linta pa naman silang dalawa hirap pag hiwalayin."Nakalimutan ko nga diba? sorry naman." "Sana sinabi mo kanina, alam mong hindi ako nakapagpaalam kay George diba?." sambit ko pa."No way!!! wala kang sinabi sakin kanina, dahil kong alam ko hindi ko na sana papupuntahin dito si Richard my labs." "my labss? the fuck nakakadiri ka Tine." singit ni Jenny."I
Nang magising ako kinabukasan ay hindi agad ako bumangon, Tulala lang akong nakatingin sa kisame. Ang daming bumabagabag sa isip ko, pero iisang tao lang naman ito. Nang mahismasan ako ay iginalaw kona ang katawan ko bago tumayo. Nilingon ko muna ang phone ko na nasa gilid ng lamesa at binuksan ko iyon at tiningnan.2 text Message from George Mi amor. Pinindot ko iyon at binasa ang mga mensahi niya.From: George Mi amor.- Good Morning, pinuntahan kita kagabi sa kwarto mo, hindi na kita ginising kase ang himbing na ng tulog mo. Hindi na pala ako makakasabay kumain sayo ngayon. Nagmamadali ako dahil ipinatawag ako ni Dad sa Company niya at busy din ako sa Hospital.- Babawi ako next time, pag may kailangan ka sabihan mo lang kay Nay Silya. Mapakla lang akong ngumiti at nireplyan ko ito.To: George Mi amor.Okay cge :).Malalim akong huminga pakiramdam ko tuloy para na akong maiiyak, ilang araw ko na siyang hindi na kikita dahil maaga siyang umalis at pag umuuwi naman ay madaling a
Ilang araw na ang nakalipas ay hindi na ako muling nakabalik sa hospital, dahil mismong nurse na ang pumarito sa mansyon ni George, dahil ito ang habilin niya habang nasa trabaho siya at ilang araw na din akong paikot ikot dito dahil palaisipan parin sa aking isipan ang huling salitang narinig ko sa kanya noong kami'y nasa Boracay pa. Bago siya umalis papuntang Maynila ay narinig ko ang usapan nilang mag ama sa telephono.[Flashback]Nagising ako sa ingay na may tumunog na phone, akala ko ay akin pero hindi pala babangon na sana ako ng hindi ko sinasadyang marinig ang usapan nila."Dad, i already told you na pupunta ako diyan." inis nitong sabi sa kabilang linya."Busy lang ako sa trabaho ko kaya hindi ko nasagot ang mga tawag mo." "Come on dad, paulit ulit na lang ba tayo diyan. Paninindigan ko siya at papakasalan. Happy? " "Just give me 2months to fix the mess what i made.""Fine i call her later. Bye." tugon nito at tuluyan ng binaba ang telephono niya.Saglit kong pinikit ang
IT'S BEEN 2 days since maaksidente si Samantha. Nakatayo lang ako sa may pintuan, nakatingin lang sa kanya habang sinusuri siya nang kanyang kaibigan na isa ding Doctor na katulad niya."Well, Samantha, alam mo ba kung bakit nandito ka sa hospital" tanong nang kaibigan niyang si Christine, pero parang wala lang sa kanya. Dahil nakita ko itong pinanlakihan nito ng mata."Nakita daw niya akong duguan sa kabilang isla ng boracay" sabay turo niya sa akin. "pero bakit ako nandoon? at totoo bang asawa ko talaga ang gwapong lalaki na yan?" mahinang tugon niya at nag pout pa, napatawa na lang ako sa mga gawi niya. Well, madami ng nag sabi sa akin na magandang lalaki ako pero pagdating sa kanya ay ang lakas ng tama nito saakin."Yes Samantha, he's your husband, hindi ko nga alam kong bat ka niya nagustohan." mahabang lintanya nito, bumaling naman ito sakin at tinawag ako. " Come here Sir- i mean Mr. Sebastian, I will introduce you to your wife." Kunot noo ko lang ito tiningnan, i have no choic