Jade POV
"Babe, hindi ka naman kailangang umalis. Dito ka na lang please." "Kailangan, baby. Walang ibang mag-hahatid ng mga aanihin. Kaya ako na lang." Nilingon ako ni Matias. "Hey, ano ba ang problema? Bakit parang pinipigilan mo ako ngayon?" tanong nito sa akin. Ngumiti lang ako. "Wala ito, I just missed you. Alam mo namang ayaw kong mawalay sa iyo." "Parang ngayon lang ako mawawalay sa iyo ahh. Ilang beses ko na itong ginagawa. Di lang iisang beses." Tinalikuran ko si Matias. Pumunta ako sa balkonahe ng aming kwarto. Niyakap ako ni Matias mula sa likuran. Ipinatong nito ang ilalim baba nito sa aking balikat. "Babalik ako, babe. Alam mo naman na hindi ko kayang nawalay sa iyo ng matagal." "I know." "Antayin mo ako, Jade. Babalik ako. Promise." Isa iyon sa mga ala-ala na hindi ko malilimutan, Matias. Its been 10 years mula ng mawala ka sa amin ng anak mo. Parang kahapon lang iyong nangyari. Pero ang mga ala-ala mo ay nanatiling buhay magpahanggang ngayon. Niyakap ko ang aking sarili. Dahil sa lamig na nararamdaman ko. Kahit sa matagal ng nangyari ang trahedyang iyon at umalis ako at ang anak ko tungong ibang bansa ay patuloy pa rin akong umaasa na buhay ka mahal ko. Pero parang ngayon. Sobrang labo na. Malabong-malabo na. "Mama, let's go. Kanina pa tayo hinihintay sa hacienda." Tinignan kong muli ang lugar na iyon. Ang lugar kung saan nawala sa akin ang lalaking mahal ko. Umalis na kami ng anak ko. Para pumunta sa Hacienda namin. Ang Hacienda Catalina. Kung saan nakilala ko ang lalaking unang minahal ko. "Mama, malungkot ka na naman. Everytime na sumapit ang araw ng pagkawala ni papa mula sa atin ay palagi ka na lang malungkot." "I can't help it, anak. Sobra kong minahal ang papa mo. Kaya sobrang hirap tanggapin ang pagkawala niya." "I know, but, ma! Let him go. Baka wala na talaga. Sampung taon na ang nakakalipas. Baka wala na talaga si papa." Tumingin ako sa labas ng bintana. Isa-isa na namang rumaragasa ang mga ala-ala mula sa nakaraan. Kung saan ay sobrang saya ko—naming dalawa. "May pa welcome party pala sina mamita, mama." Inikot ko ang mga mata ko. "Sana ay di na nila ginawa. Alam mo namang hindi ko gusto ang may party." "Hayaan mo na, ma. I miss party already." Third Person POV Samantala, ang hindi alam nina Jade at ng kanyang anak ay may nagmamasid sa kanila. Mula pa lang ng lumapag sila mula sa airport. Agad na tinawagan ng lalaking iyon ang kanyang boss, para ipaalam dito ang mga nangyari. "Boss, nandito na naman si Miss Jade sa pinangyarihang aksidente 10 years ago." Narining ng lalaki ang buntonghininga ng amo nito. "Sige, boss. Babalik na ako sa headquarters." Umalis ang lalaki para bumalik sa headquarters nila. Sa kabilang banda naman ay nakakuyom ang kamao ng lalaki. Dahil alam nito kung bakit nandoon ang babaeng iyon. "Hanggang ngayon ba ay kumakapit ka pa rin sa mga alala ng asawa mo—n'yo?" tanong ng kanang kamay nito. "Yes, alam ko namang mahal ako ni Jade. Sa loob ng sampong taon na nawalay kami sa isa't-isa ay walang nagtatangkang manligaw sa kanya." "Dahil hinaharang mo. Naku, Sebastian. Kahit kailan talaga. Magpakita ka na lang kaya sa asawa mo." "Alam mong hindi pwede." Tumayo ang lalaki at tumingin sa labas ng kanyang opisina. "Okay na ba ang transaksyon mamaya?" tanong nito sa kanang kamay. "Oo, okay na. Handa na ang lahat. Signal mo na lang ang hinihintay." "Good. Dapat ay makuha natin ang mga epektos. Hindi tayo pwedeng mabulilyaso, Efren. Alam mo iyan." "Yes, boss. Nga pala, boss. May party ka na dadaluhan next week. Kailangan talaga ang presensya mo." Bumukas ang pinto ng opisina ni Sebastian at pumasok ang isang babaeng sopistikada. Naglalakad ang babae tungo kay Sebastian na kumikembot ang balakang at may matamis na ngiti sa labi. "Hi, babe!" Agad na iniyapos ng babae ang dalawang braso sa leeg ni Sebastian. Agad na umiwas si Sebastian. Sumimangot naman ang babae. "What's wrong? Ayaw mo ba?" lambing tanong nito sa lalaki. "Alam mo kung ano ang gusto ko." Ngumisi ang babae. Sebastian POV Napatingala ako ng maramdaman kong malapit na akong labasan. Habang si Efren naman ay mabilis na naglabas masok sa loob ng babae. Hinawakan ko ang buhok ng babae at mabilis na binayo ang bibig nito. Hanggang sa labasan na ako. Napatingala at napapikit ako. Habang nilalabasan ako. "Oohh. . . Jade!" sigaw ko sa pangalan ng asawa ko. Habol ko ang hininga ko. Nang iwan ko ang dalawang abala pa rin sa isa't-isa. Pumasok na ako sa kwarto ko dito sa opisina ko at pumasok sa shower. Nang makilala ko si Jade bilang Matias ay minahal ko ito. Mas minahal ko ito ngayong naging Sebastian na ako. Pero hindi kami pwedeng magsama. Dahil alam ko, malalagay lang ang mag-ina ko sa kapahamakan. Simula ng iwan ko si Jade. Sampung taon na ang nakalilipas ay wala akong naging ibang babae. Kung mayroon man ay hindi ko ito tinitira sa kanilang mga butas. Kundi sa kanilang bibig. Dahil gusto ko, tanging si Jade lang ang papasukan ko. Isinuklay ko ang buhok ko, gamit ang aking kamay. Agad kong tinapos ang pagligo ko at lumabas na ng banyo. Nagbihis na ako, dahil may lalakarin pa akong pinaka-importante ngayon at ayaw kong ma-late. Paglabas ko sa kwarto ay wala na sina Efren at ang babae. Alam naman ni Efren kung saan kami pupunta ngayon. Agad akong lumabas ng opisina ko. Sobrang tahimik ng paligid. Dahil nagsi-uwi-an na ang mga empleyado. Agad akong sumakay ng elevator. Papuntang basement. Sumakay na ako sa kotse ko at agad na pinatakbo iyon nang mabuksan ko ang makina ng aking kotse. Pero bago ako, pumunta sa lugar na pupuntahan ko ay may pinuntahan muna ako. Mula sa malayo ay tanaw ko ang taong sobrang importante sa akin. Matagal-tagal din na hindi ko sila nakita. Napangiti na lang ako, dahil sa isang matamis na ngiti ang iginawad ni Jade sa aming anak. Alam kong sobrang selfish ko. Dahil kahit na gusto kong makasama ang mag-ina ko ay hindi pwede. Alam kong mapapahamak lamang sila. Tama na ang mababantayan at matatanaw ko sila mula sa malayo. Kahit na nasa ibang bansa si Jade at ang anak namin ay bantay sirado ang dalawa sa mga tauhan ko. Dahil hindi ko gusto na mapahamak sila. Binuhay kong muli ang makina ng kotse ko. Isang beses ko pang tinignan si Jade, bago ako umalis sa mansion na binili ko para sa kanilang dalawa. Tinawagan ko ang isang tauhan ko. Ang pinagkakatiwalaan ko. "Get ready, papunta na ako d'yan."Jade POVKinagabihan ay agad kaming bumalik ni Matias sa syudad. Dahil bukas ay pasukan na naman.Hindi talaga maalis sa isipan ko ang nangyari kanina lang. Nandoon ang lalaki na possibleng may alam sa nakaraan ni Matias. Pero natatakot akong malaman ang totoo.Paano pala kong may ibang mahal si Matias at hindi ako iyon? Paano kung may pamilya si Matias na naiwan. Paano na ako? Naiisip ko pa lang ay nasasaktan na ako.Kinabukasan ay maaga akong nagising, dahil may pasok ay naghanda na ako. Agad akong bumaba matapos kong maligo at magbihis. Hindi ko makita si Matias sa sala kaya agad akong pumunta sa kusina.Napasandal ako sa may hamba ng pinto nang kusina dahil nakita ko lang naman na nagluluto ang lalaking mahal ko. Hindi ako umimik. Nanatili akong tahimik. Hanggang sa matapos itong magluto.Lumapit ako sa may mesa."Ang bango naman nyan? Anong niluto mo?""Hindi ko din alam. Basta naisipan ko lang na lutuin ito.""Bumalik na ba ang ala-ala mo?" nababahala kong tanung dito."Wala nam
Jade POVKinagabihan ay abala na ang lahat. Dahil sa birthday party ni Mama. Halo-halo ang mga bisita. Inimbitahan nila ang mga kaibigan nilang Politico, businessman, at iba pa.Madaming bisita, madaming tao. Abala ang lahat."Mayor Ash Grey McLysaint." tawag ni Mama doon sa isang lalaki.Humarap ang lalaki at agad ko itong nakilala. Nanlalaki ang mga mata ko. Dahil alam ko na kilala nito ang tunay na pagkatao ni Matias. Siya iyong lalaki na tumawag na Uncle Sebastian kay Matias."Hello, Donya Lenie.""It is nice to see you here, matagal na kitang iniimbitahan sa mga gatherings namin buti ay pinaunlakan mo kami.""I clear my schedule today, Donya Lenie."Sumulyap sa akin ang lalaki. "And this is?""My Daughter. Liberty Jade.""What a nice name.""Hija, accompany, Mayor Ash. May lalapitan lang kaming ibang bisita."Inilinga ko ang paligid. Walang Matias na nagpakita."I know who you are," nilingon ko ang lalaking nagsalita."Really?""Yeah, ibigay mo na ang Uncle Sebastian ko. Hindi si
Jade POV"Galit na galit ka kay Cathleya.""Sino ang hindi magagalit, inaagaw ka niya sa akin. Alam mo naman na ayaw ko na may kaagaw sa atensyon mo. Kahit na gusto kong umupo sa unahan ay nauna pa itong umupo. Panay pa ang pa cute sa iyo.""Kalimutan mo na iyon, ang isipin mo ay iyong tayong dalawa."Hinalikan nito ang balikat ko. Papunta sa leeg ko. Nasa bathtub kasi kaming dalawa. Kakatapos lang namin mag-isa kanina. Dahil gusto kong maligo ay lumusong ako sa bathtub."Alam mo naman na mahal na mahal kita, Jade.""Saka mo na sabihin iyan, pag bumalik na ang mga ala-ala mo, ayaw kong umasa, Matias. Dahil baka masaktan lang ako."Dumating ang araw ng kaarawan ni Mama. Abala ang lahat habang ako ay nasa kwarto ko ay kagigising lamang. Nagkasama na naman kami ni Matias kagabi sa Cabin ko. Inangkin namin ang isa't-isa. Pinagsawa. Mamaya pang gabi ang party pero abala na sa umaga ang iba.Ayaw sana ni Mama na magpa-party ngayong birthday niya. Pero si papa ay mapilit. Lumabas ako sa kwar
Jade POVHindi talaga mawala sa isipan ko ang sinabi ng lalaking iyon noong isang araw. Sino ka ba talaga Matias?"Jade."Napatingin ako sa gawin ni Cathleya, hindi ko narinig ang sinabi nito."May sinasabi ka?""Wala ka sa sarili mo, Jade. Anong nangyari?""Wala, abala lang ang isip ko sa magiging party ni Mama."Ayaw ko munang sabihin sa kanila ang relasyon namin ni Matias. Masyado pang maaga. Kung may una mang makakaalam sa relasyon namin ni Matias ay iyon ang aking mga magulang."Oo nga pala. Ngayong sunday na ang birthday ni Donya Lenie. Dapat maganda tayo sa araw na iyan."Napatingin ako sa gawi ni Cathleya. Alam ko naman na hindi siya parte ng pamilya namin. Dahil scholar siya ng mama at papa at anak din ng isa sa katulong namin ay parang parte na din siya ng pamilya namin. Hindi naman ito nawawala sa mga importanteng okasyon namin. Pero ang napapansin ko lang ay para bang mas gusto nitong mas mapansin pa ito kaysa sa akin na tunay na anak. Iyon ang nakikita ko sa kinikilos ni
Jade POVHindi pa rin ako tumitinag sa kinauupuan ko. Ayaw ko siyang pansinin."Kumain ka na."Isang irap muli ang ibinigay ko sa kanya.Tumawa ito, "What did I do this time?"Hindi ko siya kinikibo. Ayaw ko siyang kausapin. Galit ako sa kanya."Look hindi ako ang kusang lumapit sa kanila. Sila ang lumapit sa akin.""Di sana ay umiwas ka."Isang ngiti ang namutawi sa mga labi nito."I love when your jealous, Jade. Pakiramdam ko, napaswerte ko, dahil minahal ako ng isang babae na tila kay hirap abutin.""Matias..."Natigilan ako sa sinabi nito, dahil hindi ko rin naisip na masasabi niya iyon sa akin.Hinawakan nito ang kamay ko. Dinala iyon sa labi nito, upang halikan. Napatingin ako sa paligid. Dahil nakakahiya ang ginagawa nito."Stop it, Matias. Nakakahiya.""I just want to show them who owns me. Walang makaka-agaw sa akin mula sa iyo, Jade. Iyong iyo ako. Hindi kita iiwan. Kung iiwan man kita. Iyon ay kung patay na ako."Napatitig ako sa kanya. Lumambot ang expresyon ko, dahil sa s
Jade POVNagising ako na masakit ang pang-ibabang bahagi ng katawan ko. Para bang binugbog ito ng paulit ulit.Kinapa ko ang nasa tabi ko, ngunit wala akong napakapa. Agad akong bumangon na sana ay hindi ko binigla. Isang ngiwi ang isinagot ko sa sakit na nararamdaman ko. Hindi ko akalain na magiging ganito kasakit ang una ko. Sobrang laki naman kasi ang kay Matias.Bumukas ang pinto ng kwarto ko. Agad akong kinabahan dahil baka si Manang ang pumasok. Pero laking ginhawa ko ng makita ang mukha ng lalaki na siyang dahilan kung bakit ako nahihirapan ngayon. Agad itong lumapit sa akin ng makita niya akong nahihirapan."Hey, masakit ba.""Sobra.""Halika, iluloblob kita sa bathtub. Upang maibsan ang sakit.""Ikaw naman kasi. Sabi kong tama na. Sige ka pa rin nang sige.""Paano ba naman. Sa tuwing titingin ako sa iyo. Naaakit ako. Kaya ayon, nakailang round din tayo."Binuhat niya ako. Ibinalot ko ang sarili ko sa Kubrekama. Pinatayo niya muna ako, binuksan ang fucet ng bathtub. Pinuno ni