Share
CHAPTER 24: "I want you, "
I just remembered when we returned back sa parking area ay sasakyan na lang namin ang natitira sa pinakadulo pa yun at may kadiliman. We even need to use flash light para makita ang daan patungo sa spot namin. I looked around us at medyo hirap na talagang makita ang paligid without any light lalot mukhang uulan pa dahil wala ng mga stars sa langit at nagtatago na rin ang buwan mula rito. Bakante na ang lugar at walang katao tao.
Ganun ata namin na enjoy ang buong lugar ng tawanan lang at harutan na di na namin namamalayang halos umuwi na ang lahat mula sa parke.
Lumakas ang hangin at lumalaki na ang patak ng ulan kaya naman nagmadali na kami papasok sa kotse. Bumuhos ng napakalakas ang ulan.
"Ayaw mag start ng kotse." That was the last words I heard from Marcus.
Nasa boses nito ang pag aalala. But he tried to conceal it.
"Kalma." sagot ko pa dito.
"I'm okay." on his serious tone. "Okay lang ba hinaan nat
Bab terkait
The Billionaire's Secretary CHAPTER 25:
Alam mo ba kung ano ang pinakamagandang gising sa lahat? Yung pagmulat ng mga mata mo, ang pinakamamahal mong babae ang mamumulatan mo. Yung bang pagbukas ng mga mata mo ay mararamdaman mong pagsasaluhan ninyo pareho ang sinag ng araw na sumisilip ng palihim sa siwang ng mga bintana na naroroon. At habang pinagkakasya nyo ang mga sari sarili ninyo sa iisang kumot na nakadantay lang kani kanina sa inyong mga hita.Mga ganitong pakiramdam na para bang wala ng bukas na darating at ngayon mo lang dapat sulutin ang lahat. Pakiramdam na minsan mo lang mararamdaman at hindi para sa lahat.That love and memories...not lust...not just an infatuation...a real one...Sa dinami dami ng mga taong nakakasalamuha natin sa araw araw hindi na natin alam kung kanino ba talaga nakalaan ang ating mga sarili. At sa magkakaibang mukha na nakikita natin sa pang araw-araw, ay di rin natin alam kung saan o kung kanino nga ba tayo talaga sasaya.Pero ako, nakita ko na ang babaeng magpapasaya sa akin bu
The Billionaire's Secretary CHAPTER 26: "I have found something... kay Solenn ..."
"How dare you?" galit pero mahina ang boses ng ina ni Marcus. Enough for Solenn to hear the words but not enough to be heard ng mga taong nasa labas ng kwarto ni Mrs.Walton.Isang napakalakas na sampal ang sumalubong kay Solenn sa kaliwang pisngi nito. Hindi pa siya nakakabawi ay may isa na namang sinalo ang kanang pisngi niya."Tita?" Gulat na gulat si Solenn sa ginawa ng donya. Halos walang boses na lumabas sa pagkagulat."Wag mo kong matawag tawag na tita. You're not even connected to my bloodline." namumula na ito sa pagkakasabi nito sa harap ni Solenn.Ang totoo walang ka ideya ideya si Solenn sa ikinagagalit ni Mrs. Walton. Gusto nyang magtanong pero mas pinili na lang nyang hindi."What should I call you Solenn? A poseur? Impostor? or just a fraud?" Hinawakan pa ni Mrs. Walton ang ilalim ng baba ng dalaga. Halos bumaon sa skin ni Solenn ang mahahabang mga kuko ng babae.Hindi makapag react si Solenn sa narinig. Bumil
The Billionaire's Secretary Chapter 27: "Ang ganda ganda mong bata, Solenn!"
****Three days ago... Pababa ka na ba? Lalamig ang breakfast? Binasa ng dahan dahan ni Solenn ang message na to na nanggaling kay Marcus. Nanginginig ang mga daliri niya habang itina type ang mga letra para buuin ang mga salitang "Pababa na ako." at isinend sa numero ng binata. She could not contain her feelings. Napakabilis ng mga pangyayari for her. Kahapon lang ay nag drive lang sila to have a staycation but now all of a sudden ay need na niyang maharap ang nanay ng bilyonaryo. It seemed things were getting more complicated. Pano nga ba siya magpapakilala dito? Hindi nya rin alam. Ni hindi nga nya alam kung ano na ba ang sitwasyon nilang dalawa ni Marcus. Are they lovers? FUBU? o Friends with benefits kaya? Walang official na "Sila" kundi pakiramdaman lang at yun ang totoo. Tila may kaunting kurot sa puso na naramdaman ang dalaga. Bahagyang pumikit si Solenn sa harap ng tila vanity mirror ng kwarto. She cleared her throat before she opened her eyes. "Wag na wag ka
The Billionaire's Secretary CHAPTER 28: "Marcus, may mga tao."
"Wala talaga akong duda sa beauty standard ng unico hijo ko. Maganda ka hija." tuwang tuwa na si Mrs.Walton. Nakaramdam ng konting hiya ang dalaga sa ginawa ng biyuda. Ngunit mukha namang mabaet ang nanay ni Marcus. "Woohhhh...mom! Hindi ko inaasahan yang ganyang reaction from you." nabulalas ni Marcus.Kitang kita sa mata ng binata ang pagkasiya sa narinig mula sa papuri ng ina. "Wala naman akong duda sa capacity mong pumili ng tamang babae for you. Sa selan mong yan, i don't think na pipili ka lang ng basta basta anak. " "Of course , mom! " Sabay tayo nito sa likod ni Solenn at humawak sa magkabilaang balikat ng dalaga. "I deserve the best." Proud na proud pa na si Marcus. Napangiti si Solenn sa gawi ni Marcus. "Yes, no doubt. " pagsang ayon ng donya Habang kinuha pa nito ang kape nito at humigop ng kaunti. "You may eat your breakfast with us. Pasasaan pat you will be a part of the family. Soon." At tuluyan ng lumabas ang dimple ng may edad na babae. "Salamat po." Yun na lan
The Billionaire's Secretary CHAPTER 29: "Don't tell me na tatanggihan mo ko?"
Umaga na pala at nadilatan ni Solenn na wala sa tabi ang kinikinilalang nobyo. Iginala nya ang kanyang paningin ngunit ni ang anino nito ay hindi nya makita. Pangalawang araw pa lang ni Solenn sa mansion ay para bang namamalikmata sya sa lahat ng nakikita at nararanasan nya. Ganito pala ang buhay ng mga mayayaman. You will definitely see how beautiful life is. Walang problema sa isiping pagkain pagkagising. Habang ang mga mahihirap naman ay hindi mapakali kakahanap kung saan kakayod para malamanan ang sikmura ng pamilya. Bigla niyang naisip ang buhay na naiwanan nya sa Manila. Ilang araw na siyang tumatawag sa dalawang Gutierrez pero out of coverage area ang mga ito. Muli niyang kinuha ang telepono at i-dinial ang mga numero nito ngunit hindi nya pa rin ito makontak. Out of town pa rin kaya sila? O baka naman umalis na naman ng bansa na hindi nagsasabi? Ilan
The Billionaire's Secretary Chapter 30: Sugal... susugal ako para kay Marcus.
Namuhay ako na puro paglaban lang ang ginagawa ko sa buhay. Hindi uso sakin ang panay pagbawi dahil wala naman akong choice kundi ang lumaban. Ganyan ata talaga ang buhay ng mga mahihirap na tao. Ang buhay nating mga ordinaryong tao. We were given with no choice but to move forward and fight. Kasi wala naman tayong ibang paraan di ba? Pinaghihirapan natin ang mga bagay na napakadali lang para sa mga mayayaman. Pinagtratrabahuan natin ultimo gasingkong halaga. We work hard. And we work harder sa mga bagay kahit gaano pa kaliit o kalaki ito lalo na kung sobrang mahalaga ito sa buhay natin. We are not as fortunate as they are. Mamamatay na lumalaban at namumuhay ng laging may ipinaglalaban. Ganyan tayo. At ganyan tayo mamumuhay habang may hiningang dumadaloy sa atin. Hanggang may dugong patuloy na umaagos sa ating mga katawan. Ako si Solenn... at ipaglalaban ko kung ano ang akin. And Marcus is mine. *************************************************
The Billionaire's Secretary CHAPTER 1: "GWAPO KA LANG, MAHIRAP AKO!"
“Nakita ko na siya,” napabulalas ni Solenne sa wireless earpiece portable radio ng makita ang isang pigura ng lalaking tila perpekto sa tinatarget nila. “Ohhhh Solenne, alam mo na ang gagawin mo sa target natin ha. Marcus Walton, bachelor at apo ng one of the biggest tycoon sa bansa. Mahalagang maakit mo siya ayon sa request ng kliyente.” “oo na, easy!”pagyayabang pa nito sa kausap sa kabilang linya. “Ano ang cue?” makulit pang pagtatanong ng kausap. “Awww” pagkumpirma pa ni Solenn sa lalaking kausap. Alam na alam nya ang gagawin. Inaral nyang mabuti ang mga iyon para hindi mapahiya ang kaybigan na nagpasok sa kanya sa bagong raket nyang ito. Mahalaga ang presence of mind sa trabaho na yon, kabilin bilinan ng kaybigan si Buboy. Madali lang naman ang first mission na nakuha nya. I caught in the act ang binatang bilyonaryo na nilalandi siya nito at nasa mainit na tagpo.Kung ano ang dahilan ng kalokohang ito ay hindi na nya alam at wala siyang pakialam. Una nyang misyon ito at da
The Billionaire's Secretary CHAPTER 2: "Salamat na lang sa lahat, Marcus!"
Akala ni Soleen ay malalabanan nya ang mga mapanuksong halik na yun ni Marcus. Akala nya ay hindi siya madadaig ng mga maiinit na sandali na yon ngunit nagkakamali siya. Paulit ulit nilang pinagsawaan ang palitan ng kani kanilang sigla sa paghahalikan habang papasok sa loob ng hotel room ni Marcus. Solenn failed to notice kung anong room ang nakasulat pagpasok nila ang alam nya lang ay pinugpog siya ng halik ng binata papasok sa kwarto. Malaki ang kwartong yun at malawak. Tumayo ang balahibo ni Soleen sa todong lamig ng aircon sa loob ng kwarto ni marcus. Dim ang light sa loob at sobrang bango sa loob na mas lalong nakakadagdag sa good ambiance ng gabing yon. Umikot ang kamay ng binata sa likurang zipper ng dress ng babae at dahil sa galing humalik ni Marcus ay di na nahalata pa ni Soleen ang pagbaba ng kanyang damit sa sahig. Tila nagningning ang mga mata ni marcus sa nakitang ganda ng tanawin na nasa likod ng eleganteng damit na yun. Unti unting tinanggal ni Marcus ang sariling
Bab terbaru
- The Billionaire's Secretary Chapter 30: Sugal... susugal ako para kay Marcus.
- The Billionaire's Secretary CHAPTER 29: "Don't tell me na tatanggihan mo ko?"
- The Billionaire's Secretary CHAPTER 28: "Marcus, may mga tao."
- The Billionaire's Secretary Chapter 27: "Ang ganda ganda mong bata, Solenn!"
- The Billionaire's Secretary CHAPTER 26: "I have found something... kay Solenn ..."
- The Billionaire's Secretary CHAPTER 25:
- The Billionaire's Secretary CHAPTER 24: "I want you, "
- The Billionaire's Secretary CHAPTER 23: " Bahay-bahayan tayo. "
- The Billionaire's Secretary CHAPTER 22: You don't know how you drive me crazy
