Nang makarating na ako sa bahay ay napapaisip ako sa mga sinabi ni Koen sa akin, nasa kalagitnaan ako ng pag-iisip nang may kumatok sa aking pintuan. Binuksan ko agad ito sa pag-aakalang si Mama ito dahil ibibigay ko sa kanya ang pera na nakuha ko kay Stefan ngunit nagkamali ako, halos mawala ako sa sarili ng iluwa nito si Stefan. Sa bahay ko, oo! Si Stefan nandito sa harapan ng tinutuluyan ko. Sobra akong nahihiya, ang liit ng bahay ko habang siya mukhang mas malaki pa ang bathroom niya sa kwarto kong studio-type. “Anong ginagawa mo dito?!” gulat kong tanong ngunit sa halip na sagutin niya ako ay binuksan niyang maigi ang pintuan at pumasok na siyang kusa. Tiningnan kong mabuti ang paligid, tanghaling tapat naman at wala pa masyadong chismosa sa labas. “Huy, Sir anong ginagawa mo dito?!” pag-uulit ko. “Bakit? Si Koen lang ba ang pupwedeng magpunta dito?” sa tono ng boses niya ay parang may laman ito. “Anong pumupunta?! Hindi pa nakakarating si Koen dito, hanggang doon lang sa ka
Stefan's hands explored my body, sending shivers down my spine. His fingers danced across my skin, building a fire that threatened to consume me.“More, Stefan, please!” I begged, my voice barely above a whisper.He kissed my breast, his lips sending sparks through my veins. His hand slipped beneath my panties, and I felt his fingers tease my sensitive flesh.“Please,” I whispered, my eyes locked on his.He searched my gaze, seeking confirmation. I nodded, and he slowly removed his pants. The anticipation was almost too much to bear.“Are you ready?” he asked, his voice low and husky.I nodded again, and he gently guided himself into me. I winced at the initial pain, but he paused, letting me adjust.“I'll be gentle,” he promised.As he moved within me, the discomfort gave way to pleasure. I urged him on, my body responding to his touch.“Faster,” I whispered, my voice trembling with need.He quickened his pace, and I felt myself building toward a crescendo. Suddenly, I got what I wan
“Sige, papayag na ako pero gusto ko munang magsabi ka sa akin ng totoo. Anong nangyari sa inyo ni Margaux?” nakahawak ako sa kanyang dibdib habang siya naman ay nakasandal sa aking ulo at tila inaamoy ang aking buhok. “The truth is, I lost my interest in her because she disapproved of my work. She wanted me by her side always, but I couldn't oblige. She was never satisfied despite my efforts to make time for us.” he sighed. “Our relationship was already strained when we were about to get married. But on Koen's birthday last year, Margaux broke up with me, because I had a business conference in Singapore, and I planned to stay for five months to oversee the opening of a new mall. I asked her to accompany me, but she didn't want to. The breakup was a relief, as we constantly argued and fought.” he sounds like he likes what happened that day. “And that day, I saw Koen with a woman who caught my attention. She had a distinctive mole on her left shoulder, and her carefree spirit drew me in
Hindi siya nagpatinag sa pakiusap ni Isla, hinawakan niya ang braso ko ng mahigpit ngunit dahil sa sinabi niya sa akin buong pwersa ko siyang itinulak, “ang kapal naman ho ng mukha nyong sabihin sa akin ‘yan! Ni hindi ka nga gumastos ni singko sa buhay ko! Hindi mo ako pinapakain para husgahan ang pagkatao ko! Pangalawa ka lang sa buhay ng Nanay ko! Ayan ang ituktok mo sa kokote mo!” bastos na ako kung bastos ako, basta ayan ang mga salitang gusto kong isampal sa kanya. Minsan, ‘yung salitang ‘mahabang pasensya’ ay hindi na applicable sa mga taong sobra na. Buti na lang at wala si Mama dito kung hindi ay kakampihan pa niya ang lalaking ito. “Sumasagot ka na?” isang malakas na sampal ang natanggap kong sagot mula sa kanya, “tangina mo! Kayo ng Tatay mo!” hinawakan niya akong muli sa aking braso at pilit na hinihila niya ako papalayo sa kanilang bahay. Bakit nadamay si Papa sa galit niya sa akin? Mayamaya lang ay halos lumuwa ang mata ko sa gulat ng suntukin ng malakas ni Stefan si
Ang totoo, hindi ko alam kung anong gagawin ko. Lalapitan ko ba siya at kakagatin kung anong pinapakita niya sa akin ngayon o kukunin ko ulit ang pagkakataon na ito para kumuha muli ng pera at para mas mapadali ang pagpupuno ko sa kailangan ni Mama. “Are you a statue?” natatawa nitong tanong sa akin. I crossed my arms and smirked at him, “hindi ko masusunod ang gusto mo, Sir Stefan, dahil si Koen ay matagal ko ng kaibigan. Bilisan mo maligo.” sabi ko, narinig ko pa siyang nagsalita ng kung anu-ano ngunit naisip ko na lang na lumabas na sa bathroom at sinarado ko ang pintuan nito. Hindi na muna ako kukuha sa kanya ng pera ngayon dahil baka makahalata na ito kaya naman humiga na lamang ako sa kanyang kama at inikot ko ang paningin ko sa kwarto niya. Hinimas ko ang kama niya, ang swerte niya dahil nakakatulog siya sa malambot na kama, may mga gamit siyang mahal at talagang masasabi mong mayayaman lang ang may kayang bumili ng kagaya ng gamit niya. Ang bango ng unan, kumot, at ng buon
“Opo, mag-iingat po ako.” I gave her an assurance dahil alam kong ayon din talaga ang gusto niyang marinig. Nang matapos na kaming kumain ay umakyat na akong muli ng kwarto. Napangiti pa ako dahil sa unang umaga ko dito sa mansyon ni Stefan bilang isang fiancee niya. At oo, feel na feel ko talaga ngayon. Nang sabihin kanina sa akin na ako lang ang nakakapunta doon ni Nanay Myrna ay lalo akong natuwa dahil ibig sabihin lang ay ako pa lang ang pinagkakatiwalaan talaga ni Stefan. Dumiretso ako sa bathroom at naligo na, nang matapos ako ay kumuha ako sa inempake kong mga damit na hindi pa rin pala nailalagay sa kahit na saang cabinet ni Stefan sa loob ng walk-in closet niya, hindi ko rin alam kung dun din ba niya ipapalagay ang mga damit ko. Kinuha ko ang black leggings ko at cropped top shirt kong color white at nagsuot lang ako ng cardigan na color black. Dalawa lang naman ang sapatos ko, isang dollshoes na black at isang running shoes hindi pa nga mga imported, dahil nasira na ‘yung
“Let’s go home, then.” seryosong sabi ko sa kanya at nang mapansin kong pabalik-balik ang kanyang tingin sa akin at sa President’s Office ay natawa akong bigla. Marami ang nakatingin sa amin ngunit wala na akong pakialam pa, kasama ko si Stefan alam kong walang susubok lumapit at sampalin na lang ako bigla, o hindi naman kaya ay hilahin ang buhok ko at sabunutan. “Biro lang, sige na balik kana d’on.” turo ko sa President’s Office. He gave that ‘Are you serious” look. “Really, Calliste? Then what? Koen is just around the corner, are you going to him?” Tiningnan ko ang pwesto kanina ni Koen nang tingnan niya ako, wala na siya doon malamang ay pababa na ‘yun. “Nandito lang naman ako sa tapat ng President’s Office, pwede naman kitang hintayin dito.” sabi ko at tinapik ko pa ang braso niya. “With Koen?” “Kaibigan ko lang naman si Koen,” sabay pa kaming napalingon ng bumukas ang pintuan ng President’s Office. “Sige na, hihintayin kita dito.” He kissed me on the forehead, which sparke
Hahalikan niya sana ako ulit nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Umayos siya ng pagkakaupo, “fuck!” malakas niyang hinampas ang manibela.Bahagya akong natawa sa ginawa niya, “you should answer it, baka importante ‘yan.”“Wala ng mas importante pa sa’yo.” akmang yayakapin niya ako ngunit tumunog muli ang cellphone niya. “Damn, people!”Tinignan niya muna ako at nang tumango ako ay sinagot niya ang tawag, “okay–okay, I’ll be right back.” binaba niya ito at bumaling sa akin. “Sige na, dito na lang ako. Hihintayin kita matapos.” sabi ko kahit pa hindi siya nagsasalita. “Are you sure?” nag-aalala niyang tanong sa akin. “Oo, kapag naman pumasok ako pag-uusapan na naman ako doon. Tapos baka nandoon pa si Koen–”“Okay, stay here. Tatapusin ko agad.” sabi nito ng hindi pa ako pinapatapos magsalita. At ganoon na nga ang nangyari, hinintay ko siya sa loob ng mamahalin niyang sasakyan. Dalawang oras na ang nakakalipas ngunit hindi pa rin natatapos ang board meeting nila Stefan, tini
Nang matapos na kong kumain ay dumiretso na agad kami sa room namin, hanggang makapasok ng room ay naiilang ako. Feeling ko laging may mga matang nakatingin sa akin, hinayaan ko nalang yun at nagfocus na sa pag-aaral ko. Hanggang matapos ang klase ay naiilang pa rin ako. Parang may nakatingin talaga sa akin."Wrena," tawag ko kay Wrena."Why?" Nangunot noo niyang tanong sa akin."Feeling ko kasi may nakatingin sa akin, may nakikita ka bang nakatingin sa akin?" ayokong magfeeling pero mas may tiwala ako sa pakiramdam ko."Ha? Sige wait titingnan ko." Kita ko ang paghahanap niya at lumipas ang ilang segundo then... "Nahuli ko si Jason, Ariann." pasimple niyang sabi sa akin kaya natawa ako."Bakit ka natawa?" taka niyang tanong."Tama nga ang nararamdaman ko, may nakatingin sa akin kanina. Kaklase pala natin 'yang si Jason." i never thought na titingnan ako ng masungit na 'yun. Kinuha ko nalang ang tubig ko at ininom yun ng diretso."Pansin ko nga rin yun kanina pa. Ayiieee oy ikaw Arian
Maliwanag na ng magising ako kaya bumangon agad ako, nakaalis na kaya si Kuya? Napasarap ang kwentuhan namin kagabi kasama sila Nanay at Tatay kaya madaling araw na ko nakatulog."Nay, nakaalis na ba si Kuya?" bungad ko agad pagkababang-pagkababa ko."Oo nak, kanina pang alas sinco ng madaling araw, hindi ka na pinagising dahil baka pilitin mo pa raw siyang ihatid sa airport." napaka ano talaga ni kuya. Psh!"Oo nga pala, sabi ng kuya mo ihatid mo yang nasa box na yan diyan sa address na nakalagay sa ibabaw ng box. Tapos dumiretso ka na sa school mo, magiingat ka roon ah? Mag-aral ng mabuti." Tiningnan ko ang papel sa ibabaw, hmmm. Company siya. Kaya ko 'to! May naisip nanaman akong kabalbalan."Opo nay." Napangiti ako ng palihim sa naisip ko, ako pa? Kaya!"Oh siya kumain ka na at ng makapasok ka na, kami naman ng tatay mo ay magdedeliver ng mga order na prutas." Tumango ako at nagsimula na kumain.Pagkatapos na pagkatapos ko mag-asikaso ay binuhat ko na ang mini box na pinapadeliver
Napahinto ako at bumalik hindi pa naman kasi kalayuan ang natatakbo ko, kita ko siya na nakatingin sa akin habang may hawak na kahoy, hala natakot kaya siya kanina? Ng tingnan ko si mamang may kutsilyo ay unti-unti na siyang bumabangon pero si poging naka suit ay nakatayo lang at nakatingin sa akin."Halika ka na dal-" napahinto ako sa pagsasalita ng magsalita siya."Bakit bumalik ka? Tumakbo ka na!" Naku naman! Ano ba problema nito? Siya na nga binalikan.Pero imbis na makipagsagutan pa ko sa kaniya, tumakbo nalang ako papunta sa kaniya at hinila na siya at sinama sa pagtakbo ko! At ng makakita ako ng tumpok na basura, agad ko siyang hinila roon pero huminto siya kaya muntik na ko masubsub sa dibdib niya kaya pinitik ko yung tenga niya."Aray!" reklamo niya. Blah blah blah."Bakit ka ba nahinto bigla?! Halika na dali at baka habulin tayo ni mamang may kutsily-" ng mapatingin ako sa likod niya ay nakita ko na nga si mamang may kutsilyo kaya hinila ko na siya ulit. "Ayan na dali!" mabi
"Wait, what?" Naguguluhan kong tanong sakanya."Niloko niya si Dad, she's having an affair with Dad's business partner." Nakayukong wika niya. Hindi ko man makita ang expression niya alam kong napapahiya ito."I'm sorry, I don't know how to react. Iba kasi yung nangyari sa'kin, Kins." Ang non-sense ng sagot ko. At hindi ko na dapat malaman pa ang dahilan bukod do'n dahil that's a private matter na."Yeah, but I just want to know what did you feel about it. Iyon ang dahilan kung bakit ako gustong ipakasal ni Dad sa anak ng ka-affair ni Mom. Nakakatawa." This time, nakita ko ang kanyang expression. Pinipilit niyang tumawa kahit na umiiyak siya. "Addi, bakit ako ang kailangan mag suffer? P-Pinipilit nila akong magpakasal para mapagtakpan ang kataksilan nila." Nilagay niya ang dalawang palad niya sa kanyang mukha."I'm sorry, I know it's beyond my limit but It's that your Father's choice?" Tanong ko. Tinapik-tapik ko ang kanyang likuran. Assuring her na nandito lang ako para sakanya."I-I
"Sana maging bukas sa isip mo na hindi ko ito ginagawa for the company, I'm doing this for your future." Tiningnan ko si Dad na siyang nagmamaneho ng aming sasakyan. "That's why I built our company na matibay ang pundasyon. And that foundation is the trust of our business' partners." I feel the sincerity of his voice while saying that.Kasalukuyan kaming nasa byahe dahil ihahatid niya ako sa aking unit. I hate it, ayaw ko pa sana magpahatid pero ayaw ko namang madisappoint ulit si Dad sa'kin. Sabi nya, I should trust him with his choice. I should trust him because he knows what is best for me. So why not give it a try."Yes, Dad. I know na pinaghirapan mo po ang pag-aalaga sa company natin. Don't worry kapag ready na po ako. Why not."This time, I'm serious. I don't know why the hell I'm saying those words but I'm hundred percent sure that It's gotta be okay, I'm gonna be okay with it.Napasarap kami sa kwentuhan ni Dad, when I realized I need to go down na pala. Nasa parking lot na k
I will never forget what happened last night. Lasing na lasing ako pero hindi ako pinabayaan ni Stefan. Dumaan muna kami sa isang sikat na coffee shop para bilhan ako ng brewed coffee para raw kahit papaano ay mahimasmasan ako.He took care of me and narealize kong siya lang ang gumawa sa'kin ng ganun. Hindi niya ako iniwan hangga't hindi pa ako okay. Hindi ko mapigilan ang pagkumpara kay Stefan sakaniya. He's really a gentleman.Nakatingala lang ako ngayon sa ceiling ng aking kwarto and then I remember what he said bago niya ako tanungin kung saan ko gustong pumunta. ."You can't decide just what you want to do, Calliste!" Alam kong naiirita na siya sa'kin dahil hindi ako umiimik sa mga pangaral niya sa'kin. May halong diin pa ang salita niya ng banggitin niya ang pangalan ko. "Hindi mo pwedeng piliin ang none of the above kung may tamang sagot sa multiple choice!" Hindi ko siya matingnan ng diretso dahil nahihiya ako sa mga kagagahan ko."What if kung wala ako? I know I'm a little b
I will never forget what happened last night. Lasing na lasing ako pero hindi ako pinabayaan ni Miguel. Dumaan muna kami sa isang sikat na coffee shop para bilhan ako ng brewed coffee para raw kahit papaano ay mahimasmasan ako.He took care of me and narealize kong siya lang ang gumawa sa'kin ng ganun. Hindi niya ako iniwan hangga't hindi pa ako okay. Hindi ko mapigilan ang pagkumpara kay Timo sakaniya. He's really a gentleman.Nakatingala lang ako ngayon sa ceiling ng aking kwarto and then I remember what he said bago niya ako tanungin kung saan ko gustong pumunta. ."You can't decide just what you want to do, Addi!" Alam kong naiirita na siya sa'kin dahil hindi ako umiimik sa mga pangaral niya sa'kin. May halong diin pa ang salita niya ng banggitin niya ang pangalan ko. "Hindi mo pwedeng piliin ang none of the above kung may tamang sagot sa multiple choice!" Hindi ko siya matingnan ng diretso dahil nahihiya ako sa mga kagagahan ko."What if kung wala ako? I know I'm a little bit too
Nagpalit ako ng pajama at loose shirt. Tumambay muna ako sa sala gaya ng sinabi niya hindi muna ako pumasok sa kwarto ko.Nanunuod lang ako ng series ng dumating na ang gagawa at magpapalit ng pintuan ko.Hindi rin nagtagal ay natapos na nila."Addi, come here." ani ni Miguel."Wait!" pinatay ko ang T.V. at lumapit na sakaniya."Set your password"Ginawa ko naman ang sinabi niya, nag set ako ng password. Which is birth date ko pero inuna ko ang day bago ang month. Hindi ko napansin na nakatingin pala siya. Tsk. Pero huli na, nakita na niya ang password ko."Don't worry, papasukin lang kita kapag hindi ka ulit sumagot. Don't you dare to do it again!" he said and he left, again!What's happening to him? Acting like my bf huh!Pumasok ako ng unit ko, and as usual wala nanaman akong ginagawa pero ngayon ko lang narealize na maayos na pala at wala na pala talaga akong aayusin.Pumunta ako ng kwarto ko dahil parang may parte sa kaloob-looban ko na gusto kong matulog. Ibinagsak ko ang sarili
Kunot noo kong tinitigan ang wine glass na nasa harapan ko. "Ahhhhh!" sigaw ko.Buhat yata kagabi pag-uwi ko ay panay singhal at sigaw nalang ang ginawa ko.After that party. Pinipilit ako ni Mommy na mag stay muna sa bahay pero hindi ako pumayag. Dahil una, ayaw kong malaman pa nila ang nangyayari sa'kin, pangalawa hindi rin ako makakahinga ng maayos dahil sa tensyon sa pagitan namin ni Dad.Hindi ko makakalimutan ang sinabi ni Kinsley sa'kin kagabi.Namumuo ang kaniyang luhang nakatingin ng diretso sa'king mga mata. "I heard everything from Oli, I'm sorry." Niyapos niya ako ng mahigpit. "I'm sorry, I know it's hard for you kasi akala mo siguro maiipit ako sainyong dalawa" Hindi ko na din napigilan pa ang aking mga luha dahil sa ginawa niyang pag yakap sa'kin. "Pero no, I got mad at Olivia because she did nothing to stop her sister. She even supports them." Tinapik-tapik niya ang aking likuran."I'm sorry, I-It's not because I don't trust you but I just don't want to add my problems