KABANATA 25

Four years had passed…

Pinagmasdan ko ang batang tumatawang naglalakad habang akay-akay nina Mommy at Daddy. Napangiti ako, mahirap magpalaki ng bata lalo na kapag sobrang kulit. Mabuti at nariyan ang mga magulang ko para tulungan ako.

Nang ipanganak ko siya ay napakalaki niya. Tapos iyakin, gabi-gabi ay umiiyak. Ilang buwan din akong puyat. Mahirap magdalang-tao ng siyam na buwan, mahirap manganak pero kinaya ko para sa anak ko, para kay Akeisha Lexi Hara.

Worth it lahat ng paghihirap ko nang mailuwal ko siya. Napakagandang bata. Iyon nga lang ay kamukha niya ang papa niya. Nakakainis lang. Ako iyong naghirap tapos iyong ama iyong kamukha? Hah! Unfair, nasaan ang hustisya?

Napailing-iling na lang ako, sa apat na taon na iyon, ni anino niya ay hindi ko nakita. Wala siyang paramdam at kung tutuusin nga ay inaakala kong patay na siya.

“My! My!” sigaw ng anak ko nang makit