Pagmulat ko ng mga mata ay agad kong napansin ang kakaibang kisame na may nakalambiting babasaging aranya na may malamlam na mga ilaw sa bawat bumbilya. Paulit-ulit akong napakurap at saka nagkasalubong ang mga kilay.
Nasaan ako?
Matapos ang ilang segundo, naalala ko rin sa wakas na ito nga pala ang suite na nirentahan ko ngayon sa La Torre. Awtomatikong napapihit ako ng tingin sa bandang kanan ko nang mapansin ang pigura na naroon.
Nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto kung sino ang nakaupo sa sofa na katabi lang ng higaan ko.
Walang iba kundi si Ezekiel Torellino.
Malinaw na sa akin ang lahat ngayon. Ang lalaking pumasok sa elevator kanina ay si Kiel. Siya rin ang pinagsabihan ko tungkol sa room number ko at sa epipen. Sa ilang daang tao na naroon ngayong gabi, what were the odds na siya pa pala ang magliligtas sa akin sa kapahamakang bunga rin ng katangahan ko.
Agad akong napabangon at saka napakapit sa kumot na nakatalukbong sa ‘kin.
Teka. Kumot?
Naaalarma kong tiningnan ang sarili sa ilalim ng kumot at nakahinga naman ako nang malalim nang makitang suot ko pa rin ang gown. For a moment, I thought he had taken advantage of me.
Saka muling lumipat ang mga mata ko kay Kiel na tahimik lang akong pinagmamasdan, inoobserbahan. He suddenly let out an amused smile na siyang ikinadilim naman ng paningin ko.
Ngayong natitingnan ko siya nang malapitan, I realized he had grown more handsome. Life had been good to him, as if he didn’t múrder someone in cold blood back then.
Kung pwede ko lang sampalin at gilitan ng leeg ang lalaki ngayon ay baka ginawa ko na.
But no. He didn’t deserve a quick death.
Kaagad na pinigilan ko ang pagragasa ng poot sa puso ko. Instead, I put on my game face.
“Thanks for saving me. Gaano katagal akong—”
“Who are you?” Biglang nawala ang medyo nasisiyahang ekspresyon sa mukha niya at naging seryoso.
Hinding-hindi ako masisindak sa kalamigan ng mga tingin na pinupukol niya sa ‘kin ngayon.
“Verina Almazar,” kalmado kong sagot.
Nalukot ang mukha ko nang biglang sumilay na naman na nakakalokong ngiti sa sulok ng mga labi ni Kiel. I didn't expect he was the type who'd constantly smile, kahit wala namang kangiti-ngiti.
Tumayo siya sa sofa at umupo sa gilid ng higaan, sa tabi ko lang banda. “Verina? That’s a beautiful name.”
Umarko ang kilay ko sa reaksyon niya. Bakit parang ngayon lang niya narinig ang pangalan ko?
Bigla na lang nilapat ni Kiel ang kamay sa pisngi ko at hinawi niya ang mga nakawalang hibla ng buhok sa mukha ko. Marahan kong pinalis ang kamay niya. I didn’t want to give him the impression that I wanted this to happen.
Kahit na masaya talaga ako dahil tila gumana sa lalaki ang kagandahan ko. Pero hindi ako maiwasang makaramdam ng pagkadisgusto nang maglapat ang mga balat namin.
“So tell me, anong nangyari sa ‘yo kanina, my sweet little kitten? What’s with the sudden allergic reaction?” nanunuring tanong ni Kiel.
Umasim ang mukha ko sa tinuran niyang palayaw. That was so untypical of him.
Humalukipkip muna ako bago sumagot. “Bakit pakiramdam ko iniisip mong gawa-gawa ko lang yung nangyari kanina?” Tinaasan ko na siya ng kilay.
What I had was an anaphylactic shock dahil sa pinatak ko sa inumin ko. Oo. Sinugal ko ang buhay ko para mapansin lang niya. Oo, gawa-gawa ko lang talaga iyon.
Ipinilig niya ang ulo at tinitigan ako sa napaka-weirdong paraan habang nakangisi. “So feisty. Ganyan na ganyan ang mga gusto ko sa babae, my little kitten. Tell me, nahirapan ka bang hagilapin ako kanina?”
Napangiwi ako sa kakapalan ng apog niya kahit na may bahid naman ng katotohanan ang mga sinabi niya. Nakakarindi. “Huh? Anong sinasabi mo?”
Muntikan ko nang makalimutan na kailangan ko nga pala siyang landiin.
“Anyway, salamat ulit sa pagligtas mo sa ‘kin. I don’t know how to thank you enough. So if you need something, just tell me. Alam mo na ang pangalan ko, kaya alam mo na rin naman siguro kung paano ako hanapin.”
Akmang tatayo na sana ako para ipakitang hindi ako interesado sa kanya, nang bigla niyang hablutin ang palapulsuhan ko. Just as I had expected.
“Kiel,” banta ko sa kanya. Sinamaan ko siya ng tingin dahil hindi ako makagalaw sa higpit ng pagkakakapit niya sa akin.
Bigla na lang nagpakawala ng impit na tawa ang magaling na lalaki matapos kong sambitin ang pangalan niya. “Why are you playing so hard to get, my little kitten? Alam naman nating pareho kung bakit ka nandito ngayon? You are one of the many women who wanted to get into my pants.”
Tama man ang sinabi niya, pero hindi ko pa rin napigilan ang malutong na paglapat ng palad ko sa pisngi niya, just a calculated move from me.
Ang kapal ng mukha. Ang sakit lang isipin na wala akong magagawa kundi ang lunukin lang ang inis at galit ko para lang makalapit sa demonyong lalaki.
Biglang nagbago ang ihip ng hangin kasabay ng pagbabago ng ekspresyon sa mga mata ni Kiel, at kung kanina ay parang gusto lang niyang makipagbiruan sa akin, ngayon ay parang gusto na niyang tapusin ang buhay ko.
He suddenly yeeted me down the bed. Kaagad siyang pumaibabaw sa akin, nag-iigting ang panga habang hawak ang magkabila kong kamay. “You’ve crossed the line, disobedient kitten. Now, I’ll make you regret it!”
Finally, mangyayari na rin ang matagal kong pinakaaasam-asam.
‘Do it, Kiel. Buntisin mo ‘ko!’
And then he leaned down to kiss me on my lips ruthlessly. Pakiramdam ko ay nilalapa ako ngayon ng isang ulól na hayop. Hindi ko malaman ang gagawin. Gagantihan ko ba ang mapagparusang mga halik niya? O lalabanan ko ba siya nang lalo siyang magngangalit?
But he suddenly parted my legs using his own, and then violently slammed his throbbing bulge against my entrance. Manipis lang ang suot niyang pantalon, at lalo namang mas manipis ang tela ng gown ko kaya naman ramdam na ramdam ko ang tigas niya sa kaibuturan ng bukana ko.
Gusto kong palakpakan ang sarili. Not only did Kiel like me, pero tinigasan din siya sa ‘kin.
At ang masaklap pa ay may kumawalang impit na ungol mula sa akin, a genuine moan.
Kahit pa meron kaming mga saplot, ramdam na ramdam ko ang paglala ng kasabikan niya para sa ‘kin. Kaya naman lalo ko pang binuka ang mga hita para tanggapin ang bawat pagkambyo niya.
Isinantabi ko na ang pagkukunwari at nagpalunod na lang sa agos ng nararamdaman ko ngayon. After all, ito naman ang dapat na mangyari.
Huminto si Kiel sa paghalik sa ‘kin at mariin niya akong tinitigan na bahagya kong ikinainis. Tila napansin kaagad niya ang pagbabago ng isip ko. Ano pa bang hinihintay niya?
Hindi siya tumigil sa pagkiskis ng matambok niyang bukol sa bukana ko habang seryosong nakatitig sa ‘kin na ngayon ay palapad na nang palapad ang awang ng bibig dahil sa ginagawa niya.
“You like what I’m doing to your pússy, little kitty?” panunukso pa niya lalo, lalong nilalakasan ang bawat paghampas.
Dahan-dahan akong tumango. Oo, may motibo ako kaya ko ginagawa ito. Alam ng puso ko na mali ito, pero wala akong magagawa dahil kailangan kong lagpasan ang pagsubok na ‘to. Pero hindi ko nagugustuhan ang reaksyon ng katawan ko sa mga ginagawa niya, na para bang may sarili itong isipan. Because right now, I knew I was already dripping wet.
Sa wakas ay binitawan na ni Kiel ang pagkakagapos sa mga kamay ko, kaya naman agad kong dinamdam ang matipunong dibdib ng lalaki, sa pagkukunwaring tinutulak ko siya palayo.
He suddenly stopped grinding, at sa halip na hawakan ay marahas niyang nilamas ang isa kong dibdib dahilan para mapaarko ang likod ko dahil sa sarap, saka niya pasimpleng h******n ang kabila. Mabuti na lang at may saplot pa ako. Nakita niya na sana ang paninigas ng mga bundok ko.
“Kiel….” namimilipit na sambit ko. Masyado na akong nadadarang ngayon ng init, nakakalimutan ko na ang nararamdamang galit sa kanya. Mas maigi na rin ‘yon. Dahil hindi ko maisasagawa ang plano na ito kung mamamayani ang galit sa puso ko.
Hindi niya ako sinagot. Bagkus ay hinila niya pataas ang gown ko, just enough para lumantad sa harapan niya ang mahaba at makinis kong mga hita.
“Stop,” utos ko.
Tila nalito naman siya sa sinabi ko dahil sa pagsalubong ng mga kilay niya. Despite that, huminto siya sa ginagawang paglamas sa mga dibdib ko. “What?”
I took advantage of his puzzlement and pushed him away, dahilan para mawalan siya ng balanse at mapasadlak sa higaan.
Now, it was my turn to tease him. Pumaibabaw ako sa kanya at hinila paitaas ang gown ko, mas mataas kesa sa ginawa niya, hanggang sa makita niyang wala akong suot na pangloob sa baba.
He breathed in deeply, trying to take in the revelation. “Dámn fúck! You sly, dirty kitten!” Bago pa man siya makakilos ay inupuan ko na ang kahabaan niya, making him let out a deep grunt.
And then I slowly grinded against his length— forward and backward… forward and backward. Kagat-labi kong tinanggal ang suot niyang sinturon, all while rubbing myself against him.
“Let’s take it slow, kitty,” utos niya sa akin, lumalamlam na lalo ang mga mata.
Nunca namang pumayag ako sa sinabi niya. Mamaya ay biglang mag-iba ang ihip ng hangin at takbuhan niya ako ngayon. I quickly unbuttoned and unzipped his crotch before finally managing to whip out his length.
He was big but not big and thick enough unlike my ex's. Still it was enough to make me stop in my tracks.
“Verina….” he whispered breathlessly as I stared at his buddy.
At bago pa man ako mahimasmasan ay huli na ang lahat. I had already slid him inside me, and I had taken him deep and hard, that all he could do was let out a feral grunt.
“Verina!” hinawakan niya ang magkabilang balakang ko, stopping my attempt to bounce on him. Sa halip ay lalo niya akong diniin sa kanya.
“Ah! Kiel!” sigaw ko nang maramdaman ang pagtama ng ulo niya sa sensitibong parte ng kalamnan ko sa loob. Pinulupot ko ang mga braso sa leeg niya, napipikon dahil parang wala siyang balak na pagalawin ako. It was like he was punishing me, kahit na kitang-kita sa mga mata niya ang pagpipigil. “Kiel, please…. Let me….”
It was like he couldn’t accept that I was the one doing him, not the other way around.
Dahil ayaw niya akong pagalawin, I had no choice but to squeeze him hard using my insides.
“Fúck! Verina!” Kiel throws his head back in pleasure, at pakiramdam ko ay lalo lang namamaga ang sandata niya sa loob ko dahil sa ginagawa.
“Why are you playing so hard to get, my lion?” pabulong na tukso ko sa kanya. Pinasadahan ko pa nga ng dila ang tenga niya saka marahang kinagat ito. “Alam naman natin pareho how much you wanted to fúck me.”
“Verina….” mahinang usal pa niya bago ako hayaan sa kung anong gusto kong mangyari.
Binitawan niya ang balakang ko para punitin ang itaas ng gown ko kaya lumantad sa mukha niya ang malulusog kong mga dibdib. Hindi na siya nag-aksaya pa ng oras at sinipsip na kaagad niya ang isa kong perlas habang galit na galit na minamasahe ang kabila.
“Kiel!” I started bouncing on him, all while my pearl was on his mouth. He bucked wildly, swaying with me in perfect harmony. Hanggang sa sabay naming naabot ang rúrok ng tagumpay.
I made him cúm— inside me. At tila wala na rin siya sa tamang huwisyo dahil hinayaan lang din niyang maipútok ang rumaragasang likido niya sa sisidlan ko kahit na wala siyang suot na proteksyon.
The best part was hindi lang isang beses; At hindi lang isang araw.
Ano naman kung halos mamatay ako sa paglason ko sa sarili ko kanina just to get his attention?
In the end, it was all worth it.
I got Kiel, and I would get to have his baby.
Mission accomplished.
Kiel “And for your information, Kiel, it was you who drove Hannah away! Ikaw yung gigil na gigil kung humalik sa ‘kin! When all I did was merely peck on your lips!” naiinis na dagdag ni Verina. I gritted my teeth as I was automatically reminded of that disgusting feeling I felt while kissing her. Bago ko pa siya masagot bigla na lang siyang lumuhod at magsisimula na sanang pulutin ang mga basag na bote. Within a second, I was in front of her, grabbing her wrist hard, making her stand up. “Nababaliw ka na ba?” Bakit parang mas nababaliw ako? What was I trying to do, running like that?“Bitawan mo ko!” nanggagalaiti na panlalaban niya. Sinubukan niyang tanggalin ang pagkakakapit ko sa kamay niya kaya lalo kong hinigpitan ang pagkakahawak doon. Halos durugin ko na nga ang buto niya sa inis. Parang hindi nag-iisip.“What? Are you trying to kill yourself now, Verina? Hindi ba nangako tayo sa isa’t isa? That death is out of the picture? You’re not following the rules of the game you’ve
KielSeething inside, I swirled the amber liquid inside the crystal grass before taking another slow sip from it. Saglit na humagod sa lalamunan ko ang likido bago ito tuluyang nalunok.Fúck it! Paulit-ulit akong nagpakawala ng malulutong na mura dahil sa namumuong inis sa ‘kin. Pinilig ko ang ulo saka sumandal sa backrest ng sofa, silently wishing that the scotch’s effect would immediately reach my brain, para sana huminto man lang ‘yon sa pag-iisip. Para kasing sirang plaka na paulit-ulit sa ulo ko ang nangyari kanina, from that góddamn kiss with Verina, up to Hannah’s confrontation, up to that fúcking kiss I witnessed right in front of my fúcking house. Hannah. That was Hannah’s attempt para magkaayos kami, dahil nga sa nangyari sa opisina ko noong nakaraan. She invited me to that dinner just for her to see me kissing the woman who I claimed to hate so much. Hindi ko na mabilang kung ilang buwan o may taon na ba kami ni Hannah. Ang alam ko lang ay siya ang pinakamatagal kong na
The next day after returning to France back then, pumunta ako sa medical center kung saan ako tinakbo ni Zade noong nakunan ako. Iyon ang una at huling beses na napagmasdan ko ang anak kong nasa ikalabing-isang linggo na sana bago ko siya iluwal. I clearly remembered how the fetus was suspended in a clear preservation jar. Its tiny, fragile form curled in on itself, na para bang nilalamig, na para bang hinahanap nito ang init at kalinga ng dati nitong tahanan. Siguro kung nahawakan ko siya, hindi pa mapupuno ng laki niya ang isang palad ko. I recounted its underdeveloped face, thinking if it had Zade’s sharp features, or did it have softer features like mine?Lalaki kaya siya o babae? Napakaraming mga katanungan ang tumakbo sa isipan ko habang tinitingnan ko siya noon, mga katanungan na hindi na kailanman masasagot pa. But I remembered how my whole being was shattered while staring at my baby’s stillness. Dahil hindi ko na maririnig ang mga tawa at bawat pag-iyak niya. Ni hindi
Halos hindi na ako umimik pagbalik ko sa mesa namin ni Emmanuel. Kahit wala na akong ganang kumain ay pinilit ko pa rin ang sarili kong galawin ang tinidor at kutsilyo para lang hiwain ang steak sa plato ko.Emmanuel and I did exchange conversations, pero lumilipad pa rin ang isip ko sa nangyari kani-kanina lang, lalo na at ramdam ko pa rin ang pamamaga ng mga labi ko dahil sa mga halik ni Kiel.Sunod-sunod ang naging paghigop ko ng wine, so that I could take my mind off my tingling lips.Pero sa tuwing nagkakaroon kami ng saglit na katahimikan ni Emmanuel ay tumatakbo na naman sa isipan ko ang ginawa namin ni Kiel: kung paano niya hinapit ang bewang ko at hilahin niya ako palapit sa kanya; kung paano niya inangkin ang mga labi ko sa mapagparusang paraan. Despite everything he did, bakit parang nakulangan pa ako sa ginawa namin?And why the fúck did my body react like that?Hindi naman ganito ang naramdaman ko noong una niya akong hinalikan noon sa ospital. Ano na lang ang iisipin n
‘Fúck!’Did I really have to do that? Did I really have to kiss Kiel? Ano bang espiritu ang sumapi sa ‘kin at nagawa ko ‘yon sa lalaking walang ibang ginawa kundi ang magdala ng trahedya sa buhay ko?I seethed inside as I walked away from him. Bakit ba ako nagagalit sa sarili ko? I only did that just to get under his skin. That kiss was nothing but a mere mockery and provocation. Hindi pa ako lubusang nakakalayo eh bigla na lang niyang hinaklit ang braso ko.Nanlalaki ang mga matang tiningnan ko si Kiel habang hinihila niya ako pabalik sa kinatatayuan ko kanina. Saka niya niyapos ang bewang ko at hinatak ako palapit sa kanya, until my soft chest slammed against his.Merong nakakagigil na ngiting nakapinta sa mga labi niya bago siya nagsalita. “You wanted to kiss me, huh? Then fúcking do it right!” That was when he suddenly went for my mouth, all while still gripping my arm and waist tight.Alam kong hindi nakaligtas sa kanya ang panlalaki lalo ng mga mata ko nang magdikit ang mga
The soft hum of classical music greeted our ears as soon as Emmanuel and I stepped inside the fine dining restaurant with our arms linked.Malamlam lang ang ilaw dito, which only added to the romantic vibe. Mangilan-ngilan lang din ang mga narito ngayon kaya medyo tahimik ang paligid. Inakay kami ng isang lalaking staff papunta sa reserved table namin. And Emmanuel, being the angel that he was, even pulled out the chair for me. “Thank you,” nakangiti kong ani bago ako naglakad papunta sa upuan. His gaze softened as he reached out for my hand. “Anything for my future wife,” mahina niyang saad bago hinagkan ‘yon.Muntikan nang mapaarko ang kilay ko sa ginawa niya, mabuti na lang at nakapagpigil ako. After all, he did something for me— something huge.Hindi ko na siya sinagot, basta nginitian ko lang siya hanggang sa nakaupo na siya sa tapat ko. But the moment he did, lumapat ang mga mata ko sa lalaking nakamasid pala sa ‘min. Halos mapanganga ako nang makita si Kiel, and that natura
Tinext ni Emmanuel sa ‘kin ang address ng VIP Lounge. Marami na ring tao sa lugar nang makarating ako— pero ito ang tipo ng mga tao na hindi basta-basta magwawala kapag nakakita ng mga sikat na personalidad. Ekslusibo kasi ang lugar, at kadalasan doon talaga nagkikita o nagmi-meeting ang mga artista. The entire place looked cozy. There were sets of tables everywhere. May apat na kayumangging velvet chairs na nakapalibot sa isang mesa. Napangiwi lang ako dahil amoy usok ng sigarilyo sa loob. I wore a strapless tweed dress adorned with delicate floral patterns in soft pink and white tones, with a matching tweed jacket draped over my shoulder.I paired my ensemble with a white quilted mini bag, classic cream heels, and pearl and gold accessories. Meanwhile, my hair was styled in soft, effortless waves.Kaagad na hinanap ng mga mata ko ang direktor na si Liam Guttierez. Kahit na hindi kami personal na magkakilala, alam ko na ang itsura niya just by browsing the web. Isa siya sa mga sik
Hindi pa sikat ganoon ang tindi ng sikat ng araw kaya tumambay muna ako sa hardin. May manaka-naka rin na pag-ihip ng malamig na hangin. Nakaalis na rin sina Kiel at Hannah kanina. Alam kong busy din ang magaling kong asawa sa trabaho during weekdays. At maging si Hannah ay gabi na rin kung umuwi. Pagkatapos ng pangyayaring ‘yon sa study ni Kiel ay ginawa ko ang lahat para iwasan silang dalawa. Akala mo ay mas mabigat pa ang ginawa kong pagpasok sa kwarto na ‘yon kesa sa mga ginawa nila sa ‘kin. Pero mabuti na lang din at hindi na rin naman ako kinompronta ni Kiel tungkol sa nangyari. Siguro ay pinaniwalaan din niya ang sinabi ko.Or did he? Paano kung meron na naman palang pinaplano ang mga hudas na ‘yon laban sa ‘kin? But everything seemed peaceful now.Usually, I’d hear Hannah’s moans first thing in the morning. Pero tatlong araw na akong hindi nabubulahaw sa mga halinghing niya. Hindi ko nga rin sila naririnig na nag-uusap. Hindi ko tuloy maiwasang mapangiti habang nakatingin
Sobrang lamig na ng gabi noong bumaba ako ng sasakyan pagkatapos ko itong iparada Halos mawalan na ako ng balanse habang naglalakad papasok ng bahay. Para akong nanghihina matapos kitain ang mag-inang ‘yon ngayon. Isa pa, hindi pa rin ako naghahapunan.Oras na makapasok ako ng bahay ay narinig ko kaagad ang nakakasukang mga halinghing ni Hannah, followed by Kiel’s guttural grunts coming from their bedroom. I seethed inside. Kailangan talagang paabutin hanggang kapitbahay ang mga ungol nila? Hindi man lang ba sila nagsarado ng pintuan? O baka naman sinadya talaga nilang buksan para lang iparinig sa ‘kin?Kinuyom ko ang isang kamay, until my nails digged into my palm. How brazen…. I suddenly wondered how my dearest husband would react kapag ako naman ang nagdala ng lalaki rito. I’d find out one of these days.Kukuha na sana ako ng isang bote ng alak sa wine cellar para sana magpalamig ng ulo sa hardin, but an idea suddenly popped in my head. Busy si Kiel at Hannah ngayon. Meaning, I