Sumunod naman siya kaagad sa akin, nang makarating kay dad ay napuno ako ng pagtataka sa ipagagawa ni dad.
Later on, “Go up with him on the stage, and introduce yourself.” Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni daddy. “No way dad, I will never do that. Don’t make me do that.” Seryosong sabi ko, tumaas ang kilay ni dad. “Specially not with him dad, paano yung ma-issue ako sa school ko? Ayaw.” Pinagkrus ko ang braso at tinitigan si mommy. “O-Oo naman Zai, baka iba pa isipin ng ibang tao—“ “Fine, go alone then.” Utos ni daddy kaya sumunod ako kaagad, after I introduced myself umalis na ako sa harapan. Muli ay hinanap ko si Yuno, but he was sitting while drinking. Lalapitan ko ba siya? “Hey.” I softly whispered. “Hmm, great speech.” He responded and stared at my face. “Thank you.” Naupo ako sa tabi niya, “You’re younger than me so basically bawal mo ako magustuhan.” Seryosong sabi ni Yuno. “Pwede, look at my parents.” Anas ko. “Hmm, I don’t know.” Ngumuso ako sa sagot niya. “I’ll go ahead first, Sierah.” Paalam niya sa akin tsaka siya tumayo, humaba ang nguso ko habang nakatingala sa kaniya not until he stopped and glanced at me. He sighed and patted the top of my head, “Don’t be sad, magkikita pa tayo.” Ngumuso ako lalo. “Sige na, I’ll see you again.” Tumayo na ako at kumaway sa kaniya. “Ingat Yuno.” Mahinahon na sabi ko, ngumiti siya ng tipid at tinalikuran na ako. Napaupo ako ulit, na-reject na ba ako? Akala ko ay makikita ko pa si Yuno ulit ngunit hindi na pala, hindi ko batid kung iniiwasan niya ako ngunit wala naman akong magagawa. Pinulot ko yung nalaglag na gumamela sa batibot ng school, huminga ako ng malalim at tinitigan lang ‘yon. “How petty.” Gulat kong nalingon ang nagsalitang babae sa likuran ko, kanina pa ba siya? “What petty?” I questioned, she better state the right words or I’ll describe her damn ugly face. “You, just like that flower that fell. You don’t look like a bitch at all—“ “It’s because I am not a bitch, Riley. Why did you even start a conversation with me, hindi kita papatulan.” Masungit na sabi ko at basta-basta na itinapon ang tinawag niyang petty. “Oh c’mon, masama pa rin ba loob mo na nalamangan kita sa rank ng dalawang beses? Eh paano ba naman sa first year ka lang yata magaling.” Napatigil ako sa sinabi niya. “Hindi ako sabik sa mataas na grado, Riley. Aanhin ko ang mataas na grado kung walang kumpanyang hahawakan?” Pamimikon ko sa kaniya at tsaka ako ngumisi. “You’re just jealous.” Pahabol na sabi niya ngunit iniwan ko na siya sa Batibot, She’s Riley. My rival in school ever since I was in high school, hindi kami mapaghiwalay dahil naglalaban talaga ang grades namin sa school. Hindi naman ako ang top 1 pero nag-uunahan kami sa 2nd and 3rd rank. Wala eh, medyo magaling yung top 1 namin, masyadong dedicated sa buhay. I was so sleepy walking in the hallway to reach the library pero while walking, a man bumped into me. “Ano ba—“ “You’re the daughter of Doctor Garcia right?” Nangunot ang noo ko at tinitigan ang nasa harapan ko. “Si Azi?” I confirmed. Natigilan siya at mahinang natawa, “Yeah, but don’t call me tha— ah sure call me by that nickname then.” He chuckled and scratched the back of his head a little. “Go ahead, take care.” Paalam niya kaya ngumiti ako. “Thanks.” Naglakad na ako and while walking natigilan ako noong makita si Amora na sinundan ng tingin si Azi. “Huy.” Sita ko. “Ah, Ate Sierah.” Ngumiti siya sa akin tsaka kumaway at lumapit. “Do you know him?” Amora asked and pointed at Azi who’s walking away. “Y-Yeah, maybe.” “Why though?” I asked. “Nothing, he has an older brother right?” Naningkit ang mata ko sa tanong ni Amora. Amora is way younger than me, Jami and I have a 2 years gap and Amora? I’ll count. 4-5 years ang age gap namin ni Amora. High school pa lang siya eh, “Don’t tell me you admire that man?” I gestured. Mabilis siyang umiling, “Of course not, I found out that he’s taking medicine. Kasi po when I got this sugat he cleaned it.” Turo ni Amora sa tuhod niya. Ngumiti naman ako, “Mag-iingat ka kasi.” “Yes ate, pero may brother po siya right? Boyfriend mo po?” Nanlaki ang mata ko at umiling. “Of course not! Hindi ko type ang kuya no’n at hindi ko rin type yung kanina lang na lalake. Wala akong type sa kanila.” Ngumiti si Amora at humagikgik. Nahiya tuloy ako bigla, “Then I’ll like them!” “Uy, sira ka bang bata ka? Ang bata-bata mo Amora. Tigil tigilan mo ‘yan—“ “Crush lang po, pag hindi gumana sa bunso edi doon po ako sa mas panganay?” Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. “Baliw ka ba? Isusumbong kita sa daddy mo.” Sermon ko. “Pag sinaktan po ako ng mas bata na ‘yon, pupunta po ako sa kuya. Tsk para magsisi siya.” Nasapo ko ang noo sa sinabi ni Amora. Saan niya ba natutunan ‘to? “Look, Amora. Mali ‘yon!” Pinitik ko ang ilong niya at tsaka siya napaatras at nasapo ang ilong. “Ate naman eh.” Reklamo niya. “Gusto mo ikaw ang isumbong ko sa kuya mo? Mindset mindset ka diyan na pupunta ka sa kuya pag sinaktan ka ng bunso.” Ngumuso siya sa mahabang sermon ko. Pag dawit na ang kuya niya ay natatakot na siya, nakakatakot nga naman kasi ang kuya nito pero mas matakot ‘yon sa akin dahil kokotongan ko sila ni Zian. “Pumasok ka na sa klase mo,” masungit na sabi ko kay Amora. “Okay ate! Bye bye.” Humalik siya sa pisngi ko kaya napangiti ako at kinawayan siya pabalik. She’s sweet, bata pa lang siya sweet na siya and gentle na bata. Maybe because may kuya siya pero may kuya rin naman si Jami. Well, baka sweet lang talaga siya kasi lumaki siyang takot sa kuya niya. Masunurin nga sa kuya niya eh, soft spoken pa siya at higit sa lahat mabilis masaktan. Humarap na ako sa likuran ko ngunit halos sumalampak ako sa tiles nang bumangga ako sa isang lalake, “Fuck.” Mura ko. Sinamaan ko ng tingin yung lalake ngunit natigilan ako noong makita si four-eyed. Yung businessman.=Sierah’s Point Of View= AFTER A FEW YEARS… Nasapo ko ang noo habang nakatitig ng matalim kay Yeshua na alanganing nakangiti at nagkakamot ng kanyang kilay. He is already 18 and damn it, ang tigas ng ulo! “Anong bilin ko sa’yo, Yeshua?!” gigil na singhal ko. “Mom… I aced my exam and dad allowed me to have a party at our house naman po…” magalang na paliwanag niya at nahihimigan ng lambing. Nabasag lang naman ng mga kaibigan niya ang sliding door sa pool area dahil sa nalasing ang mga kasama niya. “Pero hindi ganito, Yeshua! I-Iyang ulo mo talaga, napakatigas! Nawala lang ako saglit dahil bumisita ako sa Palawan at eto ka oh, ito ka na naman! Kanino ka ba nagmana, ha?” sermon ko at halos paluin siya sa pwetan ngunit malaki na siya para doon. “Mommy, sorry na…” nakalambing na hingi ng tawad ni Yeshua kaya nasapo ko ang noo. Sinubukan kong magpasensya sa anak ko. “Fine… Get someone to fix that glass door or else I’ll marry you off to your dad’s daughter!” sermon ko pa at dahil doo
=Third Person’s Point Of View=MATAPOS ang lahat ng preparasyon…Nakatayo si Sierah Garcia sa harap ng salamin, ang puso niyang mabilis na tumibok habang pinagmamasdan ang masalimuot na detalye ng kanyang wedding gown. Ang tela ay akmang-akma sa kanyang katawan, ang lacework ay kumikislap sa malambot na liwanag ng silid. Hindi siya makapaniwala na ngayon na ang araw na siya ay pakakasalan si Yeon Gavrill Villamos, ang lalaking nagpaligaya sa kanyang mundo sa kanyang alindog at walang kondisyong suporta.Habang maingat niyang inaayos ang belo na bumabagsak sa kanyang likod, bumalik sa kanyang isipan ang mga alaala—ang kanilang unang pagkikita, ang hindi mabilang na mga pag-uusap sa gitna ng gabi, at ang mga sandaling nagbukas sa kanila ng mas malalim na koneksyon. Ang bawat alaala ay tila isang mainit na yakap, at hindi niya maiwasang ngumiti sa pag-iisip ng kanilang hinaharap na magkasama.“Handa ka na ba, Sierah?” ang boses ng kanyang ina ay nagpagambala sa kanyang pagninilay, puno n
=Sierah’s Point Of View= Ngayon ay sobrang tahimik namin ni Yeon, walang imikan. Parehas lang kaming nakaupo sa bawat dulo ng sofa niya. Nakatitig sa TV na nakapatay naman. “Aren’t you going to apologize?” mahinang sabi niya kaya pasimple akong umirap at nilingon siya. “Edi sorry,” bulong ko. “So insincere,” ngiwi niyang sabi halatang nadidismaya. “Paano ba mag-sorry?” maktol ko. “Ayan.. Panay kasi pride ang pinapataas mo, hindi ‘yang konsensya mo. Noon pa lang talaga ma-attitude ka n—” Natigilan siya nang umusod ako at yumakap sa kanya, mariin akong napapikit dahil alam ko sa sarili ko na sobra ko siyang namiss. Ang tagal kong nagtiis at nagpanggap na maayos na ako. “Damn it...” rinig kong sobrang hinang bulong niya at inayos ang mga braso upang makasandal ako sa kanyang dibdib. His hands were on my back, gently tapping it. “I’m sorry,” sobrang hinang bulong ko at hinigpitan ang yakap sa kanyang bewang. Humigpit rin ang yakap niya at naramdaman ko ang kanyang labi sa aking
“We had a lot to talk to, Sie.. After our son’s party,” mariing sabi niya at ramdam ang pagbabanta.Dahil doon ay naging balisa ako buong party, natatakot ako sa galit na nararamdaman ni Yeon. Mapapatawad niya pa kaya ako?Matapos ang birthday party ay nakatulog kaagad si Yeshua at si Yeon ang bumuhat sa kanya papunta sa kama. Pagkatapos no’n ay halos mabigla ako nang hablutin ni Yeon ang aking pulsuhan at tangayin sa kung saan.Nang dalhin niya ako sa condo niya mismo ay wala akong nagawa kundi manahimik. “Now... Tell me, w-what’s the point of hiding my son from me?” salubong na kilay niyang sabi, nagpamewang sa aking harapan.Bumuntong hininga ako. “Y-You’re married, you have your own family. M-May iba pa bang dahilan—”“Kasal? Ako? Saan mo naman napulot iyang balita na ‘yan, Sie?” nagtataka niyang sabi dahilan para noo ko ang mangunot.“Tanga ka ba o sadyang bingi ka lang huh?” gitil ko. “Kalat na kalat sa articles ang rumor na iyon! N-Ni hindi mo nga nagawang i-deny sa harapan ko
I licked my lips due frustration before smirking. “If it’s your child, wouldn’t you know better?” Napipikon ako pero hindi ko lang pinahahalata sa kanya.He gawked. “That’s why I was asking, even before..”“It’s not your child.” I looked away and faced my desk as I pretend I’m fixing the papers.“Makakaalis ka na, Mr. Villamos—”“Once I find out, Sie. Once I find out, I’ll make you regret it.”“You’re not gonna find out anything, Yeon. Dahil wala naman talaga,” I flawlessly lied before giving him a once-over before staring him at his hazel eyes.“Alis na,” taboy ko pa dahilan para nakangisi siyang tumalikod at naglakad na parang ang bigat ng sapatos niyang itim dahil sa tunog na nagagawa nito.Nang makaalis siya ay basta-basta na lang akong napaupo sa swivel chair ko habang kapa-kapa ang dibdib dahil sa kabang naiparamdam niya.‘Lintek na Yeon, ang lakas makiramdam!’A few weeks later.. Yeshua’s birthday is around the corner, wala akong imik habang may inaayos sa event ng anak ko. Bu
“Who do I look like then po?” My innocent son asked, hindi ako nakasagot, hindi rin naka-imik si Yuno. The question was for Yeon. It was his to begin with..“Why don’t we ask your mom?” ngising sabi ni Yeon dahilan para samaan ko siya ng tingin.“Stop it. You’re confusing my son,” masungit kong sabi.“Hmm, he asked me to come. I guess you’ll have to bear my presence. Can you handle it?” That was an annoying question, I’m sure he somehow found out I was avoding him.“Just come if you want, if you’re that shameless. I guess nothing’s new?” pabulong na sabi ko. Tumaas ang kilay niya at pigil na napangisi. “I’m really shameless..” pabitin niyang sabi bago sinulyapan si Yuno at Yeshua na naglakad papalayo sa amin. “Yeshua looks exactly just like me, don’t you agree?” he sarcastically added which made me roll my eyes before leaving him behind and walking away.Sumama talaga si Yeon sa amin sa restaurant, tuwang-tuwa naman sa kanya ang anak ko. I’m afraid to admit that Yeshua really looked