Pregnant

Audrey

Pagmulat ko kinabukasan, ramdam ko agad na parang umiikot ang paligid. Mabigat ang ulo ko, parang kulang ako sa tulog, kahit ang totoo sobrang pagod ako kagabi. Umupo ako dahan-dahan sa kama at pinisil ang sentido ko. Tahimik lang ang buong bahay, rinig ko lang yung mahinang ugong ng electric fan sa sulok.

Pero bago pa ako tuluyang makatayo, biglang sumakit ang sikmura ko—yung tipong parang may humila mula loob.

“Ugh…” napalapat ako sa kama.

At doon, walang warning, bigla akong nagsuka. Mabilis. Sunod-sunod.

“Ma!” tawag ko pero wala siyang sagot. Siguro nasa baba, naghahanda ng breakfast.

Nakasandal ako sa dingding habang hinihintay humupa yung hilo, pero hindi nawawala. Mas lalo pa sumasakit. At habang nakapikit ako, biglang may kumalabit sa isip ko—isang pangamba na hindi ko agad inamin.

Morning sickness.

Napatingin ako sa sahig, basang-basa pa ng suka. Ramdam ko na agad ang bilis ng tibok ng puso ko, parang may kumakabog sa dibdib ko nang sobra.

Hindi. Impossible.

Pero haban