Chapter 10

SANYA

Napanguso ako saka binuksan ang takip ng rootbeer na hawak ko. Nandito ako ngayon sa pinakamalapit na convenient store sa site. Hindi ko maiwasan isipin ang nangyari kanina.

His hot and soft lips still lingering on my lips! Pakiramdam ko ay narito parin iyon at pilit na ginagalugad ang...

Napapikit ako at impit na napatili. Ramdam ko ang pag-init ng aking pisngi kaya napahawak ako dito.

Get a grip of yourself, Sanya!

Hinawakan ko ang bote at uminom dito. Gusto ko man umuwi ay hindi rin pwede. Nakalimutan ko mag-out sa attendance namin. Salary deduction yun pag nagkataon.

Huminga ako ng malalim at pilit na kinakalma ang nagwawala kong puso. I fished my phone and check the time. It's 5:47 AM. Malapit na rin ang out ako.

Inubos ko muna ang laman ng bote bago naisipang tumayo at bumalik sa loob. Mag-a-out lang muna ako.

Nagtungo na ako sa entrance ng building. Binuksan ko ang aking bag para ihanda sa bag inspection ng guard na nakabantay sa entrance. When it was my turn to be inspected, Someone grab my arms and pull it away in the line.

"Hoy anong—Sir Justin?"

Instead of answering me, he continued pulling me away and entered the building on the exit door!

Kahit pinagtitinginan ay hindi nama siya sinuway man lang. Sabagay, kilala naman nila kung sino ang boss nila.

"S-Saan mo ako dadalhin?" tanong ko, ngunit ni isang salita ay wala akong narinig mula sa kanya. He is busy walking while holding my arms, habang ako ay nag-patianod na lamang dahil wala naman akong magagawa. I'm a blunt person, but I think, I can only be blunt to him if it's only the two of us or some people who knows me better. But in this case, we're outside the production floor. Maraming tao na hindi ko kilala kaya I must be careful with the words I will use to talk to him.

Nakarating kami sa harap ng elevator. We didn't even use the badge access area. Instead, he ask the staff to open the emergency door for us.

We wait for the lift to open and when it did, he pull me again. Mabilis niyang sinara ang elevator na para bang ayaw niya ng may kasabay.

Problema ng lalaking to?

Makalipas ang ilang minuto ay nakarating na rin kami sa floor ng kanyang opisina. Sa loob ng ilang minuto na iyon ay hindi niya binitiwan ang braso ko. Hr held it like making sure that I will not be able to run away from him again.

The door open and he immediately went out, dragging me with him.

"Hey! Dahan-dahan lang!" reklamo ko dahil parang nagmamadali ito kung maglakad. Kakaunti na lamang ay madadapa na ako. Ng makapasok ng opisina niya ay mabilis ang kanyang galaw na isara ang pinto, i-lock ito at isandal ako doon.

Ramdam ko ang paghampas ng likuran ko sa pinto ngunit di ko na lamang ito dinaing. His hands cornering me on the door like I am his prey.

Ramdam ko ang bigat ng kanyang pag-hinga kasabay ng pagbilis ng tibok ng aking puso. Ang lakas nito, parang tambol na paulit-ulit na pinapatunog ng malakas.

Suddenly, his head get near my face, kakaunti na lamang ay magtatama na ang mga ilong namin. What the hell is he doing?

"A-Anong k-kailangan mo, b-Boss?"

Instead of answering, he continued facing my face so near na nagbigay ng kakaibang pakiramdam sa akin. Why I am feeling this?

I look at his black pupil in his eyes, to his pointed nose and wet and pink lips that made me want to kiss and...

"You.." His husky voice give chills on my spine. I felt his hand touch my lips and carefully caress it. Napatingin ako sa kanya.

"You are mine. Remember that, Sanya Lacson." He whispered before he claim my lips!

Nanlaki ang aking mata sa gulat, na kalaunan ay sumagot ako sa kanyang mga halik.

His kisses right now is not gentle like earlier but hell, I feel like chocolates and heaven combined together!

I respond to his kiss, making him groan and deepen the kiss.

After a while, I felt his tongue seeking for entrance so I gladly let him and even respond to his movements equally.

He held my waist at mas lalong idiniin ang katawan ko sa kanya. I felt something poking my tummy but I disregard that and focus on how Sir Justin ravished my lips.

Losing air, I accidentally bite his lower lip that made him groan. God, what a sexy music he can make.

I broke the kiss and gasp for air.

We are both panting but undeniable lust was evident to his eyes. I blink and calm my self down. Ngayon ay ramdam ko ang hiya sa ginawa namin. Nakakahiya! Nakipaghalikan ako sa boss ko, that for fuck sake is really embarrassing!

Sinubukan ko siyang itulak palayo but instead, he hold my hands and kiss my knuckles.

"You are mine, Sanya. Don't you ever let other men kiss you again." punong-puno ng kaseryosohan niyang sabi.

Kumunot ang noo ko sa kanyang sinabi. "Wala akong ibang hinahalikan, Boss." I bit my lower lip saka hinila mula sa kanya ang aking kamay. "Ikaw nga nakakuha ng first and second kiss ko, eh!"

Namula pa ako dahil sa aking nasabi.

"Then what did Jestin text me?" Taas ang kilay niyang tanong. He even fished his phone on his pocket and showed me what JK said.

Bro, Sanya have love life already. She's on a convenient store. Ravishing and licking his mouth. Poor you.

Napatanga ako dahil sa nabasang text. Seriously? JK's imagination is beyond vast galaxy sa sobrang lawak. Note the freaking sarcasm.

Umiling-iling ako bilang pagtanggi sa akusasyon. "I don't even have a boyfriend since birth! And I am drinking a freaking rootbeer, not ravishing someone's lips."

Ang nakakunot nitong noo ay nawala, even the corner of his lips lift like a winner.

Tumikhim ito. "Good. We're good then."

Matapos ay umalis na siya mula sa pagkakadikit sa akin kaya nakahinga ako ng maluwag. Lumapit siya sa kanyang desk at parang may kinuha, humarap siya at naglakad patungo sa akin, bitbit ang napakaraming folder.

Pagkalapit niya ay iniabot niya ito sa akin.

"You're my P.A, right? Now, we have meeting to attend "

Napanganga ako sa kanyang sinabi. Ang kapal ng mukha! Magnanakaw na nga ng halik, palautos pa!

Wala akong nagawa kundi ay kunin sa kanya ang sandamakmak na folder at umingos. "Eto na po, Sir!" padabog na sabi ko saka binuksan ang pinto at lumabas ng silid na iyon. Mula sa labas ay rinig ko ang kanyang tawa. Tuwang-tuwa talaga siya asarin ako! Arrg!