Chapter Twelve

Nakakainip.

Kanina pa ako inip na inip.

Nagsawa na ako kaka fb at instagram. Nabwisit na ako kakalaro ng worm zone pero hanggang ngayon, hindi pa pumapasok si Klein dito sa kwarto niya. Hindi man lang niya ako magawang silipin kong buhay pa ba ako at humihinga.

Nang tignan ko ang orasan sa white Givenchy na relo ko, mag-aalas siyete na pala ng gabi. Malapit na naman ang dinner, pero ni hindi pa nagpapakita saakin ang kumag.

At nasaan ba sila ni Trinity? Kanina pa silang alas diyes ng umaga na magkasama, hindi pa ba sila nauumay sa mukha ng isa't isa?

Dahil bwisit na ako, minabuti kong lumabas na muna ng kwarto. Pupunta ako sa labas para magpahangin. Naalala ko iyong itsura ng garden nila na nadaanan namin kagabi. Napakarami nilang tanim na bulaklak. And I think, I even saw my favorite flower.

Hindi halata sa itsura ko pero mahilig talaga ako sa mga bulaklak. Iyon nga lang, nakaka inis kasi, kapag ako iyong nagtatanim; wala pang isang araw, n