Napasinghap si Dianne, pero hindi na niya napigilan si Tyler sa paglipat ng alak mula sa bibig nito papunta sa kanya.Napilitan na lang siyang tanggapin iyon.Pagkaubos ng alak sa kanyang bibig, binitiwan na siya ni Tyler, pinatong ang noo sa kanya at bumulong:âGusto raw nina Darian at Danica na doon matulog sa tito nila ngayong gabi. Kaya dinala ko sila sa kwarto ni Xander. "ââŠâAlam ng iba na wala lang âyon, pero si Dianne? Kilala niya ang iniisip ng lalaking ito.âTyler, huwag mo akong hahawakan ngayong gabi!âBabala niya, pero kahit may sinasabi siyang ganun, ang boses niya ay malambot. Imbes na panakot, lalo pa siyang naging kaakit-akit.Ngumisi si Tyler.Muling yumuko para halikan si Dianne, dahan-dahang nilinis ang natitirang alak sa gilid ng labi nito.May kung anong kuryente ang dumaloy sa katawan ni Dianne.Parang kiliting masarap, parang nakakakuryente sa kilig.âBaby, tingnan mo naman ag view sa labas ng bintanaâsobrang ganda,â bulong ni Tyler habang hinahalikan siya. An
Sa labas ng bintana, sa bangketa sa kabilang kalsadaâŠPagkaalis ni Shaine ng tingin kay Xander, agad namang tumusok sa pisngi niya ang hindi maipaliwanag na pamumula.Pumintig ang puso niya nang magtagpo ang kanilang mga mata.Laking gulat niya na masilayan si Xander sa ganitong pagkakataonâat tila siya ngaây nakitang kumaway.Kayaât dali-dali siyang nagpanggap na hindi nakakita, lumingon nang iba, at yumuko na sumunod sa kaibigan.âUy, Shaine, abaây ayos ka lang ba? Bakit namumula ang mukha mo?â tanong ng kasama niyang babae, alinlangan.âMukha ba kitang may nakita?â dagdag pa nito, sabay paningin sa paligid para hanapin ang kuwentong guwapong lalaki ni Shaine.Dali-daling hinila ni Shaine kaibigan niya palayo. âWala⊠Siguroây naka-inom lang ako ng ilang lagok ng alak kaya namalay ang katawan ko.ââAba, ngayon ka pa lang umiinom? Akala ko nga ay allergy ka sa alak at hindi ka talaga umiinom,â pangangatwiran ng kasama niya.Tahimik na ngumiti si Shaine at walang masabi.âHalika na, ba
Pero sa totoo lang, masaya si Tyler na binabalikan ni Dianne ang mga lumang isyu nila.Kasi kung hindi siya mahalaga kay Dianne, hindi nito babanggitin ang mga ganitong bagay. Noon, hindi man lang siya nito binibigyan ng kahit isang sulyapâlalo pa ang makipagtalo o ungkatin ang mga nakaraan.âWife...ââTigil mo 'yan!â agad na sabat ni Dianne sabay talikod at matalim na tumingin sa kanya.Pinilit ni Tyler na hindi ngumiti, at binago na lang ang pagtawag sa kanya. âDianne, matagal nang nailipat sa pangalan mo 'yung villa sa Deep Water Bay. Hindi mo pa ba tiningnan?âNapalingon si Dianne sa kanya, halatang nagulat.Bigla niyang naalala ang isang pagkakataon kung kailan dinalhan siya ni Jane ng isang tambak ng papeles para pirmahan. Abala siya noon at hindi niya na binasa ang mga iyon. Tinanong lang niya kung ano âyon, at ang sabi ni Jane, âSabi po ni Mr. Chavez, nakakahiya raw po na araw-araw siyang kumakain, umiinom, natutulog at nagsusuot ng damit dito sa inyo, kaya nilipat niya 'yung i
Sa NAIAPaglapag ng private plane nina Dianne at ng kanyang grupo sa international airport gabi na sa lokal na oras.Kung ikukumpara sa bagyo, hindi ganoân kalamig ang taglamig sa Palawan CityMainit ito, parang malamig na tagsibol.Pababa na ang araw, at pulang-pula ang mga ulap sa langit.Sa dulo ng dagat at langit, parang sinasayawan ng araw ang bughaw na karagatan habang nilulubog ito sa kulay pula. Sobrang romantiko!Habang lumulubog ang araw, unti-unti namang sumisindi ang mga ilaw ng lungsodâtila ba kumikindat paakyat sa langit.Sa loob ng sasakyan, nakaupo sina Darian at Danica, nakatingin sa bintana. Pinagmamasdan nila ang nakakabighaning light show sa mga matataas na gusaliâmga ilaw na palit-palit ng kulay at hugis.Nagpalakpakan silang magkapatid sa tuwa.âMom! Dad! Tignan nâyo! Nagbago na naman! Ang ganda-ganda!â Tuwang-tuwang sigaw ni Danica habang nakaturo sa mga gusaling may makukulay na ilaw.Ang ilaw mula sa gusali ay bumabalikwas sa dagat, parang ginagawang obra ang
Gaano nga ba kalaki ang agwat namin ni Xander?Katayuan, yaman, kapangyarihan, karanasan, kaalaman... Para kaming nasa magkaibang mundo.Dinala ako ng kasambahay diretso sa gilid na bulwagan kung nasaan si Cassandra.Sa oras na iyon, abala si Cassandra sa pag-aayos ng mga bulaklak at pagputol ng mga sanga.Sa malaking mesa sa harapan niya, nakalatag ang samu't saring mamahaling mga halaman at bulaklakâmga uri na kahit kailan ay hindi ko pa nakita."Mrs. Zapanta."Lumapit ako at tumayo sa harap ni Cassandra, pinipilit manatiling kalmado.Pero kahit paano, may bahagyang panginginig pa rin sa tinig ko.Nang marinig ang boses ko, itinaas ni Cassandra ang kanyang ulo at malamig na sinulyapan ako.Pagkatapos, ibinaba niya ang hawak niyang hydrangea at ang gunting, saka ngumiti. "Bella, maupo ka."Tiningnan ko ang kanyang maamong mukhaâwalang bakas ng paghihigpit o galit, kaya't kahit paano ay nabawasan ang kaba ko.Tumango ako, tumingin sa sofa sa gilid, at mahinahong naupo."Bella, anong
Makalipas ang halos kalahating minuto, narinig na tila napigil na ni Bella ang kanyang pag-iyak.Saka muling nagsalita si Xander, âBella, kung makikipaghiwalay ka na ngayon, bibigyan kita ng kaunting kabayaran, at hindi maaapektuhan ang internship mo sa Anluo. Pagkatapos mong grumadweyt, maaari kang opisyal na pumasok sa Anluo kung gugustuhin mo.ââHindi. Ayoko makipaghiwalay.âAgad na tumanggi si Bella. âXander, kung may nagawa akong mali, kaya kong baguhin âyon. Please, âwag mo akong hiwalayan.âHabang pinapakinggan niya ang umiiyak at nagmamakaawang tinig ni Bella, itinagilid ni Xander ang kanyang ulo at tumingala sa kisame.Saglit siyang nag-isip at saka sinabi, âBella, hindi mo kailangang magdesisyon agad. Bibigyan kita ng isang linggo para pag-isipan ito. Pagkalipas ng isang linggo, tawagan mo ako at sabihin mo ang sagot mo.ââBakit?âHalos maiyak na si Bella. âIkaw ang nagsabi na gusto mo akong maging girlfriend, tapos ikaw rin ngayon ang gustong makipaghiwalay. Ano bang mali a