“Ate Dianne….” Isang tawag mula sa kasambahay ni Tyler ang natanggap ni Dianne. “Inalis na ako bilang kasambahay sa mansyon ni President Chavez.”
Tumayo siya, naghilamos, nagbihis, at lumabas. Ang katiwalang ipinadala ni Dexter ay naghanda na ng isang masarap na agahan para sa kanya.
Habang kinakain ang masarap na agahan na inihanda ng katiwala, pakiramdam ni Dianne ay lalo siyang nakakatawa at kawawa dahil sa nakaraan niyang sarili. Mabuti na lamang at binigyan siya ni Tyler ng isang matalim na hampas na nagmulat sa kanya.
Dumating si Dexter sa kalagitnaan ng kanyang agahan. Bukod sa pagkain, mayroon din siyang mga ulat na kailangang iparating kay Dianne.
Sino nga ba ang mag-aakalang ang Missha Group, ang pinakasikat na brand ng kosmetiko at health care na paborito ng mga mayamang kababaihan sa bansa, ay itinatag ng isang maybahay?
Noong itinatag ni Dianne ang Missha Group, hindi pa siya isang maybahay. Nasa ikatlong taon siya ng kolehiyo noon at ang kurso niya ay Traditional Medicine.
Ngunit nagsimula siyang mag-aral ng tradisyunal na medisina nang maaga. Bago pa siya mag-teenager, sa impluwensya ng kanyang lola, nagsimula na siyang magbasa ng "Cosmetic" at "Compendium of Materia Medica," ang mga aklat na yaman ng kanilang mga ninuno. Bago mag-kolehiyo, natapos na niyang basahin ang mga librong iyon.
Ngunit nakuha niya ang oportunidad na magsimula ng Missha Group mula kay Mrs. Tanya Chavez, ang ina ni Tyler.
Noong panahong iyon, si Tanya Chavez ay nasa menopause stage. Hindi lang siya tinatamaan ng matinding taghiyawat sa mukha, kundi nakakaranas din siya ng insomnia na nagdudulot ng matinding stress.
Ayon sa mga sintomas ni Tanya Chavez, pinagsama ni Dianne ang mahigit sa isang dosenang mga halamang gamot at pinaghanda siya ng facial mask. Gumawa rin siya ng mga halamang gamot para gamutin ang insomnia nito.
Hindi inasahan ni Dianne na magiging epektibo ito. Pagkatapos gamitin ni Tanya Chavez ang maskara ng ilang beses, nakita niyang lumiwanag ang mga taghiyawat sa mukha nito. Pagkalipas ng sampung paggamit, nawawala ang mga taghiyawat nang walang epekto o sakit.
Malaki rin ang improvement ng insomnia ni Tanya Chavez.
Nagulat si Tanya Chavez at ipinakilala siya sa mga ibang mayamang kababaihan.
Ang mga mayamang kababaihan ay walang problema sa pera, lalo na pagdating sa pagpapaganda at pagpapabata ng katawan. Mahilig silang gumastos.
Kaya’t sinamantala ni Dianne ang pagkakataon at itinatag ang Missha Cosmetic brand, nag-develop ng iba't ibang natural na produkto ng skincare at mga produktong pampalusog para sa mga kababaihan.
Nagkaroon siya ng mga kliyente mula sa mga mayamang kababaihan at mabilis ding nag-launch ng customized product services para sa bawat uri ng balat.
Tumatanggap ng maraming papuri mula sa mga kababaihan!
"Matagal ka nang nagtatago, hindi ka pa ba magpapakita?" matapos niyang matapos ang report sa trabaho, nagbago ang paksa ni Dexter at seryosong tinanong si Dianne.
Inubos ni Dianne ang huling kutsara ng lugaw sa kanyang mangkok, ngumiti nang marinig iyon at umiling, "Hindi ko pa gustong magpakita."
Maliban kay Dexter, ang kanyang assistant, at mga executive ng Missha Group, walang nakakaalam na siya ang malaking boss ng Missha Group.
Noong umpisa, hindi siya nagsabi ng totoo kay Tanya Chavez, ang kanyang unang kliyente, at hindi rin nakarehistro ang kumpanya sa pangalan niya. Mayroon lamang siyang 89% na bahagi.
Matapos ang limang taon ng paglago at pag-unlad, ang Missha Group ay tumaas na ang halaga at umabot na sa mahigit 10 bilyon, at patuloy pang lumalago.
"Tama." Itinaas ni Dexter ang kilay, "Paano kung malaman ni Tyler at magsisi siya?"
Ngumiti si Dianne at hindi sumagot.
Hindi siya natatakot na magsisi si Tyler, ngunit ayaw niyang magdulot ng mas maraming problema sa ngayon. Bukod pa, kailangan niyang sundin ang payo ng doktor na magpahinga at mag-ingat ng hindi gaanong galaw ngayong linggo.
Nasa condo siya buong araw, at bandang alas-singko ng hapon, nakatanggap siya ng tawag mula sa kanyang biyenan, si Tanya Chavez.
"Mom."
"Dianne, narinig ko na ikaw ay nagdadalang-tao ng kambal, totoo ba?"
Narinig ang boses ni Tanya Chavez, puno ng hindi pangkaraniwang kabaitan at saya.
Si Tanya Chavez ay may dalawang anak na lalaki, si Tyler ang pangalawa.
Ang panganay na anak ay si Alexander Troy Chavez.
Si Alexander Troy Chavez ay may mataas na inaasahan mula sa buong pamilya ni Chavez at siya ang tanging tagapagmana na itinakda ng pamilya Chavez.
Ngunit dahil sa isang aksidente sa pag-ski limang taon na ang nakalipas, hindi na bumalik si Troy.
Si Tyler na lamang ang natitirang anak sa malaking pamilya Chavez. Kahit hindi approve si Tanya Chavez sa kasal ni Dianne at Tyler sa simula, pagkatapos nilang mag-asawa, palagi niyang gustong magkaroon ng apo.
Kakatapos lang ng anibersaryo ng pagkamatay ni Troy. Kamakailan lang nagpunta sina Tanya Chavez at Tyler's father, si Tyler, sa lugar kung saan nangyari ang aksidente ni Troy.
Ayaw sanang guluhin ni Dianne kaya't hindi niya sinabi sa kanila ang tungkol sa kanyang pagbubuntis.
Ngunit nang tanungin siya ni Tanya Chavez, hindi na niya kayang itago at sumagot ng "Opo."
"Salamat sa Diyos, sa wakas nagdadalang-tao ka na."
Sumigaw si Tanya Chavez ng tuwa, "Kararating lang namin ng asawa ko. Pumunta ka sa bahay mamaya para mag-dinner, gusto kong makita ang aking mahal na apo."
Nag-isip si Dianne tungkol sa kasalukuyang relasyon nila ni Tyler at gusto sana niyang tumanggi.
Ngunit sinabi ni Tanya Chavez na gusto niyang makita ang mahal niyang apo, hindi siya mismo.
Mabuti na lang at naging mabait ang pamilya Chavez sa kanya, at si Lola Thalia ay parang sariling lola niya ang turing sa kaniya. Kahit na magkaaway sila ni Tyler balang araw, hindi siya magiging kalaban ng pamilya Chavez.
"Okay."
Matapos mag-ayos ng kaunti, tinawagan niya ang driver ni Dexter upang ihatid siya sa bahay ng pamilya Chavez gamit ang sasakyan ni Dexter.
Dumating sila ni Tyler nang sabay, magkaibang sasakyan.
Pagkababa niya ng sasakyan, tumingala siya at nakita si Tyler na nakatayo sa mga hagdan, may matikas na postura at mabangis na katawan.
Ang sinag ng araw ay nagsisimula nang bumaba, at ang malambot na liwanag ng langit ay bumabalot sa kanya.
Sampung taon na ang nakalipas, sa isang gabing puno ng mga rosadong ulap, dinala siya ng kanyang lola upang bisitahin si Lola Thalia.
Noong panahong iyon, si Tyler ay nakatayo sa harap niya, laban sa liwanag ng pagsasalubong ng araw at gabi, katulad ng ngayon.
Ngunit noong mga oras na iyon, ang mga mata niya ay malumanay at puno ng kabaitan patungo sa kanya.
Ngunit sa ngayon, ipinikit niya ang kanyang mga mata at tinitigan si Dianne. Sa mga mata niyang malalim, may hindi maipaliwanag na galit na parang handang sumabog, puno ng matinding poot.
Tumingin si Dianne sa kanya at pagkatapos ay iniwas ang kanyang mga mata. Pagkatapos magsabi ng ilang salita sa driver, umakyat siya sa hagdan at pumasok sa bahay.
Habang dumadaan siya malapit kay Tyler, biglang inabot ng malaking kamay ng lalaki ang kanyang pulso.
Ang malapad na palad ng lalaki ay malakas, mainit, at tulad pa rin ng dati.
Ang mga puting mga knuckles nito ay malinis at manipis, may magandang hugis, nagpapakita ng malamig at mahinahong aura, ngunit nakakapanabik at kaakit-akit.
Tulad na lang ng pagkatao niya.
"Bakit, hindi ka ba inihatid ni Dexter?"
Tinitigan siya ni Tyler ng isang matalim na sulyap sa kanyang mga mata, at nang magsalita, puno ito ng pang-aasar.
Ang matalim at malamig na mga mata nito ay dumaan sa tiyan ni Dianne, "Ang nasa tiyan mo, anak ba 'yan ni Dexter?"
Itinaas ni Dianne ang kanyang ulo at tinitigan ang lalaki sa harapan niya.
Dahil naka-flat shoes siya, 168cm ang taas niya at halos isang ulo siyang mas mababa kay Tyler kapag nakatayo sila sa harap ng isa't isa.
Ang liwanag ng pagsalubong ng araw at gabi ay malambot at mainit, napakaganda na para kang mawiwili.
Ngunit ang pang-aasar na nasa malamig na mukha ng lalaki ay masakit sa kanyang mata.
"Kung iyo o kanya, malalaman mo rin naman kapag nailabas ko na ang bata," sagot niya ng kalmado.
"Oh!" Sumimangot si Tyler, ang mukha nito biglang naging matigas, "Dianne, tigilan mo na ang pagsasayang ng oras ko."
Para kay Lallaine, tila hindi na makapaghintay si Tyler!Tinitigan siya ni Dianne, bahagyang nakataas ang kilay, at may natural na alindog sa kanyang mga mata. "Kung sigurado kang hindi mo anak ang bata, pwede na akong makipaghiwalay sa'yo ngayon din."Naningkit ang mga mata ni Tyler."O kaya, maaari kang sumama kay Lallaine ngayon na. Hindi kita guguluhin.""Dianne!" malamig at mabigat ang tinig ni Tyler. "Anong karapatan mo para hayaang maging kabit si Anne?"Tama, ano nga bang karapatan niya para hayaang masira ang pangalan ni Lallaine bilang kabit?Siya ang mahal na mahal ni Tyler!Ngumiti nang matamis si Dianne. "Kung gano’n, tara. Bukas na bukas din!""Anong ibig mong sabihin sa paghihiwalay?"Bigla, isang malakas na boses ng babae ang pumigil sa kanila.Lumingon si Dianne at nakita si Tanya na papalapit, bakas ang pagkadismaya sa mukha."Mommy," magalang niyang bati.Sinulyapan siya ni Tanya bago tumingin kay Tyler. "Axl, buntis si Dianne. Huwag kang gumawa ng bagay na ikaka-st
Pagkauwi ni Tyler sa kaniyang mansyon, sinalubong siya ng yaya ng pamilya, si Manang Marga.Kinuha ni Manang ang kanyang suit jacket at iniabot ang tsinelas para siya'y makapagpalit.Pagkatapos, binigyan siya ng isang baso ng maligamgam na tubig, na iniabot nang may respeto.Walang kakaiba sa ginagawa ni Manang kumpara kay Dianne, ngunit may kung anong mali sa pakiramdam ni Tyler, na lalong nagpagulo sa kanyang isip.Naiirita siya nang husto.Habang paakyat sa hagdan, napansin niya ang isang litrato nila ng kanyang nakatatandang kapatid at ni Dianne na nakasabit sa dingding. Bigla, sumama ang kanyang pakiramdam.Ito ay litrato nilang tatlo walong taon na ang nakalipas sa tahanan ng kanyang lola.Sa litrato, si Dianne, na labing-anim na taong gulang pa lamang noon, ay nakapuwesto sa gitna nilang magkapatid. Pero halatang mas malapit siya sa nakatatandang kapatid at ang mga mata niya’y nakatingin dito.Maliwanag ang mga mata ni Dianne, na parang pinuno ng mga bituin, at puno ng saya hab
"Saan si Dianne?"Sa pintuan, tinitigan ni Tyler ang loob ng bahay nang may matalim na mukha at malupit na tinig.Mabilis niyang sinuyod ang buong lugar, naghahanap kay Dianne.Sayang, isang magarang de-kalidad na tela sa pintuan ang agad nagpasok ng pansin niya."Hoy, anong hangin ang dumaan ngayong umaga? Bakit si Presidente Chavez pa ang napadpad dito?"Pagkatapos magsalita ni Tyler, hindi na siya naghintay ng sagot mula sa katulong, nang magtuloy-tuloy ang boses ni Dexter na puno ng pang-iinsulto.Maya-maya, sumilip siya mula sa likod ng tela, ang kanyang malamig na mukha puno ng pang-ookray.Lalong lumalim ang mukha ni Tyler."Talagang malakas ang hangin!"Pumunta si Dexter sa pintuan at tinapatan ang matalim na titig ni Tyler habang may ngiti sa labi.“Sir Dexter, nandito kami dahil hinahanap ni Mr. President si Ms. Dianne. Pakisabi sa kaniyang lumabas dito.” sabat ni Lyka, labis ang pagkabigo na makita ang kanyang amo na tinatrato ng ganito. Tumayo siya at nagmamalaki.Habang
"Ms. Dianne, hindi mo naman siguro ibinenta ang mga gamit para sa pera, hindi ba?"Mariing tanong ni Lyka na may mapanlibak na ngiti, parang siya ang ina ni Tyler.Hindi na nakapagpigil si Dexter. Tumayo siya bigla at itinutok ang daliri kay Lyka. "Lyka, subukan mo pang magsalita ng isa pang salita, at pupunta ako riyan para sampalin ka. Maniwala ka!"Hindi man takot si Lyka kay Dexter, nanginginig pa rin siya nang makita ang galit sa mukha nito, na para bang kakainin siya nang buhay."Dex.."Hinila ni Dianne ang dulo ng damit ni Dexter at mahinahong tumingin dito. "Huwag kang magalit. Sinasabi lang ni Secretary Lyka ang nais iparating ni Mr. Chavez."Napatingin si Tyler kay Dianne, na may malambing na kilos at ekspresyon, para siyang isang batang paslit na nagpapalambing. Tanging ang Diyos lang ang nakakaalam kung gaano siya naiinis sa sandaling iyon.Mariin niyang pinigilan ang sarili, pinakuyom ang kanyang mga kamao bago muling binuksan, at malamig na ngumiti. "Sige, bukas, hihintayi
Pumunta si Dianne sa ospital at doon niya nakilala ang anak ni Harry.Ang batang babae ay parang apat o limang taong gulang pa lamang, may maputlang mukha at payat na katawan. Sa kabila ng matinding init, suot pa rin nito ang isang makapal na sumbrero na parang para sa taglamig. Sa ilalim ng sumbrero, lumitaw ang isang pares ng malalaking mata na animo'y puno ng lungkot, lalo pang nagpapatingkad sa kanyang maselang kalagayan.May magandang memorya si Dianne. Agad niyang napansin ang pagkakahawig ng bata kay Harry, nang minsan itong pumunta sa Chavez mansyon upang mag-impake.Malapit na rin siyang maging ina, at habang nakikita ang maraming batang may sakit sa hematology department—kasama na ang anak ni Harry—napuno siya ng matinding kalungkutan.Sa sandaling iyon, naunawaan niya kung bakit ginugugol ng kanyang lola ang napakaraming pera taun-taon para tumulong sa mga batang mula sa mahihirap na pamilya. Kahit pa bumagsak ang estado ng kanilang pamilya, hindi kailanman nanghina ang kan
"Kumusta ka? Ayos ka lang ba?"Bago pa man makapagsalita si Dianne, agad siyang hinawakan ni Lallaine sa kamay, waring may pagsisisi. "Pasensya ka na. May hinahanap ako sa bag ko at hindi kita napansin. Nasaktan ka?"Napansin ni Dianne na may isang taong palihim na kumukuha ng litrato gamit ang cellphone nito sa isang sulok. Ngumiti siya nang bahagya, bahagyang umangat ang kanyang labi, ngunit nanatiling malamig ang kanyang mga mata."Anong gagawin mo kung nasaktan nga ako?" tanong niya.Nagbago ang ekspresyon ni Lallaine; dumilim ang kanyang mga mata at bumigat ang kanyang tingin. Mariin niyang kinagat ang labi bago ibinaba ang boses."Dianne, huwag kang makapal.""Ha!" Tumawa si Dianne nang may pangungutya. "Ibig sabihin, mahalaga pa rin sa’yo ang reputasyon mo?""Dianne!" Mariing sambit ni Lallaine, ang kanyang mukha'y lalong nagdilim sa galit.Nakatalikod si Dianne sa kamera kaya hindi mahuhuli ang kanyang mukha."Sa tingin mo ba, mananatili kang Mrs. Chavez?"Tumaas ang kilay ni
Kahit hindi lubos na maunawaan ni Lyka kung paano nangyari, isang bagay ang malinaw: Ibinalik ni Dianne ang mga gamit.Ibig sabihin, totoo ang sinasabi niya mula pa noong una.Ibig sabihin, maling paratang ang ibinato ni Lyka sa kanya.Pero ang higit na nagpagulo sa isip ni Lyka ay kung bakit umamin si Dianne na siya ang kumuha ng mga iyon sa simula pa lang.Ngayon, sa wakas, nakuha na rin niya ang sagot.Ngiting-ngiti siya habang pinupulot ang mga nawalang gamit at tinungo ang opisina ni Tyler.Masungit si Tyler buong araw.Pinilit niyang ituon ang isip sa trabaho, pero kahit anong gawin niya, paulit-ulit pa rin siyang bumabalik sa isang bagay—Ngayon.Kaninang umaga pa, si Dianne ang laman ng isip niya sa iba’t ibang anyo.Tamad at walang pakialam.May tiwala sa sarili at masayahin.Nakakatawa at may sariling mundo.Kaakit-akit at magiliw.Matimpi at matigas ang loob.Maghapon siyang ginugulo ng mga imaheng ito ni Dianne.Sa totoo lang, alam niyang hindi naman talaga kinuha ni Diann
Isang manager ang lumapit nang may mainit na pagbati, kinuha ang kanilang order, at saka umalis. Pagkaalis nito, agad na inabot ni Lallaine ang kamay ni Tyler mula sa kabilang panig ng mesa. "Axl, may napakagandang balita ako." Kumislap ang kanyang mga mata sa pananabik at pananabik. Marahang hinila ni Tyler ang kanyang kamay at uminom muna ng tubig bago sumagot. "Ano 'yon?" Dahan-dahang yumuko si Lallaine at bumulong, "Nakahanap na ako ng angkop na babae. Sa wakas, maaari na akong sumailalim sa transplant." Nabanat ang noo ni Tyler. "Sigurado ka bang gusto mong ituloy ito?" Buong sigla siyang tumango, ngunit saglit lang ay napalitan iyon ng lungkot. Nagtungo ang kanyang tingin sa mesa, at nang muling magsalita, may bahagyang panginginig sa kanyang boses. "Axl, alam mo naman… Ang pagkawala ng ating anak ang pinakamalaking pagsisisi ko sa buhay." Bahagyang humigpit ang hawak ni Tyler sa kanyang baso. Walang emosyon sa kanyang mukha, ngunit namayani ang katahimikan sa p
Ngayong araw, may elective course si Cassy sa gusali ng pagtuturo ng Harvard Business SchoolPagkatapos ng klase, hindi inaasahan ni Cassy na makikita niya si Bella sa corridor—ang babaeng nakapaso sa kanya kaninang umaga.Malinaw na nakita rin siya ni Bella.Nang magtagpo ang kanilang mga mata, inakala ni Cassy na lalapitan siya ni Bella at hihingi muli ng tawad.Naisip ni Cassy na kung taos-pusong magso-sorry si Bella ngayon, patatawarin na niya ito.Pero hindi iyon nangyari.Parang hindi siya nakita ni Bella.O mas tamang sabihing—nakita siya, pero hindi siya nakilala. Dumiretso lang ito sa likuran niya, hinabol ang propesor na paalis na.Nandoon pa rin ang mga mantsa ng kape sa coat niya—kitang-kita pa rin iyon.Hindi siya makapaniwalang hindi siya nakilala ni Bella.Papatawag na sana siya kay Bella na patakbong dumaan sa tabi niya, nang biglang tumunog ang cellphone niya.Nakita niyang ang kuya niya ang tumatawag, kaya binalewala na muna niya si Bella at mabilis na sinagot ang ta
"Negosyo 'to ni Xander. Tumigil na kayo sa pakikisawsaw. Kapag tama na ang panahon, kusa naman niyang ipakikilala ang sinuman sa bahay," biglang sabi ni Sandro. Ang tono niya ay walang halong init o lamig. Hindi rin siya mukhang interesado.Nakilala na ni Sandro si Bella.Malinaw na hindi siya masyadong kumbinsido rito."Ano? Ayaw mo bang makapag-asawa na si Xander at magka-apo ka na?" singhal ni Cassandra habang nakatitig sa asawa."Siyempre gusto ko. Pero kailangan din nating tingnan kung talagang bagay ang babaeng 'yon kay Xander, at kung karapat-dapat ba siyang maging manugang ng pamilya Zapanta," mas malinaw na sagot ni Sandro.Tahimik na nakinig si Cassy sa sinasabi ng ama. Saglit siyang nag-isip, bago nagtanong:"Dad, ayaw mo po ba sa girlfriend ni Kuya?"Uminom muna ng bone porridge si Sandro mula sa kanyang bowl bago marahang sumagot."Hindi naman sa ayaw. Pero kung karapat-dapat ba talaga ang girlfriend ni Xander na makapasok sa pamilya Zapanta... 'yan ay malalaman natin sa
Pagkalakad lamang ng ilang hakbang, isang napakababang, paos at malambing na boses ang narinig.Ang dulo ng tunog ay bahagyang tumataas, may napakatamis na dating, parang malagkit na malt sugar na dumidikit sa ngipin.Nanginig ang puso ni Dianne at huminto siya.Bumangon si Tyler mula sa kama, mabilis na lumapit, at mahigpit siyang niyakap mula sa likod.Iniyuko niya ang ulo at inilubog ito sa leeg at buhok ni Dianne, kinikiskis ang kanyang tainga sa kanya.“Asawa, hindi ko kailanman inakalang darating ang ganitong araw.”Pumikit siya at hinalikan ang mukha ni Dianne, “Napakasaya ko ngayon, sobrang saya!”“Tyler, baka nananaginip ka pa.”Kalma ang tinig ni Dianne, may bahagyang lamig, “Wala na tayong titulo bilang mag-asawa.”“Kung mag-asawa man tayo sa pangalan o hindi, sa puso ko, ikaw lang ang tanging asawa ko sa buhay na ito,” sagot ni Tyler.Tahimik si Dianne ng dalawang segundo, humarap siya sa kanyang mga bisig, at tumingin pababa.Malinaw na hindi pa tuluyang kumalma ang kanya
Kung hindi lang sana siya gumalaw, ayos na sana.Pero pinaarko niya ang balakang niya, parang sinadyang ikiskis ito sa posisyon nila...Biglang nanigas ang mga kalamnan ni Tyler, kaya’t agad siyang bumitaw kay Dianne.Kung hindi siya bibitaw at patuloy na magpipilit si Dianne, baka hindi na niya makontrol ang sarili niya.Si Dianne naman ay sobrang antok na.Nang kumalma ang lalaking nasa likod niya, agad siyang nakatulog nang mahimbing.Nang maramdaman ni Tyler ang mahinahon at pantay-pantay na paghinga nito, dahan-dahan niya uli itong niyakap at isinubsob ang mukha sa buhok ni Dianne.Habang naamoy niya ang samyo ng babae, nakatulog din siya nang payapa.Kinabukasan, agad na naging maingat si Tyler.Tumigil siya sa pagyakap kay Dianne.Mahimbing pa rin ang tulog ni Dianne hanggang sa mag-umaga.Pagdilat ng kanyang mga mata, una niyang nakita ang lalaking nakahiga nang tuwid sa tabi niya.May kaunting distansya sila—mga isang palad ang layo—pero ang kamay nito ay nakapatong sa kanyan
Bilang isang tao, dapat matutunan mong makuntento at huwag hangarin ang lahat.Ngayong araw, ipinakita ni Dianne ang pinakadakilang pagtanggap at pagpaparaya sa kanyang mga magulang.Si Tyler, masaya na at kuntento sa ngayon.Tungkol naman sa ibang bagay—bagamat gusto niya ito nang labis—hindi pa ito gustong ibigay ni Dianne sa kanya, kaya hindi niya ito pwedeng pilitin.Basta makasama lang niya sila at ang kanilang anak ng ganito, sapat na ito upang maging masaya at kuntento siya.Ang iba pang bagay ay mga dagdag na regalo na lang mula sa Diyos.Sa loob ng kanyang study, abala si Dianne sa pag-aasikaso ng mga opisyal na gawain, at hindi niya namalayang alas-onse na ng gabi.Napabuntong-hininga siya, isinara ang laptop at lumabas ng silid, at saka niya napansin na hindi siya ginambala ni Tyler.Nasa kwarto ko kaya siya naghihintay?May halong pagdududa siyang pumasok sa kwarto, pero laking gulat niya nang makita na wala si Tyler doon.“Ano’ng nangyayari? Nagbago na ba si Tyler at hind
Gabi na nang bumalik si Dianne mula sa paglabas. Pagkababa pa lang niya ng sasakyan at bago pa man siya makapasok sa main building, narinig na agad niya ang masayang tawanan mula sa loob.May isang mahinahong boses, at isa pang medyo paos na parang may halong bata at pilyang tono.Si Tanya iyon.Mula nang operahan siya, nawalan ito ng alaala at bumaba rin ang kanyang kakayahang mag-isip. Hindi lang siya naging ibang-iba kumpara dati—pati boses niya ay nag-iba na rin.Hindi na siya ang dating istrikto, matapang, at seryosong Mrs. Chavez. Mistulang bata na siya ngayon.Mahilig maglaro, mahilig tumawa, mahilig kumain, at mahilig magpa-cute. Gusto niyang laging minamahal at binibigyang pansin—parang isang anim o pitong taong gulang na bata ang kilos niya.Pagpasok ni Dianne, nadatnan niyang nakaupo si Tanya sa carpet sa living room, kalaro sina Darian at Danica. May mga bagong laruan sa harapan nila—mukhang binili ni Alejandro para sa dalawa.“Mommy!” “Mom, mom! Nandiyan ka na!”Pagk
Sa loob ng presidential suite ng Aman Hotel sa New York. Nang magising si Xander at Bella, alas-diyes na ng umaga. Bumangon si Bella at nakita ang natutulog na si Xander sa kanyang tabi, at bigla siyang napakuyom ng pisngi. Habang iniisip ang nangyari sa kanila ni Xander kagabi, para bang may malaking bato na inihagis sa lawa ng kanyang puso, at ang alon ng kilig ay kumalat nang hindi mapigilan. Hindi niya inasahan na makikilala niya ang isang tulad ni Xander sa kanyang buhay. Hindi lang siya magaling at mahusay, kundi pati na rin sa hitsura at pangangatawan, siya ay isang lider sa mga tao. At higit sa lahat, siya'y mahinahon, magiliw, at bihasa. Bago ang gabing iyon, naisip ni Bella na ang unang karanasan ng isang babae ay magiging masakit at mahirap, tulad ng sinabi ng mga kaibigan, aklat, at mga palabas sa telebisyon. Ngunit kagabi, hindi siya nakaramdam ng kahit anong sakit, at ang kaunting kirot ay agad ding nawala. Karamihan sa oras, nakaramdam siya ng kakaibang karanasan
Pero sa susunod na segundo, biglang tumigil si Tyler at parang isang cheetah na umatake, tumalon siya pabalik sa kama.Hinawakan niya ang kamay ni Dianne at pinigilan ito habang nakapatong na siya sa kanya.Tiningnan ni Dianne ang lalaking nasa sobrang lapit sa mukha niya. Kahit kumakabog ang dibdib niya, nanatiling kalmado ang kanyang mukha.“Tyler, gusto mo ba akong pilitin?” tanong niya.Ngumiti si Tyler at marahang tinulak ang kanyang mga binti paibabaw, sabay bulong sa boses na paos, “E paano kung oo? Ano'ng gagawin mo?”Tinaas ni Dianne ang kilay niya. “Subukan mo.”Napakagat si Tyler sa kanyang ngipin. Lahat ng laman sa mukha niya ay biglang nanigas. Parang may kulay berdeng liwanag na lumabas sa kanyang mga mata.Sinubukan niyang pumasok, kahit may manipis pang tela sa pagitan nila.Doon lang nagpakita ng takot si Dianne. Nanlaki ang kanyang mga mata, at halatang natigilan.Pero buti na lang, huminto si Tyler.Sa loob lamang ng ilang segundo, lumabas ang pawis sa kanyang noo at
R| 18 Read at your own Risk (Pag nagustuhan niyo gagawa ako ng mas detailed) A/n Pero may kakaiba kay Belle.Hindi niya gustong makipagtalik dito dahil sa pagnanasa.Ang totoo, mula pa noong una niya itong makita at napansing kamukha ito ni Dianne, gusto na niya itong itabi sa kanyang tabi.Nang marinig iyon, tumingin din si Belle sa direksyong tinitingnan nito.Alam na niya kung saan patungo ang lahat ng ito.Kung hindi niya kayang pukawin ang pagnanasa ni Xander, baka hanggang dito na lang talaga sila.Kaya dahan-dahan siyang lumuhod sa harap nito...Hinawakan niya ang pagkalalaki ni Xander ng dahan-dahan at kahit kinakabahan, pinagpatuloy niya ang pagromansa sa lalaking nasa harapan niya.Alam niyang hindi mag-first move si Xander at alam niyang wala siyang sapat na karanasan sa bagay na ito pero susunod lang siya tawag ng laman para lalaking nasa harap niya.Wala siyang pakialam sa init ng shower. Ang nararamdaman niya lang ay init ng katawan niya.Bilang lalaki, hindi naman naka