Kabanata 9

Nagising si Darius pagkatapos ng mahaba at nakakapreskong tulog. Napakatagal niyang naligo, hinahangaan niya ang mga magagarang at katangi-tanging dekorasyon sa banyo, pati na rin ang magandang bathtub at full wall mirror. Pagkatapos niyang maligo ng mahabang panahon, binalot niya ng puting bathrobe ang katawan niya at humiga sa king sized bed. Hindi niya ma-appreciate ang lambot ng kama dahil sa sobrang pagod. Nakatulog siya halos ilang segundo, ganap na ginugol.

Tumayo si Darius sa kama at naglakad patungo sa bintana. Hinawi niya ang mamahaling itim na kurtina at tumingin sa labas ng bintana mula sa kanyang silid. Buti na lang Sabado ngayon kaya walang lecture o klase na ginaganap sa unibersidad.

Tiningnan ni Darius ang kabuuan ng mansyon ng Reid mula sa kanyang bintana. Hindi niya ito nakitang mabuti sa gabi, ngunit ang pagkakita nito ngayon ay nagpaalala sa kanya ng yaman na mayroon ang kanyang pamilya.

Naalala ni Darius ang lahat ng nangyari kagabi. Literal na bumaliktad ang buong mundo niya. Mula sa pagkakapiyansa dahil sa hindi pagbabayad ng $5,000 hanggang sa pagmamay-ari ng ilang nangungunang kumpanya at negosyo sa mundo. Ito ay hindi kapani-paniwala.

Nakatingin pa rin siya sa mansyon ng may kumatok sa kanyang pintuan.

"Pasok ka."

Bumukas ang pinto at pumasok si Bruce, ang mayordoma ng kanyang lolo. Pinalitan niya ang kanyang suit mula puti patungo sa asul, ngunit mayroon pa rin itong pagkakatulad. Ito ay insanely mahal.

"Young Master Reid, gustong makausap ka ng master ko." Sinabi ni Bruce; sobrang respeto ng tono niya.

Tumango si Darius.

“Sige bigyan mo ako ng isang minuto. Hayaan mong palitan ko ang aking damit sa angkop na bagay. Makikipagkita ako sa kanya sa pag-aaral."

Bahagyang yumuko si Bruce bago lumabas ng kwarto.

Nagpalit si Darius mula sa kanyang bathrobe sa kanyang mahinang damit bago lumabas ng silid. Wala siyang ibang kasuotan, dahil hindi niya inaasahang gagastos siya na siya ang tagapagmana ng Reid Consortium.

Sumama siya sa kanyang lolo na nasa study na at umupo sa kanyang upuan. Malumanay niyang bati sa lolo na ikinatango naman ng kanyang lolo.

“Tulad ng sinabi ko sa iyo kahapon, ikaw na ngayon ang pinuno ng Reid Consortium. I'm very proud na nakapasok ka sa Kingston University. Kahit na hindi ito ang aking pinakamahusay na pagpipilian, ito ay isang nangungunang unibersidad pa rin.

Tumango si Darius. Gayunpaman, iniisip niya kung ano ang kinalaman ng kanyang unibersidad sa kanilang pag-uusap.

“Kailangan mo ng certificate of graduation mula sa Kingston University; kung hindi, maaaring minamaliit ng mga tao ang iyong mga kakayahan bilang pinuno ng Reid Consortium. Bagama't hindi sila mangangahas na sabihin iyon, mas mabuti pa rin para sa iyo na makuha ang iyong sertipiko ng pagtatapos."

"Dahil inilipat ko ang pagmamay-ari ng Reid Consortium sa iyo, kailangan mong subaybayan ang pag-unlad ng mga kumpanyang iyon buwan-buwan. I'm sure marami kang hahawakan dahil estudyante ka pa, kaya kailangan mo ng personal assistant."

“Normally, I would have employed one for you, but as the new head, you need to do such things by yourself. Kung tutuusin hindi ako palaging nariyan para tulungan ka."

Tumango si Darius. Nakita niya ang kahulugan ng sinabi ng kanyang lolo. Tiyak na hindi niya kakayanin ang masalimuot na detalye ng Reid consortium at isa pa siyang nangungunang estudyante.

Ang kailangan niya ay isang mahusay at tapat na personal na katulong na mapagkakatiwalaan niya sa mga masalimuot na detalye ng Reid consortium. Hahawakan ng assistant ang lahat tungkol sa consortium at ang kailangan lang niyang gawin ay dumaan sa buod at pumirma ng ilang mga dokumento.

Gayunpaman, hindi niya basta-basta maaaring ibigay ang ganoong maselang trabaho sa sinuman. Kailangan niyang makahanap ng taong mapagkakatiwalaan niya, at bagama't hindi sinabi sa kanya ng kanyang lolo, alam niya na ang taong iyon sa kanyang buhay ay ang kanyang mayordomo, si Bruce.

"Naiintindihan ko po, Lolo." Sabi ni Darius.

Ngumiti ang kanyang lolo. Ngayon lahat ng bagay tungkol sa handover ay kumpleto na. Sa wakas ay makakapagpahinga na siya pagkatapos ng 40 taon.

Napatingin ang lolo niya sa kaawa-awang damit na suot ng apo at napabuntong-hininga. Paanong ang bagong pinuno ng Reid consortium ay nakasuot ng kaabang-abang na damit? Nakakahiya kung makikita siyang ganito.

"Darius, magkano ang mayroon ka sa iyong bank account?" Tanong ng kanyang lolo.

Bahagyang lumiit si Darius. Wala siyang pera sa account na ito at may utang pa sa kanyang mga kasama sa dorm ng halagang $5,000.

Hindi na kailangan ng kanyang lolo si Darius na magsabi ng kahit ano. Alam niya na ang kanyang apo ay namumuhay ng isang mahirap na tao at walang pera. Sinenyasan niya si Bruce na lumapit at may ibinulong sa tenga niya. Tumango si Bruce bilang pagsang-ayon bago nagmamadaling lumabas ng study.

Lumingon ang lolo ni Darius na si James Reid sa kanyang apo at inilabas ang kanyang phone. Ilang segundo siyang nag-type sa phone bago nilapag ang phone niya sa study table.

Gulat na napatingin si Darius sa phone. Mayroon lamang 10 sa mga modelong iyon sa mundo, at ang panimulang presyo para sa bawat isa ay $100,000! Ang mas nakakagulat ay ang katotohanan na ang phone ay mukhang iba sa karaniwang modelo ng phone na iyon. Puti ang likod ng phone at naka-istilong nakasulat ang letrang 'R' sa likod ng phone. Nalaman agad ni Darius na ito ay isang customized na phone mula sa parehong modelo.

Napansin ni James Reid ang kanyang anak na nakatitig sa phone na may matinding tingin at ngumiti.

“By the way Darius, I heard na sira ang phone mo. Sasabihin ko kay Bruce na bigyan ka ng bago." sabi ni James.

Bago makasagot si Darius, bumukas ang pinto at pumasok si Bruce. Dumiretso siya sa mesa ng mahogany at ipinadala ang isang bagay sa tapat ng mesa kung saan nakaupo si Darius.

Kinuha ni Darius ang item at nakitang naka-istilong black card iyon. Nag-aral siya nang detalyado at nakita ang parehong naka-istilong 'R' sa gitna ng card na nakasulat sa ginto.

“Darius; iyon ay isang debit card na eksklusibong ginawa para sa pinuno ng Reid consortium. Mayroong higit sa 10 bilyong dolyar sa card na iyon. Gamitin ito sa alinman sa mga kumpanyang nakalista sa ilalim ng Reid consortium. Sapat na iyon para makapagpalit ka ng damit at makakuha ng magandang lugar para manatili ka sa paaralan.”

"10 bilyong dolyar?!" sigaw ni Darius.

“Oo.” sagot ni James. “Ikaw ang pinuno ng Reid consortium ngayon. Walang halaga ang ganoong kalaking pera.”

Umiling si Darius. Kasing dukha siya ng daga ng simbahan noong isang araw lang. Paano siya biglang nagkaroon ng mahigit 10 bilyong dolyar sa kanyang account?!

“At saka, nag-transfer ako ng pocket money sa iyong regular na bank account. Ikaw ang pinuno ng Reid consortium. Dapat kang kumilos tulad ng isa." Nagpatuloy si James.

Natahimik si Darius. Hindi pa rin niya maibabalot ang kanyang ulo sa dami ng yaman na kontrolado niya ngayon. Bigla niyang naisip si Sarah at nakaramdam siya ng matinding kirot sa kanyang puso. Iniwan niya siya para sa isang taong sa tingin niya ay mas mayaman kaysa sa kanya, ngunit ngayon ay nagmamay-ari na siya ng ilang nangungunang kumpanya at negosyo sa mundo. Maging ang negosyong pagmamay-ari ng pamilya Lesley kung ikukumpara sa kanyang kayamanan ay parang paghahambing ng butil ng buhangin sa malawak na disyerto.

Naisipan niyang puntahan si Sarah at sabihin dito na mayaman na siya at mabibili niya ang lahat ng mga luxury items na gusto niya. Gayunpaman, ang pag-iisip ay tumagal lamang ng ilang sandali bago niya ito itinapon.

Hindi man lang niya ito niligawan ng isang buwan bago siya ipinagtabuyan sa ibang tao. Obvious naman na kahit kailan ay hindi niya ito minahal.

Naaalala pa rin niya ang relasyon nila ni Sarah ngunit ang sumunod na sinabi ng kanyang lolo ang nagpabalik sa kanya sa realidad.