Chapter 34

Linnea POV

Tatlong araw na ang nakalipas ng mangyari ang sagutan namin ni Hunter, ilang beses niya na din sinubukan na kausapin ako pero hindi ko siya pinapansin. Hindi pa ako handa na makinig sa mga sasabihin niya, sadyang nandito pa din ang sakit at sa tuwing nakikita ko siya ay bumabalik sa alaala ko ang nakita ko.

Ilang beses ko na din tinangka na umalis pero nahuhuli lang ako ng mga tauhan ng asawa ko, hindi na bago sa akin 'yon dahil alam ko na pinabantayan ako sa kanila at sigurado naman ako na si Hunter ang susundin nila kaysa sa akin.

At ngayon ay nandito na naman ako sa kwarto kaharap ang asawa ko, sinubukan ko na naman kasing tumakas pero kagaya ng nakaraang araw ay nahuli lang din ako. Kaya umuwi dito si Hunter kahit na nasa opisina ito.

"Hindi ka ba talaga madadala Linnea? Paano kung nabalian ka ha!" singhal niya sa akin, dumaan kasi ako sa bintana.

"Paalisin mo na kasi ako." anas ko.

"No! Ilang beses ko bang sasabihin 'yan sayo. Walang aalis sa pamamahay na ito." di