Hunter POVIsang linggo na ang lumipas ng umalis kami ni Ash dahil sinamahan ko ito sa mall at simula ng makauwi kami ay naging mailap sa akin ang asawa ko. Sa tuwing kakausapin ko naman siya ay tanging tango lang ang sinasagot niya sa akin.At habang lumalipas pa ang mga araw ay pakiramdam ko nag iiba siya, madalas ko siyang nakikita na tulala na parang may malalim na iniisip. Pakiramdam ko ay biglang naging malayo ang loob sa akin ni Linnea.Hindi ko alam kung ano ang nagawa kung mali para maging mailap sa akin ang asawa ko, hindi ko naman siya makausap ng masinsinan dahil mas madalas siyang matulog sa kwarto ng anak namin kaya alam kung may problema talaga.Kasalukuyan akong nasa opisina ko pero ang isip ko ay nasa asawa ko, hindi ako papayag na maging ganito na lang kami. Kailangan ko na siyang kausapin mamaya dahil wala naman si Ash at do'n mag oovernight sa bahay ni Aiden.Mayamaya pa ay bumukas ang pinto at pumasok si Aiden."Oh anong nangyari sa mukha mo at parang nalugi ka?"
Hunter POV Mabilis ang naging hakbang ko papunta sa condo ni Ella, hindi ko siya mapapatawad dahil sa ginawa niya sa akin. Pagdating ko sa tapat ng unit niya ay kumatok ako. "H-hunter." nakangiting saad niya. "What have you done Ms. Lee?" madiin na wika ko. "A-anong sinasabi mo Hunter?" "Ikaw ang nagpadala nito sa asawa ko hindi ba?" seryosong turan ko at pinakita sa kanya ang litrato. "M-may asawa ka?" gulat na tanong niya. "Ano sa tingin mo Ms. Lee? Hindi ka naman siguro bingi para hindi marinig ang sinabi ko diba? Alam ng halos lahat na matagal na akong kasal! Bakit mo pinadala 'yan sa asawa ko? Pareho nating alam na walang nangyari sa atin!" galit na sigaw ko at tinulak siya papasok sa loob. "H-hindi ko alam ang sinasabi mo, wala akong pinagbigyan ng picture na 'yan! Hindi ko alam na may asawa ka kaya hindi ko siya kilala!" Ng dahil sayo umalis ang asawa ko! Ito ang tatandaan mo Ms. Lee dahil sa ginawa mo ay iuurong ko na ang investment sa kumpanya niyo. At siguraduhin mo
Aiden POVTatlong araw na simula ng dito mag istay sa bahay si Linnea, ayaw ko naman siyang pilitin na bumalik kay Hunter lalo na kung hindi niya pa kaya pero siguro naman ay kailangan na talaga nilang mag usap na mag asawa.Kasalukuyan akong paalis ng bahay dahil may meeting ako na pupuntahan, wala dito si Ciara dahil umalis siya kasama ang anak namin. Nitong mga nakaraang araw ay nag uusap na kami kahit papaano pero hindi pa din maiwasan na mag away at kasagutan kami. Madalas ko kasing napapansin ang pag alis niya sa bahay at kasama pa ang Bryan na 'yon na hindi ko alam kung ano ang relasyon nila sa isa't isa.Habang pababa ako ay nadatnan ko si Linnea na nakaupo sa sofa habang tulala kaya mabilis akong naglakad palapit sa kanya. "Are you sure that you are okay Linnea?" tanong ko dito.Tumingin naman siya sa akin at tumango."Hindi mawawala ang kung ano man na nasa isip mo kung hindi kayo mag uusap ng asawa mo." anas ko."H-hindi ko kasi alam Aiden kung saan magsisimula o kung paano
Hunter POVHindi ko maiwasan makaramdam ng hinanakit sa asawa ko dahil sa nangyayari sa amin, halos mabaliw na ako kakaisip kung okay lang ba siya at kung nasaan siya tapos malalaman ko nandito lang naman pala siya kanila Aiden."Now tell me Linnea do you still want this marriage?" seryosong tanong ko sa kanya.Nakita ko naman ang mabilis na pagtingin niya sa akin. "W-what do you mean Hunter?""I'm asking you if you still want me in your life or not?" sagot ko sa kanya."Hindi ko naman sinabi na ayaw na kitang maging asawa.""Then why? Bakit ganito na lang palagi? Ilang beses na din nangyari 'yong mga ganito sa atin pero hindi mo pa rin magawang sabihin sa akin at hayaan akong magpaliwanag? Ang hirap kasi ng ganito na lang palagi, para akong tanga na tinatanong ang sarili ko kung ano ang nagawa kung mali o pagkukulang ko kung bakit sa tuwing may ganitong problema ay hindi mo nagagawang dumiretso sa akin para magtanong." mahabang litanya ko sa kanya."Hindi naman sa gano'n Hunter, nata
Aiden POV Kakarating ko lang sa bahay ng makita ko ang sasakyan ni Hunter, mukhang nandito nga ang gago at sinusuyo ang asawa niya. Napailing na lang ako at pumasok na sa loob. Nadatnan ko sila na magkayakap. "Hindi ko alam na hotel na pala itong bahay ko." pagkuha ko sa atensyon nilang dalawa. "Fuck you! Palibhasa bitter ka lang." saad naman ni Hunter. "Oh okay na kayo? Pwede na kayong umuwi sa bahay niyo. Hindi tambayan ng mag asawa ng aaway ang bahay ko." pagbibiro ko at umupo sa bakanteng upuan. "Nasaan si Ciara?" tanong ni Hunter. Tinaasan ko naman siya ng kilay. "Bakit mo hinahanap sa akin? Hanapan ba ako ng mga taong wala dito?" anas ko. "Malamang sayo ko itatanong eh dito siya nakatira." "Hay naku hon, huwag mo ng tanungin ang isa na 'yan tungkol sa kaibigan ko dahil wala ka naman mapapala diyan kasi masyado pang bitter. Kasama ni Ciara si Sierra may pinuntahan sila." singit naman ni Linnea na ikinatawa ni Hunter. "Alam mo p're kung mag ayos na lang kayo ni Ciara ay sa
Ciara POV Pagpasok ko sa kwarto ay mabilis kung nilock ang pinto at humiga sa kama ko habang umiiyak, kahit ilang buwan na ang lumipas pero hindi pa rin niya ako magawang pagkatiwalaan. Ginagawa ko naman ang lahat pero ang tigas niya talaga. Hindi ko alam kung paano niya nalaman na magkasama kami ni Bryan dahil wala naman itong sinasabi sa akin, iniisip niya na naman na may iba akong lalaki kahit alam niya naman sa sarili niya na siya lang ang mahal ko. Hindi naman kasi pwedeng hindi ako makipagkita kay Bryan dahil nagsisimula na ang chemo ko, madalas na kasi akong nakakakaramdam ng pagkahilo kaya kahit na ayaw ko ay wala akong magagawa dahil alam kung kukulitin lang ako ng kapatid ko. Kailan kaya darating ang araw na mapapatawad ako ni Aiden? Kahit man lang 'yon lang ang maibigay niya sa akin bago ako mawala sa mundong 'to. Ang totoo kasi niyan ay wala na talaga akong balak na magpaopera pa. Iyak lang ako ng iyak, ibinuhos ko lahat ng sakit na nararamdaman ko dahil sa mga sinabi
Ciara POV"Aiden, ohhh. baby you are so good." halos sabunutan ko na ang sarili ko dahil sa ginagawa niya sa akin ngayon. He is really expert when it comes to this things. Kaya hindi na ako magtataka kung bakit maraming babae ang naghahabol sa kanya at willing na maikama niya. Dila at kamay niya pa lang ang ginagamit niya pero halos mabaliw na ako sa sarap na hinahatid nito sa akin."Ahhhhh!" malakas na sigaw ko ng makaramdam ako na parang may sumabog sa kaibutaran ko. Nanginginig ang mga tuhod ko at halos habol ko na din ang paghinga ko habang nakapikit ang mga mata ko. Kahit na nilabasan na ako ay patuloy pa rin si Aiden sa kanyang ginagawa sa pagkababae ko.Tiningnan ko siya ng tumigil siya sa kanyang ginagawa at hinalikan ang leeg ko, hindi ko maiwasan ang hindi mapangiti. Ramdam ko ang pag ubos ng lakas ko dahil sa kanyang ginagawa sa akin.Papikit na sana ako ng maramdaman kung pumaibabaw ito sa akin kaya mabilis kung iminulat ang aking mga mata at nakita ko ang kanyang pagkalal
Ciara POVKahit na tinatamad akong bumaba ay wala akong ibang choice kung hindi ang bumangon dahil gutom na din ako. Umalis kaya si Aiden?Inayos ko lang ang sarili ko at saka lumabas ng kwarto, nang makababa ako ay dumiretso na ako sa dining room at nagulat ako ng makita ko si Aiden na kumakain."Akala ko pumasok ka." saad ko."Sabado ngayon Ciara baka hindi mo alam." sagot niya naman sa akin.Umupo naman ako at kumuha ng makakain, kahit araw ay nakakalimutan ko na din."Ciara about what happen." napatingin ako sa kanya ng iopen niya ang topic na 'yon."No need to worry about it Aiden, hindi din naman kita pinigilan kaya huwag mong isipin na baka maghabol ako dahil hindi mangyayari 'yon. Alam kung lasing ka." saad ko at nakita ko naman ang pagtango niya.Nagpatuloy lang ako sa pagkain dahil wala na namang nagsalita na isa sa amin. Inaalala ko kung paano ako makakaalis ngayon dahil nandito sa bahay si Aiden, mukhang kailangan kung ireschedule muna ang chemo ko ngayong araw."Kailan uu