Hmmm... Pa-like, comment, gem votes at rate ng libro. Thank you.
I was very happy last night. Hindi ko akalain na bibigyan niya ako ng singsing sa gabing yon. I was sad because I had to go back home. Pero nang lagyan ni Darius ang kamay ko ng singsing, nawala lahat ng pangamba ko. “It’s so pretty,” namamangha kong sinabi. It is a beautiful gold ring with a large, teardrop-shaped diamond in the center. Yong band niya ay may unique na vine-like design at may maliit na gold leaves na puno ng maliliit na diamonds.“Just like the owner?” he teased. Ngumuso ako at saka bumaling sa kanya. He watched me, his side still resting against the balcony railing. A smirk played on his lips."You know my cousin, Seraphina…she married into our rival family," kwento ko.“Uh-huh!” he replied smugly. “I was expecting her to look miserable. Kasi kalaban namin yon eh. Our life…” I trailed off when I realized I’ve been poor my whole life. “My parents' life spirals down into nothingness because of the Ferrers. Kaya akala ko ay magiging masama sila sa kaniya pero hindi.
Matapos naming kumain ni Seraphina ay agad din kaming umalis. Tinatawagan narin siya ng asawa niya. Nauna siya sa akin dahil paglabas niya ng restaurant ay may kotse nang naghihintay sa kanya. “Call Tito, okay?” huling bilin niya bago pumasok ng kotse. I waved at her. Nang mawala siya sa paningin ko ay doon ko lang tinawagan si Darius. His phone rang for once at nasagot niya na. “I’m coming. Nakikita na kita,” sabi niya at agad niyang pinatay ang tawag. Agad ko rin naman siyang natawanaw. I waited for him to stop in front of me. Mabilis rin naman akong umikot para sumakay sa kotse. “How was the talk?” agad niyang tanong sa akin. Nang makita niyang naisabit ko ang seatbelt ay saka pa siya nagmaneho. I smiled at him. “Okay naman. Nag-away daw si mama at papa dahil sa ginagawa ni mama sa akin.” Tumango siya. “I also don't like what your mother is doing.” I sighed. “Pero nagsisi na raw siya sabi ni Seraphina. Malamig na raw si papa sa kanya dahil sa ginawa niya. Kaya baka titigil
“Do you want me to come?” tanong ni Darius sa akin.Nasa vanity table ako, naglalagay ng make-up. Kanina pa ako hindi mapakali dahil sa pagkikita namin ni Seraphina. Umiling ako. “Hindi na. Ako lang muna,” kabado kong sagot kay Darius. Weekend ngayon kaya wala siyang trabaho. Kita ko sa mirror na lumapit siya sa likod ko. I heard him sigh. Titig na titig ako sa kanya kaya kita kong tumungo siya at saka ako hinalikan sa ulo. “Don’t stress yourself too much. I’ll go with you,” sabi niya. Umawang ang labi ko. “Huwag na. Hindi ka pa kilala ni Seraphina.”“I’ll stay near the place. Kakain ako sa katabing restaurant o hotel. I’m not going with you when you meet your cousin.”Ngumuso ako. “Baka matagalan kami. Maiinip ka sa kakahintay.” He smirked. “Don’t worry about me. I just want to make sure you are okay after this meeting.” “Darius, kinakabahan ako,” pag-amin ko. He chuckled. Pinalandas niya ang kamay niya sa leeg ko at saka ako niyakap. Pinatong niya ang baba niya sa ulo ko. He
Kahit hindi ko pa gustong bumalik sa Pilipinas ay wala na akong magagawa. Dumating na ang oras na kailangan naming bumalik. Medyo nalulungkot pa ako habang nag-iimpake. I will surely miss this place. Hindi naman basta basta na ako makakapunta dito. Baka panga hindi na ako makabalik eh. Noong bagong dating ako rito ay kakaunti lang ang dala kong gamit. Ngayon na nag-iimpake ako ay hindi magkasya kasya. Ang dami-dami kasing ibinibigay ni Tita sa akin kapag nakakapag-shopping siya. And I don't want to leave any. Remembrance ko ito kay Tita. I smiled at Tita and Devina as I watched them on the porch. Aalis na kami ni Darius. Nakabukas na ang kotse para sa akin. Hindi pa ako pumapasok dahil nakatingin pa ako sa kanila. I waved at them for the last time bago nagpasyang pumasok na. Mabilis na sumunod sa akin si Darius. Nang paalis na ang kotse ay tahimik ako…medyo emosyonal dahil kailangan kong umalis. Napansin iyon ni Darius. Napabaling ako sa kanya nang maramdaman kong bumaba ang kamay
Nakaupo ako ngayon sa vanity table, naghahanda para sa trabaho. It’s been months since we've been staying here in France. Hindi na ako nangahas na makibalita sa Pilipinas. Sometimes it suddenly hits me how selfish I am for that. Kahit man lang sulat na magpapasabi sa mama ko o kamag-anak na buhay ako o okay lang ako ay wala. Ni hindi ko man lang pinoproblema kung ano ang epekto nito ki mama. I am just happy living with Darius now. They never make me feel like I am a stranger to them. Nagtatrabaho ako sa kompanya nina Darius dahil ayaw kong ako lang ang naiiwan sa bahay. Tita Vivienne wanted me to just stay in the mansion at samahan siya pero nag-insist talaga ako na magtrabaho. Parang hindi ko kaya na walang ginagawa at naghihintay lang kay Darius na umuwi. Hindi pa kami kasal pero maka-asta na ako ay parang kasal kami. Though never namang iyong ipinaramdamn ng pamilya niya. They accept me completely. Matapos kong mag-apply ng lipstick ay siya ring pagpasok ni Darius sa kwarto. “R
Namahinga lang kami saglit sa suite namin. Tapos ay nag-dinner kami kinagabihan. He made sure we had a view of the Eiffel tower. It was a private balcony-type date. Pagkaupo namin ng seat namin, agad kaming binigyan ng champagne at isang spoon-size na pagkain na hindi ko alam kung anong tawag. Darius was smirking at me as he watched me take lots of selfies. Hindi naman nakakahiya dahil walang nakakakita. Mahihiya ako kung maraming tao pero dahil private itong dinner date namin, wala ng dapat ikahiya. Kuha lang ako ng kuha ng pictures. After few minutes of waiting, dumating ang waiter para sa entree serving. Hindi pa raw iyan ang main course! According kay Darius. Tapos ay may First course pa bago ang main course! We had roasted blue lobster with vegetable ravioli and fragrant bisque as our first course. By the time na dumating ang main course, sawa na akong mag picture. Halos mapuno na ang cellphone ko. As our main course, we had pink veal filet with chanterelle mushrooms and cele