Lahat ng Kabanata ng The Disguised Billionaire : Kabanata 1 - Kabanata 10

Mabilis ang tibok ng puso ko habang pinagmamasdan ang mga taong pumapasok sa venue. Nasa five star hotel kami dahil birthday ko at aaminin ko, the place intimidates me. Hindi ganito ang celebration ng dati kong mga birthdays. The high ceiling walls with a golden intricate, the chandeliers that screamed luxury, the wide space at the center that serves as dancefloor. And then there are circle tables at both sides with the finest tableware. Malayong malayo ito sa kung anong totoong buhay ang meron ako!Kaya hindi ko maiwasang kabahan. Nangangapa ako kung paano ko pakitutunguhan ang mga bisita lalo pa’t hindi ko nakalakihan to. My heart skipped a beat when I heard mama near me. “Ano bang ginagawa mo rito? Ayon ang mga bisita, wala rito!” bulyaw ni mama. Nasa sulok ako at nagtatago dahil kinakalma ko ang sarili ko. Nilalamig ang mga kamay ko sa nerbyos. “Maraming naghahanap sayo.”Tumango ako. These people who are asking for me are curious. Kasi hindi ko lang birthday ngayon. Ngayon din

Sekreto kong sinamaan ng tingin ang lalaki nang tumalikod siya! Walang hiyang hinayupak na ‘to! Just because he is handsome, gaganon ganon siya?Gusto kong magreklamo dahil hindi na umaandar ang bangka pero ayaw ko rin naman na pagtuunan niya ako ng pansin. He has this intimidating aura for a fisherman! I gritted my teeth when I saw him sit instead of doing something about the boat’s engine. Hindi ko kasi namalayan kanina kung bakit tumigil ang bangka. I was so emerse with my emotions. Na ngayon ay nakalimutan ko dahil natuun ang attention ko sa lalaki!Nang tumama ang mata niya sa akin agad akong nag-iwas ng tingin. Kunwari ay nagagandahan ako sa tanawin kahit ang totoo ay gustong gusto ko ng magwala dito!Huminga ako ng malalim. Sinubukan kong kalmahin ang sarili ng biglang may nahulog sa dagat. Gumiwang ang bangka kaya napahawak ako sa upuan ko. Hindi na ako nakailag sa tubig na tumalsik sa akin. Sa mukha ko tumalsik yon pababa ng katawan ko. Napasinghap ako sa sobrang gulat.“Wha

Matapos kong mag-ayos ng sarili ay nagpasya akong lumabas. Wala pa akong kagamitan sa kwarto kaya hindi pa ako makapagluto ng kakainin ko. Saktong papalabas na ako nang makaamoy ako ng nilulutong pagkain. Nakaramdam tuloy ako ng gutom. Plano kong maghanap ng karinderya para doon kumain pero nang nasa tapat ako ng gate, palabas na nang mapagtanto kong karinderya pala ang unang bungad ng gate. Kita ko si Aling Merna na may kausap sa mga kumakain sa loob. Agad akong huminto at sumilip. Saktong pagsilip ko ay nakita ako ni Aling Merna. Agad niya akong nginitian. “Jessica, hija. Kumain kana ba?” tanong niya.Nginitian ko rin siya pabalik. “Wala pa po.” “Dito kana kumain kung ganon. Masarap ang mga pagkain dito.” Dahil gutom ako ay pumasok na ako. Hindi rin naman gaano karami ang tao sa loob. May bakante pang mga lamesa. “Sandy, kunin mo ang order ni Jessica,” sigaw ni Aling Merna sa isang tao. Agad na lumapit sa akin ang tinawag niyang Sandy. “Ano pong sa inyo, ma’am,” nakangiti ni

Seryoso akong pumasok. Kahit ayaw ko ay mapilit siya. Matapos niya akong pagurin at ganon-ganonin mag-iimbita siya na kakain kami? May sira talaga itong lalaking to!Inimuwestra niya sa akin ang bakanteng upuan nang dumating kami sa kusina niya. Nakahain na roon ang pagkain naming dalawa. Nang hindi ako gumalaw ay hinigit niya ang upuan para sa akin. “Come on girl. Don't be stubborn,” sabi niya sa akin. He smiled at me and urged me to sit on the chair.I rolled my eyes. Kahit ayaw ko ay umupo nalang ako. Kita ko rin na masarap ang pagkain. It was seafood together with pasta. Dahil pagod ako ay mabilis akong magutom. Nagamit ko lahat ng energy ko kaya nangalam ang sikmura ko sa nakikita. I heard him laugh when he saw me sit. Agad ko siyang pinanliitan ng mata. Pero nang makita niya ako ay tumigil siya. Kunwari siyang nauubo. “Let's eat,” he said, smirking. Mabilis akong kumuha nung pasta at ng shrimp. Kita kong kumukuha pa siya nang hindi ko napigilan at kumain na ako. Sunod-sunod

Nang makasakay ako at nakaupo na ay agad na pinaandar ni Darius ang bangka. Kumapit ako ng mahigpit nang medyo bumibilis na ang andar nito. Nakalimutan ko pang magdala ng pantali ng buhok kaya napapapikit ako dahil nililipad ng hangin ang buhok ko papunta sa mukha ko. “Lumipat ka dito para hindi lumilipad sa mukha mo ang buhok mo,” utos ni Darius nang makita niyang hindi ako makakita dahil sa buhok ko. Paupo akong lumapit kasi natatakot ako na baka mahulog ako. Paglipat ko ng kabilang dulo ay nililipad na ng hangin ang buhok ko palikod. Wala ng sagabal sa mukha ko kaya kita ko na ang kagandahan ng dagat. Nang ma-steady ang andar ng bangka ay bumaba si Darius at saka hinanda ang lambat na gagamitin namin. “You know, I don't know how to fish. Huwag mo akong sisihin kapag wala tayong mahuli,” sabi ko sa kanya. Baka mamaya, sabihan na naman ako ng useless! He just laughed at me. Nang hindi niya pinabulaan ang reklamo ko ay nagreklamo ulit ako. “I'm sure iitim ako da