Chapter 3

Tumambad sa akin ang hindi pamilyar na kwarto, kaagad akong nabalot ng takot. Napabalikwas ako ng upo at maya-maya’y natawa na lang ako sa sarili dahil nakalimutan kong nasa bahay nga pala ako ng kapatid ko at ng asawa nito.

Oh right. Hindi ako si Normani, ako nga pala si Noami.

Nabuntong-hininga ako’t bumangon. Komportable naman ang tulog ko. At first, I thought that we will be in one room, but when I went up last night, the door was locked. Kaya naisip kong ayaw talagang makatabi ng lalaking iyon at gano’n na talaga ang set-up ng dalawa noon pa man.

Then I looked for another room. Ayaw ko naman kasing sa sala matulog dahil paniguradong hindi rin ako makakatulog doon. At tama nga ang hinala ko. Nang pasukin ko ang isang kwarto katabi ng kwarto nito, nandoon ang mga damit ng kapatid ko.

So hindi sila magkatabi ng tulugan? For what? Ano ba talagang nangyari sa dalawa at parang galit na galit si Fabio sa kapatid ko?

Pagkatapos kong maligo, pumili ako ng isusuot para makababa na.

"Ano ba itong mga ‘to? Hindi kaya nilalamig si Normani rito?" komento ko nang buksan ang closet ng kapatid ko.

Puro sando at shorts ang nandoon, at mga mamahaling dress na sa hinuha ko ay hindi ko ma-iimagine suotin. Baka katihin ako. Mas kampante akong nakaluwag na damit para malaya akong makagalaw.

She can’t go out with sleeveless. Nagsusuot lang ako noon tuwing gabi pangtulog, pagsobrang init, lalo’t walang madaming electric fan sa bahay ampunan.

Napabuntong-hininga na lang ako at pinili ang pinaka pasado sa panlasa ko. I chose a white plain shirt and cotton shorts. Tutal ako lang naman ang nasa bahay. Base sa binasa kong report, laging wala ang asawa ng kapatid ko, lalo’t abala ito sa trabaho.

Siguradong nakaalis na ‘yon. Baka umalis din ‘yon kagabi at hindi ko lang namalayan.

Bumaba ako para maghanda ng agahan habang nagpaplano kung anong gagawin ko buong araw. I need to ask James about what’s my twin sister’s routine every day. Dapat alam ko ang galaw nito. Hindi ako puwedeng pumalpak sa pagpapanggap hangga’t hindi pa gumigising ang kapatid ko.

Nangako ako rito noong nakita ko siya na gagawin ko ang lahat hanggang magising siya.

Kumakanta habang kumekembot pa ang balakang ko habang nagluluto ng fried rice, bacon, hotdog, at fried egg. Hindi kasi ako sanay na hindi magkanin sa umaga. Laging heavy meal ako sa umaga dahil para sa akin, kahit hindi ako makakain ng tanghali ay hindi ako gaanong magugutom.

**

Kumunot ang noo ni Fabio nang pagdating niya sa bahay at papunta sa kusina para uminom ng tubig ay nakarinig siya ng kumakanta.

He saw his wife swaying her hips to the beat of the music she sang. She looked happy and energetic while dancing and cooking at the same time.

Bumaba ang kaniyang paningin sa pang-ibabang natatakpan ng malaking t-shirt at shorts. That’s new. When did his wife wear that kind of clothes? Kahit nasa bahay ito ay naka-dress ito o kaya naka-sando.

Pinilig niya ang ulo sa naiisip. Why the heck is he thinking about this liar woman? Wala na siyang pakialam rito, kaya kahit mag-tambling pa ako habang nagluluto ay wala na siyang pakialam, dapat.

"When did you learn how to cook?" Hindi na niya napigilan ang magtanong.

Gulat akong napalingon sa kaniya at halatang hindi ko siya inaasahang makita. Kumabog ang dibdib ko nang magtama ang aming mata.

What the hell?

**

Gumuhit ang hiya sa mukha ko. I danced in front of my twin’s husband.

Great. That’s okay, it’s okay. Pagpapalubag-loob ko sa sarili habang paulit-ulit iniisip kung ano nga bang tanong ng asawa ng kapatid ko.

"I can cook, napanood ko sa TV," I lied. Hindi nga ako mahilig manood ng TV.

Lagi akong nakatambay sa kusina ng bahay-ampunan noon kaya naman natuto na rin ako. Tinuturuan din naman kami roon ng mga gawaing bahay, lalo’t isa na ako sa mga matatanda roon.

Pantastikong tumingin sa akin si Fabio. Hindi ko alam kung nang-uuyam ba ito o ano.

Pumunta ang lalaki sa ref at kumuha ng tubig kaya naman nagkaroon ako ng pagkakataon na titigan ang malapad na likod nito. He’s sweating.

Doon ko lang napansin na nakapang-jogging ito. Halata mong kakauwi lang galing sa mahabang takbuhan.

Bakit nga ba nandito ang lalaki?

Scam pala si James. Ang sabi ni James ay hindi ito nag-i-stay sa bahay, lalo’t pag nandito ang kapatid ko. Kaya anong nangyari?

"Wala ka bang pasok sa hospital ngayon?" hindi ko naiwasang magtanong kahit pa nga sinusungitan ako nito.

Nagsimula akong maghain para sa aming dalawa. Paniguradong hindi pa ito kumakain.

"Why do you ask?" sikmat ng lalaki sa malamig na boses habang tumungga ng tubig at taimtim na nakatingin sa akin, animo’y sinusuri ang laman ng isip ko.

"Because I want to know?" patanong kong sagot habang naglalagay ng ulam sa mesa.

Hindi ko alam kung paano ko kakausapin ang asawa ng kapatid ko. Kung paano ko ito pakikisamahan, hindi ko alam. I don’t know what my twin sister’s attitude is now. Matagal na rin ang panahon na hindi kami nagkasama, paniguradong madami nang nagbago.

Napakurap-kurap ako nang makitang aalis na ito sa kusina kaya mabilis kong tinawag ang atensyon nito.

"Love!" kusang lumabas iyon sa bibig ko. Ano nga bang tawagan ng kapatid ko at asawa nito?

Fabio stopped pero hindi ito humarap sa akin. Nakagat ko ang ibabang labi ko dahil sa nasabi ko. What if "honey" or "sweetheart" pala ang tawagan nila?

"Uh-m... kumain ka na muna bago ka umalis." Pinilit kong magsalita kahit sobra na ang kabog ng dibdib ko.

Napakunot ang noo at nagsalubong ang kilay niya nang humarap sa akin.

Sinalubong ko ang tingin nito, mata sa mata. Kitang-kita ko ang galit sa mata niya. May nasabi ba akong masama? Baka "babe" dapat?

"Stop acting like you fucking care! Huwag kang magkunwaring parang may pakialam ka sa kin dahil matagal na akong sumuko sa’yo, Normani. Matagal na!" malamig na anito bago umalis.

Napaigtad ako sa lakas ng sigaw ng lalaki. Narinig ko na lang ang malakas na pagsara ng pinto ng kwarto.

Tiningnan ko ang pagkain bago napalakas ang buntong-hininga.

I thought this was easy. Pretending to be my sister was easy. Magkamukha naman kami. But being blamed for someone’s fault, iyon ang mahirap.

Normani, please gumising ka na. Parang hindi ko na ata kakayanin ang magpanggap sa asawa ng asawa mo.