Chapter 4

"Madami ka yatang niluto nak?" puna ni Mang Alfonso nang makita ang iba-ibang pagkain na nasa lamesa na.

Nakangiting nilingon ng dalaga ang ama. "S'yempre tay, gawin natin special ang mga araw na naandito pa kayo ni inay." Sagot niya at ine-off na ang stove.

"Maiwan na po muna kita tay, gigisingin ko lang si Maya," paalam niya sa ama. Tumango naman ito kaya lumabas na siya ng kusina.

Nasa sala na si Marilyn nang matanaw niya ang pamangkin na pababa na ng hagdan, maayos ang mahabang buhok nito at ang aliwalas tignan ng mukha.

Isa ito sa nagustuhan niya sa bata, bukod sa malambing na marunong na din ito mag-ayos ng sarili. Kahit only child lang ang bata hindi naman ito pinalaking spoiled ng mga magulang.

Nakangiting inabangan ni Marilyn ang batang si Maya sa ibabang bahagi ng hagdan.

"Good morning po tita," inosenting bati nito sa kanya.

"Good morning Maya," ngiting bati niya din dito at inakay ito sa balikat.

Agad na napansin ng batang si Maya ang manika na nakaupo sa sofa. Bumitiw si Maya sa dalaga at patakbong nilapitan ang manika.

Nasundan ng tingin ni Marilyn ang tumakbong pamangkin.

"Wow tita, para po saakin ito 'diba?" tanong nito sa kanya habang mahigpit na yapos ang manika. "Salamat po tita!" masayang sabi pa nito.

Hindi siya nakasagot agad, gusto niya sanang tanungin ang bata kung pagmamay-ari nito ang manika, pero base sa reaksyon nito parang ngayon lang nakita ang manika. Gusto niya sanang sabihin dito na nakita lang ito ng lola nito sa attic pero mas pinili na lang niyang huwag sabihin. Nakakatunaw ng puso ang ngiting nakikita niya sa pamangkin.

"Oo, para talaga saiyo 'yan Maya, nagustuhan mo ba?" Tanong niya dito sa pinasiglang boses.

Bahagya siyang nagulat ng yumakap ito sa kanyang mga binti habang karga nito sa isang kamay ang manika.

"Salamat po tita, sobrang nagustuhan ko po!" Masiglang sagot nito at bumitiw na sa pagkakayakap sa kanya.

Natutuwa si Marilyn sa nakikitang kasiyahan sa mukha ni Maya, kahit papaano nabawasan na din ang lungkot nito na nadarama.cNatanaw niya ang kanyang ina na papalapit sa kanilang dalawa ni Maya. Mabilis siyang nag paalam sa bata para salubungin ang ina.

"Mukhang nagustuhan ng apo ko ang manika," nakangiting turan ni Aling Pacing habang nakatanaw ang paningin sa apo na nilalaro ang manika.

"Pssst..." anya at inilagay sa kanyang labi ang hintuturo. Tila nagtaka naman ang ginang. "Ang akala ni Maya saakin galing ang manika nay, pero nang makita ko ang excitement sa kanyang mukha hindi ko na nasabi na nakita mo lang sa attic ang manika." Pag-amin niya sa ina.

Napatango naman ang matanda.

"Huwag na lang po natin sabihin na hindi galing saakin ang manika nay, nakita ko kasing sobrang saya ni Maya nang makita ang manika. Baka kasi kapag sinabi natin ang totoo, hindi niya ito tanggapin." Pakiusap niya sa ina.

"Oo nman anak, ang mahalaga ay makita natin na masaya na ulit ang aking apo. Iyon naman gusto nating lahat, salamat sa diyos at nakita ko ang manika na iyon." Natutuwang sabi ng kanyang ina.

"Oo nga po inay at natutuwa po akong makita na ngumingiti na ulit si Maya," anya habang pinagmamasdan ang nakangiting bata habang nakatanaw sa kanila. "Ah, nay nakapagluto na pala ako, tara na sa kusina at makapag-almusal na po tayo," yakag niya sa ina.

Tinawag ni Marilyn ang pamangkin, patakbo naman itong lumapit sa kanya.

"Maya, mag breakfast na muna tayo. Mamaya na kayo mag laro ng iyong manika," sabi niya dito. Tumango naman ang bata, muli nitong inilagay sa sofa ang hawak na manika at bumalik ito sa kanya.

"Tita salamat po ulit,"

"Your welcome, Maya," sagot niya pero ang kanyang mata ay nasa kanyang ina.

Tumungo nga sila sa kusina para mag almusal.

Sa hapag-kainan masaya nilang pinagsaluhan ang mga nilutong pagkain ng dalaga.

Maya-maya ang tingin ni Marilyn sa kumakain na pamangkin, halatang ganado itong kumain kaya natutuwa siya. Kahit ang mag -asawang Alfonso at Pacing natutuwa sa nakikita nilang sigla ng kanilang apo.

Sana tuloy-tuloy na, sa loob-loob ni Marilyn habang panay ang higop ng sabaw ng sopas. Ayaw na niyang makitang malungkot ulit ang pamangkin dahil sobrang naaawa siya dito.

Una, nagpapasalamat siya sa panginoon dahil hindi nito hinayaan na tumagal pa ang pagdadalamhati na nararamdaman ng bata, pangalawa sa nakitang manika ng kanyang ina. Hindi maitatanggi na mula nang makita ng bata ang manika meron na agad siyang nakitang spark sa mga mata nito, iyon ba na kahit hindi mo sabihin na masaya ka o ang ibang tao, makikita mo naman ito sa reaksyon ng isang tao.

"Gusto mo pa ba ng kanin Maya?'' tanong niya sa pamangkin.

Nakangiting tumango ang bata. Inabot ni Marilyn ang pinaglagyan ng sangag na kanin at sinalinan ang plato ng bata.

"Kain lang ng kain ha," nakangiting sabi niya sa pamangkin at ginulo bahagya ang buhok nito sa bumbunan.

"Opo tita!" Sagot ni Maya kahit na punong-puno ang bibig.

Inakbayan ni Mang Alfonso ang kanyang asawa, ipinilig naman ng ginang ang ulo sa balikat ng asawa. Sobrang natutuwa sila sa kanilang nakikita sa apo.

Naagaw naman ang atensyong ni Marilyn ng kanyang mga magulang.

"Ahemm," kunwa'y tikhim niya. "Baka langgamin kayo sa sobrang sweet ninyo ni tatay." Puna niya sa mga magulang at muli siyang sumandok ng sopas.

Natatawa naman na pinaglayo ng mag-asawa ang mga sarili.

"S'yempre anak, ganyan kami magmahalan ng tatay mo." Sagot ni Aling Pacing na sinulyapan ang asawa bago ito muling sumubo ng pagkain.

"Naiinggit lang iyang anak mo dahil wala pang lovelife!" tukso sa kanya ng ama.

"Naku tay,makita ko lang na masaya kayo ni inay kahit wala na akong love life okay lang!" sabi niyang totoo, wala pa kasi talaga sa isip niya ang mga pag-ibig na 'yan. Twenty three na siya pero nbsb pa. No boyfriend since birth ika nga! hindi naman siya pangit, sadya lang talaga hindi pa siya interesado sa mga ganoong bagay.

"Baka tumandang dalaga ka niyan anak?" anang kanyang ina.

"Hindi naman nay, bata pa naman ako. Tsaka aminin niyo ni yatay ayaw pa ninyo akong makapag-asawa?"

Napakamot sa batok ang kanyang ama, hindi naman nakaimik ang kanyang ina. Sabi na ngaba niya tama ang hula niya ayaw pa nilang mag asawa na siya.

Ipinagpatuloy nila ang masaganang almusal na sinabayan pa din nila ng kuwentuhan.