Share

Prologue

Author: LichtAyuzawa
last update Last Updated: 2022-09-17 10:14:43

Prologue

Arra Point of view

Four years ago….

“Tay! Nay! Bilisan niyo late na tayo!” I shouted from the doorway

Today is sunday and as usual maaga palang ay nakagayak na ako para sa sunday mass ang tanging hinihintay ko nalang ay ang aking mga magulang. We are a devotee of god from a Christian Church and as a devotee we always present in any event related to God and church like prayer meetings, fellowship and even a simple bible studies but only younger generation attends that.

Dahil sa naiinip na ako kakahintay sa mga magulang ko ay naglakad na ako papunta sa kanilang silid habang sumisigaw, “Nay! Tay! Kanina ko pa kayo hinihintay-” pero ang pagsigaw ko ay natigil ng makita ko ang magulang ko na looking and smiling at each other na parang walang ibang mahalaga para sa kanila kundi ang isa’t-isa.

Nakangiti ako habang pinapanuod sila pero hindi ko maiwasan ang mapaisip kung makakahanap din kaya ako ng taong mamahalin ko at kung magiging kagaya ba kami ng magulang ko na may pagrespeto sa estado at paniniwala.

“Kanina ka pa ba diyan?” natigil ako sa kung anumang iniisip ko at napatingin ako sa pinanggalingan ng boses only to find my parents looking at me curiously.

“Yeah, long enough to witness your staring contest” I answered and my mother looked at me murderously. I was just teasing them at mukhang ganon din sila dahil bigla nalang silang ngumiti at lumapit sa akin para yakapin ako.

“Oh god! Move people we’re going to be late” reklamo ko habang nagpupumilit na makawala sa yakap ng dalawang matandang ito.

Mukha namang nahalata nila na nagtatagal na kami sa yakapan ay sila na ang kusang kumalas at lumakad papalabas ng bahay na parang walang nangyari. Napailing nalang ako habang nakasunod sa kanila palabas ng bahay.

Nang makarating sa labas ay nagkanya-kanya na kami ng sakay sa dalawang motor na nakaparada sa harapan ng bahay naming. Nang makita kong sumakay ang parents ko sa Kymco Visa 120 ay kaagad na din akong sumakay sa TC 125 kong motor para makapunta sa simbahan.

At the church…..

“Good morning Sis Leonicia, Sis Arra at Brother Reynaldo” pagkapasok palang namin sa kapilya ay sunod-sunod na magiliw na pagbati na ang aming natanggap mula sa aming kapatid.

“Magandang umaga din naman!” sa simbahan ay may invisible rules na unconsciously nating sinusunod, kagaya nalang ng pagbati kahit na hindi mo gusting i-return ang favour ay wala kang magagawa kung hindi ang bumati pabalik.

Nung time na hindi ko pa nakikilala yung panginoon ay wala lang ang lahat ng ito para sa akin, I find it easy to commit a sin pero mula ng makilala ko ang diyos at ang mga salita niya ay naging magaan ang buhay ko at nakalimutan ko na ang pag-gawa ng kasalanan. Pero sino ang niloko ko eh kahit naman kristyano ako ay nakakagawa pa din ako ng kasalanan unintentionally.

Pagkatapos ng batian at kamustahan ay naupo na kami sa mga monoblock chairs na nasa bandang gitna ng simbahan upang maghintay sa pastor nan aka-assign sa amin ngayon. Habang naghihintay ay hindi ko maiwasan na igala ang aking paningin sa kabuuan ng kapilya.

“Do you know that this church is built during 60’s era?” I heard a voice from behind me.

“Eh?” nagtatakang napatingin ako sa nagsalita at duon ay nakita ko ang isa sa mga member ng praise team. Praise team is a band of this church but I never saw this man play before not even once.

“I said that this church-“YEAH I KNOW” I cut him off and scowl at him.

“They said that the reason why build this church is because of the typhoon” ‘I didn’t know that’

Hindi ko gustong mag-mukhang tanga sa harapan niya dahil lang sa hindi ko alam ang history ng kapilya pero sa tingin ko ay alam na niya iyon kaya naman nagpatuloy ito sa pagsasalita habang ako naman ay nakatingin at tahimik lang na nakikinig.

“Way back 1961 a strongest typhoon named Sally is seen outside Philippine area of responsibility. Everyone thinks na hindi maglaland fall ang bagyo and since technology is not yet known in our place hindi nalaman kaagad ng mga elders na dito sa lugar natin ta-tama ang bagyo pero ang hindi inaasahan ng lahat na ang buwan rin pala na iyon ay kilala bilang earthquake month kung saan magkakasunod na lindol ang posibleng maganap. Everyone is devastated dahil walang ibang masisilungan ang mga mamamayan even the church collapsed…” habang nagsasalita ang lalaki sa tabi ko ay unti-unting humina ang boses niya, o baka naman ako yung unti-unting lumalayo at habang pahina ng pahina ang boses nito ay siya namang pag-pasok sa isip ko ng mga imahe ng tao na tumatangis ng walang ingay, mga tao na nakatingin sa kalangitan nagbabakasakali na magpakita ang panginoon.

“Kaya naman after the calamity nagdesisyon na itayo itong kongkretong kapilya na maaaring makatulong sa lahat pag may kalamidad.” He said with finality

“Huh?” my mind is not functioning properly

“You’re not listening, are you?” I can hear the frustration in his voice kaya naman napangiti ako.

“No I heard you, it’s just that my mind is not grasping the information clearly” I answered him

“My name is Prince!” he extend his hand to shake mine indication of formally introducing himself.

I was about to grabbed his hand and say my name when someone called his name, more like shouts his name.

“PRINCE!” someone shouted

“Gotta go!” tumango nalang ako at saka ibinulong ang mga kataga na gusto kong sabihin.

“Nice to meet you Prince, my name is Arra” I whispered hindi na ako umaasa na maririnig niya ako pero dumagundong ang paligid ko ng lumingon ito sa akin at ngumiti na para bang narinig niya ang mahinang bulong ko.

Tahimik ang kapaligiran habang naglalakad ang praise team papunta sa harapan kung nasaan ang mga instrument na gagamitin nila.

Patuloy sa pagkalabog ng malakas ang dibdib ko na para bang gusto na nitong kumawala sa kaloob-looban ko, this is the first time na nangyari sa akin ito. ‘dapat na yata akong magpagamot’ napailing nalang ako sa mga naiisip ko.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • The Downfall He Never Had    Chapter 16: Japan Trip Pt. 1

    Third Person Point of View"Anong plano mo ngayon?" Abala si Arra sa pagtipa sa computer ng magtanong si Vens na nagpahinto sa dalaga sa ginagawa nito.Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan nito bago umiling.Napatanga naman ang mga kasama sa opisina at saka mabilis na lumapit ang mga ito sa lamesa niya."Anong sagot yun? Hindi mo pwedeng itago habang panahon ang bagay na yan lalaki at lalaki ang tiyan mo." Sambit ni Jane"Alam ko naman yun pero kung pwede sana na wala nalang makaalam ay gagawin ko." Sigaw ng isip ng dalagaMagpapatuloy na sana sa ginagawa si Arra ng biglang tumunog ang cellphone nito. Mabilis na sinagot iyon ni Arra sa pag-aakalang isa ito s mga kliyente nila."Hello?" Tanong ng dalaga sa nasa kabilang linya."ARRA!" dahil sa lakas ng boses ng nasa kabilang linya na si Sam ay nailayo ni Arra ang cellphone sa tainga.Nang ibalik ay kaagad nito iyong sinigawan, "ANO BA SAM HINDI AKO BINGI!" Dinig na dinig ni Arra ang halakhak nito lihim na napairap si Arra

  • The Downfall He Never Had    Chapter 15: PREGNANT?!

    Arra Point of View"Arra? Kanina ka pa jan sa cr ah okay ka lang ba?" Nag-aalalang tanong ni Mam Vens na nasa labas ng banyo habang kanina pa kumakatok sa pinto."Ano ba ang nakain ko at kanina pa ako nagsusuka?" Tanong ko sa sarili ko habang pilit na inaalala ang mga kinain ko kaninang umaga.Pero kahit anong gawin ko ay no used dahil wala talaga akong maalalang kinain ko para sumama ang tiyan ko.Binuksan ko ang gripo lamanan ang timba para pangbuhos sa cr. Pagkatapos ko sa cr ay lumabas na ako at doon ay naabutan ko si Mam Vens na handa na naman atang kumatok sa pinto."Ano ba yan Arra kanina pa ako nag-aalala sa iyo hindi ka naman sumasagot!" Pagalit nito sa'kin at napahimas sa sintido."Sorry Mam may nakain yata akong masama" nginitian ko ito pero ang tingin nito ay nanunuot at nanunuri."Break muna tara na kumain" simpleng turan nito pero hindi nawawala ang tingin sa akin"Bakit Mam?" Nagtataka ako kaya naman nagtanong na ako pero umiling lang ito at saka tumalikod."Weird" bulo

  • The Downfall He Never Had    Chapter 14: Singapore Calling

    Arra Point of View“I am so sorry Arra sana hindi ko nalang ginawa iyon” hinging paumanhin ni Aiden pagkalapag ng ice cream na binili nito para sa aming dalawa.I shook my head and smiled at him“It’s not your fault I overreacted I am sorry I shouldn’t have shouted at you but seriously Aiden why’d you do that?” I know kasalanan ko pero hindi ko maiwasan ang magtaka kung bakit nito ginawa ang bagay na iyon kase as far I remembered we are not that close.“Jed” napakunot ang noo ko dito at nagtatakang nagtanong.“Jed Corpuz?” I asked and he nodded“I don’t get it” kahit anong isip ko ay Hindi ko talaga alam kung bakit si Jed ang sinagot nito.“Jed-“ he paused “Is calling” and then continued“The heck Aiden!” Pinagpapalo ko ito sa likod at ang Loko tuwang-tuwa lang“hahaha” malakas na tawa nitoMatagal bago nito naisipang huminto sa pagtawa kaya naman hinayaan ko nalang ito. Bahala na siya sa buhay niya mukhang sinapian na ito ng demonyo dahil sa walang tigil na pagtawa. Ang nagpatigil

  • The Downfall He Never Had    CHAPTER 13 - CHASING HIM

    Arra Point of ViewCrimson Cafe"Arra nasaan ka at bakit hindi ka pumasok sa trabaho?" tanong ng nasa kabilang linyaI rolled my eyes bago sumagot, "Nasa Crimson Cafe ako Mica ano ba iyon?""What are you doing at Crimson ain't that outside Prince school?" bakas sa boses nito ang pagtataka pero nanatili lang akong nakatingin sa school nila Prince"Anong ginagawa mo jan?" napabuntong hininga ako dahil sa paulit-ulit na pagtatanong nito."Oh my god Arra! Don't tell me you're in there to chase your ex?!" mukhang nakuha nito ang ibig sabihin ng pag buntong-hininga ko dahil sa pagtaas ng boses nito pero hindi na nito kailangan pang malaman iyon."No I am not here for Prince I just wanted to have coffee for lunch" I reasoned out "You went there for coffee?!" hindi makapaniwalang tanong nito na tinanguan ko kahit hindi naman nito iyon makikita."Hmm" sagot ko bago humigop sa inorder kong kape"ARRA! There's a bean park near your office and you told me na gusto mo lang magkape na pwede mo nam

  • The Downfall He Never Had    Chapter 12: The Mistake

    Arra Point of View"Isang bote pa nga po!" Malakas ang boses na inutusan ko si Aling Cresencia na ikuha ako ng isang bote pa ng alak.Nandito ako ngayon sa tindahan kung saan nagkita kami ni Prince nung mga nakakaraang araw lang."Iha ke'aga-aga ay naglalasing ka!" Sambit ni Aling Cresencia pagkatapos nitong ilapag ang isang bote ng beer sa harapan ko."Pasensya na po nakakaabala na po ba ako?" Malungkot na tumingala ako sa may-ari ng tindahan."Naku ineng para ko na kayong mga anak, madalas kayo dito kaya naman hindi ka na iba sa akin, may problema ka ba?" Habang nagsasalita ay umuupo si Aling Cresencia sa silyang kaharap ko."Ang sakit po palang magmahal Nanang Cresencia" sagot ko dito habang nakayuko at pinaglalaruan ang nguso ng bote na nasa harapan ko."Ineng walang nagmamahal ng hindi nasasaktan" sagot nito habang titig na titig sa akin"Dapat po ba laging ganon, hindi po ba pwedeng magmahal ng hindi kailangang masaktan?" Uminom ako ng alak mula sa boteng hawak ko pagkatapos kon

  • The Downfall He Never Had    Chapter 11: The Stares and The Whisper

    "S-Sam" I can feel my knees shaking kaya wala akong pagpipilian kung hindi ang kumapit sa katabi ko para hindi ako tuluyang bumagsak."Shh it's okay, I'm here, I am not gonna leave you" Sam whispered and draped an arm around my waist and help me get settled to the nearest chair.Kitang-kita ko kung paano tuntunin ng mga mata nila ang kamay ni Sam na nakahawak sa baywang ko.Kung kanina ay mga tingin na puro panghuhusga lang ang nakikita ko ngayon naman ay may halo na itong pandidiri."P-people are looking at us Sam" I pointed out at pasimpleng lumayo kay Sam para magbigay ng distansya sa aming dalawa."I don't care about them!" He hissed at me and looked at the people murderouslyAng panatag kong paghinga ay pansamantalang bumilis dahil sa biglaang pagpasok ng mga tao at kasama na doon si Prince at Joyce na magkahawak pa ang kamay habang papasok sa loob ng simbahan.Dahil sa nakita ng tao ang magkahawak na kamay ni Prince at Joyce at mas lalong nagkaroon ng dahilan ang mga nakapalibot

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status