Guys, kung bitiin, mag-comment kayo. unti-unti update ko kasi akala ko wala kayo dyan e. Just comment bellow po! salamat
“Heh! Hindi anak ko ang nanloko, kundi ’yung malanding babaeng ’yon ang nanuksong umakit sa anak ko!” Pawis-pawis na ang sentido ng matabang lalake habang nanginginig at walang kumpiyansa sa tono ng boses niya. “Nagbigay na rin ako ng bayad sa pamilya nila pagkatapos siyang mamatay, pero ayaw tanggapin ng nanay niya. Ano pa ba’ng gusto niyo? Huwag mong sabihing ikaw ’yung kinuha nila para gantihan ako. Magkano ba kaya nilang ibayad sa ’yo? Babayaran kita ng doble—hindi, sampung beses pa!”Pagkarinig no’n, talagang nakaramdam ng awa si Evan para sa inosenteng babae, pero sa loob-loob niya, parang tama lang din ang nangyari sa kanya.Napangisi lang ang naka-maskarang lalaki, parang sinasadya niyang ipaliwanag para marinig ni Evan. “Hindi tinanggap ng pamilya niya ’yung suhol mo, at gusto nila idaan sa korte. Kaya ka nga nagpa-upa ng tao para baliin ’yung binti ng tatay ng bata.”“Magulang din ako. Hindi ko pwedeng pabayaan na may walang modo na sumira sa future ng anak ko! Wala silang k
"Walanghiya kang malandi ka! Ang kapal ng mukha mong umatake sa’kin!"Nag-umapaw sa galit ang mga mura sa loob ng silid, halos mabingi ang tenga niya.Napalingon agad si Evann at nakita ang lalaking nasa edad kwarenta, duguan ang noo. Pilit itong tumayo habang nakasandal sa wine cabinet at mabangis na lumapit sa kanya. Namutla ang magandang mukha ni Evann.Wala siyang labasan dahil wala siyang room card. Kanina pa niya napansin na isinuksok ng lalaki ang card sa bulsa ng pantalon nito, sa tabi ng sinturon.Nang mapagtantong wala na siyang matatakbuhan, lalo pang naging bastos at marumi ang ngisi ng lalaki. Pinunasan nito ang dugo sa ulo at tuloy-tuloy na minura siya. "Sabi ko na nga ba eh, pagkakita ko pa lang kanina—kamukha mo masyado si Mrs. Huete! Kahit pa nagpaayos ka ng mukha, imposibleng ganito kalapit ang pagkakahawig ninyo.""Kung alam mo pala noon pa, bakit mo pa..." Nanlamig ang puso ni Evann, ramdam niyang lalong lumala ang sitwasyon.Alam ng lalaki na mali siya ng kuwarton
Napabuntong-hininga si Evann, halong tawa at inis.“Hindi naman tayo estranghero, ‘di ba? Dahil na rin sa pinagsamahan natin, payo ko na lang sa’yo, huwag mo nang ubusin ang lakas mo sa panliligaw sa akin.”Ang salitang kaibigan ay bahagyang pumasok sa tenga ni Gregory, at doon na parang kumalabog ang puso niya.Pero kasabay nito, malinaw rin kung nasaan lang siya sa puso ni Evann. Ngumiti siya na may halong saya at lungkot, hindi alam kung dapat ba siyang makontento o hindi.“Hindi naman yata tama na gano’n mo ako kausapin.”Ilang metro ang layo, sa isang sulok na walang nakakapansin, may isang waiter na palihim na nakatitig sa kanila nang matagal.Suot niya ang parehong uniporme gaya ng ibang waiter, pero hindi siya abala sa pagsisilbi—isa pala siya sa mga nakatagong security ng event.Kung sakaling lumingon si Evann, makikilala niya agad na itong waiter ay walang iba kundi ang lalaking ipinang-blind date noon ni Anthony para kay Ella, bago pa mabunyag ang totoo.Noong panahong iyon,
Nang banggitin ng lolo niya ang tungkol sa pagpapakasal niya kay Evann, nagulat siya. Sa huli, madali niyang napalabas sa bibig nito ang dahilan kung bakit pumayag itong magpakasal sa kanya.Mula noon, parang hindi na siya muling tumingin dito.Marahil para sa kanya, hindi karapat-dapat na pag-aksayahan ng tingin ang isang babaeng walang halaga, malayong-malayo sa mahinhing si Ella—at para bang hindi sulit bigyan ng oras.Pagkatapos ng kasal, naging malamig siya rito, parang isa lang itong gamit sa bahay. Minsan lang niya itong paalalahanan, na ang babaeng ito ang legal niyang asawa at susi para makuha niya ang malaking bahagi ng yaman ng pamilya Huete.Dahil dito, napansin niya na kahit kailan, hindi nagbago ang ugali ni Evann sa kanya. Kahit hindi niya ito pinapansin, hindi niya rin ito ginalaw o ipinaliwanag man lang ang pagbabago sa pakikitungo niya bago at pagkatapos ng kasal.Sa kutob niya, kahit hindi ito tahasang sinasabi ni Evann, mahal siya nito.At mula roon, sigurado na si
Sa sandaling iyon, mas seloso kaysa dati ang lalaki.Bukod pa roon, sa mismong reception, hindi siya pinansin ni Evann at sa halip ay hinawakan pa ang kamay ng ibang lalaki sa harap niya. Magkasabay silang nawala sa paningin niya—isang perpektong magkasintahan sa mata ng lahat—pero gaano man siya sumigaw at nagpumiglas, ni hindi man lang ito lumingon.Paulit-ulit na bumabalik sa isip niya ang eksenang iyon. Parang binuksan ang dibdib niya at tinadyakan ang puso niya. Sobrang bigat ng pakiramdam na sinabayan pa ng matinding sakit—sapat para mabaliw siya.Kung hindi lang sana naging gano’n kabuti sa kanya si Evann noon, baka hindi gano’n kalalim ang tama sa kanya ngayon.Sa huli, para sa kanya, kasalanan pa rin ito ni Evann.Hindi ba’t sabi nga nila, kapag mahal mo ang isang tao, tatanggapin mo lahat ng tungkol sa kanya?Kung totoong mahal siya ni Evann, paano nito nasabi na hindi na siya mahal?Habang unti-unting nagiging pangit ang napakagandang mukha ni Kenneth sa sobrang galit, mabi
Medyo tuliro pa rin si Evann hanggang sa ibaba niya ang tawag.Lalo na bago matapos ang tawag—siguro dahil masyadong mabilis ang paglipat niya mula sa pagkabigla hanggang sa matinding kabog ng dibdib, at hindi pa niya ganap na nakokontrol ang emosyon niya, o baka naman dahil sa masyadong magaan at nakakaakit na tono ni Kevin, na parang pabulong—Sa huli, napabiro na lang siya nang mahina, “Date ba ‘to?”Saglit na natigilan si Kevin, kumislap ang dilim sa mata nito, at kalahating biro, kalahating seryoso siyang sinabayan, kasabay ng tamad pero nakakaakit na ngiti sa dulo ng salita: “Kung ayos lang kay Evann na pitong taon ang tanda ko sa’yo, at kasama pa si Ashton na parang ilaw na istorbo, oo… date nga ‘to.”Hindi na niya maalala kung ano pa ang naisagot niya noon—malamang natawa-tawa na lang siya at tinakpan sa biro ang sitwasyon.Pagkaalis ng pamumula ng pisngi niya, naglakad si Evann sa pasilyo papunta sa venue, at lihim na nag-isip na kailangan niyang mag-ingat sa susunod kapag na