Luna Amaranthine's Pov "Your majesty, kanina pa po tawag nang tawag si Miss Olga. Pinapatanong kong papasok ba kayo o hindi. Papasok ka ba mahal na reyna o tutulala ka na lang maghapon sa harapan ng salamin?" Mabilis kong tinanggal ang kamay kong nakahawak sa bibig ko at nagpakawala ng isang buntunghininga. "Oo na. Papunta na ako. Bakit ba hindi kayo makapaghintay?" Napaingos si Miss Guada. "Mawalang galang na ho mahal na reyna. Mag-aalas diyes na po ng umaga. Kanina pa po kayong alas otso nakatulala sa salamin. May problema ba kayo?" Hindi lang basta problema. Isang napakalaking problema. Sa sobrang kahihiyan na nararamdaman ko wala na akong mukha pang maihaharap kay Alexander. Hindi ako nakatulog kagabi kakaisip sa nangyaring halikan namin. Kahit naglapat lang ang mga labi namin ay halik pa rin naman iyon. Sa sobra ngang pagkagulat ko kagabi ay agad akong tumayo at iniwan siya doon na nakahilata parin. Nang makapasok ako sa aking silid ay doon ko lang naramdaman ang panlalamb
Alexander Viturin's Pov "What is your problem? Why did you suddenly banned wearing make-up and contact lenses?" I shifted on my seat and looked at her, amused. I already expected that Luna will come to me and confront me kaya naman inutusan ko si Mr. Gonzalo na ipasyal si Laura dito sa loob ng palasiyo. "I don't have a problem. How about you? It seems like you are the one who has a problem?" I wickedly replied. Luna's eyes narrowed at me. Her lips formed into a thin line. Oh! How I love to see that reaction from her. Don't get me wrong, I decided to prohibit wearing make-up's and contact lenses because I am so furious of what she did to me last night. I sacrificed myself para lang hindi siya ang masaktan ng matumba kami, pero ano ang ginawa niya, iniwan niya ako habang namimilipit sa sakit. I am also shocked with the kissed that unexpectedly happened, but I didn't reacted exaggeratedly. It was just a peck. Our lips didn't even move. It's not as if it is the first time that we kis
"Call the doctor Mr. Gonzalo." Natatarantang utos ko bago ko tuluyang binuhat si Luna. Nilagpasan ko si Laura. Hindi ko na tinignan kong ano ang naging reaksiyon niya. Mabibilis ang mga hakbang ko na naglakad at nang makalapit ako sa pinto ay may naunang nagbukas nito. Nang tignan ko ay si Laura. Tinangunan niya ako na parang naiintindihan niya ang sitwasyon ko ngayon. Tinanguan ko din siya at matipid na nginitian bago ako tuluyang lumabas. Naalarma agad si Alwar at Diego ng makitang buhat-buhat ko si Luna. "Alwar, go with Mr. Gonzalo. Make sure to get the doctor with you. And Diego, come with me." Sumunod agad si Diego saakin. Si Alwar naman ay umiba na ang daan. Tinignan ko si Luna na wala paring malay. Namumutla ang kanyang bibig kaya hindi ko nanaman napigilang mapamura. Kapag naging okay lang siya babawiin ko na ang iniutos ko. Hindi ko alam kong alin sa dalawang iniutos ko ang kinakatakutan niya. Basta ang sigurado ko lang ay takot siyang ipakita ang totoo niyang mukha sa
"Miss Guada. Sabihin mo agad saakin kapag nagising na ang reyna." Bilin ko sa kanya. "Opo kamahalan." Sinulyapan ko pa ng isang beses si Luna na wala paring malay bago ako lumabas sa kanyang kwarto. Tatlong oras din akong naglagi sa kanyang kwarto. Nakatunganga at hinihintay na magising siya. Naisipan ko lang na lumabas ng maalala ko si Laura. Siguradong naghihintay na siya saakin ngayon. I exhaled deeply. Nang makalabas ako ay sumunod agad si Alwar saakin. Naroon na at naghihintay sa labas ng opisina ko si Mr. Gonzalo ng dumating ako. Mababakas ang pag-aalala sa kanyang mukha habang hindi mapakali na palakad-lakad. Nang makita niya ako ay agad siyang lumapit saakin. "Your majesty. How is the queen? Will she be alright?" Sunod-sunod niyang tanong. "Wala parin siyang malay. But the doctor checked on her already. Don't worry, the queen will be fine." Mr. Gonzalo let out a sigh of relief. Medyo umaliwawas na ang kanyang mukha. "Thank God." Masayang sambit niya. Ngumiti na rin a
"Your majesty. King Andre is already waiting for you." Magalang na sambit ng isang gwardiya na sa pagkaka-alam ko ay siyang royal guard ni Andre dahil siya lang ang kakaiba ang uniporme. Iginaya niya ako sa nag-iisang pinto na nandoon. Si Alwar naman ay pumwesto sa gilid ng pintuan at doon siya tumayo. Nang makapasok ako ay namataan ko agad si Andre na agad tumayo nang makita din ako. Tumaas ang sulok ng labi niya, pero agad din niyang sinupil at pinalitan ng isang ngiti. Pormal ang mukha na naglakad ako patungo sa kanya. Napailing na lang ako ng makita kong puro alak ang nasa lamesa. Balak ba niyang maglasing sa katirikan ng araw? "King Alexander, masaya akong pinaunlakan mo ang aking paanyaya na magkita tayo ngayon. Ang akala ko ay hindi mo pauunlakan ang imbitasiyon ko." Paunang salita niya. Mahina akong suminghal. "Ofcourse King Andre, I will come even if it is against my will. So, why don't you tell me now what you really want to happen?" Hindi na nagpapatumpik tumpik na ta
Mainit ang ulo ko kinabukasan pagka-gising ko at mas lalo pang sumama ang umaga ko ng boses agad ni Andre ang narinig ko. That damn ashole. What is he doing here in this very early? I can clearly hear his annoying voice inside my room. "Is Alexander already awake?" Narinig kong tanong niya sa taong kausap niya. "Not yet, your majesty." Magalang na sagot ni Alwar. Bumangon ako at nagderetso sa banyo para maligo. Nang makaligo ako ay nagpalit na agad ako ng pang-opisina. Usually, kapag ganitong hindi pa ako kumakain ay hindi pa ako nagpapalit, pero wala akong balak kumain ngayon. Pagkalabas ko saaking kwarto ay nandoon parin si Andre na agad tumayo ng makita ako. Sa tabi niya ay si Alwar at ang lalaking kumausap saakin kahapon. "Alexander bro, mabuti naman at nagising ka na. Sabay na tayong kumain. Napakalungkot kumain ng mag-isa." Sabi niya sabay pinalungkot ang kanyang mukha. Bro? Kailan ko pa siya naging kapatid? At kong sakali man, hindi ako papayag na siya ang magiging kapat
Luna Amaranthine's Pov "Your majesty, President Rodriguez announced earlier that the king will arrive tomorrow." "Okay." I replied without bothering to look at Miss Guada. President Rodriquez is currently the head of all the islands in Canary Island. He personally came to greet me yesterday when we arrived here at La Palma Island. I didn't stayed in the city. I choosed to stay here in El Charco Manso. It doesn't have the best hotels, but I am fine with it. The sole reason why I choose to stay here is because of it's serene ambiance. I felt at peace here and now that the king announced his arrival, nagulo nanaman ang tahimik ko nang pag-iisip. After I fainted because of his own doings, I started to avoid him, pero siya naman ang lapit nang lapit saakin. Ano naman kaya ang gagawin niya dito? Sa pagkaka-alam ko, ako lang naman ang naimbitahan. "Your majesty, lumalamig na ang simoy ng hangin. Pumasok na kayo sa loob para hindi kayo magkasakit." "Just a minute." Katulad ng sinabi niy
"Why are you avoiding me?" Hindi ako sumagot. Napatitig ako sa mga mata niyang bakas ng kaseryosohan. Ano ang isasagot ko? Sasabihin ko ba ang totoo o maghahabi ako ng ibang sagot, pero sa huli ay wala akong pinili alin man sa dalawa. Tinalikuran ko siya at naglakad patungo sa higaan ko. Umupo ako sa gilid at binuksan ang tv para may mapagbalingan ako ng aking atensyon. Sa totoo lang ay ayaw kong makipag-usap sa kanya. "Talaga bang iiwasan mo ako? Hanggang ngayon ba ay galit ka parin saakin?" I didn't expect that question coming from him. So, he is aware that I am mad at him? Mabuti kong ganoon. Atleast alam na niyang iniiwasan ko talaga siya. "Galit ako, pero may magagawa ba ako? Ikaw din naman ang masusunod sa huli, hindi ba?" Bumuntunghininga siya. Biglang lumamlam ang mga mata niyang mabibigat kong tumingin saakin kanina. Napaayos ako mula sa aking pagkaka-upo ng lumapit siya saakin. "W-what are you doing?" Tanong ko ng umupo siya sa tabi ko. Muntik na akong mapapikit ng ma