“Akala ko ba’y wala kang natatandaan? Eh, bakit hayan at sanay kang magluto? Pinaglololoko mo ba ako?” Awtomatiko akong napatigil sa paghihiwa ng gulay nang magsalita si Cyrus sa tabi ko. Kasalukuyan siyang naghihimay ng manok na kakatapos lang palamigin mula sa paglalaga nang sabihin niya iyon. Gusto niya raw kasi akong tulungan sa lulutuin ko pero mula nang lumapit siya rito ay bukod sa napakadami niyang tanong ay kung ano-ano ang mga idinududa niya sa akin. Wala siyang tigil sa pag-iisip ng kung ano-ano imbes na ituon ang atensyon sa kanyang ginagawa.
Ibinaba ko ang kutsilyo sa may sangkalan at nilingon siya. Agad na tinaasan ko siya ng kilay.
“Bakit? Ang ibig sabihin ba ng walang natatandaan ay wala ng kakayahan sa ibang mga gawain? Naging tuluyang mangmang at miski ganitong bagay ay hindi magagawa?” tanong ko sa kanya pabalik. Agad naman siyang napasimangot sa akin at muling hinarap ang manok na pinapahimay ko.
“Hindi rin
Katulad ng nakagawian ay si Cyrus ang naghugas ng pinagkainan at pinaglutuan namin habang ako naman ang nagwalis at nag-alikabok sa bahay. Saglit lang naman ang naging paglilinis na ginawa dahil sakto lang naman ang laki ng bahay niya. Bagong palit na rin naman kahapon ang mga kurtina at sapin sa higaan kung kaya’t ilang minuto lamang ang tinagal ko sa paglilinis.“Tapos ka na r’yan?” tanong ni Cyrus sa akin pagkasabit ko ng walis sa likod ng pinto. Humarap ako sa kanya at tumango.“Oo, tapos na,” sagot ko. Bumalik ako sa may kusina at naghugas ng kamay. Agad naman siyang sumunod sa akin at pinunasan ang mga hinugasan niya bago iyon ibinalik sa tauban.“Sige. Maayos na ba ang pakiramdam mo? Hindi na kumikirot ang kahit anong sugat mo? Hindi na nagdudugo?” sunod na tanong niya. Hinarap ko siya at tumango.“Wala. Galing na ako at iilan na lang naman ang sugat na hindi pa tuluyang naghihilom pero tuyo na
Sa pag-apak pa lang ng mga paa ko sa loob ng tinatawag nilang mall ay hindi ko na naiwasan ang mamangha sa paligid. Malamig ang hangin dito kung kaya’t naging pamilyar ang katawan ko sa temperatura. Sa paligid ng mall na ito ay mayroong iba’t-ibang tindahan na makikita. Mayroong mga pwesto na nagtitinda ng mga damit, gamit, at ang iba ay mga kainan. Marami ring mga mortal ang nag-iikot sa paligid. Karamihan ng aking nakikita ay pamilyang nagliliwaliw at nag-iikot, ang iba’y magkakatambal, at ang karamihan ay magkakaibigan. Mayroong maririnig na mahinang tugtog sa paligid ngunit mas nangingibabaw ang ingay ng pinagsama-samang boses ng mga naririto sa loob. Hindi naman sobrang dami ng tao ngunit sa palagay ko’y normal lang sa lugar na ito ang ingay. “Anong masasabi mo sa mall?” tanong ni Cyrus. Ibinaling ko ang tingin ko sa kanya at nagkibit balikat. “Maraming tao, malamig, maganda, at maingay,” sagot ko. Napangiti na lamang siya sa sagot ko at nagpaunang maglakad. Aga
Ika-labing dalawang araw ng pananatili ko sa mundo ng mga mortal. Ayon kay Cyrus kahapon nang tanungin ko siya ay alas siyete ng umaga siya aalis para pumasok sa trabaho, kung kaya’t alas singko y medya pa lang ay bumangon na ako at naghanda ng almusal. Palaging pinapaalala sa akin ni Danie na bago simulan ang ano mang gawain at trabaho ay kailangang may laman ang tiyan dahil ito ang magbibigay enerhiya upang masimulan ng maayos ang kung ano mang gawain. Noong mga nakaraan ay hindi ko siya napagluluto dahil nagbabawi pa ako ng lakas, ngunit ngayong tuluyan ng maayos ang lagay ko ay sisimulan ko na ang pagluluto ng kanyang almusal sa araw-araw hanggat nandito pa ako nanunuluyan sa kanyang tahanan.Hindi ko pa alam kung ano ang hilig niyang kainin sa umaga o ang paboritong kombinasyon ng pagkain, kung kaya’t kung ano muna ang nandito na alam kong lutuin ay siya kong ihahanda.Ang itlog na narito ay hinaluan ko ng sibuyas, kamatis, siling berde, at sinamahan n
Para sa mga bampirang katulad ko, isang biyaya ang magkaroon ng mga kakayahan tulad ng mabilis na pagkilos, paghalo sa hangin para mabilis makapunta kung saan namin nais, malinaw na paningin at pandinig, at ang hindi pagkakaroon ng sakit na hindi mula sa mga tama ng kung anong mapaminsalang gamit o sumpa. Nakadepende rin sa dugong nananalaytay sa amin kung ano pa ang ibang mga kakayahanan o kapangayrihan na mayroon kami. Kung ako mayroong kapangyarihan na nakuha ko sa aking mga magulang tulad ng pagkontrol sa anino at apoy, pagbubukas ng mga portal, pagkontrol ng isip, at iba pa, na natatangi sa iba, ay ang ibang bampira naman ay wala nito. May mga kakayahan naman sila na minsa’y ako naman ang wala.Ang isa pang lubos na ipinagpapasalamat namin ay hindi tumatanda ang aming mga itsura, at ang imortalidad ay hindi mabilis maputol kung hindi sasadyaing tapusin. Ngunit sa bawat biyaya na mayroon kami ay may kaakibat naman na sumpa. Isa na sa itinuturing naming na sumpa ay a
“Sa paglipas ng panahon, sigurado akong ang mga kakayahan at kapangyarihan na mayroon ka ngayon ay mas lalakas at mas dadami. Sa ngayon ay kakayahan pa lamang ng iyong ina ang mayroon ka, pero nakakasigurado akong makukuha mo ang akin kung magpapatuloy ka sa pag-eensayo,” saad ni ama habang isang ngiti ang nakaguhit sa labi niya nang maabutan niya ako rito sa aking silid ensayuhan na sumusubok gamitin ang mga patalim at ibang kagamitan sa pakikipaglaban. Inihagis ko ang huling kutsilyo na hawak ko sa may tudlaan bago sinundan ng tingin ang pagkilos niya. Kinuha niya ang espada sa may gilid at inihagis sa akin papunta ang isa, kung kaya’t agad na sinalo ko iyon. Kinuha naman niya ang isa pa bago lumapit sa akin. Nabigla ako nang mabilis siyang sumugod sa akin, kung kaya’t wala akong nagawa kung hindi labanan siya pabalik dahil kapag nanatili akong nakatayo lamang ay maaaring mahiwa o bumaon sa akin ang espada niyang gamit.
Katulad ng palagi kong nakagawian ay ipinaghanda ko ng almusal si Cyrus at kasabay niyang kumain. Sa pagkakataong ito ay ang hiniling niyang sinangang na may maraming bawang at ang pinatuyong isda na tinatawag niyang dilis at tuyo ang akin ipinirito, at dinamayan na rin ng itlog. Tinuruan niya ako kahapon ng kung paanong timpla ang gusto niya sa kanyang kape kung kaya’t iyon ang inihanda ko para sa kanya. Mas gusto niya raw ito kaysa sa gatas.Pagkaluto ng lahat ay inihanda ko na iyon sa mesa. Nakakapanibagong isipin na kung dati’y ako ang pinagsisilbihan dahil ako ang reyna, pero ngayon ay iyon naman ang ginagawa ko para sa iba. Hindi naman iyon nakakahiya at mas lalong hindi rin nakakababa dahil ginagawa ko ito bilang kapalit sa tulong na ibinigay sa akin ni Cyrus dahil kung tutuusin ay baka wala na ako kung hindi dahil sa tulong niya.At isa pa, hindi ko tinitignan ang sarili ko na mataas sa iba lalo na at kailanma’y hindi ako tinuruan ni ama na ta
Ginugol ko ang maghapon ko sa pagliligpit dito sa bahay at sa pagtitiklop ng mga nalabhan ko. Mabilis itong natuyo dahil sa mataas na sinag ng araw sa labas.Pagkatapos ko sa mga gawain ay muli akong naligo. Pinili ko na lamang suotin ang puting mahabang bestida na binili sa akin ni Cyrus noon at pinatungan ng may mahabang manggas na cardigan dahil ang mismong bestida na suot ko ay may pugot na manggas.Hinayaan ko na lamang na nakalugay ang buhok ko at naglagay ng kaunting kolorete sa mukha na nabili namin noon ni Cyrus sa mall. Isinuot ko na rin ang sapin sa paa na kasabay naming binili noon, at pati ang kwintas ko na hindi pa namin naibebenta. Mabuti na lamang at hindi ito ang kwintas na pagmamay-ari ng aking ina dahil hinding-hindi ko talaga ito ibibigay o ibebenta sa oras na kailanganin namin ng pera. Iyon na lamang ang nag-iisang alaala niya sa akin.Nang masiguradong nakaayos na ako ay kinuha ko ang cellphone na ibinigay ni Cyrus sa akin at inilagay iyon
Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip ko sa mga oras na ito dahil kung kanina ay ang totoong nais ko na hindi makakuha ng atensyon at lumayo sa gulo kung maaari ay nabaliktad. Ang lahat ng atensyon ng mga nandito ay nakuha na namin dahil sa nangyaring gulo. Hindi rin ako pala-patol sa mga ganito kaliliit na gulo, ngunit dahil sa kinikimkim kong galit kay Kirsten ay napunta iyon lahat ngayon sa mortal na ito na kawangis at kaugali niya. Isang simpleng patak ng alak sa damit niya ay kung ano-ano na agad ang sinabi siya sa akin at binuhusan pa ako ng alak sa mukha. Hindi rin kita ang mantsang iyon dahil kulay asul ang suot niya, hindi tulad sa akin na puting-puti at kitang-kita ang mantsa ng alak. Isang ngisi ang ipinakita ko sa kanya bago muling humakbang paabante. Agad naman siyang napaatras at tumama sa katawan ng amo ni Cyrus. Kung hindi ako nagkakamali ay ito ang Gobernador ng kanilang bayan, at maaaring anak niya ang babaeng kaharap ko na ito dahil sa paraa