Ika-tatlumpu't dalawang kabanata (ikalawang parte)

Kung ano ang pagkagulat na ekspresyon ko ay gano’n din ang kanya. Mukhang hindi niya inaasahan na may magbubukas ng pinto, at gano’n din naman ako dahil hindi ko naramdaman ang presensya niya dahil ang buong atensyon ko ay nasa pagkilos ng mabagal upang hindi dumugo o sumakit ang mga sugat ko.

“H-hello!” alanganing bati niya sa akin. Ang kamay niyang nabitin sa ere ay ibinaba niya at napakamot sa mukha bago inayos ang kanyang ekspresyon at ngumiti sa akin.

“Uhm, sabi kasi ni Cyrus ay gising ka na kaya balak sana kitang bisitahin at bantayan dahil aalis daw siya, dinaanan niya ako sa amin para rin tanungin tungkol sa iba mong damit. Ako nga pala ‘yong tumulong sa kanya na bantayan ka habang hindi pa ayos ang lagay mo no’ng mga nakaraan. Ako si Miranda, pero Mira na lang ang itawag mo sa akin,” mahabang pakilala niya. Kung gayon ay siya pala ang tinutukoy ni Cyrus na tumulong sa kanya sa pag-aalaga sa akin habang walang mal