Nagmamadali na silang lumakad patungong highway kung saan naghihintay ang kanilang inarkilang jeep. Mahigit kumulang sampung minuto ang layo ng kanilang bahay sa kalsada. Nasa medyo bukirin na kasi sila na bahagi ng probinsya nakatira.
"Toto, bilis-bilisan mo ang lakad mo", tawag nya sa anak ng mapansin itong naglalaro pa habang naglalakad. " Opo", patakbo na itong sumunod sa kanila kasi nahuhuli na ito. Malapit na sila sa highway at tanaw nya na ang nakaparadang sasakyan doon. Nakita nya rin si Kuya Lito sa driver's set na nag-aantay na sa kanila. "Kuya, kanina pa po ba kayo dito? ", tanong nya sa tono na nag-alala ng makarating na sila sa sasakyan. Alas otso ng umaga ang usapan nila pero alas otso y medya na sila dumating. Nalate sila ng tatlumpung minuto. " Hindi naman masyado day", mga pitong minuto pa lang siguro. "May dadaanan pa ba tayo? ", alam nito kasi na kung may lakad sya palagi nyang inaaya ang mga magulang nya. " Opo, dadaan po tayo kina nanay", ang tugon nya dito. "Sige sige, dadaanan natin sila. At inistart na nito ang makina ng sasakyan. Umakyat naman sila dito at pumuwesto ng maayos. Habang sa byahe ay kinuha nya ang kanyang selpon at tinawagan ang ina. " Hello Noy, nakahanda na ba kayo jan", ang kapatid nya na lalaki ang kanyang tinawagan. Hindi pa kasi marunong gumamit ang kanyang ina ng touchscreen phone, nakasanayan nitong gamitin ang keypad phone pa. "Patapos na po sa pag-aayos ang nanay te", sagot nito sa kabilang linya. " Oh, sige, pakausap ako saglit sa kanya", narinig nya na ibinigay nito ang selpon sa ina. "Nanay, si ate", rinig nyang sabi nito. " Hello tet", sabi ng nasa kabilang linya. "Nanay, papunta na po kami jan, abangan nyo po kami sa highway ". " Sige, patapos na din ako sa pag-aayos. Pupunta na kami agad sa highway ", pagsang-ayon nito sa suhestiyon nya. "Nonoy tawagin mo sina Ate mo Lea, at Thea, aalis na tayo", rinig nyang sabi nito bago putulin ang tawag sa selpon. " Sa highway na ba sila mag-aabang? ", tanong ni Kuya Lito sa kanya ng ibinaba nya ang selpon, narinig nito ang usapan nila. " Opo Kuya, medjo mahirap kasi ang daan papasok doon, lalo na't umulan kagabi". "Mabuti naman at hindi na ako mahirapan", sabi nito. Kapag umuulan medyo maputik na ang daan papasok sa bahay ng kanyang ina, hindi sementado ang daan patungo doon. **Sa bahay ni Aling Minda** " Tara na, baka andoon na sa highway sina ate nyo", tawag ni Aling Minda sa mga kasama, halata sa kilos nito ang excitement. Ngayon lang sya makapagbakasyon sa isang resort at tatlong araw pa. Talagang tinupad ng anak ang ipinangako sa kanila. Umayaw sya ng sabihin nito na nagbook ito ng kwarto sa isang resort para sa kanila. Iniisip nya kasi ang laki ng gagastusin ng anak dahil marami sila. Sinuwestyon nya dito na doon na lang sa beach na kadalasan nilang pinuntahan kapag may okasyon ang pamilya para walang gastos pero nagpumilit ito. Pinag-ipunan nya daw ang araw na yun at deserve nilang pamilya ang bakasyon. Halos maiyak sya ng sinabi yon ng anak. At alam nyang hindi nya mabago ang isip nito, may paninindigan ito. Kilala nya ang anak, kung anu desisyon nito mahihirapan na silang salungatin iyon! Mula pa pagkabata nito, ganoon na ang ugali. May isang salita at may paninindigan. Alam nya na may pagkakataon na nahihirapan na ito, pero ni minsan hindi nya narinig na nagreklamo. Hanga sya sa ugali ng anak. Mabilis ang kanilang lakad papuntang highway. Buti na lang wala pa doon ang sasakyan na sinasakyan ng anak. Pero hindi nagtagal ay nakita na nila ang papalapit na sasakyan. "Sila na ata yun Nay", turo ni Monmon sa paparating na sasakyan, anak yun ni Lea, apo na ni Aling Minda pero Nanay ang tawag nito sa lola. " Mukha nga sila na yan", pagsang-ayon ng mga kasama. " Anjan na sila lahat sa gilid ng highway Ma, nakaabang sa atin", sabi ni Laine ng makita ang mga nakatumpok na tao sa gilid ng kalsada. "Oo, pero bakit parang kulang sila?", tanong nya sa anak na kahit alam nyang hindi ito makasagot sa tanong nya. Hinanap ng mata nya ang kapatid na si Ana at ang dalawa nitong anak pero hindi nya ito nakita. " Si Mama, paano ko yun masasagot", bahagyang nakatawa na sagot ng anak. "Gagi, oo nga noh! ", natampal nya ang noo ng maalala na mali pala ang tanong nya. Kaya nagtawanan silang tatlo ng anak nya dahil sa reaksyon nya. Nakamasid lang naman sa kanila sa front mirror si Kuya Lito. Pumarada ang sasakyan sa tapat ng mga kasamang nakaabang sa kanila. Tinawag nya na ang mga ito para sumakay na din. "Halina kayo, mamaya aabutan tayo ng 50/50 dito", pagbibiro nya sa mga ito na nakangiti. Makikita sa mukha ng mga kasama niya ang excitement at kasayahan kaya masaya rin sya. " Si tita naman eh, ang aga pa po kaya ", si Thea ang sumagot sa biro nya habang papaakyat sa sasakyan. "Matagal pa po ang maghapon", pamangkin nya ito, anak ng kapatid nyang nagtatrabaho din sa ibang bansa. Nauna yung umuwi sa kanya noong nakaraang taon at hindi na sila nagpang-abot dahil bumalik ito sa kanyang amo pagkatapos ng 3 buwan na bakasyon. " Hindi ka naman mabiro Thea", hinampas nya ito sa hita ng mapalapit sa kanya. Umupo kasi ito sa tabi ng panganay niya. Close talaga ang dalawang bata, at halos magkaedad lang sila. Dalawang taon lang ang tanda ng anak nya rito. Ng makita ni Kuya Lito na nakaupo na ng maayos ang kanyang mga pasahero ay pinaandar nya na ang sasakyan at nagpatuloy. "Nay asan po si Ana", nagtatakang tanong nya sa ina. " May pupuntahan daw sila ni Rowel kaya hindi sila makasama, sa bagong taon na lng daw sila uuwi para magkakasama tayong sasalubong ng bagong taon", mahabang paliwanag ng ina. Bawat pagsalubong ng bagong taon palagi talaga silang nagtitipon sa bahay ng ina. Nag-aambag ambag sila sa mga lulutuin at gagastusin para hindi mahirapan ang isa lang. Larawan sila ng tunay na pamilyang Pilipino. May close family ties kumbaga. "Sayang, mas masaya sana kung andito sila", may pagtatampo sa boses nya. Nagbibiruan at nagtatawanan sila sa buong byahe hanggang makarating sila ng pantalan ng pumpboat.It's a happy ride, walang bored moment sa buong byahe nila. Oo, sasakay pa sila ng pumpboat paluwas ng lungsod. hindi lang isang probinsya ang lugar nila, isa din itong isla. Marami ding magagandang beach doon pero mas pinili nyang doon sa inirekomenda ng kaibigan nyang resort. Balak nya kasing pag-uwi nila ay ipagmomall nya din ang mga ito. Nakaless din naman sya kasi may promo ang resort na yun.MATETAlas-singko na ng umaga nang magising siya. Agad niyang inayos ang sarili, puno ng determinasyon na bumaba sa kusina upang ipaghanda ang agahan nila—lalo na ang almusal ni Javi. Naisip niya na dapat na niyang simulan ang pag-aalaga at pag-asikaso sa mga pangangailangan ng lalaki, upang pagdating ng mga magulang nito, maging tila natural at kaswal na lamang ang kanyang mga galaw.Nasa kusina na si Nanay Alma, masigasig na naghuhugas ng mga sangkap para sa kanilang agahan. Si Trina naman ay nakikita niyang nagwawalis sa bakuran sa labas ng mansion. "Good morning po, Nanay Alma!" ang bati niya, nagulat ang matanda sa kanyang boses.“Good morning, Tet! Ang aga mo namang nagising,” sagot nito."Opo, plano ko pong ipagluto ng almusal si Javi," sagot niyang nakangiti. "Ano po ang karaniwang kinakain niya sa almusal?"Ngumiti si Nanay Alma, tila naintindihan ang layunin niya. “Itlog, tinapay, at kape ang madalas na kinakain ni Señorito, Tet. Minsan, toasted bread lang,” sabi nito habang
JAVIMaaga pa siyang umuwi sa mansion, nag-aalalang baka hindi lumabas si Matet mula sa kanyang kwarto. Iniwan niya itong biglaan at hindi naipakilala nang maayos sa mga kasambahay. Baka nahirapan itong makisama sa kanila.Pagbaba niya mula sa kotse, agad siyang dumeretso sa guest room kung saan naroon si Matet. Ngunit sa pinto pa lang ng mansion, rinig na rinig na niya ang matinis na tawanan mula sa kusina. Dahan-dahan siyang lumapit doon at tumambad sa kanyang paningin si Matet, kasama ang dalawa niyang kasambahay, na masayang nakikipag-kwentuhan habang naghahanda ng kanilang hapunan. Hindi na niya sila ginambala; sa halip, nanatili siyang nakatayo sa pintuan, nakangiti at nakikinig sa kanilang masiglang usapan."Alam mo, Tet, itong si Trina, napalo 'yan ng nanay niya noon kasi ipinatawag sila sa school. Gumawa ba naman ng love letter para sa crush niya at sa ibang tao pa niya ito naibigay! At nang bawiin niya, akala ng nabigyan—para talaga sa kanya ito—pinagtawanan siya. Buti na la
Matet"Nanay Alma, paki hatid po ang señorita niyo sa guest room," tawag ni Javi sa isang katulong ng mansion. Mabilis itong lumapit sa kanila, puno ng kasigasigan."Opo, Señorito," mabilis na sagot nito, may ngiti sa kanyang mga labi."Gandang hapon po," bati niya, bahagyang yumuko bilang paggalang."Magandang hapon din sa iyo, Señorita," balik bati ng katulong. "Sumunod po kayo," sabay kuha sa dala niyang maleta.Bago siya sumunod, nagsalita si Javi, nag-aalangan sa tono. "Magpahinga ka muna sa guest room. Sa hapunan na natin pag-uusapan ang set-up natin." Isang mabilis na tingin ang ibinigay niya bago lumabas ng mansion. Mukhang nagmamadali siya. Hindi na hinintay ang kanyang sagot.Habang sumusunod sa katulong, inilinga niya ang mga mata sa loob ng bahay. Mga mamahaling gamit ang nakapaligid – mula sa mga mapanlikhang muwebles, sa makintab na chandelier, sa mga makasining na paintings, maging sa magagandang kurtina. Napahanga siya ngunit pinilit niyang itago iyon. Ayaw niyang mag-
MATET Maaga pa siyang bumangon kinaumagahan upang ipaghanda ng almusal ang mga bata para sa kanilang pagpasok sa paaralan at upang ayusin ang mga gamit na dadalhin sa mansion ng mga Dixon. “Good morning, Ma,” bati ng kanyang anak nang pumasok ito sa kusina. Tapos na itong maligo at nakabihis na. Lumapit ito sa kanya at tumulong sa paghahanda ng mesa. “Good morning,” sagot niya habang ngumiti. “Nasaan na ang kapatid mo?” “Nagbibihis na rin po,” sagot nito. “Ma, every weekend ba, uuwi ka?” “I'm not sure, nak, pero susubukan ko,” sagot niya, na may ngiti sa labi. Hindi nagtagal, dumating sina Angie, Thea, at Bryle upang mag-agahan. Pagkatapos ng agahan ng mga bata, agad niyang inayos ang kanyang sarili at nagpaalam sa kanyang ina. “Nay, ikaw na bahala sa mga bata, ha? Tawagan niyo ako kaagad kung nagpapasaway ang mga 'yan,” bilin niya, puno ng pag-aalala. “Naku, huwag kang mag-alala. Mababait ang mga anak mo,” sagot ng kanyang ina. “Mabuti naman kung ganun. Alis na po ako,” an
Pagkatapos ng pagsamba, hinatid sya ni Javi sa karinderya ng ate nya. Bumungad ang mapanghusgang tingin ng mga kustomer na nandun. Binaliwala nya lang iyon. "Magkape ka muna bago ka umuwi", alok nya sa lalaki. Tumango ito. Sumunod sa kanya sa loob ng karinderya at pumuwesto sa isang bakanteng table na andun. " Walang kaming cappuccino coffee dito ha, kaya original coffee lang ang ititimpla ko sayo", ani nyang nakangiti. Sumingaw ang matamis na ngiti sa labi nito. Napansin nyang panay ang sulyap ng mga dalaga sa lalaki. Nagpapansin ang mga ito kay Javi. Samantalang patay malisya lang ang lalaki. "𝘏𝘮𝘮, 𝘱𝘢𝘢𝘯𝘰 𝘯𝘢𝘮𝘢𝘯 𝘵𝘰 𝘮𝘢𝘨𝘬𝘢𝘬𝘢-𝘨𝘪𝘳𝘭𝘧𝘳𝘪𝘦𝘯𝘥, 𝘸𝘢𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘬𝘪 𝘴𝘢 𝘮𝘨𝘢 𝘯𝘢𝘨𝘱𝘢𝘱𝘢𝘯𝘴𝘪𝘯 𝘴𝘢 𝘬𝘢𝘯𝘺𝘢 ", bulong nya sa isip habang tumalikod sa lalaki. Nasa counter ang kanyang ate na may makahulugang tingin sa kanya. " Ano yan ha? mukhang madalas na ang pagkikita nyo nyan? ". Ginawa muna nya ang kape ng lalaki bago sumagot sa kap
"Alex, sa palagay mo, papayag kaya siyang magpanggap na asawa ko?" tanong niya kay Alex.Napatingin si Alex sa kanya, naguguluhan kung sino ang tinutukoy niya."Sino po ang tinutukoy mo, boss? Si Ms. Matet ba?" ito kasi ang babaeng napag-usapan nilang dalawa noong nakaraang araw.Marahan siyang tumango. Pilit niyang pinupukos ang isip sa mga report na nasa harap niya, ngunit patuloy pa rin siyang nadidistract."Sa totoo lang, boss, hindi ko alam. Kakaiba ang babaeng iyon," matapat na sagot ni Alex. "Subukan mo lang na kausapin siya."Nag-isip siya ulit. "May numero ka ba niya?" tanong niya."Wala, boss. Pero sigurado akong makikita natin ang numero o contact information niya sa reception. Lahat ng guests natin, nakalog-in ang mga personal details doon.""Tawagin mo nga si Roxie at sabihan mong hanapin ang contact details ng babae sa guests list," utos niya.Agad na tumalima si Alex. Pagbalik nito, may dala itong papel na naglalaman ng contact info na kailangan niya. Matagal siyang nak