"Pre naalala nyo ba,noong dinala dito ni Den yung kaibigan nya, tapos nakitulog sa bahay nila ni Eloy, itong si Eloy naman ang torpe! lumalapit sa kanya ang babae pero hindi pa ginalaw! ",rinig nyang kwento ni Bert sa mga kaibigan. Nagkukwentuhan ang mga ito sa mga karanasan nila sa mga babae at tsaka nagtatawanan.
" Kaya nga pre kung sa akin yun, naku,ihi lang pahinga nun!", si Sandy naman yun. At tsaka nagtatawanan na ang mga iyon. Nag-iinuman sila sa kubo nila ni Matet kasama ang live in partner nya. Halos araw araw na lang silang andoon. Kinausap nya noong nakaraan ang LP nya na sana hindi naman ganung araw-araw sila mag-iinom para naman makapagpahinga naman sya ng maaga. May anak pa syang maliit. Pero sininghalan lang sya nito at ang sabi ay saglit lang naman sila nag-iinom doon, hindi naman sila inuumaga. Pero sa totoo lang halos mag-aala-una ng umaga kung tumigil sila. Dagdag pa nito na pwede naman syang matulog dahil hindi naman sya ginagambala. Paano naman sya makakatulog sa lakas ng ingay nila. Nakaramdam sya ng gutom kaya bumaba sya sa kanilang tinutulugan para kumuha ng makain nya. Tulog naman ang anak nya kaya pwede nya itong iwan saglit. Maliit lang kubo nila at hindi pa iyon maayos, tulugan lang nila at tsaka maliit na kusina. Wala pang pinto ang tulugan nila kaya nilagyan nya lang ito ng tela pangtakip para hindi sila makita sa loob. Lalapit na sana sya sa kusina para kukuha ng pagkain pero nagdadalawang-isip sya dahil doon lang din nakaupo sa mahabang papag malapit sa kusina ang LP nya at ang mga kaibigan nito habang umiinom ng alak. Pero mas nanaig ang gutom nya kaya nagtuloy na sya doon. Hindi nya inaasahan ang ginawa ng LP nya paglapit nya. Bigla lang nito niluluhos ang suot nyang shorts. Buti na lang nahawakan nya ito agad kaya hindi ito tuluyang naibaba. "Ano ba?!", singhal nya dito at tinapunan ng matalim na tingin. Nagtawanan ang mga barkada nito kaya nagtiim ang mga bagang nya. Dali-dali na syang kumuha ng pagkain at bumalik sa tinutulugan nila at doon na kumain. Parang gusto nyang sipain ang LP nya sa ginawa nito. Subrang inis nya dito. Hindi na sya ginalang. Pero hindi sya kumibo dahil lasing ito, bukas nya ito sumbatan kapag hindi na lasing. Pagkatapos nyang kumain, hindi nya na nilagay sa kusina ang pinagkainan, sa gilid ng tinutulugan nya na lang ito inilapag. Pasado alas dose na ng tumahimik ang mga ito kaya bumaba sya para tingnan. Halos lahat ng barkada nito ay nakahandusay na sa damuhan ganun din ang LP nya. Si Remy na lng ang nakita niyang nakaupo sa papag. Nagtaas ito ng tingin ng mapansin sya at ngumisi ito. Itinaas nito ang palad ng kanang kamay at itinusok ang hintuturo nito doon. Inaaya sya nito na makipagtalik. Tinapunan nya ito ng matalim na tingin at bumalik sa tinutulugan nila. Buti naman at hindi sya sinundan kasi kung sinundan sya hindi sya magdadalawang isip na tagain ito. May taga na inilagay doon sa tulugan nila ang LP nya. Takot kasi ito na kapag natutulog sila may umakyat na masamang tao sa doon. Nadagdagan ang inis nya sa LP nya dahil sa ginawa nito, hindi na sya ginalang maging ng kaibigan nito. Tingin tuloy sa kanya kaladkaring babae. " Makikita mo talaga bukas, nagtitimpi lang talaga ako sayo! ", nagtitiimbagang bulong nya sa sarili. " Bakit mo yun ginawa kagabi",mahinahon nyang tanong sa LP nya habang kumakain sila ng pananghalian. Pinalampas nya muna ang init ng ulo nya kaninang umaga dahil tanghali na umalis ang mga barkada nito kaya hinintay nya na sila na lang ang nandoon para sumbatan ito. "Ang alin?, balik tanong nito sa kanya. Hindi nya alam kung wala talaga ifong naalala o nagmaang-maangan lang. " Bakit mo ibinaba ang shorts ko sa harap ng mga kaibigan mo?, tanong nya ulit dito. Pinipigilan nya lang tumulo ang luha nya dahil sa subrang inis. " Joke ko lang naman yun! ", sagot nito na parang ok lang yun sa kanya. " Ano? Joke?, joke lang yun? joke lang yun sayo na huhubaran mo ako sa harap ng barkada mo?, sarkastiko nyang sabi dito. "Ano ba pinagpuputok ng butse mo ha! Eh joke nga lang yun! ", nagtaas na ito ng boses. " Ganun ang joke sayo?Hindi mo nakita? Tinawanan nila ako ng ginawa mo yun!Hindi mo ako ginalang sa harap nila! Gusto mo bang magpaKANTI ako sa mga barkada mo sa harap mo mismo?! ", diniinan nya ang salitang *Kanti* para ipahiwatig iton sa LP nya at hindi na sya nakapagpgil sa pagtulo ng luha nya. " Huwag na huwag mo yang gawin dahil malilintikan ka sa'kin!",pagbabanta nito."Hindi naman kita hinubaran ah!", sigaw nito sa kanya. "Oo, hindi mo ko hinubaran, pero muntikan na. Kung gusto mo ako igalang ng mga barkada mo, Dapat igalang mo din ako! Hindi yung babastusin mo ako! Huwag mo akong tratuhin na parang parausan mo lang!!! *** " Ma", tawag ng anak nya pero hindi nya narinig. "Ma", nilakasan na nito ang boses kaya mapaigtad sya. " May sinasabi ka", baling nya dito. Kanina pa pala ito sa tabi nya na tinatawag sya. Hindi nya ito narinig dahil sa pagbabalik tanaw nya sa bitter past nya. "Ang lalim ng iniisip mo Ma, excited ka na ata sa bakasyon natin". " Ah... ah, Oo nak", pagsisinungaling nya. "Ano nga pala ang sinasabi mo? " Ito po ang bag na dadalhin ko at mga gamit ko gusto ko sana tingnan mo", paglalambing nito sa kanya. Kinuha nya ang bag at tiningnan ang laman. "Hmmm, dalaga na talaga tong anak ko, marunong na sa mga gamit", pagpuri nya dito. " Syempre naman Ma, mana to sayo!", pambobola nito sa kanya. "Naakkkss naman, binola pa ako", sabi nya at pinisil ang ilong ng anak kaya natawa ito sa ginawa nya. " Sige na tawagin mo na ang kapatid mo at maligo na kayo para makaalis na tayo", utos nya. At ipinagpatuloy nya ang ginagawa. Nag-aayos sila ng mga gamit para dadalhin nila sa resort na pupuntahan. Magrerelax muna sila doon ng tatlong araw. Yun kasi ang ipinangako nya sa anak at magulang nya. Ikatlong araw pa lang ngayon ng pag-uwi nya galing ibang bansa. Kahit pagod pa at may jetlag ay kailangan nyang tuparin ang ipinangako."Doon na lng ako magpapahinga", sabi ng utak nya. "Opo Mama". Tumalima naman ang bata at tinawag ang kapatid. " Toto, halika na, maliligo na tayo", tawag nito sa kapatid. "Saglit po te, tatapusin ko lang ang nilalaro ko", sagot nito na ayaw papigil sa paglalaro ng celpon. " Mama, si Toto ayaw pa po maligo!", sumbong nito sa kanya. "Toto itigil mo na yang kakalaro mo, mamaya mo na yan ipagpatuloy sa byahe", tawag nya sa bunsong anak pero parang wala lang itong narinig kaya medyo uminit ang ulo nya. Napansin nyang nag-iba ang ugali nito. Noong hindi pa sya nakapangibang bansa, isang tawag nya lang dito at utos ay sumusunod ito agad pero ngayon lagi itong nagbingi-bingihan at sumasagot pa. Paano ba naman kasi spinoiled ng ama, hindi sinasaway sa ginagawa nito, hinahayaan lang palagi.Kaya nagiging tamad. Palaging selpon ang hawak at hindi sumusunod sa utos ng nakakatandang kapatid.Ipinapakita talaga nito na may favoritism sa mga anak. Kaya nahihirapan syang disiplinahin ito. "Ayaw mong itigil yan", mataas na ang tinig nya. " Sige iwan ka na lang namin dito sa papa mo", may diin nyang turan sa anak. Ng marinig ang sinabi nya, agad nitong inilapag ang selpon sa mesa at agad na nagtungo sa tubig poso para maligo na. "Maliligo na po ako ma", sabi nito sabay takbo papunta sa tubig poso " Bilisan nyo". Sa tubig poso ang mga ito naliligo. Mayroon naman silang tubig sa banyo pero mas pinili ng mga ito na doon maligo kasi mas mainit ang tubig na lumalabas doon kumpara sa stock na tubig sa banyo na malamig na at mas malamig pa ngayon kasi buwan ng Disyembre. Pagkatapos nyang ayusin ang lahat ng dadalhin nilang gamit ay inihanda nya na rin ang hapag kainan nila para makapag-agahan sila ng mga bata pagkatapos ng mga ito maligo. Naihanda nya na rin ang isusuot ng mga ito. Ganyan ang ginagawa nya noong hindi pa sya nangibang bansa. Kapag may lakad sila, lahat ng gagamitin nila ay inihahanda nya na yun in advance para wala syang makalimutan. Pati mga gamit at susuotin ng mga anak nya, gustong-gusto nyang ginagawa yun. Pero natigil iyon ng nangibang bansa sya, kulang na kulang ang kita nya doon para matugunan ang pangangailangan ng mga anak nya. Kapag pasukan sa paaralan, lagi pinaglumaan ng mga tiyahin ng mga gamit ng mga ito. Wala naman kasing pakialam ang asawa nya sa ganuong bagay, pagkain lang nila at pang-ulam ang pinoprovide nito. Kaya kahit mahirap para sa kanya ay nangibang bansa sya. Ng makabihis na ang mga bata ay inutusan nya na tawagin ang kanilang ama, na kasalukuyang nagpapaligo sa alaga nitong tandang na pansabong. "Tawagin nyo na yung ama nyo para makasabay na sa pag-agahan natin". " Opo", sagot ng bunsong anak at nilapitan ang ama. Kahit hindi sila magkasundo ng asawa nya kailangan nya pa rin itong pakisamahan ng maayos para sa mga anak nila. Sa totoo nga nyan ay ilang beses nya na itong pinrangka na gusto nya ng makipaghiwalay, kahit noong nasa ibang bansa pa sya. Pero ayaw sya nitong pakawalan. Alam nya kasi sa sarili nya na hindi nya na ito mahal. Kahit ilang beses nyang hagilapin sa sarili nya kung may kaunti pa syang nararamdaman sa asawa, pero wala na talaga. Ayaw nya na mabilanggo sa relasyon na iyon. Umaasa sya na sa tamang panahon ay masabi nya rin sa mga anak ang status nilang mag-asawa, lalo na sa bunso nya, mas malapit kasi ito sa ama. Sa panganay nya, ay naikwento nya na dito ang tungkol sa sitwasyon nila at naiintindihan naman sya nito. Saksi ito sa lahat ng hirap na naranasan nya sa asawa. Nakita kasi nito kung paano silang mag-away na mag-asawa, na kung iisipin hindi iyon dapat na makita ng bata lalo na ang mga pambubugbog na naranasan nya, mga masasakit na salita na binato sa kanya, at mga pagtataboy. "Papa, kakain na po tayo", narinig nyang sabi ng anak dito. " Mauna na kayo, tatapusin ko pa tong pagpapaligo sa mga alaga ko", sagot nito na hindi man lang tiningnan ang anak at patuloy pa rin sa ginagawa. Isa pa yun sa mga bagay na ayaw nya sa asawa, mas inuuna ang ibang bagay kumpara sa paglaan ng konting oras para sa kanila. Importante iyon para sa bonding ng buong pamilya at pagbuo ng malakas na komunikasyon sa bawat isa. Pero hindi iyon nakikita ng asawa nya bagkus mas may maraming oras pa ito sa barkada. Inaasahan nya na ang sagot na iyon. Iyon naman palagi ang nangyayari sa kanila kahit pa ng hindi pa sya nakaalis. Bumalik sa hapag kainan ang bata at sinabi nito na mauna na daw sila kasi tatapusin pa ng ama ang kanyang ginagawa. Kaya kumain na lang sila na hindi ito kasama. Pagkatapos nilang kumain, ang mga bata na ang nag-ayos ng hapag kainan, sya naman ay naligo na at nag-ayos ng sarili para sa pag-alis nila. "Tara na, bitbitin nyo na ang mga dalahin natin", pagnaka-naka yaya nya sa mga anak ng matapos na sya sa pagbihis. " Baka kanina pa naghihintay si Kuya Lito sa kalsada", ang drayber ng jeep na inarkila nya para maghatid sa kanila sa pantalan papuntang lungsod. Sumunod naman ang mga bata at humanda na sila sa pag-alis. Papalabas na sila ng pinto ng pumasok naman ang kanyang asawa. "Kailan kayo uuwi?", tanong nito sa kanya na walang ekspresyon ang mukha. " 3 araw kami doon, pagkatapos uuwi na rin kami", malamig nyang sagot.Hindi nya na ito inaya dahil siguradong mag-aaway lang sila palagi at aatupagin lang naman nito ang pag-iinom. Isa pa hindi kasama sa budget nya ang pangbisyo nito. At kung naiinis o nagagalit ito ay minumura sya kahit na sa maraming tao, wala iyong pakialam sa pakiramdam nya. At ayaw nya na mangyari yun, masisira lang ang bakasyon nilang magpamilya. "Ok", maikli lang nitong sabi at dumeretso sa kusina nila. Tumuloy na rin sila sa pag-alis. "MATET " Dito na lang ako Mr. Dixon", wika nya sa lalaki. "Can you please stop calling me Mr. Dixon. Call me by my name, Javi". " But I should't call you by that. You need to be respected, you're rich and well known! ", she argued. " Does it matter if I'm rich or I have high status in the society ", he asked. " uhhhuhh", she nodded. He stopped the car but didn't unlocked the door. "Can you please unlocked the door", she pleaded. Nilinga ni Javi ang paningin sa paligid na parang may hinahanap. Binaliwala nito ang pakiusap nya. " Saan ang bahay ng ate mo? " he asked. Wala syang balak na sabihin kung saan banda ang bahay ng kapatid nya. Alam nyang, ihahatid sya nitong hanggang doon. Ayaw nya yun. Pakiramdam nya habang tumatagal ang pagsasama nila ng lalaking ito, nagkakaroon sya ng malaking utang na loob dito. Ayaw nya rin ang nararamdamang napapalapit sya sa lalaki. "Hindi mo kailangang alamin kung saan naroon ang bahay ng kapatid ko. It's too much already that
MATET "Uhmm. . .Mr. Dixon hindi na ako magtatagal. May pupuntahan pa kasi ako", saad niya. " Ok, pero ihahatid kita". "Ha? Naku, huwag na. Baka nakaabala ako sayo". " No , Wala naman akong ginagawa doon sa resort ", pagpupumilit nito. 'Uhm, nakakahiya naman kasi. . . mamimili pa ako eh", ayaw nya talagang ihahatid sya nito " It's ok, sasamahan kita", determinado ito sa sinasabi. "Uhh,. . . Ok", nagdadalawang-isip man, hindi na sya nagreklamo pa. " Le-Let's go". Nag-grocery muna sya ng mga kakailanganin nila sa loob ng bahay. Next stop nya, pumasok sya sa school supplies area para bilhan ng bagong sapatos at bag ang mga anak. Sumunod lang sa kanya si Javi at ito pa ang humihila ng cart nya. Almost 15 minutes ang pamimili nya bago pumila sa counter. "Hintayin mo na lang ako sa labas Mr. Dixon, babayaran ko lang to", pakiusap nya sa lalaki. " No, sasamahan pa rin kita". "No need, Kaya ko na to. " "But I insist". " Umusad naman kayo. Ang dami pang magbabayad
JAVI Past eleven na ng umaga ng dumating sya sa DFA. Mabilis lang naiproseso ang dokumento nya dahil may kaibigan siyang kilala sa departamento. Lumabas sya ng DFA ng matapos ang appointment niya. Dumaan sya sa harap ng POEA at may nahagip ang kanyang mata na isang babae na pamilyar sa kanya ang pigura. Tumigil sya sa paglalakad upang pagmasdan ng mabuti ang babaeng yun. Ng tumayo ito dahil sa paglapit ng isang lalaki, doon nya na tuluyang nakilala ang babae. "(What is she doing here? ) ", tanong nya sa sarili. Dahan-dahan syang lumapit sa kinaroroonan nito. Pinag-aaralan nya rin ang galaw ng lalaking kausap nito. " (Another pervert! ) ", nagtitimbagang sya ng marealize na hinaharas na naman ito. " (Ganito ba palagi ang senaryo kapag nagkikita kami?), inis nyang tanong. Hinila nya ng marahas ang lalaking halos hahalik sa braso ni Matet. Hawak din nito ang kamay ng babae. "You're B***sh*t! Wala kang karapatang hawakan ang kamay nyan dahil ako lang ang may karapatan", mahina
Iniinat ni Matet ang katawan pagkatapos nyang gawin ang lahat ng gawaing bahay. Umupo sya sa duyan na nasa lilim ng punong mangga. "Hmmm, paubos na ang ipon ko, pero hindi pa rin nagparamdam ang agency na inaaplayan ko", bulong nya. Kinuha nya ang cellphone upang i-message ang kaibigan na nagrekomenda sa kanya sa agency. " [Sis gandang araw. Kumusta na? ]"panimula nyang mensahe. "[Ok lang sis, Ikaw kumusta naman jan? ]", balik tanong nito. Mabuti't online din ito sa mga oras na yun. " [Ok lang naman sis. Uhh, . . . sis kamusta nga pala ang application ko? ]" "[Ahh, sis nasa line up ka pa for selection kaya antay lang ng kaunti.]", paliwanag ng kaibigan nya. " [Suggest ko sis, kumuha ka na ng CoC sa POEA para kung maselect ka na mas madali ka ng makaalis]", suhestiyon nito. "[Sige sis, aasikasuhin ko ang CoC ko]", reply nya. Napabuntong-hininga sya. Isinilid nya ang kanyang cellphone sa loob ng bulsa. " Mukhang matatagalan pa ako dito ah", she mumbled. "Kelangan
"Jhon, huwag mong idamay ang anak natin sa galit mo sa'kin", galit nyang singhal sa asawa. " Yang mga anak mo! nakuha yang pag-uugali mo! Nakakasuka, kaya lumayas kayo dito! ". " Sumusubra ka na John! Walang kinalaman ang mga anak natin sa away natin! ". Bumangon si John at tumayo. Itinulak nito si Bryle. " Aray", natumba ang bata sa gilid ng kabinet. Agad nyang sinaklolohan ito. " Nak may masakit ba? ", kaagad nyang siniyasat ang katawan ng anak baka nasugatan. " Ok lang po ako mama",malungkot nitong turan. "Salamat kung ganun", pinatayo nya ang anak at inilabas sa kwarto nila. " Sa labas lang muna kayo ha", pakiusap nya sa anak. Tumango naman ito at sinunod ang siya. Nakita nya kinuha ni John ang kanyang mga damit at itinapon ito sa labas, pati ang damit ng kanilang mga anak. "Magsilayas kayo rito. Mga wala kayong silbi! ", sigaw nito. " Papa, ano ba? Huwag mo naman tong gawin sa amin! ", rinig nyang pagsusumamo ni Laine. Pinupulot nito ang mga damit na tina
Tinupad nga ng Ate Bel nya ang pangako nito na uuwi sa probinsya upang sabay nilang salubungin ang bagong taon. Ganun din ang iba pa nyang kapatid. Matatawag silang isang tunay na pamilyang Pilipino. May close family ties. Nag-aaway man pero sa huli ay naayos nila ang kanilang problema. Sa pagsalubong ng bagong taon ay may kanya-kanya silang menu. Nagsipagluto sila sa kani-kanilang tahanan at dinala ang handa sa bahay ng kanilang ina. Ang kanyang Ate Bel ay nagluto ng puto at kutchinta. Si Lea ay nagluto ng spaghetti. Si Ana ay nagluto ng salad. Ang Ate Marie nya ang bumili ng cake at sya naman ay nagluto ng ulam na may sabaw at gulaman para sa dessert nila. Masaya nilang sinalubong ang bagong taon na sama-sama. Ang mga natirang pagkain sa pagsalubong ng bagong taon ay dinala nila sa beach na malapit lang sa kanila kinabukasan. Doon sila kadalasan pumupunta kapag may okasyon. Bumalik sila sa kani-kanilang buhay matapos ang bagong taon. At naging busy ang lahat. Isang