Chapter 18

“’Yon na ‘yon? Sure na kayo diyan?” Umiling si Rico. “Guys naman! Akala ko ba ipapanalo natin ‘to? E, kahit nga konting emosyon lang sa pagbigkas ng mga linya niyo ay pinagkakait niyo pa. Bagsak tayong lahat, gusto niyo ‘yon? We’re about to make a film, everyone. Hindi tayo magro-roleplay on the spot sa classroom!”

Nameywang pa ito at nilibot ang tingin sa buong cast pero alam kong ako talaga ang pinatatamaan niya. Kinginang project ‘to, kung hindi lang ‘to sixty percent ng grades ko ay hindi ko na ‘to bibigyan ng panahon, e.

Napayuko ako at napakagat-labi. Nakaka-guilty na wala akong talent sa pag-arte kahit na hindi ko naman talaga kasalanan na hindi ako marunong. Although, they can’t blame me for this. Pinagpilitan nilang ako ang gumanap sa female lead kahit na ayoko ‘di ba? Then, they have to bear with me because I was forced to agree to this.

“From the top! Hindi tayo magsisimulang mag-taping hanggat hindi pa stable ang emotions sa lines niyo.”

We’re currently here at Villantura’s