"Hailey..." Grace mumbled her name, almost a whisper. Para pa nga itong minulto sa presensya niya. Hindi kagaya nila ni Vanessa at Leah na galit at inis kaagad ang ipinapakita kapag nakita siya ng mga ito. Kaya ang takot na kani-kanina lang namuhay, muling nag lie low dahil nakita niyang harmless si Grace. Lalo na ang maluha-luha ang mga mata nito at halos mapatulala na lamang kay Hailey. "Grace," she calmly uttered her name as she's not scared of Grace anymore. Kung hindi pa sinita ng ibang customer na nakapila si Grace, hindi siya matitinag sa kakatitig niya kay Hailey. Natataranta na nagpatuloy siya sa pag scan ng mga grocery items na pinamili ni Hailey and Hailey was like waiting for her items to be finished from scanning so she could pay for it after. But then, kung kailan niya na babayaran ang mga ito, nagsalita bigla si Grace. "Hailey, pwede ka bang makausap mamaya? O kaya sa free day mo?" Hindi niya iyon inaasahan dahil ang isang Grace Madrigal ay hindi kumakausap ng tao
Sunday morning... Hailey went inside the Starbucks to meet up with Grace. Nang makapasok, nakita niya kaagad si Grace na naghihintay sa pagdating niya. Nakaupo ito malapit sa glass wall. Kumaway ito sa kaniya at tinanguan lamang niya ito, bago nagpunta sa puwesto nito. "Salamat at nakapunta ka, Hailey. Maupo ka." Ma-respeto at maayos nitong pakikitungo at pag-alok sa kaniya. "Ayus lang, pinag-iisipan ko naman ng mabuti ito." Sambit ni Hailey at umupo na sa katapat na upoan. "Pasensya na talaga, na disturbo ba kita ngayong araw?" Wika ni Grace sa malumanay at sympathetic way. "Wala naman akong ginagawa ngayong araw, sinamahan din ako ng asawa ko." "Nandito si Troy?" Mukha pa siyang gulat nang malaman na kasama ni Hailey si Troy. Which is hindi niya inaasahan na maging asawa nito. "Oo, nasa labas lang siya. Naghihintay sa loob ng sasakyan niya. May pupuntahan kasi kami after ko dito." Kalmado ding sagot ni Hailey kay Grace. Napatango-tango na lamang si Grace doon. "Kaya pala...
Kinabukasan...Pumasok si Troy sa kaniyang trabaho. At tila nakahinga ulit ng maluwang si Leah nang hindi niya nakita si Hailey. Buwesit na buwesit talaga siya dito, to the point na ayaw niya na itong makita pa. "Good morning po, Sir." She greeted politely and bow a little for respect. She's cheerful dahil nga wala yung panira sa araw niya. Hindi nilingon or tinugon ni Troy ang pagbati ni Leah at dire-diretso lamang na nagtungo sa kaniyang opisina. Umingos at ngumuso na lamang si Leah sa inasta ng amo. Kung hindi lang naman nito naging asawa ang buwesit na Hailey na 'yon, hindi din siya magkakaganito. Ang lahat ng nangyari sa kaniya ay si Hailey lahat ang dahilan. That's why, inis na inis siya doon. Naging masagana ang araw ni Leah dahil sa absence ni Hailey. Pero ang inaakalang magiging masaya hanggang sa matapos ang shift ngayong araw, ay hindi niya inaasahang ma bulilyaso. "Leah, pinapatawag ka ni Ma'am. May iuutos daw." Wika sa kaniya ng kaniyang ka trabaho na kakapasok lang
Napapabuntong hininga na lamang si Hailey pagkalabas niya mismo sa opisina ng asawa. Pinakalma ang sarili at nang kumalma ang kaniyang paghinga ay ngumiti siya ng pilit bago umalis doon. Meanwhile, aliw na aliw si Troy sa panonood ng footage na nangyayari sa opisina niya. He actually installed a private camera to record everything that happens today. He's grinning all ears not until his wife came in to the conference room kung saan siya nag stay. In fact, wala talagang meeting, pinalabas niya lang 'yon. "Hi, Hon." He greeted and waved at her. But at the same time, he stood up at sinalubong ang asawa ng malaking yakap. "You did great. Leah was literally frustrated and humiliated." He said and kissed her in the forehead. Yumakap lamang si Hailey sa kaniyang asawa, hinahayaan ang sarili na mamahinga dito ng kaunti. "Sa tingin mo, I did great?" She's always doubting, kaya siya nagtatanong. Troy patted her head and stroke her hair gently, "I'm so proud of you, hon. Not only you did gr
HAILEYMakalipas ang walong buwan simula no'ng nangyaring awayan sa bahay namin ni Troy at matapos makipag-deal sa mga bullies ko noon ay sa wakas naipanganak ko na rin ng ligtas ang aming anak na lalake. Yes, lalake po ang anak namin. All throughout my pregnancy journey ay hindi ako nakaramdam ng kapabayaan mula sa asawa kong si Troy, bagkus, ini-spoiled niya ako sa lahat ng mga gusto ko. Kahit na ang dami kong kalokohan na pinanggagawa para lamang makaganti sa mga 'yon. Sinuportahan naman niya ako at sinisigurado na hindi ako masasaktan nila Leah. As for Grace, pinatawad ko na siya. Nakita ko naman ang sinseridad at pagsisisi niya sa mga nagawa niya sa'kin noon. Ang maganda pa roon ay naging kaibigan ko pa siya. Matapos ang tatlong buwan niyang Pag ta-trabaho as cashier sa isang mall, pinabalik na siya sa kompaniya nila at ngayon ay nag-aaral kung papaano papatakbuhin ang kanilang negosyo. Namatay din kasi ang Lolo niya at walang ibang tutulong sa ama niya kundi siya, lalo pa'
She's Hailey. Rich in name but poor in reality. She hated her name because of all names why does it have to be Hailey? She's bullied due to that hilarious name and even she, looked down herself. She's not suitable for this name like what others said. Ano ba kasi ang naisip ng ina niya para ipangalan sa kaniya ang nakakaaya-ayang pangalan na ito? "Hailey, anak..." Tawag sa kaniya ng ina. Linggo ngayon at wala siyang pasok. Napabuga siya ng marahas na hininga. Kasabay ng pagbaba niya sa kaniyang kama na may mabibigat na yapak patungo sa sala."Ma, naman! Ilang beses ko ba dapat sabihin sa'yo sa huwag mo akong tawagin sa pangalan na iyan?" Sigaw niya at napapikit siya sa pagkakabuwesit. Nagulat ang kaniyang ina sa kakaibang niyang inasta. "A-Anak? Ano ba ang nangyari at ganiyan ka makapagsalita? Ano bang meron sa pangalan mo, eh ang ganda nga niyan? Hailey." Bigla ay nakakaramdam ng pagkakakonsensya si Hailey sa kaniyang inasal. Na realize niyang hindi niya dapat iyon ginawa dahil lab
Ang tatlo ay awtomatikong napatigalgal at nagulat sa biglaang pagsulpot ng Supremo. Natahimik rin ang lahat sa biglaang pagdating nito. Kagaya ng tatlong Maria's ay nagulat rin sila dahil hindi naman kasuwal na nagpapakita sa publiko ang Supremo. Dumilat si Hailey, subalit kahit anong gawin niyang pag aaninag ay hindi niya talaga magawang makaaninag ng mabuti. Ang tanging nakikita niya lang ay ang mga bulto ng mga tao at kulay ng mga dingding tsaka ilaw. Maliban roon ay wala na. "Pres." Napakurap-kurap si Hailey nang marinig si Vanessa na nagsalita at tinawag ang lalaking ito na Pres. Nandito ang Supremo! Sigaw ng isang bahagi ng kaniyang isip. Natataranta na tumayo si Hailey, kahit ang malamantika na sahig na kaniyang kinauupoan ay nakalimutan niya kaya siya natumba at nadulas. Napakagat-labi nalang siya sa sakit na kaniyang nadama. Pero wala siyang pakealam at kinapa niya ang mga bahagi kung saan niya posibleng mahanap ang kaniyang salamin. Sa kabilang banda... "I have witness
Napakunot-noo si Hailey, at napatingin sa paligid nila. Pero wala siyang nakitang ni isa na naroon at tanging sila nalang ang natitirang tao sa hallway. "Hindi na po kailangan--" "You don't have to pretend that you're okay, just let me help you and bring you to the hospital so that your wounds will be treated before it gets worst." No'ng una ay nagdadalawang-isip si Hailey na tanggapin ang alok nitong tulong, pero sa huli ay tinanggap niya pa rin at hinayaan na tulongan siya ng Supremo. ---"Hold on to me tight, para hindi ka mahulog." Natural ba talaga na sweet at caring ang Supremo? Ang special niya siguro para personal na tulongan nito noh? Pero shempre jema lang niya 'yun, ayaw niya mag assume. Ang sakit pa naman kapag nag assume ka para sa wala. Hinayaan niyang ipulupot ang kaniyang mga braso sa leeg nito habang tahimik na binabaybay ang hallway patungo sa elevator at hanggang sa parking lot kung nasaan ang kotse nito. Hindi niya maiwasan ang makaramdam ng awkwardness sa kat