3rd Person’s P.O.V
“At ito po ang nagbabagang balita! May sinuko na namang Mafia Boss si Anemone sa pulisya. Ito na po ang pangatlong pagsuko sa loob ng isang buwan mula ng magpakita ang misteryosong taong nangangalang Anemone.” Nakatitig ang lahat ng estudyante sa telebisyon na naka-install sa kanilang classroom. Taimtim na pinapakinggan ang balitang hinahayag tungkol kay Anemone.
Anemone, ang pangalang usong uso ngayon. Walang nakakaalam sa itsura nito pati ang kasarian. Bigla na lamang isang araw ay may mafia boss na bugbog sarado, bali ang mga braso at binti ang iniwan sa presinto at may nakadikit na mga ebidensya ng mga krimen ng boss kasama ang isang card na nakalagay “ANEMONE”. Mula noon, lagi ng may mafia members na iniiwan sa harap ng presinto sa iba’t ibang lugar at may kasamang ebidensya at card.
"Sa pagpapakita ni Anemone, ito na ba ang katapusan ng grupong Mafia?" Pagtatapos ng balita, saktong sakto dumating ang professor ng klase.
“Oh tama na iyan, pinagbigyan ko na kayo para mapanood iyang Anemone na iyan,” wika ng professor at pinatay ang telebisyon. Umangal naman ang mga estudyante pero wala rin naman sila nagawa.
“Nasa akin na ang results ng midterm niyo.” Pinakita ng professor ang mga hawak niyang papel.
“So here’s the result of our midterm exams.” Tinignan niya ang kaniyang hawak at kinuha ang papel na nasa ibabaw. “And as always, ang highest natin ay si—” Tumingin ang professor sa dalagang naka-upo sa harapan at nginitian.
“—Lilith Martina Isolde with the score of 100 out of 100! Give her a round of applause, class!” utos ng guro kaya nagpalakpakan ang mga estudyante.
“Kunin mo na itong papel mo, Ms. Isolde,” nakangiting utos ng professor na pinaunlakan naman ni Lilith.
Walang emosyon tumayo ang dalaga mula sa kaniyang upuan at naglakad papunta sa pwesto ng kaniyang guro.
“Highest na naman siya.”
"“Hindi lang highest, na-perfect niya pa.”
“Shocks, ang ganda niya talaga. Nakaka-inlove pre!”
“Tapakan mo ako please!"
“Highest na sa lahat ng subjects, maganda pa. Tao pa ba iyan?”
Naririnig ni Lilith ang mga komento nila pero hindi niya pinapansin. Sanay na siya. Araw araw siyang pinagbubulungan ng mga ito, sino ba naman ang hindi masasanay? Pero hindi naman masisisi ang mga kaklase niya dahil sa totoo lang parang nasa ibang level nga si Lilith.
Napakagandang dalaga ni Lilith. Kahit sinong mapatingin sa kaniya, mamamangha. Para siyang naglalakad na manika sa ganda. Makinis at maputi ang balat. Para bang hindi uso sa kaniya ang tigyawat at break out sa kinis. Ang mahaba at itim niyang buhok ay akala mo inaalagaan lagi sa salon dahil sa lambot at bango. Matangkad pa siya. May ilang beses na rin siya ini-iscout ng mga representatives para mag-artista o magmodel pero hindi siya interesado.
Hindi lang iyon ang bala niya. Hindi lang siya maganda, ubod pa nang talino. Mula ng elementary hanggang senior highschool ay lagi siyang valedictorian, walang nakaka-agaw ng trono sa kaniya. Pati sa P.E. highest siya. Kahit anong challenge at obstacles na pinapagawa sa kaniya tulad ng karate, taekwando at arnis, napagtatagumpayan niya.
Hindi na kataka taka kung iniisip nila kung tao pa ba si Lilith. Perfect na siya kung tutuusin kaya nga kilala siya ng buong school nila at marami rin may gusto at humahanga sa kaniya kaya pati tindig niya habang naglalakad papunta sa kaniyang guro ay hinahangaan na agad.
“Congrats again Ms. Isolde. Keep up your good work.” Nakangiting binigay ng professor ang papel kay Lilith habang ang dalaga ay tumango lamang tsaka bumalik sa kaniyang upuan.
Ang sumunod naman ay tinawag ng professor ang iba pang estudyante isa-isa at binigay ang kanilang resulta hanggang maipamigay niya na lahat ng papel.
“So iyon lang for today, pwede na kayong lumabas,” wika ng professor at umalis na ito.
Tumayo mula sa pwesto si Lilith. Naglakad siya paalis ng room at may nakasabay siyang kaklaseng lalaking nakasalamin. Mas maliit kaysa sa kaniya at mas nagmumukha pangmaliit dahil nakayuko ito na para bang ayaw makilala.
‘Nathaniel Gavin Robles,’ wika sa isip ni Lilith. Naalala niya ito dahil ito lagi ang pinagti-trip-an ng mga kaklase niya sa subject na pinapasukan nila.
“Ahh!” Biglang nadapa ang kasabay ni Lilith sa lapag at nahulog ang suot nitong salamin. Nagtawanan ang mga lalaking naka-upo sa magkabilang gilid ng dinadaanan nila.
“Oops sorry, ang liit mo kasi, hindi ka namin tuloy nakita.”
Nagso-sorry man sila pero hindi ito ang nilalabas ng kanilang mukha. Halatang sinadya nila ito.
“A-Ayos lang…” Pinulot agad ng binata ang salamin niya at sinuot. Tumayo naman ang isang lalaki at inakbayan si Nathan.
“Sorry talaga. Friends naman tayo diba? Gusto mo ba sabay ka saamin kumain?”
“T-Talaga? Gusto niyo ako makasabay?” gulat na tanong ni Nathan.
“Oo ba! Pero bili mo muna kaming lunch sa canteen,” nakangising wika nito.
“Tapsilog saakin ha!”
“Longsilog saakin!”
“Pwede bang fastfood? Nagke-crave ako sa chicken fillet eh.”
“Ha? Pero…”
Gustong magsalita ni Nathan pero hindi na siya naka-singit dahil sa mga request nila. Tatango na lang sana siya pero na-udlot dahil kay Lilith.
“Don’t give in. Wala kang ililibre ni isa sa kanila,” malamig na wika ni Lilith kaya napa-tingin sa kaniya si Nathan at ang mga lalaki.
“Bakit nakikisawsaw ka?” inis na tanong ng lalaking naka-akbay kay Nathan.
“You’re bullying him.”
“Hala. Binubully ka raw namin? Nagpapalibre lang kami. Normal lang kaya iyon sa magkaibigan,” hirit nito.
“Magkaibigan?” May maliit na ngising lumabas sa bibig ni Lilith.
“Magkaibigan na pala ngayon kapag tinitisod,” pang-unang saad ni Lilith.
Nagroll eyes naman ang lalaki. “Hindi ba pwedeng naglolokohan lang?”
“Loko? Lokohan na lang pala ang pagkukulong sa kaniya sa banyo, o ‘di kaya pagtatapon sa kaniya ng balde ng tubig na ginamit pangmop, pagtatago ng PE uniform niya, pagsira ng salamin niya last week at pagkuha ng pitaka niya kahapon.” Inisa-isa ni Lilith ang mga ginawa ng mga kaklase kay Nathan kaya natahimik ang mga ito.
“I have evidences of what you did. If I see you bullying him again, diretsong office na kayo,” pagbabanta niya. Napayuko ang mga lalaki at agad nagsorry kay Lilith at kay Nathan.
Hindi sila pinansin ni Lilith at naglakad paalis habang si Nathan ay sumunod sa kaniya.
“Ahh sandali!”
Huminto si Lilith sa bandang pinto at hinarap si Nathan. “What is it?”
“S-Salamat sa pagtulong,” Nahihiyang pasasalamat ni Nathan sa dalaga.
“No need to thank me. I’m the class Mayor, it is my responsibility to keep the class at peace.”
Awkward na natawa si Nathan at napahawak sa kaniyang batok. “Ay oo nga sabagay…”
“Okay, I need to go.” Tumalikod si Lilith at binalak lumakad paalis pero pinigilan siya ni Nathan.
“T-Teka! Sandali!”
Humarap ulit si Lilith sa kaniya. Namula ang mukha ni Nathan at may pinipilit na sabihin. Nakailang beses pa siyang lumunok at humigop ng hangin bago magsalita. Tila ba nag-iipon ng lakas ng loob.
“P-Pwede bang m-maaya ka kumain?”
“P-Pwede bang m-maaya ka kumain?”“BES!” Biglang may babaeng tumatakbo at puno nang buhay ang dumating na nagdahilan para ma-udlot ang usapan nila. Agad nito niyakap ang braso ni Lilith, nagpapakita na close sila.Ang babaeng ito ay walang iba kundi si Ashley Flores, ang nag-iisang kaibigan ni Lilith.“Sorry bes ngayon lang ako. Ngayon lang kasi natapos klase namin,” pahayag ni Ashley. “So ano? Sabay na tayo mag-lunch?”“Wait,” maikling sagot ni Lilith pagkatapos ay humarap siya kay Nathan kaya napalingon din si Ashley sa binata. “What are you going to say again?”Nagpanic naman si Nathan at agad umiling. “Wala! S-Sige kain na kayo!” At agad siya umalis sa harap nila.“Anong problema non?” Takang takang tanong ni Ashley.***Natapos ang klase, habang nag-uuwian ang iba, si Lilith naman ay nasa kaniyang desk at kinakalikot ang kaniyan
Few hours before the encounter…“Did you receive the mail?” tanong ng ama ni Nathan mula sa telepono.“Opo,” magalang na sagot ni Nathan habang hawak hawak ang mga litrato at files ng iba’t ibang babae.Ang mga babaeng nasa litrato ay mga anak o kamag-anak ng mga business partner ng kaniyang ama at karamihan din ay kasama sa mga mafia organizations. Binigay ito ng tatay ni Nathan upang makapili ang binata ng gusto niyang mapangasawa.“Good. Now study them carefully. Afterwards, tell me your chosen candidates.”“Uhm…” Napahawak sa batok si Nathan at nag-aalangan magsalita. “Kailangan ko ba talaga pumili Pa? Hindi ba masyado pa akong bata para magpakasal?” tanong ni Nathan sa kaniyang ama.“You are indeed young but you are now a Mafia boss."
Sa loob ng malaking kwarto, mahimbing na natutulog si Lilith pero dahil sa sikat ng araw na tumama sa kaniyang mata galing bintana, siya’y nagising. Dinilat niya ang kaniyang mga mata pero dahil na rin sa antok, naka-ilang pikit pa siya bago tuluyang magising. Ang unang pumasok sa paningin niya ay ang hindi pamilyar na kisame. Ngayon lang niya nakita ang kisameng iyon at sigurado siyang hindi gano’n ang kisame niya sa kwarto. Nakalipas ang ilang segundo bago niya na-isip na hindi niya ito kwarto. Agad siya napa-upo sa higaan at lumingon lingon sa paligid. ‘Where am I?’ tanong niya sa isip niya.Dahil sa tanong niya, lahat ng nangyari kahapon ay bumalik sa kaniya. Ang mga pangyayari nang sinugod siya, nang malaman niyang Mafia boss ang kaklase niyang si Nathaniel, muntik niyang kamatayan at ang declaration ng kaklase niya na siya ang magiging bride nito. Pagkatapos ng declaration, hindi na pinagtangkaan ang buhay niya pero hindi naman siya pina-
Nakatakas si Lilith sa Crimson household. Aaminin niya, mas marami na ang nagbabantay sa paligid pero wala pa rin itong mga nilagay na guards sa mga puno kaya doon pa rin naka-daan si Lilith palayo. Ang pinaka-tricky sa pag-alis niya ay kung paano siya lalabas ng kwarto ng walang nakakakita sa kaniya or nakakakilala. Nang may dumating na maid para kunin ang pinagkainan niya, pinatulog niya ito at kinuha ang maid uniform para suotin at magbalat-kayo. Pinalitan niya ang damit ng maid at ginapos ang walang malay na maid sa kwarto. Sa puntong iyan, nakalakad si Lilith sa hallway ng walang nakakabunyag kung sino siya at pagkatapos, dumaan na siya sa mga puno paalis. Sa madaling salita, naka-uwi si Lilith sa bahay niya. Pagkapasok niya sa bahay, agad siyang humiga sa kaniyang higaan at nagpakawala nang malalim na buntong hininga. “Thank goodness, I got out,” wika niya. Para siyang nabunutan ng tinik nang maka-alis na siya sa lugar ng mafia. Para kasi sa kaniya, parang siyang nilalason a
Few hours after Lilith’s escape from the Crimson Household...“And…panalo na naman ako!” Masayang masayang pahayag ni Owen Mackenzie pagkababang pagkababa niya ng game piece sa board na kaniyang nilalaro. “Ano ba iyan!” Inis na kinamot ni Reed Hendrix ang kaniyang buhok habang tinitignan ang kaniyang kalaban na ika-13 ng nanalo in a row.Si Owen at Reed ay kasama sa apat na lalaking nakalaban ni Lilith kagabi. Ang natitira pang dalawa sa apat ay si Harris Kingsley: ang muntik na bumaril kay Lilith at si Cole Aragon na nagpabagsak sa dalaga; kasama rin nila sa kwartong pinagtatambayan nila ngayon. May kaniya-kaniyang pinagkaka-abalahan.Si Harris ay naglilinis ng baril habang si Cole ay nagbabasa ng libro habang umi-inom ng wine.“Dagdag fifty pesos na naman,” nagdidiwang wika ni Owen kay Reed.“Ayoko! Nandadaya ka na! Kanina ka pa nanalo!” Pagrereklamo ni Reed. “Loko! Paano ako mandadaya? Snakes and ladders nilalaro natin,” sagot pabalik ni Owen. “Baka dinaya mo iyang dice!” “Sira
“Going once, going twice…SOLD!” Nagpalakpakan ang mga taong naka-suot ng maskara. Maskarang nagtatago sa kanilang pagkakakilanlan. Tinatago ang kanilang “tanyag” na itsura pero nilalahad ang mga madidilim na hilig at kagagawan. Habang nagpapalakpakan ang mga ito, sa stage na kanilang pinapanood ay may mga lumabas na mga maskuladong lalaki at hinila ang lalaking naka-kadena at nakabusal ang bibig. “Pakidala na po ang premyo sa kaniyang may-ari!” Masayang pahayag ng host na tulad ng iba ay naka-maskara rin. Pagkatapos, tuluyang hinila pababa ang lalaki, nagpupumiglas ito at sumigaw sa kaniyang busal pero wala ni isang na-awa sa kaniya o nakinig sa kaniyang pagmamaka-awa, imbis ang mga taong nakapaligid ay natutuwa sa nangyayari. Sa paningin nila ay laruan lamang siyang na-ibenta. Hinila siya nang hinila sa puntong makaladkad at madapa. Tumigil lamang ang mga ito nang kaharap na nila ang isang matandang babae na may kasamang iba’t-ibang uri ng lalaki na naka-kadena rin pero hindi na
“Augh!” Tinulak pabagsak si Lilith pagkatapos nilang pumasok nang matandang lalaki sa isang kwarto. Hindi ito ordinaryong kwarto. Maliban sa higaan, maraming mga ‘laruang’ naka-display na pwedeng gamitin sa mga na-auctioned. Mahagip pa lang ito ng mga mata ni Lilith, pakiramdam niya bumaliktad na ang kaniyang sikmura. Halatang hinanda ito ni Alexander para pahirapan ang mga nabili at mapaglaruan ng bago nilang amo. ‘This is a torture house!’ Puno nang pandidiring komento ni Lilith sa sarili niya habang pinagmamasdan ang paligid. “Ah finally! We are alone!” Wika ng matanda. Unti-unti itong lumapit kay Lilith habang tinatanggal ang mahigpit niyang coat na halos hindi magkasya sa kaniyang katawan. Kahit hirap dahil sa pagkaka-kadena, pinilit lumayo si Lilith sa matanda pero hinila lang siya nito pabalik.“Don’t run baby. Mag-e-enjoy pa tayo.” Pagkatanggal ng matanda ng kaniyang coat, sinunod niyang tanggalin ang kurbata niya tsaka hinagis sa mukha ni Lilith. Agad naman gumalaw si Li
“LILITH!” Nanlaki ang mga mata ng dalaga dahil sa pamilyar na boses na narinig niya. Gusto man niyang lumingon pero hindi niya magawa.“Who the heck are you—AUGH!” Sa isang iglap lang, lumipad sa pader ang matandang lalaki. ‘Huh—what’s going on?’ Naguguluhang tanong ni Lilith.May mga yapag ng paa ang pumasok sa kwarto nila at naaninag ni Lilith ang dalawang lalaking nakalaban niya sa Crimson household. Ang isa ay tinapakan sa mukha ang matanda habang ang isa ay pinaglalaruan ang baril niya.‘What are they doing here—’ “Lilith!? Okay ka lang ba!?’ May agad lumapit sa dalaga at dahan dahan siyang binuhat mula sa lapag tsaka sinandal sa dibdib ng taong bumuhat sa kaniya.Dahil sa pwesto ng dalaga, mukha ni Nathan ang pumasok sa paningin ni Lilith. She doesn’t know the reason but seeing his face makes her feel like she is going to cry.“N-Na…th…el…” Pinilit magsalita ni Lilith pero malakas pa rin ang kapit sa kaniya ng gamot. “I’m sorry we’re late!” Agad tinanggal ni Nathan ang kade