“Cailyn, ‘wag ka mag-alala. Sobrang saya nina Daniel at Daniella dito,” sabi ni Lee, gusto lang talaga ng konting tahimik at maayos na oras.“Mom, sabi ni grandma nawawala daw sakit ng ulo niya kapag nakikipaglaro sa’min,” dagdag pa ni Daniella.Biglang tumingin si Emelita kay Cailyn at parang bata na may sparkle sa mata, sabay sigaw, “Manugang ko! Ang nanay ng mga apo ko — siya ang manugang ko!”Napahinto si Cailyn. Napatingin siya kay Emelita na parang hindi makapaniwala. Parang ibang tao si Emelita ngayon — sobrang lambing, parang six years old.“Ang ganda mo, manugang! Mas maganda ka sa kahit sino rito! Gustong-gusto kita!” dagdag pa ni Emelita, parang batang kinikilig.“Mom, sabi ni grandma gusto ka niya,” bulong ni Daniella, akala niya hindi narinig ni Cailyn.Doon lang natauhan si Cailyn. Dahan-dahan niyang ibinalik si Daniella sa mga braso ni Austin.“Pagkatapos kumain nina Daniel at Daniella, ikaw na maghatid pauwi,” sabi niya kay Austin.Hindi niya kinaya yung drastic na pag
Pagdating nina Cailyn at Jasper sa ospital, tapos na ang initial na pagsusuri kay Samantha at nailipat na siya sa private ward. May IV drip siya sa kamay, pero hindi pa rin siya nagkakamalay.Hindi na inasikaso nina Cailyn at Jasper ang iba — deretso agad sila sa doctor para tanungin ang kondisyon ni Samantha.Ayon sa doctor, may dating injury si Samantha sa binti na nakuha niya habang nagsho-shooting pa sa Norte. Hindi pa ito tuluyang gumagaling. Nang makita raw niya si Alexander kanina, instinct niyang tumakbo palayo, pero ilang hakbang pa lang, bumigay na ang tuhod niya. Nadulas siya sa hagdan at gumulong pababa.Wala naman daw major injury, pero ang dahilan kung bakit hindi pa rin siya nagkakamalay ay dahil sobrang hina ng katawan niya — dahil sa matagal na kakulangan sa nutrition at pahinga. Sabi pa ng doctor, kahit simpleng ubo o lagnat lang, delikado na kay Samantha sa lagay ng katawan niya.Pagkatapos noon, saka lang napansin ni Cailyn na wala sina Yanyan, Daniel, at Daniella.
"Cailyn."Nang marinig nina Anthony at Mary na si Cailyn ang nasa kabilang linya, nagkatinginan agad ang dalawa — parehong puno ng kutob at hinala ang mga mata."Kasama mo ba sina Anthony at Mary?" tanong ni Cailyn, deretsahan."Oo.""Wala naman akong tutol kung gusto mong makipagkwentuhan sa kanila at balikan ang nakaraan, pero paki-tandaan mo ‘to, Mr. Buenaventura: wala na akong kahit anong koneksyon sa kanila. At lalong walang kinalaman sina Daniel at Daniella sa kanila."Kalma ang boses ni Cailyn, pero bawat salita ay parang patalim.Napangiti lang si Austin, banayad at may lambing ang ngiti, habang sagot niya, "Sige, naiintindihan ko."At tuluyan nang ibinaba ni Cailyn ang tawag.Si Austin, kahit tunog ng busy tone na lang ang naririnig, hindi pa rin agad binaba ang cellphone. Ilang segundo pa ang lumipas bago niya ito dahan-dahang isinilid sa bulsa at humarap sa dalawa."Oh, mabait naming manugang, ano’ng pinag-usapan niyo ni Cailyn?" tanong agad ni Anthony, pilit ang ngiti.Umi
Tanghali sa opisina ni Austin, habang kumakain sila ni Felipe at nag-uusap tungkol sa business, tumawag si Lee. Muling sumakit ang tiyan ni Austin, grabe ang kondisyon, kaya dalawang beses na siyang na-hospital. Pero naisip niya, kung hindi niya kaya alagaan sarili, paano niya mamahalin nang tama si Cailyn? Lalo na’t may dalawang anak na siya, sina Daniel at Daniella. Kailangan niyang alagaan ang sarili para makasama niya sila ng mas matagal at mas maayos.Tumingin si Austin sa phone, nilunok ang laman ng bibig, tapos sinagot ang tawag.“Austin, base sa mga repeated tests, confirmed na nawalan ng memorya si nanay mo, at bumaba ang IQ niya parang batang anim na taong gulang,” sabi ni Lee. Di mo masasabing malungkot ba o masaya ang boses niya.Natahimik si Austin sandali. Nagising si Emelita kaninang umaga, stable naman ang vitals, pero di na niya kilala si Lee. Akala nila pansamantala lang ‘yun, pero lumala — nawalan talaga siya ng memorya, pati IQ bumaba.“Kasi ibig sabihin, di na niy
Tinakpan ni Cailyn ng kumot si Yanyan, habang si Samantha ay nakatagilid sa kama, nakasandal ang ulo sa palad at tinanong siya, “O, bakit hindi ka makatulog? Kwento mo sa mga ate mo.”“Hehe, gusto ko lang marinig 'yung mga chikahan n’yo eh,” sabi ni Yanyan, sabay ngisi. Si Yanyan, na kaka-20 pa lang, ay parang baby ng grupo—lahat siya mahal, maliban lang kay Austin na hindi siya gusto. Pero bukod doon, walang problema sa buhay niya.“Ang topic namin? Tungkol sa pelikula. Gusto mong makinig?” ani ni Samantha.“Oo naman! Gusto ko ‘yan.” Tumango si Yanyan agad.“Grabe kasi, puro papuri ni Ate Samantha sa leading man nila. Gusto ko tuloy siya ma-meet,” dagdag pa niya.“Aba, kung ganyan kapuri si kuya, baka type siya ni Ate Sam!” biro ni Cailyn, nakangiting may halong pang-aasar.“Totoo ba, Ate Sam? Crush mo si bida sa pelikula?” gulat ni Yanyan. Hindi kasi siya exposed sa showbiz, dahil lumaki siya abroad. Hindi niya kilala ang mga local actors.“Eew, no way! Sa ngayon, career muna ako. L
Pagdating ni Cailyn, kasabay na kasabay ng pagsisilbi ng hapunan.“Mommy!” tawag agad ni Daniella pagkakita sa kanya, nakalimutan agad ang gutom at todo takbo papunta sa kanya gamit ang maiikli niyang mga paa. Pati si Daniel, ganon din.Binuhat nina Cailyn at Jasper ang tig-isa, sabay halik sa pink nilang pisngi.“Mommy, bakit ngayon ka lang? Miss na miss na kita!” bulalas ni Daniella, sabay yakap sa mukha ni Cailyn at halik ng malaki sa pisngi.“Mommy, miss din kita!” sigaw naman ni Daniel habang karga siya ni Jasper.Ngumiti si Cailyn at yumuko para halikan si Daniel. “Eh di uwi na tayo kay Mommy ngayon, okay ba?”“Okay!” sabay nilang sagot.Lumapit si Austin, kitang-kita sa mata ang pananabik habang nakatingin kay Cailyn. Mahina siyang nagsalita, “Sorry, may biglaang nangyari, di pa nakakakain sina Daniel at Daniella.”“Mommy, kain tayo sabay-sabay?” singit ni Daniella na parang nagliliwanag ang mga mata sa excitement.Hinaplos ni Cailyn ang ulo ng anak. “Okay lang, dadalhin ko na