The Heartache of a Broken Marriage のすべてのチャプター: チャプター 1 - チャプター 10

Tatlong araw na nanatili si Cailyn sa ospital. Pagbalik niya sa bahay, sinalubong siya ng tahimik na gulo, si Manang Fe, ang matagal nang sekretarya ni Austin, abalang-abala sa pag-iimpake ng mga gamit. Akala ni Cailyn, may business trip lang si Austin. Kaya hindi na siya nagtanong. Pero habang pinagmamasdan niya si Manang Fe na isa-isang nilalagay sa kahon ang mga bagay, mga damit, sapatos, relo, at kung anu-ano pa, napansin niyang hindi lang simpleng pag-iimpake ito. Mahigit dalawampung kahon. Lahat ng pag-aari ni Austin, siniguradong wala nang matitira. Doon niya naramdaman na may mali. Bago pa siya makapagtanong, nauna nang nagsalita si Manang Fe. “Miss Cailyn, utos ni Boss, kunin lahat ng bagay na naibigay niya sa’yo pati alahas, bag, damit, lahat ng pag-aari niya. Dapat walang matira.” Nanlamig si Cailyn. Napatitig siya kay Manang Fe, naguguluhan, nasasaktan pero walang salitang lumabas sa bibig niya. “Huwag n’yo na akong pag-aksayahan ng oras,” malamig na sabi niya. “Sa v

Pagbukas ng pinto, sinalubong siya ng dilim at nakakabinging katahimikan. Isang malamig at walang buhay na espasyo. Hindi niya alam kung bakit, pero bigla siyang nakaramdam ng matinding pagkailang. "Cailyn..." Awtomatiko niyang tinawag ang pangalan nito, ngunit agad siyang napahinto. Si Cailyn ay wala na. Lumipat na siya sa ibang apartment at sa piling ng ibang lalaki. Hindi niya alam kung anong ginagawa nila ni Jasper sa mga oras na ito. Masaya ba sila? Mas lalong nanigas ang kanyang panga, at ang matatalim niyang mga mata ay nanlamig tulad ng yelong humuhubog sa kanyang matikas na mukha. Nakita ng driver ang kadiliman sa loob ng bahay, kaya't nagmadali itong pumasok para buksan ang mga ilaw. Pagliwanag ng paligid, lumingon ito kay Austin at halos mapaatras sa takot nang makita ang bigat ng ekspresyon sa mukha nito. Parang isang mabangis na hayop na handang sumabog anumang oras. "Sir, kung wala na pong iba, bababa na po ako," agad na yuko ng driver. Hindi gusto ni Austin na gi

Tiningnan siya ni Cailyn at bahagyang tinaas ang kanyang tingin, ang kanyang mga mata’y natural na kaakit-akit."Kung sigurado kang hindi mo talaga anak ang batang ‘to, puwede na akong makipagdiborsyo sa’yo ngayon."Nagsalubong ang kilay ni Austin, lumalim ang titig."O di kaya, bibitawan na lang kita para makasama mo si Helen. Pangako, hindi ko na kayo guguluhin.""Cailyn!" Muling lumamig ang boses ni Austin, matigas at puno ng galit. "Anong karapatan mong gawing kabit si Helen?"Ngumiti si Cailyn, puno ng pait."Kung ganun, hiwalayan mo na ako. Sabihin mo lang kung anong oras bukas?""Ano'ng hiwalayan? Sino'ng aalis?"Biglang isang matigas na boses ng babae ang pumukaw sa kanila.Lumingon si Cailyn at nakita si Emelita, papalapit na may matalim na tingin."Ma," bati niya tulad ng dati.Sinuri siya ni Emelita, saka ibinaling ang tingin kay Austin."Austin, alam kong buntis si Cailyn. Huwag kang gumawa ng gulo."Kung hindi lang siya buntis, baka pumayag pa si Emelita na maghiwalay sila

"Nasaan si Cailyn?"Sa may pintuan, malamig ang tingin ni Austin habang pasimpleng sinipat ang paligid. Matatalas ang kanyang mga mata, para bang kayang hanapin si Cailyn sa isang sulyap lang. Sayang nga lang at natatakpan ng isang burdadong kurtina ang kanyang paningin."Anong hangin ang nagdala sa'yo rito?"Matipid ang tanong ni Jasper, halatang walang interes sa pagdating ni Austin. Hindi na niya hinintay ang sagot ng yaya nang marinig ang tamad at may bahagyang panunuyang boses ng lalaki.Mula sa likod ng kurtina, lumabas si Mathilda. Lalong bumigat ang tingin ni Austin."Aba, mukhang malakas ang hangin ngayon!" sagot ni Jasper, kasabay ng isang bahagyang ngiti. Hindi niya iniwasan ang matalim na titig ni Austin."Nandito ba si Ma'am Cailyn? Pakitawag na lang siya." Sambit ng isang tauhan ni Austin.Nakangiti pa rin si Jasper, pero nang marinig niyang binanggit ang "Ma'am Cailyn," biglang nagdilim ang kanyang mukha.Bahagyang kumibot ang kanyang labi bago mapait na ngumisi."Wow, t

Nagmadaling pumunta si Cailyn sa ospital at doon niya nakita ang anak ni Jacob—isang maliit, payat, at maputlang batang babae.Sa kabila ng init ng panahon, suot nito ang isang winter beanie, lalong pinatingkad ang kanyang malalaking mata na puno ng lungkot.Habang pinagmamasdan niya ito, may kung anong kirot siyang naramdaman. Hindi lang dahil sa kalagayan ng bata, kundi dahil napansin niyang maraming batang katulad nito sa ospital—mahina, walang sapat na tulong, at tila nakikipaglaban para mabuhay.Bigla niyang naisip ang kanyang lola.Naalala niya kung paano ito walang pag-aalinlangang gumastos ng milyon-milyon taon-taon para sa kawanggawa. Kahit bumagsak ang negosyo ng pamilya, hindi ito nagdalawang-isip na ipagpatuloy ang pagtulong sa iba.Pero hindi ito nagustuhan ng kanyang mga magulang.Dahil sa prinsipyo ng kanyang lola, unti-unting lumayo ang loob ng kanyang pamilya rito. At dahil mas malapit si Cailyn sa matanda, itinuring din siyang estranghero ng sarili niyang magulang.Ta