CHAPTER SIXTY TWO

MATAPOS na masiguro ni Zain na makalayo na ang mga ito. Nagdudumali na siyang lumapit sa ina.

"Mama! Mama! Gising po!" Tawag niya rito matapos niyang maitihiya ito.

Hindi naman siya binigo ni Kendra, dahil unti-unti itong nagmulat ng mata kahit hirap na hirap pang maidilat iyon.

"Z-Zain..." usal nito sa pangalan niya.

"Ako nga Mama, mabuti at hindi ko hinayaan ang sarili ko maniwalang iniwan mo na kami. Bumalik ako para magkasama pa rin tayong babalik. Tara na po!" sabi niya. Akmang bubuhatin na niya ito nang iniiiwas nito ang kamay.

"Umalis ka na Zain, iwanan mo na ako rito. Hayaan mo na akong mamatay para matapos na ito..." ang hirap na saad ni Kendra.

"Hindi Mama! Kahit ilang beses mo along ipagtabuyan ay hindi kita susundin!" matigas na saad ni Zain.

Hindi na nakasagot si Kendra dahil tuluyan ng pinanawan ng ulirat ito.

Naging tyansa naman iyon sa binata.

Binuhat na nga ito ni Zain at dinala sa kanilang mansyon. Nang makarating sila sa pinto ng pagsasanay ay kusa iyon bumukas.

"Z