Kinaumagahan, nagpunta si Claire sa The Domino’s Palace Hotel. Habang naglalakad siya sa maluwang na lobby, dama niya ang halimuyak ng bagong polish na sahig at ang lamig ng aircon na parang direktang sumasalubong sa kaba niya.
“Para kay Miss Tyrra Villamore,” maingat niyang wika sa receptionist. Tumango ito, tumawag, at maya-maya’y sinabihan siyang maaari siyang umakyat.Sa loob ng elevator, mahigpit na hinawakan ni Claire ang strap ng handbag niya. Anim na taon. Anim na taong hindi niya nasilayan si Tyrra nang ganito kalapit. Paulit-ulit niyang tinatanong sa sarili: Patawarin pa kaya niya ako?
Nang bumukas ang pinto ng suite, tumambad si Tyrra, nakasuot ng simpleng damit pero eleganteng nakatayo, may gulat at konting tuwa sa mga mata.
“Tyrra…” halos mahulog ang boses ni Claire, at bago pa makapag-react ang dalaga, niyakap niya ito ng mahigpit.“Nay…” mahina pero malinaw ang tinig
Pagsapit ng gabi, abala si Tyrra sa paghahanda para ilipat sila mula sa Domino Palace Hotel papunta sa ibang hotel, mas malayo kay Lemar. Nag-aalangan siya—baka hindi pa handa ang apartment sa katapusan ng linggo—kaya mas mainam muna silang pansamantalang lumipat.Curious na pinagmamasdan siya ni Samantha habang iniimpake ang kanilang mga bag. Ramdam ng bata ang pagbabago, kahit hindi niya ito lubos na naiintindihan. Sinubukan ni Tyrra na panatilihin ang lahat na magaan, pero ramdam na ramdam niya ang tensyon.“Mommy, bumabyahe na naman tayo?” tanong ni Samantha, na may halong pagka-alarma.“No, darling. Hindi tayo bumabyahe. Bukas pupunta lang tayo sa isang mas kumportableng lugar,” sagot ni Tyrra, pilit ngumiti para aliwin siya.“Pero gusto ko dito. Gusto rin ni Tita Maya,” protesta ni Samantha, at napahinto si Tyrra para tingnan siya.“Alam ko, mahal, pero minsan kailangan nating gawin ang ta
Napasandal si Tyrra sa malamig na leather seat ng taxi, gulo ang isip sa mga nangyari kaninang umaga.Una, ang pagbisita niya sa kanyang madrasta. Sumunod, ang tawag ni Susan. At pagkatapos, ang pagpunta niya sa opisina ni Lemar. Masyadong mabilis, parang hindi siya makahabol.Lumabo ang cityscape sa bintana habang nalulunod siya sa sariling isip. Walang malay na hinahagod ng kanyang daliri ang gilid ng cellphone niya.Ngayon na pumayag na siyang makatrabaho si Lemar at hawak na rin nito ang pakikipanayam, kailangan na niyang humanap ng matitirahan—isang ligtas na apartment para sa kanilang dalawa ni Samantha, malayo sa abot ng lalaki.Sa tuwing maiisip niya si Lemar, pinsan ni Flavier at… ama ni Samantha, nanginginig siya. Hindi niya kayang ipaalam ito. Walang ibang nakakaalam—hindi si Lemar, hindi si Flavier, ni kahit pamilya niya.Bigla siyang natauhan. Kailangan niyang tawagan si Claire. Kailangang siguraduhin na walang makakarinig ng kahit anong tungkol kay Samantha. Kung nabangg
Umupo si Tyrra sa tabi ng bintana, hawak ang tasa ng kape na halos hindi na niya nalalasahan. Sa kama, nagtatawa si Samantha habang nilalaro ang mga laruan niya, ngunit ang tawang iyon, na dati’y nakapagpapagaan ng loob, ngayon ay tila malayo at nakalulunod sa mga iniisip niya.Biglang nag-vibrate ang telepono niya sa mesa. Napasapo siya sa dibdib nang makita ang caller ID. Susan.Huminga siya nang malalim bago sagutin. “Magandang umaga, Ma’am,” bati niya, pilit pinapakalma ang boses.Sa kabilang linya, tumunog ang masiglang tawa ni Susan. “Good morning, Tyrra! Kamusta ka? Ikaw talaga ang pinakamahusay na tao para sa gawaing ito!”Napakunot ang noo ni Tyrra. “Okay na ba ang lahat? May nangyari ba?”“Of course may nangyari, dahil sa iyo.”“Sa akin?” Kumapit siya sa tasa ng kape, ramdam ang biglang pagbilis ng tibok ng puso.“Yes! In just one da
Kinaumagahan, nagpunta si Claire sa The Domino’s Palace Hotel. Habang naglalakad siya sa maluwang na lobby, dama niya ang halimuyak ng bagong polish na sahig at ang lamig ng aircon na parang direktang sumasalubong sa kaba niya.“Para kay Miss Tyrra Villamore,” maingat niyang wika sa receptionist. Tumango ito, tumawag, at maya-maya’y sinabihan siyang maaari siyang umakyat.Sa loob ng elevator, mahigpit na hinawakan ni Claire ang strap ng handbag niya. Anim na taon. Anim na taong hindi niya nasilayan si Tyrra nang ganito kalapit. Paulit-ulit niyang tinatanong sa sarili: Patawarin pa kaya niya ako?Nang bumukas ang pinto ng suite, tumambad si Tyrra, nakasuot ng simpleng damit pero eleganteng nakatayo, may gulat at konting tuwa sa mga mata.“Tyrra…” halos mahulog ang boses ni Claire, at bago pa makapag-react ang dalaga, niyakap niya ito ng mahigpit.“Nay…” mahina pero malinaw ang tinig
Tahimik ang hapunan sa bahay ng mga Quinnara. Ang tunog ng kubyertos lang ang umaalingawngaw. Biglang nagsalita si Grace.“Dad…” mahina pero mabigat.Napatigil sina Eric at Claire. Nagtagpo ang mga mata ng mag-asawa, parehong may kaba.“Anak, may problema ba?” tanong ni Claire.Huminga nang malalim si Grace, halos ayaw magsalita. “Hindi ko alam kung paano ko sasabihin…”“Sabihin mo lang,” mahinahon pero matalim si Eric.Sandaling tumingin si Grace sa plato bago tumapat ang tingin sa kanila. “Narinig niyo ba… tungkol kay Tyrra? Bumalik na siya.”Nagulat ang mag-asawa. Napasinghap si Claire. “Ano? Bumalik na si Tyrra?”Nananatiling seryoso si Eric, nakatitig kay Grace. “Paano mo nalaman?”“Tumawag si Flavier. Nakabangga raw niya si Tyrra sa Domino Corp,” sagot ni Grace, pilit na ngumiti pero halatang hindi m
Pagbalik sa hotel, tulala si Tyrra habang nakadapa sa kama. Nakahinga siya nang maluwag nang makita niyang wala sina Maya at Samantha, siguradong nasa playground pa.Paano nangyari ito?Lemar. Siya ang estranghero anim na taon na ang nakalipas. Siya ang Domino.Anong klaseng laro ng tadhana ito? At ngayon, ano ang gagawin niya?Hindi siya puwedeng manatili rito. Lalo na kung pag-aari ni Lemar ang hotel. Paano kung magkasalubong sila kasama si Samantha? Paano kung tumingin ito nang isang beses lang at makita ang totoo?Hindi. Hindi ko hahayaang mangyari iyon.Nag-panic siya, agad kinuha ang cellphone at tinawagan si Maya.“Bumalik kaagad sa suite kasama si Samantha,” utos niya, mas matalim ang tono kaysa sa intensyon niya.Hindi mapakali, naglakad siya paikot-ikot. Gusto niyang tawagan si Susan, sabihin na hindi niya kayang ituloy ang assignment, na ipasa na lang ito sa iba.Pero natigilan siya.