Noong gabi bago ang kanyang kasal, gumuho ang mundo ni Tyrra. Nahuli niya ang kanyang kasintahan sa kama kasama ang kanyang kapatid na babae. Nadurog ang puso, nakilala niya ang isang guwapong estranghero at nagpalipas ng gabi sa kanya. Pagsapit ng umaga, wala na siya. Makalipas ang anim na taon, si Tyrra ay isang single mom na may magandang karera. Hinihiling sa kanya na kapanayamin ang isang mayaman, pribadong lalaki at ang parehong lalaki mula noong gabing iyon. Ang kanyang pangalan ay Lemar Domino. Kilala niya agad. Ilang taon na niya itong hinahanap. Nag-aalok si Lemar ng deal: gumugol ng isang buwan sa kanya, at maaari siyang magkaroon ng pakikipanayam. Hindi sigurado si Tyrra. Gusto niya ang pakikipanayam, ngunit gusto niya ring kalimutan ang nakaraan. Habang nagsasama sila, nagsisimula silang maging malapit. Ngunit tinatago ni Tyrra ang katotohanan. Hindi alam ni Lemar na siya ang ama ng kanyang anak. Lalong lumala ang mga bagay nang ang seloso na kapatid ni Tyrra na si Grace ay sinubukang kunin si Lemar para sa kanyang sarili. Mawawasak ba sila ng kanilang mga sikreto at hindi pagkakaunawaan? O patatawarin ba ni Tyrra, bubuksan ang kanyang puso, at muling mahahanap ang pag-ibig?
View MoreSa edad na dalawampu't dalawa, alam na alam ni Tyrra kung ano ang gusto niya. Noon pa man ay kilala na niya ito mula noong siya ay labinlimang taong gulang at gusto niya ang parehong bagay sa nakalipas na anim na taon—ang pakasalan ang mahal ng kanyang buhay pagkatapos ng kanyang pagtatapos sa paaralan at magsimula ng sariling pamilya.
Naniniwala siya na siya ang pinakamasuwerteng babae sa mundo na natupad ang kanyang mga pangarap.
Narito siya, isang linggo pagkatapos ng kanyang graduation, sinusubukan ang kanyang damit-pangkasal para sa pangwakas na fitting bago ang kasal bukas.
Ang kanyang kasintahang si Flavier ang nag-iisang mahal sa buhay niya. Nakilala niya ito tatlong taon na ang nakakaraan, at naging love at first sight silang dalawa. Wala pang dalawampu't apat na oras, maglalakad na sila sa aisle. Hindi nabigyang hustisya ng Ecstatic ang tunay niyang nararamdaman.
"Gagawin mo ang pinakamagandang nobya kailanman, Eve," sigaw ni Grace, ang kanyang kapatid na babae, na sinira ang kanyang mga iniisip.
"I already feel like the most beautiful bride, Sandy. This feels like a fairytale, and I'm about to begin my happily ever after," sabi ni Tyrra na may malawak na ngiti.
"Ito ay perpekto. Napakaperpekto," sabi ni Tyrra, na kumislap sa taga-disenyo ng isang masayang ngiti.
"Hindi maaalis ni Mike ang kanyang mga mata mula sa iyo," sabi ni Grace, na hinahangaan si Tyrra habang idinagdag ng taga-disenyo ang huling hawakan sa kanyang damit-pangkasal.
Ngumisi si Tyrra habang umiikot, kumikinang ang mga mata. "Salamat, Sandy. Ano ang gagawin ko kung wala ka?" Tanong ni Tyrra na napatigil sa pagtalikod at nakaharap kay Grace.
Namatay ang ina ni Tyrra matapos siyang ipanganak, kaya walang pagpipilian ang kanyang ama kundi palakihin siyang mag-isa. Noong siya ay limang taong gulang, pinakasalan ng kanyang ama ang ina ni Grace, na isang solong ina.
Apat na taong gulang si Grace, habang si Tyrra ay limang taong gulang. Naging maayos silang magkasama sa lahat ng mga taon at matalik na magkaibigan.
"Let's hope you never find out," nakangiting sabi ni Grace, saka sinulyapan ang kanyang wristwatch.
"Shoot! Kailangan kong puntahan kung naihanda na ng florist ang lahat ng bulaklak gaya ng hiniling. Mag-iisa ka ba?" Tanong ni Grace, at nilibot ni Tyrra ang kanyang mga mata.
"I'm not a kid. Of course, I will be okay," paniniguro ni Tyrra sa kanya.
"Sige. Subukan mong magpahinga. Matulog ka kung kaya mo. Ngayong gabi na ang huling gabi mo bilang bachelorette, at kailangan nating mag-party," sabi ni Grace sa boses na kumakanta, at humagikgik si Tyrra habang pinapanood siyang lumabas ng silid.
Makalipas ang tatlumpung minuto, pagkaalis ng taga-disenyo, nakahiga si Tyrra sa kanyang kama at iniisip ang tungkol kay Flavier at kung ano ang pakiramdam na maglakad sa aisle kasama niya bukas.
Bigla siyang na-miss, nagpasya siyang pumuslit sa kanyang lugar para makasama siya ng kasiyahan bago makabalik si Grace.
Pagkatapos kunin ang susi ng kotse niya, dali-dali siyang lumabas ng bahay at sumakay sa kotse niya. Nagpasya siyang tawagan muna ito para kumpirmahin na nasa bahay nga siya.
Nag-ring ang telepono ng apat na beses bago niya kinuha. “Hey, soon-to-be-wife,” malumanay niyang bati, at namula siya.
“Hello, soon-to-be-husband,” masayang tugon niya.
“Nami-miss ako?” tanong niya na parang nababasa niya ang nasa isip niya.
"Oo. Anong balak mo? Nasa labas ka ba? Kasama mo si Rek?" tanong niya, ang tinutukoy ay ang best man niya.
"Hindi. Wala pa si Rek. Nakauwi na ako, sinusubukan kong i-set up ang lugar para lumipat ang asawa ko," sabi niya, at ngumisi siya.
"Ano sayo? Anong ginagawa mo?" interesanteng tanong niya.
"Ako? Nakahiga lang at iniisip ka," pagsisinungaling niya.
"Sige. I can't wait to see you in your dress tomorrow. I love you so much," anito, na nagpangiti sa kanya.
"Mas mahal na mahal kita. Hahayaan kitang bumalik sa ginagawa mo..."
"Tatapusin ko at tatawagan kita, okay?" sabi niya, at ngumisi siya.
"Sige, baby," sabi niya, at saka niya ibinaba ang tawag at pinaandar ang sasakyan.
Hindi na siya makapaghintay na makita ang pagkagulat sa mukha nito nang makita siyang nakatayo sa harapan niya.
Makalipas ang dalawampung minuto, nakarating siya sa kinaroroonan niya at sumakay ng elevator paakyat sa apartment niya.
Gustong sorpresahin siya, hindi na siya nag-abala sa doorbell at ipinasok ang passcode para sa kanyang pinto.
Sa sandaling pumasok siya sa bahay, napawi ang ngiti sa kanyang mukha nang makita ang puting stilettos sa may pintuan.
May kumpanya ba siya? Napaisip siya habang hinuhubad ang kanyang sapatos at nagpatuloy sa loob.
Gusto niyang tawagin ang pangalan nito ngunit napatigil siya nang makita ang mga pambabaeng damit na nagkalat sa kanyang sopa: isang maikling puting cotton na damit at isang pulang blazer.
Sa pagkakataong ito, nagsalubong ang mga kilay niya nang makilala ang napakapamilyar na damit—ang damit na suot ni Grace kanina.
Binalik niya ang tingin sa mga stilettos at nakilala ang mga ito bilang limited edition pair na nakuha niya kay Grace para sa kanyang kaarawan noong nakaraang taon.
Bakit nandito si Grace at hindi sa florist? At bakit hindi binanggit ni Flavier na kasama niya si Grace? Nagmumuni-muni si Tyrra, ang bilis ng tibok ng puso niya habang tinatahak ang daan patungo sa kwarto.
Ang isang bahagi ng kanyang utak ay nasuri na ang sitwasyon at alam kung ano ang nangyayari, ngunit ang isa pang bahagi ay ayaw maniwala dito.
Gusto niyang maniwala na baka pumunta rito si Grace para pag-usapan ang mga detalye tungkol sa mga bulaklak kasama si Flavier, at baka natapon ang tsaa sa damit niya, kaya't nasa loob siya at naghahanap ng iba pang mapagkikitaan. tainga.
Sa kasamaang palad, habang papalapit si Tyrra sa kwarto, mas lalong hindi siya naniniwala sa ginawa niyang dahilan.
Umagos ang tawa ni Grace sa kalahating bukas na pinto ng kwarto. "Kailangan mo siyang marinig kanina," narinig niyang sabi ni Grace.
"I already feel like the most beautiful bride, Sandy. This feels like a fairytale, and I'm about to begin my happily ever after," sabi ni Grace, ginagaya ang sinabi ni Tyrra kanina, at tumawa si Flavier.
"She is so childish and uto-uto. The only reason I'm able to stand her is her inheritance," narinig niyang sabi ni Flavier, and her perfect world was shattered in an instant.
Sumilay ang pinakakaakit-akit na ngiti sa mukha ni Tyrra habang nakaharap sa lalaking nakaupo sa likod ng desk na nakayuko ang ulo sa laptop nito."Good morning, Mr. Domino," bati niya, may halong kaaya-aya at magalang ang tono nito.Napaangat ng ulo si Lemar nang marinig ang pamilyar na boses ng babae na hindi niya lubos maisip. Laking gulat niya nang magtama ang tingin niya.Ang mga berdeng mata na iyon ay walang iba kundi ang isang babae na nasa isip niya sa loob ng maraming taon. Ang tumakas sa kanya pagkatapos ng madamdamin nilang gabing magkasama.Paanong hindi niya maalala ang mga berdeng mata na iyon? Marami na siyang nakasamang babae, karamihan sa kanila ay hindi niya naaalala, ngunit siya ang hindi niya makakalimutan. Naalala niya kung paanong ang mga berdeng mata nito na puno ng luha ng kalungkutan ay nag-alab sa pagnanasa.Sinong mag-aakala na muli siyang magku-krus ng landas? O kaya naman ay pupunta siya sa opisina nito sa ganitong paraan? Napaisip siya habang nakatingin
"Tingnan mo, Mommy! Makikita natin ang lahat mula rito!" bulalas ni Samantha habang naglalakad papasok sa kanilang maluwag at pinalamutian nang eleganteng silid na may tanawin ng lungsod.Napangiti si Tyrra, namumugto ang kanyang puso sa pagmamahal sa kanyang anak. "Yes, we can. It's a beautiful view," sabi ni Tyrra habang pinagmamasdan si Samantha na tumakbo sa bintana, idiniin ang ilong sa salamin.Ibinaba ng bellman ang kanilang mga bagahe at ibinigay kay Tyrra ang susi ng kwarto. "Kung kailangan mo ng anuman, mangyaring huwag mag-atubiling tumawag sa front desk."“Salamat,” sagot ni Tyrra, tinabihan siya.Pag-alis niya, lumingon siya kay Maya. "You can go freshen up and get some rest. Ako na ang bahala kay Sam. Tomorrow you'll have to watch her. I have a very important meeting tomorrow."Tumango si Maya. "You don't have to worry about a thing. We will be fine. We plan on explore the playground tomorrow."Nakangiting nagpapasalamat si Tyrra. "Salamat, Maya. I don't know what I'd do
Six Years LaterEksaktong anim na taon matapos umalis si Tyrra sa kanyang ama at umalis ng bansa sa umaga ng kanyang kasal, bumalik siya kasama si Samantha, ang kanyang limang taong gulang na anak na babae, at si Maya, ang kanilang pinagkakatiwalaang yaya sa loob ng maraming taon.Anim na taon na ang nakalilipas, hindi lamang siya umalis sa kanyang tahanan, siya ay umalis ng bansa, at ngayon, siya ay babalik. Hindi dahil may pagnanais siyang harapin ang kanyang nakaraan o harapin ang kanyang ama, ngunit dahil gusto niyang bumalik sa bansang kanyang sinilangan kasama ang kanyang maliit na babae.Ang mga larawan ng nakalipas na anim na taon ay kumikislap sa kanyang mga mata- ang panlilinlang ni Flavier, ang pagtataksil ni Grace, ang biglaang pag-alis, ang kalungkutan ng isang banyagang lupain, at ang hindi inaasahang pagbubuntis.Isang matinding galit ang bumalot sa kanya nang maisip niya ang ultimatum sa kanya ng kanyang ama noong umagang iyon anim na taon na ang nakararaan- ang pagpap
Habang nagising si Lemar, gumulong-gulong siy at kusang inabot, ngunit malamig na mga kumot lamang ang nakasalubong ng kanyang kamay. Nanghihina, iminulat niya ang kanyang mga mata, kumukurap sa sinag ng araw.Nang makita niyang walang laman ang kabilang gilid ng kama, umupo siya, kumapit sa kanya ang mga labi ng tulog, at inilibot ang tingin sa tahimik na silid.Napatingin siya sa orasan sa nightstand— alas otso na ng umaga. Kumunot ang noo niya, pinasadahan ng kamay ang magulo niyang buhok.Itinaas niya ang kanyang mga paa sa gilid ng kama, itinapat ang kanyang mga paa sa malambot na karpet.Tumayo siya, nag-inat, at mabagal na kumandong sa paligid ng suite. Wala na ang damit niya, napansin niya. Ang tanging bakas niya ay ang banayad na halimuyak na nananatili pa rin sa hangin.Ang kanyang pabango ay nananatili sa silid, isang mahina, nakakaakit na paalala ng kanyang presensya.Matingkad niyang naalala ang gabi: ang tindi, ang pagsinta, ang paraan ng presensya nito na nagpasiklab sa
Nagising si Tyrra bago pa lubusang sumikat ang araw, ang mahinang liwanag ng bukang-liwayway ay tumagos sa mabibigat na kurtina ng silid ng hotel.Napakurap siya ng ilang beses, disoriented, bago bumalik sa kanya ang mga pangyayari noong nakaraang gabi.Nakahiga si Lemar sa tabi niya, nakasabit ang braso nito sa bewang niya, humihinga ng malalim sa kanyang pagtulog. Dahan-dahan niyang itinaas ang braso nito, nag-ingat na hindi siya magising, at nadulas mula sa kama.Maayos na nakatupi ang mga damit niya sa tokador. Hindi niya natatandaang pinulot sila sa sahig ngunit natutuwa siyang ginawa niya ito.Mabilis niyang kinuha ang mga ito, nagbihis sa katahimikan. Kumabog ang dibdib niya habang naglalakad patungo sa pinto. Natigilan siya, nang makita ang susi ng kotse niya sa mesa sa tabi ng pinto, at nag-alinlangan, binalik ang tingin kay Lemar. Nanatili siyang tulog, payapa ang mukha sa madilim na liwanag.Nag-isip siya na mag-iwan sa kanya ng isang sulat ng pasasalamat ngunit nagpasya si
Nakatitig sa kanya si Lemar at nagulat. "Bakit ko gustong gawin iyon? Bakit mo gustong gawin iyon?" Tanong niya, nagsimulang magtaka kung ang buong aksidente at luha ay isang pakana para mapuntahan siya.Nag-init ang pisngi ni Tyrra sa magkahalong hiya at kakaibang pagka-defiance. Ang mga salita ay bumagsak bago siya makapag-isip."I mean," nauutal niyang sabi, halos hindi bumulong ang boses niya, "do you... find me attractive?"Tinitigan siya nito, naningkit ang asul nitong mga mata sa pagkalito. Namayani ang katahimikan sa pagitan nila, makapal at mabigat. Gustong gumapang ni Tyrra sa ilalim ng upuan at mawala. Ang pabigla-bigla na pagkilos na ito, na isinilang dahil sa dalamhati, ay nawalan na ng kontrol.Sa wakas, nagsalita siya, neutral ang boses niya. "Oo," pagsang-ayon niya, "pero hindi ko maintindihan. Bakit gusto mong makipag-sex sa akin?"Huminga ng malalim at nanginginig si Tyrra. Bawat himaymay niya ay sinisigawan siyang tumakbo, para makalayo sa lalaking ito, itong estran
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments