Hindi kami nagtagal sa Canada at agad na bumalik sa Pinas. Ngayon ay nasa bahay ulit ako ni Steven para mag trabaho. Wala si aleng Lourdes dahil naka leave ito kaya ako lang ang mag-isa dito dahil dalawa lang naman kaming katulong sa bahay ni Steven.
"Good morning sir. Breakfast is ready," sabi ko nang makita siyang hubad barong naglalakad papasok sa kusina. Namula ako bigla at nag iwas ng tingin nang lantad sa harapan ko ang katawan niyang walang saplot. Tanging isang piraso lang sa ibaba ang suot niya.
"Sige po sir," sabi ko at iiwan sana siya sa kusina pero tinawag niya ko bigla.
"Where are you going?" tanong niya.
"Maglilinis lang po sa labas sir," magalang na sagot ko.
"You'll stay here tonight," sabi niya na ikinagulat ko.
"Po?" hindi pwede ‘to. Hahanapin ako ng anak ko, ng anak namin.
"Yes. Dahil walang magbubukas sa ‘kin ng gate mamaya. Manang Lourdes is on leave so stay in ka sa bahay hangga't hindi pa bumabalik si manang." Sagot niya at kumain.
Nanghihinang napa-sandal sa labas dahil doon. Sino ang maiiwan sa anak ko? Tawag ko nalang kaya si Lia mamaya? I'm sure she won't mind na maiwan sa kaniya si Iv.
Nilinis ko na ang labas at nang bumalik ako sa loob ay nakita ko si Steven na nakaupo sa sofa at may nirereview sa laptop niya.
"Paki ready ng suit ko," sabi niya sa ‘kin. Trabaho ba ni manang ‘to? Akala ko ba bawal pumasok sa kwarto niya?
"Papasok po ako sa kwarto niyo sir?" tanong ko kahit na kinakabahan ako.
"Yes? Dahil kukunin mo nga ‘di ba ang susuotin ko?" sabi niya na nasa laptop pa rin ang paningin.
"Yes. Copy po sir," sabi ko at nagmamadali sa pag pasok sa kwarto niya.
Nang makapasok ako sa kwarto niya ay agad kong nilapitan ang closet niya. Ano ba ang gusto niyang suotin? Bahala na nga.
Agad kong kinuha ang sa tingin ko ay babagay sa kaniya though lahat naman yata ng andito ay bagay na bagay sa kaniya.
Agad kong inayos ito gamit ang plantza. Nag-iingat na ‘wag ‘tong masunog dahil mukhang mamahalin ang mga damit niya.
Patapos na ako ng pumasok siya sa loob.
"Naayos ko na po sir," sabi ko nang nakayuko.
"Really?" sabi niya at lumapit sa ‘kin. Napaangat ako ng tingin at nakitang titig na titig ito sa akin. Bakit? May dumi ba sa mukha ko?
"Wait here," paos na bulong nito at tumalikod saka pumasok sa banyo.
'Ano nang gagawin ko dito?" buntong hininga ko. Gaya nang sabi niya kanina ay naghintay ako hanggang sa matapos siyang maligo.
Nakatapis lang siya ng tuwalya na lumapas sa banyo. Namula ako bigla ng maisip na ganyang katawan ang nakauna sakin.
"Help me to wear that suit," sabi niya na titig na titig sa ‘kin. Trabaho pa rin ba ‘to ni aleng Lourdes?
Kumuha siya ng boxer kaya tumalikod agad ako nang makita na akma niya nang isusuot ito. Grabe, hindi man lang nagbigay ng signal.
"Bakit ka tumalikod?" tanong niya. Nangunot ang noo ko at dahan-dahang humarap sa kaniya.
Hindi ko nalang siya sinagot at binigay ang mga susuotin niyang ni ready ko. Tinulungan ko siya na isuot ang coat niya at ako na rin ang nag-ayos ng necktie dahil hinintay naman niya na ako ang gagawa. Ang hirap pala talaga ng trabaho ni aleng Lourdes. Parang may bata lang na binibihisan.
Nang makita na ayos na siya ay balak ko na sanang bumaba.
"What about my hair?" napahinto ako at napatingin ulit sakaniya. Anong ibig niyang sabihin? Na ako ang mag aayos ng buhok niya? Ibang level ang trabaho ni aleng Lourdes.
Umupos siya sa kama at lumapit ako sa kaniya para suklayin ang buhok niya. Bahagya akong lumapit sa gilid niya. Biglang namula ang pisngi ko ng ma realize ang position namin ngayon.
Ang dibdib ko’y nasa malapit sa mukha niya. Nakakahiya ‘tong pinaggagawa ko.
"T-Tapos na po sir," nauutal na sabi ko. Dali-dali kong binalik ang suklay niya sa table nito at mabilis na nagtungo sa pinto.
"Your boobs is bigger than I thought," sabi niya na ikinalaki ng mga mata ko. Hindi ako sumagot at agad na bumaba para makatakas sa kaniya. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko dahil sa nangyari kanina.
'Ganito ba ang nangyayari sa kanila ni aleng Lourdes? Grabe!' sabi ko sa isipan ko.
Nang kumalma na ang kaba sa dibdib ko ay hinugasan ko nalang ang pinggan na pinagkainan ni Steven kanina.
"I'm leaving," sabi niya. Anong sasabihin ko?
"Ingat po sir," sabi ko ng hindi lumilingon sa kaniya. Akala ko ay umalis na siya kaya sinilip ko ang likuran ko at napasigaw ako bigla ng nasa likuran ko siya at taimtim na nakatitig sa ‘kin.
"B-Bakit po sir?" nauutal na tanong ko.
"I'm dying to taste that lips," sabi pa nito.
Nanlaki ang mga mata ko at agad na lumayo sa kaniya. Pero kinabig niya lang pabalik ang beywang ko kaya naglapit ang katawan namin dalawa.
Tumingin siya sa mga labi ko at napalunok ng ilang beses. Tinignan niya muna ako sa mga mata saka niya ibinaba ang ulo papalapit sa ‘kin nang biglang tumunog ang cellphone ko na nasa bulsa ko lang.
Kinuha ko ito at sabay kaming napatingin sa tumawag sa ‘kin.
Lumayo siya at kumunot ang noo na tinignan ako.
"Fucking taken," sabi niya at umalis.
Malalim ang buntong hininga ang pinakawalan ko ng umalis na ito at agad na sinagot ang anak ko.
'My love' ‘yan kasi ang nilagay kong pangalan niya sa contact list ko.
Nakakatawang isipin na akala ni Steven ay nobyo ko ang tumatawag sa ‘kin. 'Tangi! Anak natin ‘yon uy' bulong ko.
"Yes anak?" sabi ko ng masagot ang tawag niya.
"Mama! Tita Divine told me na hindi ka uuwi mamaya," maktol nito.
"Yes baby. Mama gonna stay here sa work niya. Pwede bang doon ka muna kay tita Lia mo mamayang gabi?" sabi ko.
"Hindi ka ba talaga pwedeng uuwi mamaya mama?" malungkot na saad ng anak ko.
"Yes anak. I'm sorry. Naiintindihan mo naman si mama diba?" tanong ko.
"Okay po mama. Take care. I love you," sabi nito. Napangiti naman ako dahil sa sinabi niya.
"I will. I love you too my love." Sabi ko saka binaba ang tawag. Bumalik si Steven sa loob na nakakunot ang noo at madilim ang mukha. Kinuha niya ang suitcase niya na naiwan sa mesa at supladong nag iwas ng tingin.
"Dito ako kakain mamaya so cook for me," masungit na saad nito at umalis.
'Anyare doon?' naguguluhang tanong ko sa inasal niya.
Kinabukasan ay nandito parin ako at sa bahay niya. Late na ng nagising si Steven. Actually kakababa lang niya galing sa kwarto niya.
"I want coffee," sabi niya nang hindi man lang ako tinatapunan ng tingin.
"Yes sir," sabi ko.
Dali dali akong nag timpla ng kape at agad na binigay sa kaniya saka ako bumalik sa ginagawa ko kanina. Naiilang ako minsan dahil pakiramdam ko nakatingin sakin si Steven habang naglilinis kaya inaangat ko ang tingin ko sakaniya para makasigurado pero nahuhuli ko siyang nagbabasa ng mga papeles sa table niya. 'Nag iimagine lang yata ako' bulong ko sa sarili pag ganoon ang naabutan kong ginagawa niya.
"Sir what do you want for lunch?" tanong ko sa kaniya.
"You." Nanlaki ang mga mata ko sa turan niya sakin. Huh? Ako raw? Last time I check naglinis ako ng tenga kaya malabong namali ako ng dinig.
"Po?"
"I mean, how about you?" ulit niya sa sinabi niya saka nag angat ng tingin sakin hanggang bumaba ang paningin niya sa labi ko at agad na ibinalik sa papeles niya sa mesa. 'Okay, what was that?'
"Adobo po. Gusto niyo po ba ‘yon?" tanong ko. Tumango lang siya kaya ni ready ko na ang mga ingredients at gamit na gagamitin ko sa pagluluto.
Binilisan ko ang pagluluto para makakain na siya at ng matapos na ay agad ko na itong hinain.
"Luto na po sir. Kain ka na po," sabi ko.
"Kakain," rinig ko bulong niya ngunit iba ang pagkabigkas niya no'n. Magaspang at hot na nagpa init sa ‘kin bigla.
"May sinasabi ka po sir?" tanong ko kunwari para ‘di ako mailang sa kaniya.
"Nothing. Let's just eat here- he paused at tumikhim muna sandali "in this table," pagpatuloy niya.
Naguluhan ako sandali sa sinabi niya pero nilagay ko nalang sa mesa ang niluto ko. Siguro balak niyang sa veranda kakain o sa garden niya. Minsan kasi pinapadala niya kay aleng Lourdes ang mga pagkain niya sa kahit na anong parte ng bahay.
Nang maihanda ko na ay aalis na sana ako ng pigilan niya ko.
"Join me. Hindi ko mauubos ‘yan lahat," sabi niya kaya umupo nalang ako para hindi na humaba pa ang usapan.
Kinakabahan ako dahil basically ‘di ko alam anong lasa ng luto ko. Kung nasasarapan ba siya o hindi. Some says masarap ang luto ko lalo na ng anak ko but he's the boss so dapat hindi ako mapahiya kahit papaano.
"Masarap?" Tanong ko. Uminom muna siya ng tubig at biglang namula na ipinagtaka ko. Bakit siya namula bigla? May allergies ba siya?
"Masarap," sabi niya at uminom ulit ng tubig. 'Ang weird'
“Pa, namiss kita,” sabi ko habang nakatingin sa libingan nila ni mama. “Pasensya na po kayo kung ngayon lang ako nakadalaw sa inyo ah?” mahinahong sabi ko. “Sila po ba si lolo at lola, papa?” ang maliit at mahinhing boses ni Snow sa likuran. Lumingon ako sa kanila ni Yenro. “Hali ka anak, pakilala kita kay lolo at lola mo,” ang sabi ko. First ni Snow makasama sa amin dito sa puntod ni mama at papa. Hindi namin siya inaalis ni Yenro sa isla noon dahil hinuhuli pa nila ang mga iilang galamay ni Lia. Kung makalabas man siya ng isla, sobrang bantay sarado at limited lang ang mapupuntahan niya. Lumapit silang dalawa ng ama niya sa akin. Ngumiti ako kay Yenro at hinarap muli si mama at papa. “Ma, pa, this is my daughter and— “Her husband ma, pa,” pagtatapos ni Yenro sa sasabihin ko sana. Natatawa akong yumakap sa kaniya ng patagilid habang sa si Snow naman ay lumapit sa puntod ng lolo at lola niya. “If wala ka, baka kasama ko na sila ngayon.” Sabi ko. Dinungaw niya ako at bahagyan
10 years later, Masaya na ako no'ng makasama ko ang anak ko at si Yenro ng payapa pero mas sumaya ako no'ng nahuli na si Lia sa pamamagitan ni Ria. Masiyadong maganda ang plot twist na hindi pala pangkaraniwang tao si Ria. Kaya ayun, nahuli si Lia at nasa kalalagyan niya ngayon na ni sinag ng araw ay hindi niya makikita. Masaya akong masaya na si Steven ngayon, at masaya ako sa piling ni Yenro. Masaya akong hindi lang kami ang narito sa isla kundi halos lahat ng mga magbabarkada. Dito na namin pinili manirahan sa Isla. "Ate," napatingin ako kay Hannah na ngayon ay, maayos na. Sa awa ng Diyos ay maayos na ang buhay niya. Minsan lang, napapangiwi ako sa ate niya pero sobrang saya ko na maayos na kami. No'ng may pinagdadaaanan siya, hindi ako nagdalawang isip na aalagaan siya. Ako ang naiiwan sa kaniya habang busy sila sa laban kay Lia. Tapos na ang paghihirap ko. Ngunit na ipasa sa kanila ang lahat ng sakit na dinanas ko. "Hindi pa nga pala ako nagpapasalamat," aniya habang sum
“Kamusta naman ang buhay kasama ni Yenro mo?” tanong ni Chichi habang nilalantakan namin ang langka na natira mula sa kinuha ni Yenro kahapon. “Ayos lang naman,” sagot ko ng nakangiti. Masaya talaga ako at ang gaan gaan ng pakiamdam ko ngayon na kasama ko si Chichi. Masaya na ako na wala na akong iisipin pang Lia. Masaya rin ako na kasama ko si Yenro. At mas sumayo ako na kahit papaano, ang itinuring kong kapatid ay narito kasama ko. “Si Arman nga pala, kamusta na siya?” namiss ko rin kasi siya dahil medyo matagal na kaming hindi nagkikita. Isa din iyong kuya ko e. Kasal man kami, ang turingan namin sa isa’t-isa ay hindi lalagpas bilang isang kapatid. “Ayun, masaya sa boyfriend niya,” natatawang sabi niya. Alam kong masaya na siya sa kalagayan ni Arman ngayon. At matagal na rin namang pinag-isipan ni Arman na pumunta ng Thailand para sa jowa niya. “Kamusta nga pala ang buhay mo sa Thailand?” tanong ko kasi alam kong nasa Canada na ang buhay niya. Kung hindi dahil sa akin, baka nas
"I'll give this p*ssy to you, 5 to 9, 9 to 5!" Napapikit ako at naririndi na dahil pang ilang ulit na iyang kinanta ni Yenro. Kanina pa ako nagising at nasa sala ako para mag unat unat. Pagka gising ko palang narinig ko ng kinakanta niya yan. At halos hindi ko na mabilang na sa loob ng 20 minutes, inulit ulit niyang kantahin yan. "Hindi ka ba talaga titigil? Pang ilang ulit mo ng kinanta yan?"Nakita ko ang paglingon niya sa akin at pagkagat niya sa pang ibabang labi niya para pigilan na huwag matawa sa mukha kong nakabusangot. Hubad baro siya ngayon at pakiramdam ko ay feel na feel talaga niya ang moment.Hindi ko alam kung ano pero may plano yata si Yenro na mag-apply bilang bouncer sa bar. Bakit ba siya nakahubad? Ano? Flex lang niya katawang lupa niya? "Good morning, baby. Bakit hindi ka nakangiti ngayon?"Pinandilatan ko siya ng mata. Hindi ko alam kung nanti-trip ba siya o seryoso. Mukha talaga siyang engot sa harapan ko ngayon at kita na ngang bad trip ako, mas babadtripin
"Yenro," tawag ko sa kaniya."Love?" busy siya ngayon sa laptop niya. Feeling ko ay minomonitor niya ang drone na nakapalibot sa amin. Lumapit ako sa gawi niya at sinalubong naman niya ako ng haIik. Umupo ako sa tabi niya. Hirap na ako sa tiyan ko. Ang laki na e."Kamusta si Steven?" ang tanong ko."He's fine." Ang sagot niya. Tumingin ako sa mata niya na ayaw niyang iharap sa akin.Napabuntong hininga ako. Alam kong hindi. He must be suffering now. I know it kasi iyong ang nararamdaman ko. Hindi niya pa rin alam nasaan ang mag-ina niya ngayon and nakikiplastikan pa siya kay Lia na lantaran ng nagpapapansin sa kaniya. "Nakakaawa siya." Ang sabi ko.Kinuha niya ang ulo ko at isinandal sa kaniya. "He'll be fine. Ang mahalaga, dito ka lang sa bahay."Peke kaming ikinasal ni Steven para lang palabasin na kasal na siya sa akin at galitin si Lia. At ngayon nga, si Lia, ginagaya si Ria. Nakikipapel na siya sa buhay ni Steven. I know how hard it is for him dahil araw araw siyang nakikipag
“Amanda, this is my mother, Sonya,” pagpapakilala ni Lia sa ina niya na siyang nag-alaga daw kay Ria. Ilang buwan ng nagta-trabaho si Ria kay Steven at wala na akong ibang ginawa kun’di ang maging kontrabida sa buhay niya. Lagi kong pinagpipilitan ang sarili ko sa buhay ni Steven kahit harap-harapan niya akong tinataboy. Kada pamam@ldita ko sa kanila, double din ang sakit na nararamdaman ko. Rinig na rinig ko kung paano gamitin ni Lia ang mga tao sa paligid niya makuha lang si Steven. Ganoon siya ka desperada. Kahit mama niya na gusto lang bumawi sa kaniya ay gagamitin niya. Umiiyak na ako sa kwarto dahil wala na akong mahahawakan pa. Nagkulong na ako dito ng ilang araw. Noong una, sabi ko bahala na pero hindi ko pala kaya madamay ang anak namin ni Yenro. Nalala ko sa resto, kita ko ang pagkamuhi sa mata ni Ria. Pero sobrang saya ko ng hindi niya hihiwalayan si Steven kahit pa mama na niya ang nagsabi na hiwalayan niya ito. Iniisip niya siguong ako ang anak ng mama niya. Hindi
“She’s here again? Can you tell her to leave?” matigas na sabi ni Steven nang papasok ako sa loob ng bahay niya. Pumasok pa rin ako at ngumiti sa harapan niya. “Ano ba Amanda! I said, leave. Hindi nga kita papanagutan!” Ang sabi niya. I am pregnant. Pero si Yenro ang ama. I am 2 months old pregnant. Akala ko si Steven lang mag-isa sa bahay niya, nagulat ako nang makita si Yenro na nanlalaki ang mata nang makita ako at ang tiyan ko. After naming mag-usap matapos non ay umalis na siya at hindi nagpakita. Ngayon pa kami nagkitang muli. Nakakainis at nakakaiyak dahil alam ko sa sarili ko na hinahanap ko siya pero alam rin ng utak ko na hindi pwede. “Steven, bakit hindi? Anak mo ito!” Sigaw ko. “Anong anak? Ni hindi ko nga maalala na may nangyari sa atin no’ng magsama tayo. How can I be the father?” Hindi nagsalita si Yenro. Pero alam kong igting ang panga niya at doon sa baso niya na may alak ang tingin. “Kung hindi ka aalis sa bahay ko, ako ang aalis!” “Your mom approved aboou
“Nasa labas pa ba si Yenro?” tanong ko kay Ben. “Yes,” sabi ni Ben sa akin. Mahigit sampung minuto ng nag do-doorbell si Yenro sa labas ng bahay ni Ben. “Open the fvcking door Ben or I’ll crush it!” nagsimula na siyang sumigaw. Umakyat na nga siya sa gate na nakasara tas ngayon, may balak pa siyang magwala. “Dito ka lang at huwag ka ng lumabas. Ako na ang bahala sa kaniya,” sabi ni Ben. Pagbukas ng pintuan, agad iyong sinara ni Ben para hindi makapasok si Yenro. “Open that fvcking door. Dammit! She’s hiding inside your house!” “Sino bang tinutukoy mo?” rinig tanong ni Ben. “Steven told me na magkasama kayo ni Amanda nang pumunat doon sa gulfing niyo!” “Nagkita lang kami. So? Anong problema mo?” “TABI! KUKUNIN KO SIYA!” “You can’t! That’s trespassing.” “THEN SUE ME! FVCK YOU!” Nakagat ko ng mariin ang labi ko. Sobra na ang galit ni Yenro para murahin niya ang kaibigan niya. “AMANDA! GET OUT!” He’s really certain that I am here. May kumalampag sa pintuan. Nang sumilip ako
Napadaing ako nang magising ako dahil kay Yenro na busy na naman sa kakahaIik sa katawan ko. "Yenro, pagod ako," paungol na sabi ko. Hindi siya nakinig. Hinarap niya ako sa kaniya at nang magtagpo ang paningin namin, nasalubong ko ang mabibigat niyang tingin. "I want more," bulong niya. Tumingin ako sa baba at nakitang nakatayo na naman yun. "Hindi ba yan napapagod?" kunot noong tanong ko. Imbes na sagutin ay siniil niya ako ng haIik sa labi. Akala ko ba Amanda pagod ka? Bakit nagpapadala ka sa mga haIik ng lalaking ito? Nababaliw na rin yata ako dahil agad ko ring ipinulupot sa kaniyang leeg ang kamay ko. At nangyari na naman ng pa ulit ulit ang pagiisa ng aming katawan. Kinaumagahan, akala ko mauuna akong magising kay Yenro ngunit pagmulat ko ay wala na siya sa tabi ko. May nakahanda na ring pagkain sa mesa. Napangiti ako sa ginawa niya ngunit nagtataka ako kung saan siya nagpunta. Akala ko matatapos ang araw na ito na good mood ako, pero nagkamali ako. Dahil biglang pu