“Kamusta naman ang buhay kasama ni Yenro mo?” tanong ni Chichi habang nilalantakan namin ang langka na natira mula sa kinuha ni Yenro kahapon. “Ayos lang naman,” sagot ko ng nakangiti. Masaya talaga ako at ang gaan gaan ng pakiamdam ko ngayon na kasama ko si Chichi. Masaya na ako na wala na akong iisipin pang Lia. Masaya rin ako na kasama ko si Yenro. At mas sumayo ako na kahit papaano, ang itinuring kong kapatid ay narito kasama ko. “Si Arman nga pala, kamusta na siya?” namiss ko rin kasi siya dahil medyo matagal na kaming hindi nagkikita. Isa din iyong kuya ko e. Kasal man kami, ang turingan namin sa isa’t-isa ay hindi lalagpas bilang isang kapatid. “Ayun, masaya sa boyfriend niya,” natatawang sabi niya. Alam kong masaya na siya sa kalagayan ni Arman ngayon. At matagal na rin namang pinag-isipan ni Arman na pumunta ng Thailand para sa jowa niya. “Kamusta nga pala ang buhay mo sa Thailand?” tanong ko kasi alam kong nasa Canada na ang buhay niya. Kung hindi dahil sa akin, baka nas
10 years later, Masaya na ako no'ng makasama ko ang anak ko at si Yenro ng payapa pero mas sumaya ako no'ng nahuli na si Lia sa pamamagitan ni Ria. Masiyadong maganda ang plot twist na hindi pala pangkaraniwang tao si Ria. Kaya ayun, nahuli si Lia at nasa kalalagyan niya ngayon na ni sinag ng araw ay hindi niya makikita. Masaya akong masaya na si Steven ngayon, at masaya ako sa piling ni Yenro. Masaya akong hindi lang kami ang narito sa isla kundi halos lahat ng mga magbabarkada. Dito na namin pinili manirahan sa Isla. "Ate," napatingin ako kay Hannah na ngayon ay, maayos na. Sa awa ng Diyos ay maayos na ang buhay niya. Minsan lang, napapangiwi ako sa ate niya pero sobrang saya ko na maayos na kami. No'ng may pinagdadaaanan siya, hindi ako nagdalawang isip na aalagaan siya. Ako ang naiiwan sa kaniya habang busy sila sa laban kay Lia. Tapos na ang paghihirap ko. Ngunit na ipasa sa kanila ang lahat ng sakit na dinanas ko. "Hindi pa nga pala ako nagpapasalamat," aniya habang sum
“Pa, namiss kita,” sabi ko habang nakatingin sa libingan nila ni mama. “Pasensya na po kayo kung ngayon lang ako nakadalaw sa inyo ah?” mahinahong sabi ko. “Sila po ba si lolo at lola, papa?” ang maliit at mahinhing boses ni Snow sa likuran. Lumingon ako sa kanila ni Yenro. “Hali ka anak, pakilala kita kay lolo at lola mo,” ang sabi ko. First ni Snow makasama sa amin dito sa puntod ni mama at papa. Hindi namin siya inaalis ni Yenro sa isla noon dahil hinuhuli pa nila ang mga iilang galamay ni Lia. Kung makalabas man siya ng isla, sobrang bantay sarado at limited lang ang mapupuntahan niya. Lumapit silang dalawa ng ama niya sa akin. Ngumiti ako kay Yenro at hinarap muli si mama at papa. “Ma, pa, this is my daughter and— “Her husband ma, pa,” pagtatapos ni Yenro sa sasabihin ko sana. Natatawa akong yumakap sa kaniya ng patagilid habang sa si Snow naman ay lumapit sa puntod ng lolo at lola niya. “If wala ka, baka kasama ko na sila ngayon.” Sabi ko. Dinungaw niya ako at bahagyan
After that hot steamy night in Canada, hindi alam ni Ria na magbubunga ang kapusukan niya ng gabing iyon. Masiyadong magulo ang isip niya sa mga sandaling 'yon dahil sa pagpapalayas sa kaniya ng mga kumopkop sa kaniya. In an unexpected turn of events, she met a man who has a Greek-God-body like and as handsome as God of beauty and perfection. Steven Marcus Alvante, a lost man because he found out that his girlfriend had cheated on him. He was in Canada and got drunk at a high quality bar exclusively for the wealthy people like him. He was alone in the counter area when his sister left him.
"Tapos ka na ba diyan?" masungit na tanong ni Steven sa 'kin habang prenteng nakaupo sa sofa niya. "Yes po sir," sagot ko saka tumayo at ipinagpag ang mga dumi na nakita sa damit ko. "Good. Now leave," dali-dali akong umalis sa harapan niya dala ang mga ginamit kong panglinis. "Ayos ka lang ba Ria?" tanong ni aleng Lourdes sa 'kin nang makita ang lungkot sa mga mata ko. Ngumiti ako at pinigilang hindi maiyak sa nangyari kanina. Dalawang linggo palang akong katulong dito pero pakiramdam ko ay hindi ko na kaya. "Uuwi ka na ba?" tanong ni aleng Lourdes. "Opo aleng Lourdes. Naghihintay na po kasi sa ‘kin ang anak ko e," malungkot na sabi ko dito saka nag tungo sa maid's quarter at hinubad ang uniform na suot. Bago ako tuluyang umalis, tinignan ko muna si Steven na ngayon ay umiinom na ng alak habang may kausap sa cellphone nito. Nang makauwi ako sa bahay ay walang tao. Napabuntong hininga nalang ako nang mapagtantong hindi pa umuuwi ang anak ko kasama ang ninang Divine niya. Umupo
"V!" Malayo pa man kami ay rinig na namin ang sigaw ni Oceanie na tuwang tuwa na makita si Hivo. Nasa likuran niya si Agatha na nakangiti sa amin. "Kamusta ang biyahe?" tanong niya sa amin. "Tiring," ikling sagot ko. Humalik si Hivo sa pisngi ni Agatha at lumapit naman sa 'kin si Oceanie. "Hello baby girl," sabi ko dito at yumuko para mahalikan niya sa pisngi. "Hello po tita Ri." Hindi na kami hinintay ng dalawang bata at agad na nagtutumakbo papasok sa loob ng bahay. "What happened? I received your text last night," nag-aalalang tanong ni Agatha sa 'kin. "Pag-usapan nalang natin sa loob. Sila Divine, wala pa ba?" tanong ko dito. "On the way na raw ang tatlo," sagot nito. Nang makapasok kami sa loob ay busy ang lahat sa paghahanda. Wala ang presensya ng asawa ni Agatha dahil may pinuntahan daw saglit so basically kami lang ang nandito at mga katulong. Hindi kami lagi nagkaka-abutan ni Kael. Agatha's husband. "What happened? Spill it Ri," hindi na makapaghintay si Agatha na ik
Hindi kami nagtagal sa Canada at agad na bumalik sa Pinas. Ngayon ay nasa bahay ulit ako ni Steven para mag trabaho. Wala si aleng Lourdes dahil naka leave ito kaya ako lang ang mag-isa dito dahil dalawa lang naman kaming katulong sa bahay ni Steven. "Good morning sir. Breakfast is ready," sabi ko nang makita siyang hubad barong naglalakad papasok sa kusina. Namula ako bigla at nag iwas ng tingin nang lantad sa harapan ko ang katawan niyang walang saplot. Tanging isang piraso lang sa ibaba ang suot niya. "Sige po sir," sabi ko at iiwan sana siya sa kusina pero tinawag niya ko bigla. "Where are you going?" tanong niya. "Maglilinis lang po sa labas sir," magalang na sagot ko. "You'll stay here tonight," sabi niya na ikinagulat ko. "Po?" hindi pwede ‘to. Hahanapin ako ng anak ko, ng anak namin. "Yes. Dahil walang magbubukas sa ‘kin ng gate mamaya. Manang Lourdes is on leave so stay in ka sa bahay hangga't hindi pa bumabalik si manang." Sagot niya at kumain. Nanghihinang napa-s
Kinagabihan ay nasa mansion pa rin ako at nakatuon ang attention sa amo na kung makatingin sa akin ay tila ba isa akong pagkain na minsan lang maihain sa hapag-kainan. Hindi ko nalang ito pinansin at nagpatuloy sa pagpunas ng mga mamahaling kagamitan niya sa bahay. Hinuha ko ay sobrang mahal ng mga ito kaya nakakatakot pag mabasag ko ito. Sumulyap ulit ako kay Steven at agad ring nag-iwas nang makitang taimtim pa rin itong nakatingin sa'kin habang may baso ng alak na hawak sa kaliwang kamay. 'Gosh! Ano ba namang lalaking to' nasabi ko sa sarili ko. Agad kong tinapos ang ginagawa ko at umalis sa harapan niya. Past 8 na ng gabi so matutulog na ko dahil tatawagan ko pa ang anak ko na tatlong araw ko nang hindi nakikita. Nakatuwad ako dahil pinapasok ko sa loob ang mga gamit panglinis pero dahil sa maraming nakalagay doon ay nahihirapan ako. "Ang siki